سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه می فرمایند: فَجَعَلَ اللَّهُ صِلَةَ الْاَرْحامِ مَنْساءً فِی الْعُمْرِ وَ مَنْماةً لِلْعَدَدِ . دید و بازدید از خویشان، موجب طول عمر و مانع از مرگ ناگهانی می گردد، وقتی مرگ اتفاق نیفتد، موجب افزایش جمعیت نیز می شود.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.یکی از سفارشات حضرت زهرا سلام الله علیها طبق این حدیث، حفظ ارتباط با نزدیکان و خویشاوندان است و یکی از اسرار ماندگاری فرهنگ اسلامی و تبادل نسل به نسل معارف الهی، مسأله صله رحم است. یعنی کانون گرم خویشاوندی و خانوادگی باید باقی بماند، که بهترین وسیلة ارتباط تفکرات صحیح و سُنَن صحیح اسلامی به نسلهای بعد همین محیطهای خانوادگی است. لذا یکی از علل و حِکَم توصیه به صله رحم است.
2.توصیه اکید دین است اگر از خویشان کسی قطع ارتباط کرده است باز هم شما قطع ارتباط نکنید یعنی اگر از طرف مقابل پاسخ مناسبی داده نمیشود، اما تو ارتباط را قطع نکن! ارتباط را حفظ کن! شاید رازش این است که بالأخره در اکثر موارد این ارتباط یک جانبه به ارتباط دوجانبه خواهد انجامید.
3. صلۀ رحم به هر قدری میسّراست، انجام بگیرد. گاهی با ارتباط تلفنی یا سلامرساندن و از این قبیل ارتباطات جزئی، صلۀ رحم محقّق میشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند برکات آسمانی خودش را بر همه ما نازل بفرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
با استفاده از متون ذیل:
قال ابوذر«رضیاللّهعنه»: … قُلت: یا رسولَ اللّه زِدنی! قال«صلّیاللّهعلیهوآلهوسلّم»: صِل قرابتک و إن قطعوک! و أحبّ المساکین! و أکثِر مَجالِسَتُهم!([1])
در ادامه درخواست ابوذر برای بیشتر دانستن، حضرت(صلّیاللّهعلیهوآله) میفرمایند: با نزدیکان و خویشاوندان خود ارتباط خود را محفوظ بدار! یکی از اسرار ماندگاری فرهنگ اسلامی و تبادل نسل به نسل معارف الهی، مسأله صله رحم است. یعنی کانون گرم خویشاوندی و خانوادگی باید باقی بماند، بهترین وسیلة ارتباط تفکرات صحیح و سُنَن صحیح اسلامی به نسلهای بعد همین محیطهای خانوادگی است. این یکی از علل و حِکَم توصیه به صله رحم است که قطع رحم از محرّمات است. «و إن قطعوک» هرچند از طرف مقابل پاسخ مناسبی داده نمیشود، اما تو ارتباط را قطع نکن! ارتباط را حفظ کن! شاید رازش این است که بالأخره در اکثر موارد این ارتباط یک جانبه به ارتباط دوجانبه خواهد انجامید، البته حِکَم و منافع گوناگون دیگری هم میشود تصور کرد. المسألة السادسة: التُّنجیم جلسه 165، 1386/2/4 حدیث اخل
عن امیر المؤمنین(علیهالسلام)، عن رسول الله(صلّیاللهعلیهوآله): لاتخُن مَن خانک، فتکن مثله! و لاتقطع رحمک و إن قطعک.پیامبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله) میفرمایند: در باب خیانت، جای مقابلۀ به مثل نیست؛ فلذا اگر کسی به شما خیانت کرد، شما به او خیانت نکنید، که اگر این کار را بکنید، شما هم مثل او خائنید! پیوند خانوادگی و خویشاوندی را قطع نکنید، ولو خویشاوند شما، این رابطه را قطع کند. این فقرۀ حدیث در واقع تخصیص در آیۀ شریفۀ «فإن عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به» میباشد، یعنی صلۀ رحم، فقط برای آن مواردی نیست که رحم هم با انسان در ارتباط است بلکه اگر قاطع رحم است، شما قطع رحم نداشته باشید. البته این صلۀ رحم به قدر میسّراست. گاهی با ارتباط تلفنی یا سلامرساندن و از این قبیل ارتباطات جزئی، صلۀ رحم محقّق میشود. النوادر صفحۀ 96. امر پنجم: بررسی روایت تحفالعقول»جلسه14، 1383/9/30حدیث اخلاقی
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از دستورات قرآن پوشش و حجاب است که خانم در برابر نامحرم باید بدن و موی خود را بپوشاند و زینتهای خود را نیز اشکار نکند، بنابراین خانمی که ناخن مصنوعی کاشته باید از نامحرم بپوشاند، اما سوالی که در اینجا شاید به ذهن شما برسد این است که آیا کاشت ناخن مصنوعی جایز است؟
در جواب سه نکته کوتاه عرض می شود:
1. کاشت ناخن ومژه مصنوعی در صورتی که برای زینت انجام می شود و خانم می داند که در زمان وضو و غسل امکان برطرف کردن آن را ندارد، جایز نیست.
2. کسی که ناخن یا مژه مصنوعی کاشته، لازم است برای وضو و غسل آن را برطرف کند هرچند هزینه داشته باشد و با توجه به امکان جدا سازی، چنانچه فرد بر ندارد و جدا نکند وضو و غسل صحیح نیست.
3.کسی که ناخن مصنوعی را با وجود امکان جدا سازی برندارد، وضو و غسل او باطل است و با توجه به ناقص بودن وضو و غسلش توقفش در مساجد جایز نیست و همچنین نماز فرد باطل و روزه های فرد دچار اشکال می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انجام دستورات دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم در روایت است از امام صادق علیه السلام که می فرمایند: إذَا صَلَّیتَ صَلَاةَ فَرِیضَةٍ فَصَلِّهَا لِوَقتِهَا صَلَاةَ مُوَدِّعٍ.
وقتی نماز واجب میخوانی آن را در وقتش بخوان، مانند کسی که میخواهد آخرین نماز عمرش را بخواند. (امالی صدوق، ص212)
اما چند نکته درباره احکام نماز قضا:
1. نماز در هیچ حالتی از انسان ساقط نمیشود حتی اگر انسان در حال مریضی است یا داخل وسایل نقلیه است و نماز در حال قضا شدن است باید نماز را با رعایت شرائطی که مقدور است، بخواند تا نمازش قضا نشود و امثال این موارد بهانهای برای ترک نماز نمی شود.
2.کسی که نماز قضا بر عهده اش است ولی تعدادش را نمی داند مثلا چند نماز صبح از او قضا شده، نمی داند سه یا چهار یا پنج نماز بوده است، چنانچه مقدار کمتر را بخواند کافی است.
