بیان بین الصلاتین
صفات مومن 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه السلام در روایتی به امیر المومنین می فرمایند: سزاوار است که مؤمن ، هشت صفت داشته باشد که در این فرصت به برخی از آنها اشاره می شود:
اول: وِقارٌ عند الهَزائِز. در سختی ها و تلاطمهای زندگی، سنگین باشد یعنی فرصت رسیدگی حادثه را به خودش میدهد و سعی میکند که حادثه را بشناسد و از آن به سلامت عبور بکند.
دوم: صبرٌ عند البلاء. بلاء که نازل شد، صبور باشد یعنی هدف زندگی خودش را با این حوادث سخت و دشوار گم نکند. که این بلاء هم اعمّ است از بلایای شخصی مثل بیماری یا بلا و حوادث خانوادگی یا بلاهای اجتماعی
سوم: شُکرٌ عند الرَّخاء، در زمان آسایش و خوشی، شکر کند، غفلت او را فرا نگیرد! که شکر از صبر اهمیتش کمتر نیست اگر بیشتر نباشد؛ چون زندگیهای راحت برخی انسانها را دچار غفلت و سقوط می کند. شکوربودن، یعنی دائم متذکّرِ نعمت خدا بودن.
چهارم: قُنوعٌ بِما رَزَقَه الله عزّوجلّ. . قانع باشد به آنچه خدای متعال به او داده است. نه اینکه دنبال زندگی نباشد؛ یعنی زبان به شِکوه و نارضایتی باز نکند که چرا فلان چیزم کم است؟ یا مثل فلان‌کس نیست؟ اینطور نباشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عج و سلامتی مراجع عظام مخصوصا امام خامنه ای صلواتی عنایت بفرمایید.
سبک نشمردن نماز
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: در زمانی که رسول خدا در مسجد حضور داشتند مردی داخل مسجد شد و شروع به نماز خواندن کرد اما هنگام سجده بدرستی سجده نمی کرد و کمتر از مقدار لازم و شایسته سجده کرد. چرا که حکم شرعی آن است هنگام سجده باید سر بر سجدگاه گذاشته شود و بدن آرام بگیرد و ذکر سجده هم از ابتدا تا انتهای ذکر در حال آرامش بدن گفته شود.
وقتی که پیامبر خدا این صحنه را مشاهده کردند، فرمودند: نَقرٌ کَنقرِ الغراب لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله. : مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند. و اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست.
نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
برای اینکه انسان از نماز بهره وافری ببرد نیاز به حضور قلب در نماز دارد و حضور قلب در نماز وابسته به دو عامل هست:
عامل اول برای داشتن حضور قلب در نماز توجه قلبی هست یعنی یعنی دلِ انسان باید متوجه باشد که در نماز مخاطبی دارد و آن مخاطب خدای متعال است و در پیشگاه خداوند حضور پیدا کرده است و انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی شخص بسیار با عظمتی قرار دارد و با خدای متعال حرف می‌زند. و اگر این احساس و حالت در انسان به وجود آمد-البته تمرین لازم دارد - حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. جوانهای عزیز چنانچه در جوانی این خصوصیت را تمرین کنند پیدا شدن این حالت توجه آسانتر و ماندگار خواهد بود.
عامل دوم برای داشتن حضور قلب در نماز انجام درست و کامل انجام دادن واجبات نماز است. انسان نمی تواند با سجده یا رکوع ناقص حضور قلب پیدا کند.لذا رکوع با تمامی واجباتش از جمله آرامش بدن در هنگام ذکر رکوع و قیام و ایستادن بعد از رکوع همراه با لحظه ای آرامش بدن و سجده با تمامی واجباتش از جمله گذاشتن اعضای هفتگانه روی زمین و همچنین گفتن ذکر سجده در حال آرامش بدن و همچنین رعایت نشستن بدن بین دو سجده همراه با لحظه ای آرامش بدن. لذا برای حضور قلب به این دو عامل باید توجه بشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق بصیرت در دین را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (مسألة 39: إذا نذر ان یتمّ الصلاة أو یصوم...)- درس 156
جلسه 156، سه شنبه 1395/2/28
حدیث :
عن زرارة بن أعیَن قال: سمعتُ اباجعفرٍ محمدَ بنَ علیٍ الباقر«علیهماالسلام» یقول: دَخل رجلٌ مَسجداً فیه رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» فَخفَّف سجودَه دونَ ما یَنبغی و دونَ ما یکون من السجود. این شخص شروع کرد به نماز خواندن، سجودی که می‌کرد، خیلی کوتاه بود، کمتر از آن مقداری که شایستۀ سجود است. بعد از گذاشتن پیشانی بر زمین، باید بدن استقرار پیدا کند، بعد ذکر بگوید؛ این مقدار، سجودِ او طول نکشید! فقال رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: نَقرٌ کَنقرِ الغراب. حضرت فرمودند: مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند! بعد فرمودند: لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ«صلی‌الله‌علیه‌وآله». اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست. مسألۀ توجه و حضور در نماز، مسألۀ بسیار مهمی است و این، متوقف است هم بر اَعمالِ جوارحی، هم بر اَعمال جوانحی. بر اَعمال جوانحی متوقف است، یعنی دلِ انسان باید متوجه مخاطبِ در نماز یعنی خدای«عزّوجلّ» باشد. انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی قرار دارد، دارد با کسی حرف می‌زند. شاید اگر این حالت در کسی بوجود آمد- البته تمرین لازم دارد- که از اول نماز تا آخر نمازْ احساسش این باشد که دارد با کسی حرف می‌زند، مخاطبی دارد. اگر چنین حالتی به کسی دست داد، حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. دارد با خدا حرف می‌زند، ولو درست نمی‌داند که چه می‌گوید و معانیِ این کلمات چیست. اگر معانیِ کلمات را انسان بداند، اما متوجه حضور عند الله و قیام بینَ یدَیِ الله در نماز نباشد، این فضیلت را ندارد. ماها معنای کلمات را می‌دانیم، گاهی هم دقت می‌کنیم معانیِ کلمات را در نظر می‌گیریم، اما توجه نداریم به اینکه الآن حاضرِ بینَ یَدَیِ الله تعالی هستیم! این را توجه نداریم. پس حضور قلب و نمازِ کامل متوقف است بر عملِ جوانحی که همین احساس قلبی است که انسان احساس کند در مقابل خدای متعال قرار گرفته است. اینجا داخل پرانتز عرض کنیم: جوانها! قدر جوانی‌تان را بدانید! مکرّر بنده به جوانها عرض می‌کنم: این کار در جوانی، تمرین کردنش آسانتر است. و اگر تمرین کردید و این حالت در شما ملکه شد، بعد، این می‌ماند، تا آخر انسان همین‌طور خواهد بود، به مجردی که وارد نماز شد توجه پیدا میکند که دارد با خدا حرف می‌زند، همان حضورِ قلب. اگر در جوانی، انسان نتواند این تمرین را بکند و این حالت را برای خودش فراهم بکند، در سنین ماها خیلی مشکل خواهد شد. محال نیست، اما مشکل است. جوانها قدر بدانند، از
حالا تمرین کنند این حالت را در نماز تحصیل کنند.
امّا نماز، اعمالِ جوارحی هم دارد؛ رکوع دارد، سجود دارد، قیام دارد. این اعمال هم باید خوب و کامل انجام بگیرد. فرمود: این، چطور نماز خواندنی است؟! انسان نمی‌تواند در یک چنین نمازخواندنی با این سجود که مانند کلاغ نوک به زمین می‌زند، متوجه به خدا بشود، حضور قلب پیدا کند. در رکوع و سجود، ماها وضعمان معلوم است که چطور هستیم؛ ناقصیم، قاصریم، ضعیفیم، توانائی‌هایمان بسیار محدود است. در روایت دارد که امام صادق«علیه‌السلام» در رکوع، پنجاه مرتبه عرض می‌کرد: «سبحان ربّیَ العظیم و بحمده»، ما خیلی جدیّت بکنیم، سه مرتبه مثلاً این ذکر را می‌گوییم. بنابراین، نمازِ خوب، نمازِ مستحسن، نمی‌گوییم نمازِ کامل، نمازِ مطلوب، هم به عملِ جوانحی احتیاج دارد که عبارت است از همان حضور قلب و احساس حضور بین یدَی الله«عزّوجلّ»، هم به اعمالِ جوارحی احتیاج دارد یعنی همین اعمالِ جوارحی را باید درست انجام بدهد. این ترکیب، بهترین ترکیبی است که خدای متعال مقرّر فرموده است، این ترکیبِ قیام و رکوع و سجود و تشهد و باز دوباره قیام و برداشتن سر از سجده و دوباره برگشتن به سجده، مجموعِ اینها یک هندسۀ کامل از لحاظ اعمالِ جوارحی است برای اینکه انسان بتواند آن بهرۀ وافی را از نماز ببرد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
خداوند متعال در قرآن عزیز به حضرت موسی می فرماید: ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله" ایّام‌الله را به یاد مردم بیاورد"
در ادامه می فرماید: انَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکورٍ. ایّام‌الله نشانه و دلیل راهند برای کسانی که این دو صفت را دارند: صبّارند و شکورند.
صبّار یعنی کسی یکپارچه اهل استقامت و صبرند.
شکور یعنی آن کسی که نعمت را می‌شناسد و شکرگزاری میکند.
چند نکته پیرامون آیه شریفه عرض کنم:
1.ایام الله یعنی آن روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده میکند.