3.خواندن نماز های قضا در هر ساعتی از شبانه روز صحیح است و کسی هم که مسافر است می تواند نمازی که در وطن قضا شده، در سفر بخواند البته نمازی که به صورت کامل فوت شده، در سفر هم باید به صورت کامل قضا شود.
جهت استحضار زائرین عرض کنم عزیزانی که تمایل دارند نماز قضا را به جماعت بخوانند می توانند بعد از نماز ظهر وعصر در مسجد گوهرشاد شبستان نهاوندی، حضور پیدا کنند و نماز قضا به جماعت بخوانند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شود:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط، احتمال تاثیر هست و تذکر دادن معمولا تاثیر دارد البته برای اثر گذاری لازم نیست حتما تذکر مستقیم بدهیم. مثلا اگر در یک اداره شاهد یک خلافی مثل رشوه یا پارتی بازی یا روابط نادرست زن و مرد یا عدم رعایت حجاب شرعی در بین کارکنان هست، چرا از یک نوشتن نامه مضایقه یا پیامک به سامانه پیامکی آن اداره مضایقه می کنیم؟ به نظر شما کوتاهی نیست؟ آیا اینجا هم احتمال درگیری هست؟
3. در هنگام انجام فریضه امر به معروف با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را می گیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. محترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه آخر که از مکان خارج می شویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .خداوند متعال در قرآن عزیز می فرماید:
وَ قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ.
و در راه خدا با کسانی که با شما می جنگند بجنگید، و [هنگام جنگ از حدود الهی] تجاوز نکنید، که خدا تجاوزکاران را دوست ندارد.
یکی از واجبات شرعی و فروع دین جهاد و دفاع است که در این زمینه به چند نکته اشاره می کنم:
1.یکی از واجبات، دفاع از اسلام و مسلمین است و واجب بودن دفاع منحصر به کشوری نیست که انسان در آن زندگی می کند بلکه همه مسلمین دنیا باید در برابر هجوم بیگانگان به کشور های اسلامی یا مقدسات مسلمانان مدافع یکدیگر باشند خواه از طریق بذل مال یا جان یا هر وسیله دیگر. (رساله مراجع ج2 ص769 ملحقات مکارم، و 2826)
2.در زمان کنونی همه مسلمین در برابر تهاجم رژیم خبیث صهیونیستی به لبنان و غزه وظیفه دفاع و حمایت از مردم لبنان دارند البته نسبت به حمایت جانی مطابق ضوابط قانونی باید انجام بگیرد اما این حمایت و دفاع از راههای دیگر مقدور است که به دو مورد اشاره می شود:
الف: دعا و توسل جهت پیروزی و سربلندی رزمندگان لبنان و غزه؛ حتما در دعاهای خودمان و نمازهای شب و در مواقع استجابت دعا برای پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت فراموش نکنیم و زائرین از زیارت نیابتی برای رزمندگان فراموش نکنند و از اثر دعا غفلت نکنیم.
ب: حمایت مالی. همه مومنین به هر مقداری که می توانند از جهت مالی به جبهه مقاومت لبنان کمک کنند و عزیزان می توانید از طریق سایت دفتر امام خامنه ای یا دفاتر وجوهات امام خامنه ای که مستقر در صحن آزادی یا صحن انقلاب هست، این کمکها را انجام دهند و ضمنا اگر فردی پرداخت خمس بر عهده دارد، چنانچه مقلد امام خامنه ای هست می تواند یک چهارم خمس را برای کمک به مردم لبنان اختصاص هست و عزیزانی که مقلد دیگر مراجع هستند مطابق اجازه ای که در این زمینه صادر کرده اند، می توانند اقدام کنند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت سربلندی و پیروزی ملت مقاوم لبنان و غزه صلواتی عنایت بفرمایید
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. هر گاه مؤمنى بتواند برادر دینی خود را یارى رساند، اما تنهایش گذارد، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذارد .
چند نکته پیرامون حدیث شریف اشاره کنم:
1. این حدیث اهمیت کمک کردن به دیگران را می رساند و در برخی از روایات برای برآورده کردن حاجت برادران دینی ثوابهای حیرت آوری نقل فرموده اند مثلا امام صادق علیه السلام در روایتی می فرماید: برآوردن حاجت برادر مومنی محبوب تر است در نزد خدا از بیست حج، که صاحب آن در هر حجی صد هزار دینار در راه خدا انفاق کرده باشد.
2. کمک کردن و یاری کردن برادر ایمانی گاهی اوقات کمک کردن در امور خیر و امور روزه زندگی است و گاهی اوقات در امور معنوی است مثلا او را با یک حرف و سخن به مسیر صحیح هدایت کنی یا آبروی او را حفظ کنی.
3. کمک کردن و یاری کردن برادران ایمانی منحصر به افراد در داخل کشور خودمان نیست بلکه کسانی که به نیازهای برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام مثل همین مردم لبنان یا غزه، چشمِ خودشان را میبندند و بیاعتنایی میکنند در حالی که میتوانند نصرت و یاری کنند؛ مشمولِ این روایتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
ان شالله به همین زودی پیروزی جبهه مقاومت در را غزه شاهده باشیم به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً مسألة 41- درس 160
درس 160، سه شنبه 1395/6/23
حدیث :
عن ابراهیم بن عُمَر الیَمانی، که ثقه و بزرگوار است. عن ابی عبدالله الصادقِ«علیهالسلام» قال: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. مؤمنی که میتواند برادرِ دینی خود را نصرت کند، در عین حال او را رها میکند، نصرت نمیکند؛ إلّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة، خدای متعال عقوبتِ این خذلان را در دنیا و آخرت با عملِ مشابه نسبت به او انجام میدهد. یعنی خدا هم او را در دنیا و آخرت مخذول میکند. کمکِ برادر مؤمن، اینقدر مهم است. بدیهی است که این کمک، کمکِ در امور شرّ نیست؛ برادرِ مؤمنی میخواهد مثلاً دزدی کند! شما میتوانید کمکی به او بکنید، ماشینتان را در اختیارش بگذارید، مراد، این نیست. یعنی در امور خیر، در امور روزمرۀ زندگی، احتیاج به کمک دارد. این که بعضیها بر روی نیاز برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را میبندند و بیاعتنایی میکنند! میتوانند نصرت کنند، نمیکنند! مشمولِ این روایتند. گاهی اوقات نصرت کردن با پول و سلاح نیست، با یک کلمه حرف است؛ یک حرفی در یک جای مناسبی انسان بزند. بعضیها گسترۀ نفوذ حرفشان زیاد است؛ شخص معروفی است، شخصیتی است، یک کلمه حرف بزند در بین جامعه پخش میشود؛ این، نصرت است. از همین، دریغ کردن و نصرت نکردن اگر از روی عمد باشد- البته گاهی انسان غافل است، آن، محل کلام نیست- دنبالهاش این کیفری است که ذکر شد. سند روایت، سند خوبی است. البته راویِ اوّل که صدوق از او روایت میکند، حسین بن احمد بن ادریس، پسرِ جناب احمد بن ادریس است، خود احمد بن ادریس از بزرگانِ ثقاتِ اصحاب ماست، لکن حسین بن احمد بالخصوص توثیق نشده است، اما مرحوم مجلسی«رضواناللهعلیه» میگوید: من شمردم بیش از هزار جا مرحوم صدوق نامِ این شخص را میآورد، و برای او ترضّی میکند! - «رضیاللهعنه» و «رحمهالله» میگوید- من البته ترضّی و طلب رحمت را دلیل توثیق آن شخص نمیدانم. این، محل اختلاف است، ما قبول نداریم که ترضّی و ترحّم بر کسی به معنای توثیقِ اوست، اما اینکه صدوق قریب هزار مرتبه از او روایت نقل کند، این، دلیلِ توثیق است. آیا شما از کسی که راست و دروغِ حرفِ او را مطمئن نیستید، احتمال میدهید دروغ بگوید و راستگو نباشد، یا از لحاظ اتقانِ کلام مورد وثوق نباشد، هزار مرتبه حدیث نقل میکنید؟! پیداست این کثرت نقل شخصیتی مثل صدوق، خودش دلیل توثیق است. بنابراین، روایت روایتِ معتبری است.[1]
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.نمازهای مستحبی را جز نماز عید فطر و قربان و نماز باران را نمی توان به جماعت خواند. لذا نماز استغاثه امام زمان یا نماز زیارت به جماعت صحیح نیست.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .یکی از مقدماتی که رعایتش برای نماز لازم است شرایط لباس نمازگزار هست که در این زمینه به چند شرط اشاره می کنم:
لباس نمازگزار نباید از اجزاء حیوان حرام گوشت مثل خرگوش باشد بلکه اگر مویی از حیوان حرام گوشت به بدن یا لباس نمازگزار چسبیده باشد، نماز او باطل است.( مشهور؛ تفاوت نظرجهت اطلاع: ایت الله سیستانی: اگر موی حیوان حرام گوشت بسیار کم و ناچیز باشد، مثلاً یک یا دو یا سه موی کوچک حیوان بر لباس نمازگزار(به استثنای لباسهای کوچک) باشد، اشکال ندارد.)
استفاده و بدست کردن حلقه طلا یا ساعت طلا یا آویختن زنجیر و گردنبند طلا برای مردان باعث بطلان نماز می شود بلکه استفاده از طلا در غیر نماز هم حرام است.
بدن و لباس نمازگزار باید پاک باشد البته در برخی موارد لازم نیست لباس نمازگزار پاک باشد. مثلا اگر لباس به خون زخم که کمتر از بند انگشت هست، نجس شود، در این صورت برای نماز اشکالی ندارد.
در پایان نکته ای مهم درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعالهمه ما را جزء نماز گزاران واقعی نماز قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
منابع: توضیح المسائل مراجع: 824 و 831
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از مهمترین مسائل حیات انسان مساله سعادت و شقاوت است که مومن دائما نگران است که در کدام گروه قرار می گیرد و در آثار اسلامی هم به این مطلب توجه زیادی شده است به همین مناسبت در یک روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله به برخی از نشانه ها و عوامل شقاوت اشاره شده است تا هر کسی حال خودش را بررسی کند البته باید بدانیم که این عوامل با انتخاب نادرست انسان ایجاد می شود و اگردر شخصی وجود داشته باشد نباید مأیوس گردد چون با مراقبت و دقت در اعمال خود میتواند آنها را برطرف و به مسیر سعادت قدم بگذارد. . عواملی که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بیان می کنند عبارتند از:
عامل اول: جمود العین. خشکبودن چشم و نبود حالت تضرّع و گریه به درگاه الهی، گریه در پیشگاه خدا، خواه ناشی از خشت و ترس از عظمت خداست و خواه ناشی از محبت و شکر در برابر نعمتهای خدا که نعم الهی را به یاد آورده و حقارت و کوچکی خود را متذکر شود، امری محبوب و پسندیده است و نبود آن نشانۀ شقاوت میباشد.
عامل دوم :قسوة القلب. قساوت قلب؛ که انسان در برابر حوادث و مصائبی که برای دیگران پیش میآید بیتفاوت باشد.
عامل سوم:شدّة الحرص فی طلب الرزق . در طلب روزی، شدت طمع و حرص داشته باشد.
عامل چهارم: الاصرار علی الذنب. اصرار و پافشاری بر گناه داشته باشد.
در پایان نکته ای مهم درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای صلوات ختم فرماید.
(متن اصلی درس خارج حضرت آقا جهت مطالعه)
الفصل الرابع:
«فی کیفیة استیفاء القصاص»
جلسه 306، 1383/2/7
عن جعفر بن محمد(علیهماالسلام)، عن ابیه، عن آبائه(علیهمالسلام)، عن علیّ(علیهالسلام) قال: قال رسول الله(صلیاللهعلیهوآله):
«من علامات الشقاء: جمود العین و قسوة القلب و شدّة الحرص فی طلب الرزق و الاصرار علی الذنب».
(خصال شیخ صدوق، باب الاربعة)
سعادت و شقاوت، مهمترین مسأله در حیات انسان است، لذا فرد مؤمن دائماً در نگرانی و تشویش به سر میبرد که آیا در زمرۀ سعداء یا در گروه اشقیاء است.
در آثار اسلامی نیز به این مطلب توجه زیادی شده است، در دعاء وارد شده است که: اللهم ان کنت عندک فی امّ الکتاب شقیّاً فاجعلنی سعیداً.
در این روایت بعضی از نشانهها و عوامل شقاوت بیان شده تا هر کس بتواند خود را بیازماید و البته باید دانست که این عوامل جبری نبوده و با سوء اختیار خودِ انسان حاصل میشود و اگر در شخصی وجود داشته باشد نباید مأیوس گردد چون با مراقبت و دقت در اعمال خود میتواند آنها را زدوده و به مسیر سعادت گام نهد. این عوامل عبارتند از:
1- خشکبودن چشم و نبود حالت تضرّع و گریه به درگاه الهی، گریه در پیشگاه خدا، خواه ناشی از خشیت و خوف در مقابل صفات جلال او باشد و خواه ناشی از محبت و شکر در برابر صفات جمال وی که انسان، نعم الهی را به یاد آورده و حقارت و کوچکی خود را متذکر شود، امری محبوب و پسندیده است و نبود آن نشانۀ شقاوت میباشد.
2- قساوت قلب؛ که انسان در برابر حوادث و مصائبی که برای دیگران پیش میآید بیتفاوت باشد.
3- در طلب روزی، شدت طمع و حرص داشته باشد.