2.ایام الله مصادیق فراوانی دارد که به دو نمونه اشاره می شود:
مورد اول: آن روزی که ده‌ها میلیون در ایران، و صدها هزار در عراق و بعضی کشورهای دیگر به پاس خونِ فرمانده سپاه قدس به خیابانها آمدند و بزرگترین بدرقه‌ی جهان را شکل دادند، این یکی از ایّام‌الله است.
مورد دوم: روزی هم که موشکها و پهبادهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پایگاه های رژیم کودک کش اسرائیل در هم کوبید، آن روز هم یکی از ایّام‌الله است. عکس‌العمل و واکنش قدرتمندانه‌ی که امید را در دل مستضعفین عالم زنده کرد و به ابهت پوشالی استکبار و رژیم منحوس اسرائیل ضربه موثری وارد کرد.
3. با توجه به اینکه جامعه ایران، یک جامعه‌ی صبّار و شکور است؛ باید از این آیات درس بگیریم.باید دست قدرت خدا را دید. بُعد معنوی و بسیار مهمّ این حادثه، همین است که خدای متعال این کار را میکند. وقتی خدای متعال یک چنین حرکتی را در ملّت به وجود می‌آورد، انسان باید احساس کند که اراده‌ی الهی بر پیروزی این ملّت است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت عزت و سربلندی ملت ایران و پیروزی جبهه مقاومت صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44695
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی . رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم در روایتی می فرمایند: مَا اِصْطَحَبَ اِثْنَانِ إِلاَّ کَانَ أَعْظَمُهُمَا أَجْراً وَ أَحَبُّهُمَا إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَرْفَقُهُمَا بِصَاحِبِهِ. هنگامی که دو نفر با یکدیگر همراه می شوند اجر آن کسی پیش خدا بیشتر و نزد خدا محبوب تر است که رفاقت و همراهی و سازگاری او بیشتر باشد.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. در این حدیث شریف یک قانون عمومی را برای همزیستی بین انسانها بیان می کند و آن اینکه هر فردی در رفتارهای خانوادگی یا محیط کار یا رفتار با بالادست خود یا زیر دست یا با مردم کوچه و بازار با نرمی و سازش بیشتر همراه باشد و با ملایمت رفتار کنند، چنین کسی نزد خدا محبوب تر و اجرش بیشتر است.
2. اقتضای رفتار ملایم و نرم این نیست که انسان از حق خودش کوتاه بیایید یا اینکه بر گناه دیگران چشم بپوشد بلکه همه این کارهای واجب انجام شود اما با مدارا و نرمی و بدون خشونت و بدون اقدام بر رفتارهای نامناسب. برخی از افراد در محیط کار با همکاران یا در امور خانوادگی بنای کارشان بر ناسازگاریست و در امور ایرادگیر و عیب جو و بداخلاق و همراه با انواع ناسازگاری هاست که این روش مبغوض و ناپسند است و مطلوب نزد خدای متعال رفتار نرم ومدارا با دیگران است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبولی زیارت همه زائرین صلوات
متن اصلی:
«امر سوّم: بررسی الفاظ دالّه بر ممنوعیت معاملات»- درس 6
جلسه6، 1383/9/10 حدیث اخلاقی عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، قال رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): ما إصطحب اثنان إلّا کان أعظمهما أجراً عند الله تعالی، و أحبّهما إلی الله تعالی أرفقهما بصاحبه.
این یک آئین عمومی همزیستی بین انسانهاست. در یک اجتماع، چه اجتماع دو نفره یا اجتماع یک کشور، می‌فرمایند: دو نفر که با یکدیگر همراه می‌شوند، آن کسی أجرش پیش خدا بیشتر است و پیش خدای متعال محبوب‌تراست که به رفیق خود أرفق باشد. رفاقت او، همزیستی او، همراهی او بیشتر باشد. بعضی چه در رفتارهای خانوادگی، چه در رفتار در محیط کار، چه در رفتار با بالادست و زیردست، با مردم کوچه و بازار رفتارشان رفق‌آمیز است، با ملایمت رفتارمی‌کنند. نه اینکه از حق خودشان کوتاه می‌آیند، یا اینکه بر روی گناه چشم می‌پوشند یا نهی از منکر نمی‌کنند، امر به معروف نمی‌کنند؛ همۀ این کارهای واجب را انجام می‌دهند، لکن با رفق، با مدارا، با نرمی، بدون خشونت، بدون دست‌زدن به رفتارهای نامناسب. بعضی به عکسِ این هستند! چه در رفتارهای خانوادگی، چه در بیرون، بنای کارشان بر ناسازگاریست. در امور خانوادگی، در محیط کار با همکاران، ایرادگیری، عیب جوئی، بداخلاقی، همه از انواع ناسازگاری است. این، مبغوض عند الله است. آن اوّلی مطلوب و محبوب است. در این روایت، دو نفر را مثال زده است، امّا این فقط مثال است و در مجموعۀ رفتارهای اجتماعی این معنا وجود دارد. النوادر صفحۀ 89.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .پیامبر خدا در روایتی می فرمایند: ما مِن شیءٍ أحبُّ إلی الله تعالی مِن الإیمانِ به و العملِ الصالح و تَرکِ ما أمَرَ بِه أن یَترُکَه.هیچ چیزی محبوب از ایمان و انجام عمل صالح و ترک گناهان نیست. النوادر،صفحۀ 108.
در توضیح این روایت به چند نکته توجه شود:
1. اساس معنویت و رسیدن به مقامات بالا همین سه موردی است که در روایت بیان شد؛ که اولین مورد ایمان بیان شد یعنی فرد باورش را به خدا و نبوت و معاد و دیگر مسائل عقیدتی راسخ و محکم کند و فرد با استدلال و تفکر و عمل صالح و توجه به خدا می تواند این استحکام را به باورهای خود ببخشد.
2. عمل صالح یعنی کار نیک، که اظهر مصادیق کار نیک، عمل به واجبات است، که انسان واجبات را اعمّ از عبادات و غیر عبادات، انجام بدهد.
3. برخی دنبال ذکر گرفتن و امثال اینها هستند، لکن لازم است توجه بشود کسی که مرتکب گناه بشود واین رشتۀ فاسد را در زندگی خودش، در دل و جان خودش، مستمراً ادامه دهد، از طرفی بخواهد ذکر بگوید. این ذکر خیلی اثر ندارد. مثل این است که انسان یک سمی را، داخل بدن خودش بکند، از آنطرف هم غذای مقوّی بخورد. این غذای مقوّی فایده‌ای ندارد، آن سمّ کار خودش را میکند.لذا یکی از مهترین چیزهایی که برای ارتباط با خدا موثر است ترک گناه است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را از نمازگزاران واقعی قرار بدهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
متن اصلی:
النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»
(بیع الخمر)
جلسه 54، 1384/3/24
حدیث اخلاقی
عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) أنّه قال: ما مِن شیءٍ أحبُّ إلی الله تعالی مِن الإیمانِ به و العملِ الصالح و تَرکِ ما أمَرَ بِه أن یَترُکَه. بعضی دنبال برخی از اعمال مستحبّه و ذکر و وِرد هستند، که البته خیلی خوب است انسان متذکّر بشود، و بخصوص از افرادی که صاحب مقامات معنوی باشند انسان تعلیم بگیرد. اینها خیلی خوب است، لکن اساس کار اینها نیست. اساس کار، سه چیز است که اینجا بیان فرمودند که اگر این پایة کار درست شد، بعد انسان اذکار، نوافل، و مستحبات را اضافه کند. اساس کار این است؛ یکی اینکه فرمود: هیچ چیزی پیش خدای متعال محبوب‌تر نیست من الایمان به. اوّل ایمان، ایمان را قرص و محکم کند. باور به خدا، به مبدأ، به معاد، و به نبوّت، اینها را در دل خودش راسخ کند. که این رسوخ، هم از طریق تحکیمِ مبانی عقیدتی می‌شود، استدلال و تفکّر، هم از عمل صالح، از توجّه به خدا و یاد خدا بودن حاصل می‌شود.
وَ العملِ الصالح، کار نیک، که اظهر مصادیق کار نیک، عمل به واجبات است، که انسان واجبات را اعمّ از عبادات و غیر عبادات، انجام بدهد.
و تَرکِ ما اَمَر به أن یترکه، ترک گناه. این، مهمترین کار است، که انسان مرتکب گناهان، کبائر و صغائر بشود- خدای نکرده- و این رشتۀ فاسد را در زندگی خودش، در دل و جان خودش، مستمراً ادامه دهد! از آن طرف هم با خدای متعال در ارتباط باشد؛
گفت: سبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده می‌آید به استغفار ما!
این، فایده ندارد. انسان اینطور با دل پر از شوق گناه و فکر گناه و انگیزة گناه و خدای نکرده صدور گناهان، ذکر بگوید، این ذکر خیلی اثر نمی‌کند. مثل این است که انسان یک زهری را، یک سمی را، داخل بدن خودش بکند، از آنطرف هم غذای مقوّی بخورد. این غذای مقوّی فایده‌ای ندارد، آن سمّ کار خودش را میکند. النوادر،صفحۀ 108.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام در روایتی برای دوری از قضاوت نادرست مردم دو نکته می فرمایند:
نکته اول : مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ به الظَنَّ. کسى که خود را در جایگاه تهمت قرار دهد نباید کسى را که به او گمان بد مى برد سرزنش کند. دوری از موضعت تهمت یعنی بنابر این حدیث شریف باید رفتار ما در زندگی به گونه ای باشد که زمینه گمان بد را برای خودمان ایجاد نکنیم که بخواهیم بعدش توجیه و پاسخ بدهیم.البته کسی که گمان بد به کسی پیدا می کند حق اظهار و ابراز آن را ندارد اما باید توجه داشت که ما خودمان زمینه بدگمانی را برای دیگران آماده نکنیم.لذا به همین جهت در انتخاب دوست و هم نشین دقت کنیم و از انتخاب افرادی که به مرتکبین گناه کبیره معروف هستند دوری کنیم. و به بهانه اصلاح آنان خود را دوست صمیمی آنها معرفی نکنیم.