4- اصرار و پافشاری بر گناه داشته باشد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند: إنّ إبلیسَ رَضِیَ مِنکُم بالمُحَقَّراتِ
همانا شیطان و ابلیس به همان گناهان که در نگاه افراد کوچک شمرده می شود، خشنود است.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. بسیاری از افراد و مؤمنین مراقب هستند که گناه بزرگی انجام ندهد ولی بدانید روش شیطان برای این دسته از افراد این است که این افراد را به گناه کوچک وسوسه می کند و خاصیت گناه کوچک آن است که وقتی انسان بر گناه صغیره و کوچکی اصرار ورزید گناه در قلب انسان متراکم می شود و متاسفانه برای انسان ارتکاب گناه بزرگ آسان می شود. لذا ممکن است در ابتدا به یک فردی در محیط کار پیشنهاد خیانتی یا اختلاسی را بدهند قبول نکند ولی اگر او آرام آرام با گناه و نافرمانی خدا انس بگیرد و سرش گرم شود، کارش به جایی میرسد که همان گناه بزرگی که روز اوّل حاضر نبود آن را مرتکب بشود، آن را به راحتی انجام میدهد! اینطور نیست انسان یک باره از مرز ایمان و کفر بگذرد و وارد کفر بشود، نه، یواش یواش او را نزدیک میکنند تا اینکه اینطوری میشود.
2. در قرآن کریم، آیات متعدّدی هست که مضمونش آن است که گاهی انجام یک گناه راهی باز می کند بسوی کفر و نفاق و تکذیب آیات الهی. لذا خداوند می فرماید: « ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ ». سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند. یعنی همین افراد مومن بودند و اول نمی خواستند تکذیب آیات الهی را داشته باشند اما اثر اصرار بر گناه همین انکار آیات الهی است.
در پایان نکته ای مهم درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی قلب نازنین حضرت رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی:
النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»
جلسه 32، 1383/12/11
حدیث اخلاقی
عن امیر المومنین(علیهالسلام)، عن رسول الله(صلیاللهعلیهوآله) إنّه قال: إنّ إبلیسَ رَضِی مِنکم بالمُحَقَّرات. ابلیس همین اندازه از شما راضی میشود به گناهان کوچک. البته این در مورد همه نیست، در مورد بسیاری، ابلیس راضی نمیشود به گناهان کوچک، آنها را به گناهان بزرگ وادار میکند، خیلی هم راحت از او اطاعت میکنند. لکن برای بسیاری از مؤمنین و کسانی که مواظبند گناه بزرگی انجام ندهند، ابلیس میگوید عیب ندارد، همان گناه کوچک را وسوسه میکند تا مؤمن را وادار کند به گناه کوچک. نتیجه اش چیست؟ آن لعینِ درگاه الهی دارد کار خودش را میکند، او در کار خودش خِبره است، میداند که گناه کوچک وقتی متراکم شد، همان کاری را میکند که گناه بزرگ انجام میدهد. و گاهی تراکم و پی در پی شدن و اصرار بر گناهان کوچک و صغائر و محقَّرات، کاری با انسان میکند که برای انسان ارتکاب گناه بزرگ هم آسان میشود- العیاذ بالله- .خیلی از کارها هست که اوّل اگر به یک مؤمنی عرضه کنند، از آن کار تحاشی میکند، امّا آرام آرام او را مأنوس میکنند با گناه کوچک، یواش یواش سرش گرم میشود، کارش به جایی میرسد که همان گناه بزرگی که روز اوّل حاضر نبود آن را مرتکب بشود، آن را به راحتی انجام میدهد! اینطور نیست انسان یک باره از مرز ایمان و کفر بگذرد و وارد کفر بشود، نه، یواش یواش او را نزدیک میکنند تا اینکه اینطوری میشود. این، در گناهان شخصی و فردی، و در گناهان اجتماعی هم هست. این را هم توجّه داشته باشید. در قرآن کریم، آیات متعدّدی هست دربارۀ این که انسان یک کاری را انجام میدهد (یک گناهی را)، همین گناه راهی باز میکند به سوی کفر و نفاق، حتی تکذیب! «ثم کان عاقبة الذین أساءوا السوءی اَن کذّبوا بآیات الله». اوّل نمیخواست تکذیب کند، مؤمن بود، امّا کارهای سوء را انجام داد منتهی شد به این. یا آن آیۀ شریفۀ «فأعقَبَهم نفاقاً فی قلوبهم بما أخلفوا الله وعدَه»، دربارۀ صدقه و انفاق است. انفاق نکردند آنوقت نتیجه این شد. اوّل به نظر انسان نمیآید که مثلاً یک خمسی به گردنمان هست، یک زکاتی هست، حالا ندهیم چطور میشود؟ همین، انسان را میرساند به نفاق؛ «فأعقبَهم نفاقاَ فی قلوبهم بما أخلفوا الله وعدَه» یا «بما اخلفوا الله ما وعَدوه». ظاهراَ آیه اینطوری است. و آیات متعدّدی در قرآن به این مضمون هست. لذا از گناه کوچک هم بایست اجتناب کرد. این روایاتی که در آن
آمده که خدای متعال قرقگاه دارد؛ «إنّ لِکلّ شیءٍ حمیً»، و از قرقگاهها اجتناب کنید تا به نقطۀ خط قرمز نرسید! وقتی انسان دور و بر مرز بیمهابا حرکت میکند، یکوقت هم پایش را از مرز میگذارد آن طرف! این، چیز طبیعی است. نزدیک مرز نروید تا مبتلا نشوید به خروج از مرز. و إلّا انسان وقتی نزدیک مرز همینطور حرکت کرد؛ ما به خیلی از این سیاسیونی که یک روزی در زمینههای انقلابی خیلی تند و داغ بودند بعد وضعشان به جاهای دیگری رسید، به اینها خیلی اوقات خصوصی و عمومی سفارش کردیم: از مرزها کنار بیائید! مرزها را مشخص کنید! خودتان را از مرز جدا کنید! وقتی نزدیک مرز رفتید،آن وقت خطر عبور از مرز هم برای انسان آسان میشود! گناه کوچک را که به نظر کوچک میآید، کوچک نشمارید! بعد دنبال همین روایت میفرماید: و الذّنبُ الذی لایُغفَر، آن گناهی که مورد مغفرت الهی قرار نمیگیرد، این است که: قولُ الرّجُل لااُؤاخَذُ بهذا الذّنب! خدا که به خاطر این کارها ما را مؤاخذه نمیکند! استصغاراً له. یک گناهی را کوچک میشمارد، میگوید: این که چیزی نیست! این «اغتِِرار بالله»ی که هم در آیات قرآن هست، هم در دعاها هست: و الویلُ الدّائمُ لِمَنِ اغتَرّ بِکَ، در دعای صحیفۀ سجادیه روزهای جمعه میخوانید، بخوانید این دو تا دعای روز جمعه در صحیفۀ سجادیه هست هر دو مضامینش عالی است، یک دعای فطر جمعه است، یکی دعای قربان جمعه است. در روز جمعه، در یکی از آنها همین است: و الویلُ الدائمُ لِمن اغترّ بک، کسی که غرّه بشود به خدا، ما أکثَر تَصرّّفَه فی عذابک و ما أبعدَه مِن المَخرَج، این است. این اغترار به خدا، غرّه شدن به خدا، همین است که انسان بگوید: این کارها که چیزی نیست که خدای متعال ما را برای این کارها عذاب کند. نخیر، همین کارها انسان را میکشاند به گناهان بزرگ - العیاذ بالله - . النوادر، صفحۀ 129
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند: بِرُّ الْوَالِدَیْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ کَانَا مُشْرِکَیْنِ وَ لَا طَاعَةَ لَهُمَا فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ نیکی به پدر و مادر اگر چه مشرک باشند، واجب است البته در معصیت ونافرمانی خدا نه از پدر و مادر ونه از هیچ کس دیگر نباید اطاعت کرد زیرا در معصیت خالق فرمان بردن از هیچ مخلوقی جایز نیست.
چشمه های حکمت رضوی حدیث 287
یکی از حقوقی که در آموزه های دینی بسیار بر آن سفارش شده است رعایت حق والدین به جهت اهمیت چند نکته کوتاه درباره حقوق والدین را یاد آوری می کنم:
1. یکی از وظایف واجب فرزندان برخورد نیک با والدین و بیادبی نکردن نسبت به آنها می باشد؛ چه از نظر گفتار و چه از جهت رفتار، هرچند والدین نسبت به فرزند بدی کرده باشند.
2.اگر پدر و مادر انسان فقیر باشند بر فرزندان واجب هست، نفقه پدر و مادر را پرداخت کنند. مقصود از نفقه تامین خوراک و پوشاک و سایر نیازهای ضروری آنها مطابق با شانشان می باشد.
3. اگر پدر و مادر درباره امورمربوط به فرزند دستوری بدهند که گناه نباشد و مخالفت با دستور شان سبب اذیت و ناراحتی ایشان شود اطاعت لازم است.بنابراین اگر فرزند با دوستانی معاشرت داشته باشد که والدین از این ارتباط فرزندشان با او رنج می برند و قلبا آزرده خاطر می شوند بر فرزند ترک این رفاقت واجب است.( از روی دلسوزی به فرزند: امام خمینی، سیستانی)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
شادی روح همه گذشتگان مخصوصا پدر و مادرانی که از جمع ما به رحمت خدا رفته اند صلوات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.نمازهای مستحبی را جز نماز عید فطر و قربان و نماز باران را نمی توان به جماعت خواند. لذا نماز استغاثه امام زمان یا نماز زیارت به جماعت صحیح نیست.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .رسول خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند:
عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار!
(یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن.) تعجب است از کسى که به خاطر ترس از بیمارى، از خوردن غذا پرهیز مى کند، مثلا سرماخوردگی دارد، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمیخورد، پرهیز میکند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. چطور از گناهان پرهیز نمیکند از ترس عذاب الهی؟! فردی که در مورد جسمش اینقدر مراقب و مواظبت و پرهیز داردچطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمیکند؟
نکته مهم: این غفلت و بیمبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به خدا و قیامت است.همه ما به خدا و قیامت معتقد هستیم اما باید باورمان به گونه ای باشد که ما را به عمل وادار کند. آن باوری اثرگذار است که در اعماق دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد.
حال سوال این است که با چه راهکاری می توان باور را تقویت کرد؟
در جواب عرض می شود: این هم با توسل و توجه به خدا و تدبّر در آیات خداشناسی و قیامت شناسی در قرآن حاصل میشود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب خدا شناسی و قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب خدا شناسی و قیامت است. همینها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد. اگر این آیات را یک قدری با تدبّر بخوانیم، انشاءالله اثر خواهد کرد.[1]
در پایان نکته ای مهم درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 45جلسه 45، یک شنبه 1393/11/12
حدیث:عن اسماعیل بن مسلم، که همان اسماعیل بن ابی زیاد معروف به سکونی است، که از عامّه است و از اصحاب امام صادق است و به فرمایش شیخ طوسی، اصحاب به روایات او عمل کردند لکن از بعضی از نقلها استفاده میشود که ایشان شیعه بوده است و معتقد به ولایت ائمه«علیهمالسلام» بوده. "و الله العالم". عن الصادق جعفر بن محمد، عن ابیه، عن آبائه«علیهمالسلام» قال: قال رسول الله«صلیاللهعلیهوآله»: عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن. و الحِمیةُ رأسُ کلِّ دَواء که در روایت وارد شده است، پرهیز غذائی است، میفرماید: شگفت است از کسی که از طعام پرهیز میکند، مَخافةَ الداء. سرماخوردگی دارد مثلاً، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمیخورد، پرهیز میکند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار! چطور از گناهان پرهیز نمیکند از ترس عذاب الهی؟! شما که در مورد جسمتان اینقدر مراقبید، مواظبید، پرهیز میکنید، چطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمیکنید؟ از گناه چرا پرهیز نمیکنید؟! البته این غفلت و بیمبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به قیامت است. ما از بعضی از بزرگان میشنیدیم در تعریف اشخاص پرهیزگاری، اشخاص مؤمنی، میگفتند: واقعاً به قیامت معتقد است. همهمان به قیامت معتقدیم، این، معنایش این است که باور قلبی در او آنچنان است که او را به حرکت و عمل وادار میکند. آن باوری اثرگذار است که در اعمال دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد. لذا در آن خطبۀ همّام، وقتی حضرت میفرمایند: کیف اصبحت؟ او میگوید: من کأنّه ناله و استغاثۀ اهل جهنّم را با گوشم میشنوم! یقینِ واقعی این است، باید سعی کرد این را در خودمان ایجاد کنیم. این هم با توسل و توجه و تدبّر در آیات قیامت در قرآن حاصل میشود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب قیامت است. همینها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد. اگر این آیات را یک قدری با تدبّر بخوانیم، انشاءالله اثر خواهد کرد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریاد می زنید فریاد شما بر می گردد.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر میگذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31
حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت میشوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی میزنید، فریاد شما برمیگردد. آنچه ما انجام میدهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. میفرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبتتان میکنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر میرسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعهای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر میگذارد، از یکدیگر فرا میگیرند، کارهای یکدیگر را تکرار میکنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائرهای که اطلاع از آن پیدا میکنند، اهمیت این گناه فروکاسته میشود، کم میشود. دیگری هم به این گناه تشویق میشود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر میکند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج میکند، عادی میکند، امرِ متعارفی میکند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان میگیرند و تماس برقرار میکنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان میخواهد مینویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم مینویسد. یکی علیه شما مینویسد، یکی علیه دیگری مینویسد، میشود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمیشود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونیام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام میدهند، رائج میشود، گناه اینطوری رواج پیدا میکند. این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم
جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمیکند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر میکنند، بَلبَشو بوجود میآید. معیار شرعی، خط را مشخص میکند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفرهای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن میافتی. اینها همهاش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحتآمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهمالسلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت میبینند. نه، خودِ شما هم زحمت میبینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئهای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئهچیدن و دسیسهچینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت میکند میبیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله وسلم در روایتی می فرمایند کسی که نسبت به عمل خیری به یکی از روشهایی که گفته می شود اقدام کند در آن عمل خیر شریک است :
مورد اول: مَن یَشفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً. کسی که برای صاحب حاجتی و گرفتاری واسطه کار خیر بشود و به نفع او وارد مذاکره بشود و یکی از جاهایی که بطور ویژه وساطت مستحب است و سفارش زیادی شده برای ازدواج است.