نکته دوم: مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه. کسی که راز خود را پنهان نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. هر سخنی که از دو نفر بگذرد دیگر پنهان نمی ماند و آشکار می شود و به تعبیری اگر از دو لب بگذرد دیگر راز نخواهد بود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
الشرط الثانی: قصد المسافة- درس 95
جلسه 95، سه شنبه 1394/8/19
حدیث:عن ابی جعفرٍ الباقر«علیه‌السلام»، عن ابیه، عن جدِّه«علیهم‌السلام» قال: قال امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام»: مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ الظَنَّ به، یا مَن أساءَ بِه الظنّ. وقتی در موقفی، در جایی خودتان را قرار می‌دهید که جای تهمت است، اگر کسی به شما سوء ظنّ بُرد، او را ملامت نکنید! از مواقف تهمت دوری کنید! اگر دوری نکردید، طبعاً کسی که شما را در آن موقف دید، به شما سوء ظن پیدا میکند. بعضی از ما در بعضی از رفتارهایمان، چه در زمینۀ مسائل داخلی، چه در زمینۀ مسائل خارجی، طوری مشی می‌کنیم که به ما سوء ظنّ پیدا کنند! البته بیننا و بین الله ممکن است مسأله حل شده باشد، مشکلی وجود نداشته باشد، امّا اگر کسی به ما سوء ظنّ پیدا کرد، او را نباید ملامت کنیم، بگوییم چرا به ما سوء ظنّ پیدا کردی؟! خودت کردی، خودکرده را تدبیر نیست. گفت: رئیس طلاب در مدرسه طلبه‌ها را جمع کرد، نصیحتشان می‌کرد، گفت: إتَّقوا مواضع التُّهَم! آخوند تو هم! فرق نمی‌کند، از مواضع تهمت بایستی پرهیز کرد. البته شما نمی‌توانید آن کسی را که به شما سوء ظنّ پیدا کرده است ملامت کنید، اما این دلیل نمی‌شود آن که سوء ظن پیدا کرده، این سوء ظنّ خود را لباس واقعیت بپوشاند! فرض کند که این واقع است و برود اینجا، آنجا بگوید، شایعه درست کند. این هم آنطرفِ قضیه است.
جملۀ دوّم: و مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه، کسی که راز خود را مکتوم نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. گاهی اوقات این راز، راز شخصی است. هر کسی بالاخره در زندگیِ شخصیِ خود اسراری، رازهایی دارد که مایل نیست دیگران بفهمند؛ مسائل خانوادگی، مسائل داخلی، مسائل شخصی، مسائل شغلی، و گاهی اسرار اسرارِ مملکتی است! شما مطلع می‌شوید مثلاً از یک تدبیری در مورد یک مسألۀ مهمِ داخلی یا خارجی، که این تدبیر باید مکتوم بماند. وقتی مطلع شدید، اگر پیش خودتان نگهداشتید، فبها و نعمت؛ اما اگر به دیگری گفتید، مثل اینکه گاهی انسان به رفیقِ محرمش می‌گوید، گاهی به همسرش می‌گوید، این، دیگر از دست رفت، دیگر اختیارش دستِ شما نیست. که این را هم بایستی مراعات کرد؛ و کُلَّ حدیثٍ جاوَز اثنَینِ شاع، هر سخنی که از دو نفر تجاوز کرد، افشاء خواهد شد. بعضیها گفته‌اند که اِثنَین یعنی این دو لب، حرف از این دو لب وقتی تجاوز کرد، دیگر راز نخواهد بود.[1]
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت سجاد علیه السلام در روایتی پیوسته می فرمودند: کسی که چهار خصلت و خصوصیت در او جمع شود ایمان او کامل است و انسان را از گناه پاک می کند و هنگامی که خدا را ملاقات کرد خدا از او راضی است و آن چهار صفت عبارت است:
1. مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. آن که براى خدا، به تعهّد خود در قبال مردم عمل کند. مثلا اگر مسولی یا مدیری در برابر مردم تعهد دارد که آموزش یا معیشتی را اصلاح کند، به این تعهد عمل کند. اگر یک معلمی که تعهد دارد که ارشاد و راهنمایی کند، به تعهدش عمل کند.
2. و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.
3. و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است.
4. و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را مزین به اخلاقهای الهی بگرداند به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 249، 1396/8/7
حدیث:
عن ابی جعفرٍ محمدٍ بنِ علیِّ الباقر«علیهماالسلام» قال: کانَ ابی علیُّ بنُ الحسین«علیهماالسلام» یقول. معلوم می‌شود حضرت مکرّر این را بیان می‌کردند. أربعٌ مَن کُنَّ فیه کَمُلَ ایمانُه، چهار خصلت و خصوصیت است که اگر در کسی جمع بشود، ایمانِ او کامل است. و مُحِصَّت عنه ذُنوبُه، و انسان را از گناهان و آلودگی‌هایی که مبتلای به آنهاست، پاک میکند. و لَقَی ربَّه و هو عنه راضٍ، و هنگامی که خدا را ملاقات کرد، خدا از او راضی است. آلودگی‌ها و کثافاتی که بر اثر خطاها به ما چسبیده، اینها شستشو بشود، از بین برود، خدا هم راضی باشد، ایمان انسان هم کامل باشد. بهتر از این، واقعاً چیزی نیست. آن چهار صفت عبارتند از:
1- مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. به تعهداتی که مقابل مردم بر عهده گرفته است، برای خاطر خدا عمل کند. ما روحانیان یک تعهدی به عهده گرفته‌ایم، معنای عمامه این است که ما آماده‌ایم مردم را ارشاد و به راه راست هدایت کنیم، حقایق را بگوییم. به این تعهد وفا کنیم! اگر غیر از این تعهد، تعهدهای دیگری هم داشتیم، مثل تعهد استقرار عدالت، تعهد کمک به مظلومین، تعهد پاسخگویی، تعهدهای فراوانی که مسئولین در بخشهای مختلف قضائی و اجرائی و حکومتی دارند، به این تعهدها عمل کنیم! اگر می‌خواهید مؤمنِ کامل باشید و آن خصوصیاتی که گفته شد عاید شما بشود، اوّلش این است.
2- و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.
3- و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است. از آنطرف هم اهمیتی نمی‌دهند مردم بدشان بیاید یا خوششان. بعضیها از مردم خجالت می‌کشند، اما از خدا خجالت نمی‌کشند! این هم مذموم است. آنچه این روایت به ما می‌گوید، این است که هم از خدا خجالت بکشیم، هم از مردم، کار زشت را انجام ندهیم.
4- و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 73.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تشکر از سپاهیان اسلام وحافظان مرزها. حضرت رضا علیه السلام در روایتی می فرمایند: أحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ ؛ فإنّها وَحشِیَّةٌ ما نَأَت عَن قَومٍ فعادَت إلَیهِم .
با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید».
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.شکر نعمت مرکب از سه بخش است: اول: شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به آن است. یکی از آفتهای ما انسانها این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، که حجاج بالای سرشان آمد. بخش دوم شکر نعمت: این است که نعمت را از خدا بداند سوم: در جای خود مصرف کردن و درست مصرف کردن است.
2.اگر شکر نعمت بدرستی انجام نگیرد، همین نعمت وبال انسان می شود به تعبیر امروزی فرصت تبدیل به تهدید می شود.مانند پدری که سرمایه ای را در اختیار فرزندش می گذارد چنانچه از این سرمایه بدرستی استفاده نکند بلکه در راه انحراف استفاده کند، فرصت تبدیل به تهدید می شود.
3.خصوصیت شکر این است که انسان را متوجه خدا می کند و ذکر او را در دل انسان زنده می کند و هچنین فایده مهم شکر این است که به انسان صبر می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را شاکر نعمت ولایت قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
شروط معتبر در قصاص
الشرط الثالث: عدم کون القاتل أباً
جلسه 170، 1380/11/8
من مواعظ الامام علی بن موسی الرضا(علیهماالسلام) لعلی بن شعیب:
یا علیّ! أحسنوا جوار النعم فإنّها وحشیة ما نأت عن قوم فعادت إلیهم.
(تحف العقول، صفحۀ 448)
با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید».
و اگر نعمتها از جامعۀ انسانی گرفته شد، برگشت آنها بسیار مشکل است. علی
(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «قَلّ ما أدبر شیءٌ فأقبل».
یکی از نِعَم بزرگ الهی در زمان ما، اقبال و توجّه مردم به دین است که باید قدر آن را دانست، اگر بی‌توجّهی کنیم در اثر ناسپاسی ما این نعمت بزرگ از ما سلب خواهد شد و به آسانی برنمی‌گردد.
المسألة التاسعة: سب المؤمن
جلسه 212، 1386/11/21
حدیث اخلاقی
« فی الکافی و التهذیب عن الصادق (ع) انّ الله تعالی انعم علی قوم فلم یشکروا فصارت علیهم و بالاً و ابتلی قوما بالمصائب فصبروا ، فصارت علیهم نعمةً»
گاهی خداوند متعال به مردمی نعمتی میدهد، مثلاً ثروت زیادی یا موقعیّت سیاسی اجتماعی جهانی به آنها عطا میکند ، ستعدادهایی به آنها میدهد ، نعمتهای گوناگونی که خدای متعال به یک قومی و یک ملتی می‌بخشد آنها شکر گذاری نمی‌کنند ، این نعمت به وبال ، به وزر ، تبدیل می‌شود ، به تعبیر رائج این روزها فرصتی است که تبدیل می‌شود به تهدید . چه طور شکر نمی‌کنند ؟ این نعمت را از خدا نمی‌دانند توجه نمی‌کنند که این نعمت ، نعمتِ خداست ، آن را در جای خود مصرف نمی‌کنند ، در مورد آن اسراف می‌ورزند ، آن نعمت را در واقع تضییع می‌کنند ، خود این نعمت برای آنها می‌شود وبال یعنی غرور ناشی از نعمت برای آنها می‌ماند ، امّا منافع ناشی از آن نعمت برای آنها باقی نمی‌ماند . فرض بفرمائید خدای متعال به یک ملتی نفت عنایت می‌فرماید که یک نعمتِ زیر زمینی است ، شکر این نعمت به این است که آن را درست بشناسند ، از خدا بندانند آن را درست مصرف کنند ، اینکارها را نمی‌کنند ، چنانچه در کشورهای نفت خیز از جمله کشور ما اتفاق افتاد ، دشمنان را ، بیگانگان را مسلط کردند ، پولش را هدر دادند ، درآمدهایش را به نا حقّ بین غیر مستحقین تقسیم کردند ؟ خود این نفت شد مایة وبال ! بر اثر عدم شکر نعمت . که شکر نعمت شناختن نعمت است اوّلاً ، از خدا دانستن آن است ، ثانیاً ، در جای خود مصرف کردن است ، ثالثاً ، شکر نعمت مرکب از این سه چیز است .
................................
«شکر» چیست؟ شکر، چند پایه‌ی اصلی دارد: اول، شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به آن است. آفتِ اول ما این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت سلامت را جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ اشکال کار این است. نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، که حجاج بالای سرشان آمد؛ مردم مدینه نعمت وجود امیرالمؤمنین و امام حسن را آن روز فهمیدند، که مسلم‌بن‌عقبه بالای سرشان آمد، قتل‌عامشان کرد، زنهاشان را بی‌ناموس کرد، بعد هم گفت همه‌تان باید اقرار کنید که برده‌ی یزید
هستید. مردم یکی یکی آمدند و جلویش اقرار کردند و هر کس اقرار نکرد، گردنش را زد. آن مردم، آن وقت فهمیدند که حکومت امیرالمؤمنین و حکومت امن و امان و حکومت احترام و تکریمِ به مردم در دورانِ قبل، چقدر ارزش داشته است.۱۳۸۵/۰۳/۲۹
بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی
........................................
خودِ شکر، یک نعمت است. اولاً، وقتی شکر کردید، این شکر موجب ذکر می‌شود؛ متوجه خدا می‌شوید؛ خود شکر انسان را ذاکر میکند. ثانیاً، شکر به ما صبر میدهد.۱۳۸۵/۰۳/۲۹
بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت مجدد بابت شهادت فخر شیعه و مجاهد در راه خدا سید حسن نصر الله . پیامبر خدا صلی الله علیه و اله وسلم در روایتی می فرمایند کسی که نسبت به عمل خیری به یکی از روشهایی که گفته می شود اقدام کند در آن عمل خیر شریک است :
مورد اول: مَن یَشفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً. کسی که برای صاحب حاجتی و گرفتاری واسطه کار خیر بشود و به نفع او وارد مذاکره بشود و یکی از جاهایی که بطور ویژه وساطت مستحب است و سفارش زیادی شده برای ازدواج است.
مورد دوم : أمَرَ بمَعروفٍ ، أو نَهى عَن مُنکَرٍیعنی کسی را بکار خیری امر می کند یعنی با امر خودش یا نهی در تحقق کار نیکی یا دوری از کار بدی دخالت می کند.
مورد سوم: او دَلَّ على خَیرٍ: کار خیری را به کسی نشان می دهد و این مورد غیر از امر به معروف است زیرا امر به معروف یعنی فرمان دادن است مثلا کسی نماز نمی خواند یا روزه نمی گیرد شما فرمان می دهید اما راهنمایی بر کار خیر یعنی کسی بدون اینکه دنبال مشورت گرفتن باشد شما به او مشورت می دهید.مثلا یک فرد با تجربه ای بدون اینکه جوان درخواست مشورت کند به او بهترین شغل را با تناسب استعدادش مشورت میدهد.
مورد چهارم: أو أشارَ بهِ. یعنی کسی از او مشورت بخواهد به کار خیری مشورت بدهد.
در نقطه مقابلش هم همین طور است کسی که به کار بدی فرمان بدهد یا مشورت بدهد یا راهنمایی کند در گناه فرد شریک است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
متن اصلی:النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»
جلسه 41، 1384/1/30
حدیث اخلاقی
عن موسی بن جعفر(علیه‌السلام)، عن آبائه(علیهم‌السلام)، عن رسو‌ل‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): مَن یَشفَع شفاعة حسنة أو أمر بمعروفٍ أو نهی عن منکَرٍ أو دلّ علی خیرٍ أو أشار به فهو شریکٌ؛ و مَن أمر بسوءٍ أو دلّ علیه أو أشار به فهو شریکٌ.
اگر کسی واسطۀ کار خیری بشود، به نفع کسی وارد مذاکره بشود، شفاعت یعنی این. شفیع یعنی دو تا شدن، جفت شدن. کسی دنبال کاری است، دیگری هم با او همراه می‌شود و دوّمیِ او می‌شود، این شفاعت است. حالا کسی برای یک صاحب حاجتی، برای یک گرفتاری، شفاعت حسنه‌ای بکند، یا اینکه به یک کار نیکی کسی را امر کند، در تحقّق یک کار نیکی با امر خود دخالت کند، کار خیری را به کسی نشان بدهد که این کار را بکن! آن کار را بکن! که این غیر از امر به معروف است؛ امر، به معنای فرمان‌دادن است، که کسی نماز نمی‌خواند یا روزه نمی‌گیرد، شما امر می‌کنید به او، اینجا امر است: نمازت را بخوان! دلّ علی خیرٍ، به معنای امر به معروف نیست، یعنی انسان مشورت میدهد به کسی که اگر این کار را بکنی کار خوبی است، یا اینکه به او مشورت میدهد. هر کدام از اینها که به نحوی در یک کار نیکی دخالت کردند، یا با امر، یا با نهی، یا با مشورت دادن، یا با راهنمائی کردن، یا با شفاعت کردن؛ اگر آن کار خوب تحقّق پیدا بکند، آن عمل خیر انجام بشود، این کسی که در آن دخالت داشته هر چند به این نحوی که به زبان یک کاری کرده، در آن کار شریک است. بعضیها به قول معروف این دو مثقال زبان را حاضر نیستند تکان بدهند برای اینکه یک کاری را به یک کسی بگویند که: این کار را بکن! این کار را نکن! مایه‌ای هم ندارد. البته گاهی هزینه‌هایی دارد؛ بعضیها را با آدم دشمن میکند، لکن به هر حال، اگر آن کار انجام گرفت، شما هم که به همین مقدار زبانی به او کمک کردید در تحقّق این کار، شما هم با او شریکید. نقطة مقابلش هم این است که: اگر کسی راهنمائی کند به کار بدی، یا به او مشورت میدهد که در این کار شرّ، در این کار سوء، شما این کار را بکن! پدرش را دربیار مثلاً، این طوری بهتر است. این کسی که در کار او دخالت کرده، شریک در اثم اوست. النوادر، صفحۀ143.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .
ضمن عرض تسلیت مجدد به جهت شهادت فخر شیعه و علامه بزرگوار سید حسن نصر الله .در روایتی نقل شده که شخصی از امیر المومنین درباره آمادگی برای مرگ سوال کرد، حضرت در پاسخ آمادگی برای مرگ در سه مطلب بیان می کنند:
مورد اول: اداء الفرائض: انجام واجبات، البته واجبات منحصر در نماز و روزه و واجباتِ مالی نیست، واجباتِ اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر، جهاد فی سبیل الله، اهتمام به امور مسلمانان،هم واجب است. آنچه از فرائض می‌شناسید، آنرا بجا بیاورید!
مورد دوم: اجتنابُ المحارم؛ دوری از محرمات ! اینجا محل لغزش ماست، اجتنابِ از محرّمات مخالفت با هوای نفس انسان است. خصوصیت محرّمات این است که غالباً کارهایی هستند که هوای نفس ما را به سمت آنها می‌کشاند؛ شهرت‌طلبی، شهوت‌طلبی، لذت‌طلبی، راحت‌طلبی، اینها چیزهایی است که ما را به سمت محارم می‌کشاند. بزرگانی که تعلیمِ اخلاق و معنویت و معرفت می‌دادند، سخنشان این است که راه اصلی و کار اصلی، اجتناب از محرّمات است. و الّا اگر اجتناب از محرّمات نباشد، انجام واجبات بلکه انجام مستحبات و نوافل نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.مثل این است که شما چند لولۀ قطورِ آب را به روی یک استخر باز می‌کنید که این استخر پر شود، امّا این استخر پر نمی‌شود! بعد که دقت می‌کنید، معلوم می‌شود چند زاویه از زوایای این استخر شکاف دارد، آب از آنجا بیرون می‌رود. تا این شکافها را نگیرید، تا این رخنه‌ها را مسدود نکنید، استخر پر نخواهد شد. لذا دوری از گناهان بمنزلۀ بستن همان رخنه‌ها، و ترَکهایی است که در شخصیتِ انسان یا در عمل انسان پیش می‌آید.