مورد دوم : أمَرَ بمَعروفٍ ، أو نَهى عَن مُنکَرٍیعنی کسی را بکار خیری امر می کند یعنی با امر خودش یا نهی در تحقق کار نیکی یا دوری از کار بدی دخالت می کند.
مورد سوم: او دَلَّ على خَیرٍ: کار خیری را به کسی نشان می دهد و این مورد غیر از امر به معروف است زیرا امر به معروف یعنی فرمان دادن است مثلا کسی نماز نمی خواند یا روزه نمی گیرد شما فرمان می دهید اما راهنمایی بر کار خیر یعنی کسی بدون اینکه دنبال مشورت گرفتن باشد شما به او مشورت می دهید.مثلا یک فرد با تجربه ای بدون اینکه جوان درخواست مشورت کند به او بهترین شغل را با تناسب استعدادش مشورت میدهد.
مورد چهارم: أو أشارَ بهِ. یعنی کسی از او مشورت بخواهد به کار خیری مشورت بدهد.
در نقطه مقابلش هم همین طور است کسی که به کار بدی فرمان بدهد یا مشورت بدهد یا راهنمایی کند در گناه فرد شریک است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
متن اصلی:
النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»
جلسه 41، 1384/1/30
حدیث اخلاقی
عن موسی بن جعفر(علیهالسلام)، عن آبائه(علیهمالسلام)، عن رسولالله(صلیاللهعلیهوآله): مَن یَشفَع شفاعة حسنة أو أمر بمعروفٍ أو نهی عن منکَرٍ أو دلّ علی خیرٍ أو أشار به فهو شریکٌ؛ و مَن أمر بسوءٍ أو دلّ علیه أو أشار به فهو شریکٌ.
اگر کسی واسطۀ کار خیری بشود، به نفع کسی وارد مذاکره بشود، شفاعت یعنی این. شفیع یعنی دو تا شدن، جفت شدن. کسی دنبال کاری است، دیگری هم با او همراه میشود و دوّمیِ او میشود، این شفاعت است. حالا کسی برای یک صاحب حاجتی، برای یک گرفتاری، شفاعت حسنهای بکند، یا اینکه به یک کار نیکی کسی را امر کند، در تحقّق یک کار نیکی با امر خود دخالت کند، کار خیری را به کسی نشان بدهد که این کار را بکن! آن کار را بکن! که این غیر از امر به معروف است؛ امر، به معنای فرماندادن است، که کسی نماز نمیخواند یا روزه نمیگیرد، شما امر میکنید به او، اینجا امر است: نمازت را بخوان! دلّ علی خیرٍ، به معنای امر به معروف نیست، یعنی انسان مشورت میدهد به کسی که اگر این کار را بکنی کار خوبی است، یا اینکه به او مشورت میدهد. هر کدام از اینها که به نحوی در یک کار نیکی دخالت کردند، یا با امر، یا با نهی، یا با مشورت دادن، یا با راهنمائی کردن، یا با شفاعت کردن؛ اگر آن کار خوب تحقّق پیدا بکند، آن عمل خیر انجام بشود، این کسی که در آن دخالت داشته هر چند به این نحوی که به زبان یک کاری کرده، در آن کار شریک است. بعضیها به قول معروف این دو مثقال زبان را حاضر نیستند تکان بدهند برای اینکه یک کاری را به یک کسی بگویند که: این کار را بکن! این کار را نکن! مایهای هم ندارد. البته گاهی هزینههایی دارد؛ بعضیها را با آدم دشمن میکند، لکن به هر حال، اگر آن کار انجام گرفت، شما هم که به همین مقدار زبانی به او کمک کردید در تحقّق این کار، شما هم با او شریکید. نقطة مقابلش هم این است که: اگر کسی راهنمائی کند به کار بدی، یا به او مشورت میدهد که در این کار شرّ، در این کار سوء، شما این کار را بکن! پدرش را دربیار مثلاً، این طوری بهتر است. این کسی که در کار او دخالت کرده، شریک در اثم اوست. النوادر، صفحۀ143.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
پیامبر خدا در روایتی می فرمایند: إِنَّ أَبْغَضَ اَلنَّاسِ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ یَقْتَدِی بِسَیِّئَةِ اَلْمُؤْمِنِ وَ لاَ یَقْتَدِی بِحَسَنَتِهِ. مبغوض ترین و بدترین افراد کسانی هستند که از کار بد دیگری دنباله روی می کنند ولی به کار خوبش توجه نمی کنند.
دو نکته پیرامون روایت:
1. در معاشرتها افراد، هم خوبی دارند وهم لغزش، انسان عاقل به خوبی نگاه می کند و یاد می گیرد مثلا فردی کوشای در درس است یا وقت شناس است یا دقیق و هوشمند است یا پر کار است یاد می گیرد. اما بعضی متاسفانه فقط به بدیها نگاه می کنند و همان را یاد میگیرند.
2. نگاه کردن به بدیها و یادگرفتن آن، بلای عمومی است که برخی از ملتهای مسلمان نسبت به اروپایی ها و غربی ها پیدا کردند.غربی ها هم صفات خوبی دارند، اما آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید نوعا مردمانی وقت شناس، خطرپذیر و در حوادث زندگی از سختیها نمی ترسند ، پی گیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائی ها و غربی هاست که همین چیزها هم سبب پیشرفتشان شده است اما برخی از ملت های مسلمان این صفات را یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ نوعا آدم هایی هستند بی مبالات، مشروب خوار، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بی اعتناء و از این قبیل صفات، که اینها را از آنها یاد گرفتند! متاسفانه آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرا نگرفتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
جهت مطالعه متن اصلی:
«امر ششم: بیان قواعد کلیه، بررسی آیه اکل مال به باطل»
جلسه19، 1383/10/20
حدیث اخلاقی
عن أمیرالمؤمنین(علیهالسلام)، عن رسول الله(صلیاللهعلیهوآله): إنّ أبغَض الناس إلی الله تعالی مَن یَقتَدی بسیّئة المؤمن و لایَقتَدی بِحَسنَتِه. در معاشرتهایی که ما داریم، افراد گوناگون هم خوبیهایی دارند، صفات حسنه و محامِدی دارند، هم لغزشها و ضعفهایی دارند. بعضیها که عاقلند به حسنات دیگران نگاه میکنند، کارهای خوب آنها را یاد میگیرند. کوشای در درس است، آن را یاد میگیرد. وقتشناس است، یاد میگیرد. دقیق و هوشمند است، یاد میگیرد. پرکار است، یاد میگیرد. امّا بعضی نگاه نمیکنند به خوبیهای آنها، بدیها را از آنها یاد میگیرند! که این، بلای عمومی است که ملّتهای مسلمان عقبافتادۀ دورانهای استعمار و بعد از استعمار، این رفتار را نسبت به اروپائیها پیداکردند. اروپائیها، غربیها صفات خوبی هم دارند، آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید مردمانی هستند وقتشناس، خطرپذیر، پیگیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائیها و غربیهاست که همین چیزها هم آنها را پیش برده، اینها را یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ آدمهایی هستند در مسائل جنسی بیمبالات، آدمهای دورو و متقلّب، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بیاعتناء و از این قبیل، اینها را از آنها یادگرفتند! آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرانگرفتند. آنچه ملّتهای غربی را با همۀ فسادهایشان نگه داشته، همان خصوصیّات مثبت است؛ چون بالاخره خدای متعال برای هر شیء مثبتی یک اجر و پاداشی دارد، آن اجر و پاداشش همین است که «کُلاً نُمِدُّ هؤلاء و هؤلاء مِن عطاء ربّک». آن خصوصیات را یادنگرفتند. آنها آدمهایی هستند خطرپذیر، دنبالهگیر، در راههای زندگی از حوادث نمیترسند، چه دریاهای طوفانی را پشت سر گذاشتند برای اینکه به هندوستان برسند و مثلاً آنجا را استعمار کنند! اینها صفات خوب است. مسلمانان این صفات را یاد نگرفتند، امّا ولگردی، بیعاری، زنپرستی، مسائل جنسی، عیّاشی، مشروبخواری، لباس، فرهنگ و رذائلشان را یادگرفتند! گاهی نگاه میکند به یکی از دوستش که آدم زرنگی است، در کسب ثروقت از هر راهی تلاش میکند، پشت هم انداز است، به آن صفتها نگاه میکند! امّا آن برادر دیگر که قانع، پارسا و پاکدامن است، به او نگاه نمیکند! مصداق این روایت شریف، أبغض الناس إلی الله مَن یَقتدی بسیّئة المؤمن و لایَقتدی بِحسنته اینها هستند. النوادر صفحۀ 100.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شود:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط، احتمال تاثیر هست و تذکر دادن معمولا تاثیر دارد البته برای اثر گذاری لازم نیست حتما تذکر مستقیم بدهیم. مثلا اگر در یک اداره شاهد یک خلافی مثل رشوه یا پارتی بازی یا روابط نادرست زن و مرد یا عدم رعایت حجاب شرعی در بین کارکنان هست، چرا از یک نوشتن نامه مضایقه یا پیامک به سامانه پیامکی آن اداره مضایقه می کنیم؟ به نظر شما کوتاهی نیست؟ آیا اینجا هم احتمال درگیری هست؟
3. در هنگام انجام فریضه امر به معروف با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را می گیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. محترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه آخر که از مکان خارج می شویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.اگر در صفهای نماز جماعت بچه های نابالغ باشند، چنانچه به حسب ظاهر افعال و اذکار را درست بجا می آورند می توانند واسطه اتصال در نماز جماعت باشند.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.امام صادق در روایتی نورانی می فرمایند:
اُرْجُ اَللَّهَ رَجَاءً لاَ یُجَرِّئُکَ عَلَى مَعَاصِیهِ وَ خَفِ اَللَّهَ خَوْفاً لاَ یُؤْیِسُکَ مِنْ رَحْمَتِهِ .
آنچنان به خدا امید داشته باش که تو را بر معصیت او گستاخ نسازد، و آنچنان از خدا بترس که تو را از رحمتش ناامید نسازد.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. رجاء و امید به رحمت و کمک و مغفرت الهی لازم است و ناامید از رحمت الهی گناه کبیره است. رجاء و امید به خدا یعنی همیشه ارتباط بین دل شما و خداى شما باید برقرار باشد؛ بدانید که میتوانید از او رحمت و تفضل و مغفرت جلب کنید البته امید و رحمت الهی به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند.مثل اینکه کسی بگوید خداوند ما را به گل روی اهل بیت عذاب نخواهد کرد یا اینکه کسی بدون اینکه وسیله تقربی و عملی داشته باشد، امیدوار باشد این موارد مغرور شدن به خدای متعال است که از این کار منع شده ایم.
2. همان طور که امید به رحمت خدا لازم است، خوف و ترس و تعظیم وتکریم از خدای متعال لازم است این خوف و تعظیم، لازمۀ معرفت و شناخت است. کسی که به خدا معرفت داشته باشد، خوف پیدا میکند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوف و تعظیمش به خدا بیشتر است. لذا بچۀ کوچک برای عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید احترامی و تعظیمی ندارد چون مقام عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید نمی شناسد و علت اینکه ما در مقابل پروردگار عالم خوفمان کم است این است که معرفتمان کم است ضمنا نباید خوف و ترس از خدا نباید به قدری باشد که انسان را مأیوس کند
امالی، صفحۀ 65.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
شادی روح همه شهدا و امام شهدا و نثار روح مقدس حضرت رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 9
جلسه 9، دوشنبه 1393/2/8
حدیث :
عن ابی حمزة الثمالی قال: قال الصادقُ جعفرُ بنُ محمد علیهماالسلام: اُرجُ اللهَ رجاءً لایُجَرِّئُک علی معاصیه و خَفِ اللهَ خوفاً لایُؤیِسُک مِن رحمته.