مورد سوم: الاشتمالُ علی المکارم: انسان مکارم اخلاق را در خود جمع کند، مکارم اخلاق مانند تواضع، صبر، شکر، محبت، رأفت، و امثال این ها را در خود جمع کند. حضرت در ادامه می فرمایند: کسی که این سه مطلب را توانست در خود ایجاد کند دیگر اهمیت نمی‌دهد که وَقَع علی الموت أم وَقع الموتُ علیه، یعنی او به سراغ مرگ برود یا مرگ سراغ او بیاید؛ برایش آسان است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
شادی ارواح شهدا خصوصا اسطوره مقاومت علامه سید حسن نصر الله و تسلای دل شیعیان صلواتی عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 35
جلسه 35، سه شنبه 1393/10/16
حدیث:
و قیل لأمیرالمؤمنین«علیه‌السلام»: ما الاستعدادُ للموت. حال که به یاد مرگ افتادیم و می‌خواهیم خودمان را برای عبور از این دروازۀ خطرناک. آماده کنیم، چگونه خودمان را آماده کنیم؟ سؤالِ منطقیِ واقعی است. حضرت در جواب فرمود: سه چیز است، اگر اینها را رعایت کنید آمادۀ عبور از این مرحلۀ خطرناک می‌شوید. این سه چیزِ به زبان، آسان است، ولی در عمل دارای دشواریهایی است. قال: ثلثة: 1- أداءُ الفرائض، انجام واجبات، فقط نماز و روزه و واجباتِ مالی نیست، واجباتِ اجتماعی مانند امر به معروف و نهی از منکر، جهاد فی سبیل الله، اهتمام به امور مسلمانان، اعانه به مضطرّ هم واجب است. آنچه از فرائض می‌شناسید، آنرا بجا بیاورید!
2- و اجتنابُ المحارم: از محرّمات هم اجتناب کنید! غالباً اینجا ما گیریم، اجتنابِ از محرّمات کارِ مخالف با هوای نفس انسان است. محرّمات غالباً کارهایی هستند که هوای نفس و غرائز انسان را به آن می‌کشاند؛ شهرت‌طلبی، شهوت‌طلبی، لذت‌طلبی، راحت‌طلبی، اینها چیزهایی است که ما را به سمت محارم می‌کشاند. بزرگانی که تعلیمِ اخلاق و معنویت و معرفت می‌دادند، مکرّر از اینها شنیدیم که راه اصلی و کار اصلی، اجتناب از محرّمات است. و الّا اگر اجتناب از محرّمات نشد، فرائض که هیچ، نوافل را هم انسان بجا بیاورد، نتیجۀ مطلوب نخواهد گرفت. ما مکرّر مثال زدیم، مثل این است که شما چند لولۀ قطورِ آب را به روی یک استخر باز می‌کنید که این استخر پر شود، امّا این استخر پر نمی‌شود! بعد که دقت می‌کنید، معلوم می‌شود چند زاویه از زوایای این استخر سوراخ دارد، شکاف دارد، آب از آنجا بیرون می‌رود. تا این شکافها را نگیرید، تا این رخنه‌ها را مسدود نکنید، استخر پر نخواهد شد.
لذا اجتناب از محارم بمنزلۀ سدّ همان رخنه‌ها، سوراخها و ترَکهایی است که در شخصیتِ انسان، در عمل انسان پیش می‌آید.
3- و الاشتمالُ علی المکارم: انسان به مکارم اخلاق مشتمل بشود، مکارم اخلاق مانند تواضع، صبر، شکر، محبت، رأفت، و امثال این مکارم را در خودش جمع کند. فرمود: کسی که این سه سرفصل را توانست تأمین بکند، ثمّ لایبالی دیگر اهمیت نمی‌دهد که وَقَع علی الموت أم وَقع الموتُ علیه، او به سراغ مرگ برود یا مرگ سراغ او بیاید؛ برایش آسان است. چنانکه حضرت در مورد خودشان فرمودند: و الله ما یُبالی ابنُ ابی طالبٍ«علیه‌صلوات‌الله» أ وَقع علی الموت ام وقع الموتُ علیه، من اهمیت نمی‌دهم که من به سراغ مرگ بروم یا مرگ به سراغ من بیاید.[1]
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت و تعزیت به مناسبت شهادت سید حسن نصر الله و یاران همراهشان. امیرالمؤمنین علیه السلام در نامه 47 نهج البلاغه به امام حسن و امام حسین علیهما السلام وصیت می کنند و می فرمایند: وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا. ظالم هر کسی بود باید با او مقابله کرد و جلوی ظلم او را گرفت؛ مظلوم هرکسی هست باید از او حمایت کرد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.طبق روایت شریف مسلمان باید خصم و سرسخت ظالم باشد. خصم صرف دشمنی نیست بلکه دشمنی همراه با ابراز دشمنی است. یعنی انسان خصومت و دشمنی خودش را نشان دهد و مدعی باشد و هر وقت فرصت پیش آمد گریبان ظالم را بگیرد . مصداق بارز کسی که به این توصیه امیرالمومنین عمل می کرد شخصیت کم نظیر سید حسن نصر الله بود که انصافا فخر اسلام و انسانیت بود.
2.امروزه قطعا آمریکای جنایتکار و رژیم کودک کش صهیونیستی مصداق بارز ظالم و دشمنان خدا هستند و هر کسی که به هر شکلی هر چند از طریق فضای مجازی بتواند دشمنی خودش را با این رژیم جنایتکار ابراز کند نباید کوتاهی کند و گرنه در درگاه خدای متعال مسئول است.
3.طبق حدیث شریف حضرت می فرمایند مسلمان نسبت به مظلوم کمک کننده و یاری کننده باشند و امروز بر همه فرض است که به ملت مظلوم لبنان و غزه کمک و حمایت کنیم هر چند کمک مالی باشد و صرف طرفداری از مظلوم کافی نیست.
4.طبق حدیث شریف امیر المومنین برای دفاع از مظلوم و سرسختی با ظالم تفاوت در دین و مذهب تاثیری ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضا می کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال رزمندگان اسلام را یاری فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
«خصم»، غیر از «دشمن» است. یک وقت کسی دشمن ظالم است؛ یعنی از ظالم بدش می‌آید و دشمن اوست. این، کافی نیست. «خصم او باش»، یعنی «مدّعی‌اش باش.» خصم یعنی «دشمنی که مدّعی است»، «دشمنی که گریبان ظالم را را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. بشریت بعد از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، تا امروز، به سبب نگرفتن گریبان ستمکاران، بدبخت و روسیاه شد. اگر دستهای با ایمان، گریبان ظالمان و ستمکاران را می‌گرفتند، ظلم در دنیا اینقدر پیش نمی‌رفت؛ بلکه از بن برمی‌افتاد. امیرالمؤمنین این را می‌خواهد: «کونا للظّالم خصماً.» خصم ظالم باش. در دنیا، هرجا ظلم هست و ظالمی هست، تو که اینجا هستی، خود را خصمش بدان. نمی‌گوییم «اکنون راه بیفت؛ و از این سوی دنیا به آن سوی دنیا برو و گریبان ظالم را بگیر.» می‌گوییم «حتماً خصومت خودت را نشان بده. هروقت و هرجا فرصتی دست داد، خصم او باش و گریبانش را بگیر.» یک وقت انسان نمی‌تواند نزدیک ظالم برود و ابراز خصومت نماید؛ لذا از راه دور، مخاصمه میکند. ببینید امروز، به خاطر عمل‌نکردن به همین یک کلمه وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، در دنیا چه منجلابی ایجاد شده است و بشریت چه بدبختیهایی دارد! ببینید ملتها و بخصوص مسلمانان چه مظلومیتی دارند! اگر به همین یک وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام عمل می‌شد، امروز بسیاری از ظلمها و مصیبتهایِ ناشی از ظلمها، وجود نمی‌داشت.«و للمظلوم عوناً.» هرجا مظلومی هست، به او کمک کن. نمی‌گوید «طرفدارش باش». نه! باید کمکش کنی.
معنای دشمنی با ظالم و یاری مظلوم
آنوقت امام علی علیه‌السّلام می‌فرماید: «و کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً.»(۱)خصم ظالم باشید. «خصم»، غیر از «دشمن» است. یک وقت کسی دشمن ظالم است؛ یعنی از ظالم بدش می‌آید و دشمن اوست. این، کافی نیست. «خصم او باش»، یعنی «مدّعی‌اش باش.» خصم یعنی «دشمنی که مدّعی است»، «دشمنی که گریبان ظالم را را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. بشریت بعد از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، تا امروز، به سبب نگرفتن گریبان ستمکاران، بدبخت و روسیاه شد. اگر دستهای با ایمان، گریبان ظالمان و ستمکاران را می‌گرفتند، ظلم در دنیا اینقدر پیش نمی‌رفت؛ بلکه از بن برمی‌افتاد. امیرالمؤمنین این را می‌خواهد: «کونا للظّالم خصماً.» خصم ظالم باش. در دنیا، هرجا ظلم هست و ظالمی هست، تو که اینجا هستی، خود را خصمش بدان. نمی‌گوییم «اکنون راه بیفت؛ و از این سوی دنیا به آن سوی دنیا برو و گریبان ظالم را بگیر.» می‌گوییم «حتماً خصومت خودت را نشان بده.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الر حیم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت جاوید الاثر سرور و رهبر حکیم و شجاع مقاومت، سید حسن نصر الله و جمعی از فرماندهان مقاومت . خداوند متعال در قرآن عزیز می می فرماید: وَمَنْ یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا. هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود، به زودى پاداشى بزرگ به او خواهیم داد.