پس اوّلاً رجاء، امید به رحمت و مغفرت الهی، به عون الهی، لازم است. که یکی از گناهان کبیره را یأس عن رَوح الله دانستند. پس همیشه ارتباطِ بین دل شما و خدای شما باید برقرار باشد، بدانید که میتوانید از او جلب رحمت و تفضّل کنید. لکن این رجاء و امید به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند. گاهی اوقات طوری با مردم حرف میزنیم یا با خودمان حدیثِ نفس میکنیم که گویی به خاطر گلِ روی ائمه علیهمالسلام، خدای متعال ما را هیچ عذاب نخواهد کرد! این، جرأت دادن و گستاخ کردن به معصیتِ الهی است. این، اغترار بالله است. در دعاها، در موارد متعددی، از مغرور شدنِ به خدا، اغترارِ بالله منع شدیم؛ در صحیفۀ سجادیه آمده است: و الشقاء الاشقی لمن اغترّ بک ما أبعَد تَصرُّفَه فی عذابِک، فقراتِ تکاندهندهای است. اغترار بالله صوری دارد، یکی از صورتهای اغترار بالله این است که انسان هر چه معصیت کند چون میبیند خدای متعال او را مجازات نکرد، مغرور بشود، بگوید خدا با ما کاری ندارد! یکی دیگر از صور این است که: انسان بدون اینکه وسیلۀ تقرّبی پیدا کند و در پیش بگیرد نسبت به خدای متعال، امیدوار باشد. رندِ شرابخواری اینطور شعر میگفت:
ساقیِ کوثر نمیدارد دریغ از ما شراب عشقها خواهیم کرد، اینجا شراب، آنجا شراب!
یعنی اینجا گناه میکنیم، آنجا هم حضرت هست و دست ما را میگیرد. این، اغترار بالله است. از آن طرف هم خوفِ از خدای متعال لازم است. این خوف، لازمۀ معرفت است. کسی که معرفت داشته باشد، خوف پیدا میکند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوفش بیشتر است. یک بچۀ کوچک هیچ خوفی، از یک آدمِ قدرتمند ندارد چون قدرتِ او را نمیفهمد، درک نمیکند اصلاً لذا هیچ خوفی هم ندارد. یک آدمِ بزرگتر، میفهمد که این آدم قدرتمند است، باید از او ترسید. همچنان که یک بچۀ کوچک برای یک عالم، برای یک دانشمند، برای یک مرجع تقلید احترامی قائل نیست، چون نمیفهمد که این مقامش چقدر است. وقتی بزرگ شد، آنوقت میفهمد این مقامش خیلی بالاست. علت اینکه ما در مقابل پروردگار عالم خوفمان کم است این است که معرفتمان کم است، تکریم و تعظیممان کم است چون عظمتِ پروردگار را، آن معدنُ العظمه ـ فَتَصَل الی معدنِ العظمة ـ را درک نکردیم، نفهمیدیم؛ لذا تکریم و تعظیم ما کم است، خوفمان کم است. بنابراین، خوف هم لازم است. لکن این خوف نباید به قدری باشد که انسان را مأیوس کند. اگر انسان یأس پیدا کرد، این از یک صفت خوب و پسندیده به یک صفت زشت و ناپسند برمیگردد.[ امالی، صفحۀ 65.]
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: : سخترین و دشوارین چیزی که خداوند بر بندگانش فریضه و واجب کرده است سه چیزاست:
اول: إنصافُ الناسِ مِن أنفسِهم. انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار میکنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید.مردم می دانید اشکال خیلی از ماها اینه که عیبی را که از دیگران می بینیم، مستحق توبیخ و برخورد می دانیم، اما همان عیب را در خودمان یا نمی بینیم یا اگر دیدیدیم بزرگ و با اهمیت حساب نمی کنیم که مستحق برخورد بدانیم. اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
دوم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم.
سوم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است اما این ذکرُ الله که دشوارترین فریضه هست طبق تبیین امام منظور این است اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است.
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر جلسه 256، 1396/9/13 حدیث:
عن ابی عُبیدَةِ الحَذّاء قال: عن ابی عبدالله جعفرِ بنِ محمد«صلواتاللهعلیهما» قال: ألا اُخبِرُکم بِأشدِّ ما افتَرضَ اللهُ علی خَلقِه. أشدّ یعنی سختترین، دشوارترین عمل. به معنای افضل نیست، البته شاید بین دشواری و سختیِ عمل و فضیلت آن عمل، ارتباطی وجود داشته باشد؛ أشِدّاءُ علی الکفّار، یعنی در مقابل دشمن، سختند، نفوذناپذیرند. بعد خود حضرت بیان فرمودند: إنصافُ النّاس مِن أنفسِهم، با مردم، منصفانه رفتار کنیم! یعنی اگر در این قضیه خودتان را در قِبال او قرار بدهید، همانطوری که برای خودتان حکم میکنید، برای او هم همانطور حکم کنید! ما خیلی موارد از مشکلات خودمان اغماض میکنیم، میگوییم بشریم دیگر، چکار کنیم؟! همین عمل را اگر از نفرِ دیگر ببینیم، اغماض نمیکنیم! اشکال، این است که عیب را در دیگران میبینیم و مُستوجب برخورد میشماریم، همان عیب را در خودمان یا نمیبینیم یا اگر دیدیم، آنچنان بزرگ و با اهمیت نمیشماریم، مستوجب توبیخ و برخورد نمیدانیم! این، یکی از سختترینِ وظائف است. ما افترَض الله، یعنی این، فریضه است که خدای متعال بر گردنِ ما گذاشته که با مردم منصفانه رفتار کنیم! انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار میکنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید! عکسش هم همینطور است، آنچنان که با خودتان رفتار میکنید، مثل آن با او رفتار کنید! اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. ارزش اسلام این است. جمهوری اسلامی که ما گاهی میگوییم حرفهایی برای جهان و برای بشریت دارد، که این حرفها حرفهای نو است، یکی از حرفها اینهاست. بشریتِ مادّی اصلاً این معنا را درک نمیکند. تعبیر اِفتَرض الله یعنی: این، فریضه است که بر عهدۀ ماست.
دوّم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم! واقعاً این همکاری کردن و مواسات کردن و کمک کردنِ با برادران هم یکی از آن کارهای بزرگ و مهم است.
سوّم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است و از فضیلت این نبایستی غفلت کرد! اینکه انسان به زبان ذکر الهی را جاری کند، خیلی خوب است و کمک میکند به افزایش معرفت انسان نسبت به پروردگار عالم. در این، تردیدی نیست. البته آن کسانی که ذکر میگویند و حواسشان جای دیگر است، آنها را کار نداریم، که گاهی اوقات همینطور مشغول ذکرگفتن هستند اما فیلم هم تماشا میکنند! این که اصلاً ذکر نیست، لقلقۀ لسان است. آنجایی که واقعاً ذکر است، بافضیلت است. اما این ذکرُ الله علی کلِّ حالی که أشدُّ ما افتَرضه الله است، این نوع ذکر نیست. خودِ حضرت ذکر را معنا میکنند: فإن عَرَضَت له طاعةٌ للهِ عَمِل بها و إن عَرَضَت له معصیةٌ تَرکَها. ذکرُ الله یعنی همیشه به یاد خدا باشید! اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 88 .