مردم عزیز شهادت سید حسن نصرالله و جمعی از فرماندهان لبنان بسیار اندوهبار و غم انگیز است اما سیره و روش زندگی سیدمقاومت و دیگر فرماندهان لبنان درسهای فراوان دارد که لازم است علاوه بر اقامه عزا و گریه برای این عزیزان که دارای اجر و ثواب است، به برخی از این درسها توجه داشته باشیم و الگو بگیریم:
1. ولایت پذیری، مهم خصوصیت سرور مقاومت اطاعت از ولی فقیه است و در این لحظه اهمیت ولایت پذیری از همه زمانها بیشتر مورد نیاز است و همگان باید طبق میل و اراده ولی فقیه حرکت کنند.
2. حمایت از مظلوم، همان طور که امیرالمومنین می فرمود دشمن ظالم و حامی مظلوم باش به معنای واقعی سید بزرگوار به این دستور امیرالمومنین عمل کرد و در این راه جانش را فدا کرد و لازم است همگان از جهت مادی و معنوی از مردم مظلوم لبنان و غزه حمایت کنند.
3. استقامت یعنی در مسیر حق و حقیقت مقاوم و استقامت داشت و سختی ها و مشکلات او را از پیمودن راه صحیح ناامید نکند و اینرا بدانید شهادت شکست نیست، بلکه شهادت راه را زنده تر می کند همانطوری که با شهادت سیدالشهدا نهضت حضرت تمام نشد بلکه هر روز زنده و گسترده تر می شود. و اکنون رژیم خبیث صهیونیستی کور خوانده که با شهادت سیدما، مسیر مقاومت تمام شدنی است بلکه با قوت بیشتری به حول و قوه الهی و دعای و حمایت شما مردم ادامه پیدا می کند.
در پایان عرض می کنیم: سید عزیزتر از جان! تو امروز آرام گرفتی و از این دنیای کثیف و فانی رفتی و در کنار دوستان و عزیزانت در بهشت ابدی جای گرفتی. اما ما با چشمانی خونبار چشم انتظار دیدارت خواهیم ماند و تا آن روز لحظه ای از راه پاک تو نخواهیم ایستاد. این وعده ما با تو.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت شادی روح سرور مقاومت و شهدای مقاومت و سلامتی رهبر عزیزتر از جانمان صلوات.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. هر گاه مؤمنى بتواند برادر دینی خود را یارى رساند، اما تنهایش گذارد، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذارد .
چند نکته پیرامون حدیث شریف اشاره کنم:
1. از این حدیث شریف استفاده می شود که کمک به برادر دینی بسیار مهم است و در برخی از روایات برای برآورده کردن حاجات برادران دینی ثوابهای حیرت آوری نقل فرموده اند مثلا امام صادق علیه السلام در روایتی می فرماید: برآوردن حاجت برادر مومنی محبوب تر است در نزد خدا از بیست حج، که صاحب آن در هر حجی صد هزار دینار در راه خدا انفاق کرده باشد.
2. کمک کردن و یاری کردن برادر ایمانی گاهی اوقات کمک کردن در امور خیر و امور روزه زندگی است و گاهی اوقات در امور معنوی است مثلا او را با یک حرف و سخن به مسیر صحیح هدایت کنی یا آبروی او را حفظ کنی.
3. کمک کردن و یاری کردن برادران ایمانی منحصر به افراد در داخل کشور خودمان نیست بلکه کسانی که به نیازهای برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند در حالی که می‌توانند نصرت و یاری کنند؛ مشمولِ این روایتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم ادب حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
ان شالله به همین زودی پیروزی جبهه مقاومت را در غزه و لبنان شاهد باشیم و سید مقاومت از بلیات حفظ کند، به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً مسألة 41- درس 160
درس 160، سه شنبه 1395/6/23
حدیث :
عن ابراهیم بن عُمَر الیَمانی، که ثقه و بزرگوار است. عن ابی عبدالله الصادقِ«علیه‌السلام» قال: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. مؤمنی که می‌تواند برادرِ دینی خود را نصرت کند، در عین حال او را رها میکند، نصرت نمی‌کند؛ إلّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة، خدای متعال عقوبتِ این خذلان را در دنیا و آخرت با عملِ مشابه نسبت به او انجام میدهد. یعنی خدا هم او را در دنیا و آخرت مخذول میکند. کمکِ برادر مؤمن، اینقدر مهم است. بدیهی است که این کمک، کمکِ در امور شرّ نیست؛ برادرِ مؤمنی می‌خواهد مثلاً دزدی کند! شما می‌توانید کمکی به او بکنید، ماشینتان را در اختیارش بگذارید، مراد، این نیست. یعنی در امور خیر، در امور روزمرۀ زندگی، احتیاج به کمک دارد. این که بعضیها بر روی نیاز برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند! می‌توانند نصرت کنند، نمی‌کنند! مشمولِ این روایتند. گاهی اوقات نصرت کردن با پول و سلاح نیست، با یک کلمه حرف است؛ یک حرفی در یک جای مناسبی انسان بزند. بعضیها گسترۀ نفوذ حرفشان زیاد است؛ شخص معروفی است، شخصیتی است، یک کلمه حرف بزند در بین جامعه پخش می‌شود؛ این، نصرت است. از همین، دریغ کردن و نصرت نکردن اگر از روی عمد باشد- البته گاهی انسان غافل است، آن، محل کلام نیست- دنباله‌اش این کیفری است که ذکر شد. سند روایت، سند خوبی است. البته راویِ اوّل که صدوق از او روایت میکند، حسین بن احمد بن ادریس، پسرِ جناب احمد بن ادریس است، خود احمد بن ادریس از بزرگانِ ثقاتِ اصحاب ماست، لکن حسین بن احمد بالخصوص توثیق نشده است، اما مرحوم مجلسی«رضوان‌الله‌علیه» می‌گوید: من شمردم بیش از هزار جا مرحوم صدوق نامِ این شخص را می‌آورد، و برای او ترضّی میکند! - «رضی‌الله‌عنه» و «رحمه‌الله» می‌گوید- من البته ترضّی و طلب رحمت را دلیل توثیق آن شخص نمی‌دانم. این، محل اختلاف است، ما قبول نداریم که ترضّی و ترحّم بر کسی به معنای توثیقِ اوست، اما اینکه صدوق قریب هزار مرتبه از او روایت نقل کند، این، دلیلِ توثیق است. آیا شما از کسی که راست و دروغِ حرفِ او را مطمئن نیستید، احتمال می‌دهید دروغ بگوید و راستگو نباشد، یا از لحاظ اتقانِ کلام مورد وثوق نباشد، هزار مرتبه حدیث نقل می‌کنید؟! پیداست این کثرت نقل شخصیتی مثل صدوق، خودش دلیل توثیق است. بنابراین، روایت روایتِ معتبری است.[1]
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.امام حسن عسکری در یک روایت نورانی می فرمایند: اَلْغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرّ. خشم، کلید هر بدى و زشتى است. [تحف العقول: 488]
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.یکی از حالتهایی که در روایات بسیار مورد مذمت قرار گرفته و قسمی از جاهلیت و دیوانگی معرفی شده، حالت غضب و خشم است و سبب بسیاری از جنایتها و جرمها و اختلافات خانوادگی همین حالت خشم وغضب کنترل نشده است .البته غضب با دشمنان خدا پسندیده است.
2.برای کنترل غضب راهکارهایی بیان شده است که مناسب هست، برای درمان و کنترل غضب بکار برده شود:
الف: پرهیز از موقعیت های خشم آور : زمانی که طرف مقابل مثل همسر یا دوست خسته و بی حوصله است زمان مناسب برای انتقاد نیست. بهتر است در این مواقع - چنان که در روایات سفارش شده- سکوت کرده، و بحث را آغاز نکنیم یا اگر طرف مقابل شروع به صحبت کرد، جواب او را ندهیم.
ب: ترک مجلس: چنانچه احساس کردید زمینه عصبانیت شما در حال فراهم شدن است، مکان خود را ترک کنید و حتی برای چند دقیقه هم که شده بیرون رفته، قدم بزنید و نفس عمیق بکشید، اما اگر ناچار از حضور در آن مکان هستید، به سفارش های بعدی عمل کنید.
ج: تغییر وضعیت جسمی:یکی از اموری که در روایات برای کنترل خشم به آن سفارش شده، تغییر دادن وضعیت جسمی است، برای مثال، اگر انسان ایستاده است، بنشیند و اگر نشسته، بلند شود یا دراز بکشد. پیامبر خدا(ص) فرمودند: هر گاه یکی از شما خشمگین شد، اگر ایستاده است بنشیند و چنانچه خشمش برطرف نشد، دراز بکشد.
البته درمان عمیق غضب به اصلاح ریشه های روانی وابسته است چرا که عصبانیت افراد می تواند در خصوصیات روحی و اخلاقی آن ها ریشه داشته باشد. مثلا خود برتر بینی و زورگویی و حقیر شمردن مردم، از ریشه های غضب و خشم است.(برگرفته از چهل حدیث حضرت امام، شرح چهل حدیث، ص ۱۴۱ و ۱۴۲)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی قلب نازنین امام عسکری علیه السلام صلواتی عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت هادی علیه السلام در روایتی می فرمایند: اِیّاکَ وَالْحَسَـدَ فَاِنَّهُ یَبینُ فیکَ وَلایَعْمَـلُ فـى عَـدُوِّکَ. از حسد بپرهیز چون آثار آزاردهنده آن در تو ظاهر مى‌شود و کارى با دشمن تو ندارد (یعنی حسد به انسان ضرر مى‌زند و او را اذیّت مى‌کند، در حالى که دشمن حسود سر جاى خود و برنامه خود است و با او کارى ندارد.) . بحارالأنوار، ج 78 ص 370
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. حسد یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است تحمل نکند و زوال آن را برای او بخواهد. مثل کسی که نعمتی را در دیگری می بیند و خودش هم به آن نرسیده آروز می کند که از دیگری هم زائل شود که این حسد است و آفت اخلاقی بسیار بزرگی است اما اگر انسان یک امر نیکی را، یک امتیازی را در کسی ببیند و آن را برای خودش هم بخواهد و آرزو کند، نه اینکه زوال آن را از آن طرف طلب کند. این عیب محسوب نمی شود، این حسد نیست، زیرا فرد طالب زوال این نعمت از آن طرف مقابل نیست. این، غَبطه است.
2. یکی از آثار صفت حسد این است که روابط عاطفی انسان با خویشاوندان یا دوستان و خلاصه هر فردی که نسبت به او حسد می‌ورزد، رابطۀ ناسالمی باشد و در نتیجه محبتها و صمیمیت‌ها و همکاریها بین افراد از بین برود. حسد کننده همیشه از محسود بدگویی میکند و در کار او کارشکنی می‌نماید و لذا روابط اجتماعی مطلوب که در یک جامعۀ سالم مورد نظر است، بهم می‌خورد.
3. حسد مادامی که به عمل یعنی ضرر رساندن به فرد مورد حسد منجر نشود حرام نیست اما یک حالتی مذموم در قلب انسان است، آثار بدی دارد، امّا اگر حسادت سبب تخریب و تحقیر و بدگویی و تهمت و مانند اینها بشود این اعمال حرام خواهد بود و چیزی که منجر به این گناهان شد همین صفت حسادت هست.لذا برای دوری از این صفت باید انسان مرتب روى آثار بد و پیامد سوء آن فکر کند تا از آنها کناره‌گیرى کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق دوری از رذائل اخلاقی را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم . ضمن گرامیداشت هفته دفاع مقدس. امام صادق در روایتی می فرمایند: اگر در انسان سه خصوصیت باشد حوادث گوناگون دینوی و اخروی او را نگران نمی کند و انسان ضرری وارد نمی کند:
مورد اول: الدُّعَاءُ عِندَ الکُرُباتِ . هنگامی که حادثه تلخی یا گرفتاری یا غم و غصه ای برای انسان پیش ی آید ، دعا کند و به خداوند متعال پناه ببرد.
دعا با تلاش و تدبیر منافات ندارد بلکه هر آنچه بر عهده یک انسان عاقل و متفکر و مدبر هست باید انجام دهد و دعا هم کند .
پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در وسط میدان جنگ وقتی کار مشکل می‌شد، دستها را به دعا بلند می‌کرد و اشک می‌ریخت و از خدای متعال نصرت می‌خواست. ضمن اینکه بهترین تدبیر و آرایش جنگی را در برابر لشکر دشمن انجام می دادند.
مصداق دیگر در دوران دفاع مقدسِ بود، که رزمندگان اسلام در سختی ها و مشکلات بزرگ به ذیل عنایت حضرت حضرت حق و ائمه اطهار علیهم السلام متوسل می شدند و خدای متعال گشایش و فرج را هم روزی می کرد.
مورد دوم: الِاستِغفارُ عِندَ الذَّنبِ استغفار کردن و طلب آمرزش هنگام انجام گناه.
• استغفار یعنی: پشیمانی و عذرخواهی از پروردگار؛ این استغفار است که موجب می‌شود موانع استجابت دعا برداشته بشود.که این خصوصیت در این قسمت دعای کمیل توجه داده شده است که می گوییم: اللهم اغفِر لیَ الذنوبَ التی تَحبِسُ الدّعاء.
مورد سوم: الشُّکرُ عِندَ النِّعمَة هر نعمتی که خدای متعال به شما داده، شکر کنید.
• در روایت دارد که: هر وقت یادتان آمد، که خدا نعمتی داده، از این نعمت، سر به سجده بگذارید، بگویید: الحمد لله ربّ العالمین.
• به تعبیر یکی از اهل سخن : هضم نعمت، شکر است؛ یعنی نعمتهای خود را به خدا وصل کنید و نعمت پلی بین ما و خدا است. اگر کسی این پل را نزند و شکر نکند، نعمت، وبال گردن فرد می‌شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.
خداوند همه ما را به اخلاق های زیبا آراسته سازد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم..ضمن گرامیداشت هفته دفاع مقدس. امیرالمؤمنین علیه السلام در نامه 47 نهج البلاغه به امام حسن و امام حسین علیهما السلام وصیت می کنند و می فرمایند: وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا. ظالم هر کسی بود باید با او مقابله کرد و جلوی ظلم او را گرفت؛ مظلوم هرکسی هست باید از او حمایت کرد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. طبق روایت شریف مسلمان باید خصم و سرسخت ظالم باشد. خصم صرف دشمنی نیست بلکه دشمنی همراه با ابراز دشمنی است. یعنی انسان خصومت و دشمنی خودش را نشان دهد و مدعی باشد و هر وقت فرصت پیش آمد گریبان ظالم را بگیرد. اگر دستهای با ایمان، گریبان ظالمان و ستمکاران را می‌گرفتند، ظلم در دنیا اینقدر پیش نمی‌رفت . لذا گاهی اوقات نمی تواند به ظالم نزدیک بشود ولی به هر طریقی مثلا از طریق فضای مجازی ابراز خصومت می کند.
2. امروزه استکبار و رژیم کودک کش صهیونیستی مصداق بارز ظالم است و هر کسی که بتواند هر چند از طریق فضای مجازی یا حضور در تجمعات ابراز دشمنی و خصومت را انجام دهد.
3. طبق حدیث شریف حضرت می فرمایند مسلمان نسبت به مظلوم یار و کمک کننده است . و صرف طرفداری از مظلوم کافی نیست.
4. طبق حدیث شریف امیر المومنین برای دفاع از مظلوم و سرسختی با ظالم تفاوت در دین و مذهب تاثیری ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.
خداوند متعال برف و باران رحمتش را نازل بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
«خصم»، غیر از «دشمن» است. یک وقت کسی دشمن ظالم است؛ یعنی از ظالم بدش می‌آید و دشمن اوست. این، کافی نیست. «خصم او باش»، یعنی «مدّعی‌اش باش.» خصم یعنی «دشمنی که مدّعی است»، «دشمنی که گریبان ظالم را را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. بشریت بعد از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، تا امروز، به سبب نگرفتن گریبان ستمکاران، بدبخت و روسیاه شد. اگر دستهای با ایمان، گریبان ظالمان و ستمکاران را می‌گرفتند، ظلم در دنیا اینقدر پیش نمی‌رفت؛ بلکه از بن برمی‌افتاد. امیرالمؤمنین این را می‌خواهد: «کونا للظّالم خصماً.» خصم ظالم باش. در دنیا، هرجا ظلم هست و ظالمی هست، تو که اینجا هستی، خود را خصمش بدان. نمی‌گوییم «اکنون راه بیفت؛ و از این سوی دنیا به آن سوی دنیا برو و گریبان ظالم را بگیر.» می‌گوییم «حتماً خصومت خودت را نشان بده. هروقت و هرجا فرصتی دست داد، خصم او باش و گریبانش را بگیر.» یک وقت انسان نمی‌تواند نزدیک ظالم برود و ابراز خصومت نماید؛ لذا از راه دور، مخاصمه میکند. ببینید امروز، به خاطر عمل‌نکردن به همین یک کلمه وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، در دنیا چه منجلابی ایجاد شده است و بشریت چه بدبختیهایی دارد! ببینید ملتها و بخصوص مسلمانان چه مظلومیتی دارند! اگر به همین یک وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام عمل می‌شد، امروز بسیاری از ظلمها و مصیبتهایِ ناشی از ظلمها، وجود نمی‌داشت.«و للمظلوم عوناً.» هرجا مظلومی هست، به او کمک کن. نمی‌گوید «طرفدارش باش». نه! باید کمکش کنی.
معنای دشمنی با ظالم و یاری مظلوم
آنوقت امام علی علیه‌السّلام می‌فرماید: «و کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً.»(۱)خصم ظالم باشید. «خصم»، غیر از «دشمن» است. یک وقت کسی دشمن ظالم است؛ یعنی از ظالم بدش می‌آید و دشمن اوست. این، کافی نیست. «خصم او باش»، یعنی «مدّعی‌اش باش.» خصم یعنی «دشمنی که مدّعی است»، «دشمنی که گریبان ظالم را را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند. بشریت بعد از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، تا امروز، به سبب نگرفتن گریبان ستمکاران، بدبخت و روسیاه شد. اگر دستهای با ایمان، گریبان ظالمان و ستمکاران را می‌گرفتند، ظلم در دنیا اینقدر پیش نمی‌رفت؛ بلکه از بن برمی‌افتاد. امیرالمؤمنین این را می‌خواهد: «کونا للظّالم خصماً.» خصم ظالم باش. در دنیا، هرجا ظلم هست و ظالمی هست، تو که اینجا هستی، خود را خصمش بدان. نمی‌گوییم «اکنون راه بیفت؛ و از این سوی دنیا به آن سوی دنیا برو و گریبان ظالم را بگیر.» می‌گوییم «حتماً خصومت خودت را نشان بده. هروقت و هرجا فرصتی دست داد، خصم او باش و گریبانش را بگیر.» یک وقت انسان نمی‌تواند نزدیک ظالم برود و ابراز خصومت نماید؛ لذا از راه دور، مخاصمه میکند. ببینید امروز، به خاطر عمل‌نکردن به همین یک کلمه وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، در دنیا چه منجلابی ایجاد شده است و بشریت چه بدبختیهایی دارد! ببینید ملتها و بخصوص مسلمانان چه مظلومیتی دارند! اگر به همین یک وصیت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام عمل می‌شد، امروز بسیاری از ظلمها و مصیبتهایِ ناشی از ظلمها، وجود نمی‌داشت.«و للمظلوم عوناً.» هرجا مظلومی هست، به او کمک کن. نمی‌گوید «طرفدارش باش». نه! باید کمکش کنی. هرچه می‌توانی و به هرنحو که می‌توانی.۱۳۷۲/۱۲/۱۳
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک ولادت پیامبر و امام صادق علیهما السلام در روایتی نقل شده است که امام صادق علیه السلام به عده ای از شیعیان که محضر حضرتش شرفیاب شده بودند،چند توصیه فرمودند:
1. کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً: با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید. وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید. مانند پدر خانواده، که فرزندانی دارد که اگر فرزندان از لحاظ اخلاق و رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایه ننگ و عیب برای پدرند.
• در بعضی از روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند حضرت جعفر صادق را که اینطور آدم پرورش داده است.
• امروزه وضعیت ما در جمهوری اسلامی مشابه همین مطلب است یعنی با توجه به اینکه دشمنانی داریم و عیب‌جویانی داریم، منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد.لذا هر کاری که انجام می دهیم جدای از خوبی و زشتی کار، به عواقب کارهایمان باشد.
2. بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً و احفَظوا ألسنَتَکم. با مردم ( فرقی ندارد شیعه باشد یا غیر شیعه)نیکو سخن بگویید و زبان را حفظ کنید و از بدگویی و هرزه گویی با دیگران پرهیز شود.
3. بعد فرموند: وکُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول. زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق آبرو داری از اسلام و تشیع را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (السفر للصید)- درس 136
جلسه 136، یک شنبه 1395/1/15
حدیث :
عن سلیمان بن مهران قال: دَخلتُ علی الصادقِ جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» و عنده نَفَرٌ مِن الشیعة. معلوم می‌شود شیعه در زمان امام صادق«علیه‌الصلاةوالسلام» مشخص بودند، در میان عموم مردمی که زندگی می‌کردند، معلوم بوده است که اینها مُوالی اهل بیت و شیعه‌اند. فَسمعتُه و هو یقول، حضرت خطاب به شیعیانی که در خدمتشان نشسته بودند، فرمودند: معاشِرَ الشیعة! ای گروههای شیعه! کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً، با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید! وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید! پدر خانواده که فرزندانی دارد، این فرزندان اگر از لحاظ اخلاق، رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایۀ شِین و عیب برای پدرند. با اینکه پدر هیچ گناهی نکرده، اما انتساب به یک نفر موجب می‌شود که رفتار این منتسب در نگاهِ عمومی به آن منتسَبُ الیه تأثیر بگذارد. حضرت به شیعه می‌فرمایند: شما شناخته شده‌اید به اینکه شیعیان و پیروان ما هستید، پس زینتِ ما باشید! در روایاتِ متعددِ دیگری این معنا با بیانهای مختلفی ذکر شده، در بعضی از آن روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند جعفر را که اینطور آدم پرورش داده است. امروز ما در جمهوری اسلامی مبتلا به این مسأله هستیم، دشمنانی داریم، عیب‌جویانی داریم، مچ‌گیرانی داریم، کسانی منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد. هر کاری که انجام می‌دهیم به این بخشِ قضیه، به این عقبۀ کار خودمان هم توجه بکنیم. صرفاً این نیست که اگر فرضاً عمل زشت یا خطیئه و گناهی انجام می‌دهیم، بعد هم توبه کنیم، تمام می‌شود. اینطور نیست، این عملِ ما اگر زشت باشد، یک تأثیری بر نگرندۀ بر شیعه و بر جمهوری اسلامی خواهد گذاشت. بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً، با مردم نیکو سخن بگویید! بدگویی و زبانِ هرزه با دیگران به کار نبرید! این «للناس» یعنی ناسی که آنوقت مطرح بودند، یعنی کسانی که به ولایت ائمه اعتقادی نداشتند، عامۀ مردم در زمان حاکمیتِ طغیان‌گرانِ ضدّ اهل بیت«علیهم‌السلام». آنروز مردم به تعبیر امروز سنّی بودند، به ائمه اعتقادی نداشتند. می‌فرماید: با همین مردم، با زبانِ نیک حرف بزنید! و احفَظوا ألسنَتَکم، زبانهایتان را حفظ کنید! یعنی یک چیزی در دل شما می‌گذرد که چه بسا حق هم هست، اما زبان را نگهدارید! فرض بفرمایید به قضایای صدر اسلام نگاه می‌کنید، دلهایتان پر می‌شود از غم و یک چیزی در ذهنتان نسبت به اشخاصی خلجان میکند، آیا باید این را به زبان بیاورید؟! فرمود: و احفظوا ألسنَتکم، منظور حفظ زبان از دروغ و غیبت نیست، آنکه معلوم است، آن بر همه‌کس واجب است؛ چه دیگران ببینند، چه نبینند. ظاهر کلام این است که منظور، آن چیزهایی است که موجب بدآمدنِ طرفِ مقابل می‌شود. قولوا للناس حُسناً و احفظوا السنتَکم، درست حرف بزنید! نیکو حرف بزنید!زبانهایتان را حفظ کنید! و کُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول، زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید! لَیس کلّ ما یُعلم یُقال، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد. به قول مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» - از مراجع تقلید قبل- از قول ایشان نقل می‌کنند فرموده بود: دروغ گفتن حرام است، راست گفتن که واجب نیست. یک چیزهایی راست است، ولی لزومی ندارد آدم بگوید.[1]. امالی، صفحۀ 484.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت رسول خدا و امام صادق علیهما السلام
به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرت رضا علیه السلام در روایتی نورانی می فرمایند: إِنَّ شَفَقَةَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله عَلَی أُمَّتِهِ شَفَقَةُ الْآبَاءِ عَلَی الْأَوْلَادِ. شفقت و مهربانی پیامبر در حق امتش همچون دلسوزی پدران بر فرزندان است. عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۴۵
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
1. در این روایت مهربانی ویژه‌ای برای امت پیامبر بیان میکند و آن اینکه پیامبر مانند پدری دلسوز برای امت است و الا اصل مهربانی پیامبر اختصاص به امت ندارد بلکه برای همه بشریت مهربان است و خدا در قرآن در وصف پیامبر می فرماید رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران می‌آید و او از رنج شما رنج میبرد. لذا حق عظیمی بر گردن بشریت دارد و بزرگترین حقی که پیامبر بر بشریت دارد،نزول قرآن به برکت حضرت است که نسخه شفا بخشی است که درمان همه دردهای عمده بشریت را که واقعی و بدون خطا هست، بیان کرده است.
2. خداوند متعال در معرفی این نسخه عظیم می فرماید: "کِتابٌ اَنزَلنَاهُ اِلَیکَ لِتُخرِجَ النّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النّور" کتابی است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکیها (ی شرک و ظلم و جهل،) به سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی،) در آوری.
3. ظلمات که در آیه اشاره می شود، همه‌ی آن چیزهایی است که زندگی بشر را در طول تاریخ، تیره و تار و تلخ و زهر آلود کرده است مثل جهل، تبعیض، غرق شدن در شهوات، مفاسد اخلاقی، بی هدفی، آسیب های اجتماعی و مانند اینها دردهای عمیق بشر است.پیامبر اعظم نسخه‌ی درمان این دردها را ــ هم نسخه‌ی معرفتی را، هم نسخه‌ی عملی را ــ به بشر عرضه کرد. و شریعت پیغمبر و معارف قرآنی، علاج دردهای بشریّت است و باید قدردان این نعمت الهی باشیم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را قدردان وجود نازنین پیامبر رحمت قرار دهد و همچنین پیروزی جبهه مقاومت به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .امیرالمومنین علیه السلام در روایتی می فرمایند:
مَنِ اِسْتَطَاعَ أَنْ یَمْنَعَ نَفْسَهُ مِنْ أَرْبَعَةِ أَشْیَاءَ فَهُوَ خَلِیقٌ بِأَنْ لاَ یَنْزِلَ بِهِ مَکْرُوهٌ أَبَداً هر کس چهار صفت را از خود دور کند؛ خواه فرد باشد، خواه مجموعۀ دست‌اندرکاران و رؤسای جامعه، هیچگاه حادثه و واقعۀ ناخوشایندی متوجّه او نخواهد شد.
قِیلَ وَ مَا هُنَّ قَالَ: اَلْعَجَلَةُ
مورد اول را حضرت فرمودند عجله کردن یعنی فردی بدون فکر و دقّت، درباره کاری تصمیم‌گیری کند یا کاری را اجرا نماید، بنابراین عجله غیر از سرعت در عمل است.
مورد دوم:َ اَللَّجَاجَةُ. یکی از مسائل خطرناک و بلاهای دامن‌گیر، اصرار و پافشاری ناحق در مسأله‌ای است که چون این حرف را گفته و یا چنین موضعی اتّخاذ کرده حاضر نیست عقب‌نشینی کند ولو خلاف آن ثابت شود.
مورد سوم: اَلْعُجْبُ. مغرورشدن و خودپسندی، که انسان نقص‌ها و ضعف‌های خود را ندیده علاوه بر این خوبی هایش را بزرگ شمارد.
مورد چهارم: اَلتَّوَانِی. کاهلی و سستی، کار امروز را به فردا افکندن و تأخیرانداختن.
تجربه های فراون ثابت کرده است که ضرر و زیانهایی که متوجّه جامعه شده است، در اثر دوری نکردن این امور بوده است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند انشاءالله ما را با مجاهدت خودمان و با توفیق خودش از این صفات دور بدارد.
