سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
تسلیت ایام
خداوند درباره شب قدر می فرماید: تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ
تنزل فعل مضارع است و دلالت بر استمرار و همیشگی بودن میکند ،یعنی هرسال شب قدری دارد که مقدرات بر قلب حجت خدا نازل میشود .از این جهت ائمه (علیهم السلام ) فرمورده اند با این آیه (تنزل الملائکه) با مخالفین احتجاج کنید، (کافی ، ج 1، ص 353 )که نیاز به حجت خدا همیشه است که مقدرات بر او توسط ملائکه نازل شود. بقای شب قدر دلیل محکمی است بر بقای امامت و بقای امامت اقتضا می کند حیات و زنده بودن مهدی علیه السلام را و حیات مهدی علیه السلام نشانه حیات مذهب تشیع است.
از این جهت امام علی علیه السلام فرمود: «به حقیقت شب قدر در هر سال وجود دارد و امر سال در آن شب نازل می شود و به راستی برای آن امر صاحبان امری است . عرضه شد آنان چه کسانی هستند؟ فرمود: ; من و یازده [امام] از نسل من که [همه] امامانی محدث می باشند(بحار؛ج 94، ص 15)
در برخی روایات آمده که خود ولایت علی علیه السلام و ائمه علیهم السلام جزء تقدیرات آن شب است (بحار؛ج 94، ص 18)
از اینجا روشن شد که شب قدر، یعنی شب ولایت و امامت و برخی روایاتی که شب قدر را به فاطمه زهرا علیها السلام تفسیر نموده (تفسیر فرات کوفی، ص 581 .) است، یعنی حقیقت شب قدر امامت و ولایت است و حقیقت ولایت و امامت زهرای مرضیه علیها السلام است .
خداوند توفیق درک شب قدر را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام. در روایتی نقل شده است که نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: یا سَلْمانُ عَلَیْکَ بِقَراءَةِ القُرآنِ فَاِنَّ قَراءَتَهُ کَفّارَةٌ لِلذُّنُوبِ... .
اى سلمان! برتو باد به خواندن قرآن، زیرا قرآن خواندن کفّاره گناهان است. (جامع الاخبار (للشعیری) ص: 39)
چند نکته درباره احکام قرآن:
1. هرکاری که عرفا بی احترامی به قرآن محسوب شود، حرام است مثل به زمین انداختن قرآن به صورت عمد، ولی اگر کسی سهوا از دستش افتاد گناه نکرده و در هر صورت صدقه یا کفاره واجب نیست. (رساله مراجع م 318 و رساله جامع م399 و م 404)
2. دست زدن و رساندن جایی از بدن بدون طهارت به خط قرآن حرام است مگر از روی پوششهایی مثل پلاستیک، بنابر این پلاک و گردنبند و امثال اینها که آیاتی از قرآن مثل آیه و «إن یَکاد» در آن نوشته شده لازم است چسب یا پوشش دیگری بر آن قرار دهند که بدن شخص بدون طهارت با آن تماس پیدا نکند. (رساله مراجع م 317 و رساله جامع م394 و 396)
3. اگر شخصی آیه سجده دار واجب قرآن را بخواند یا بشنود باید فورا سجده کند؛ و فقط خواندن آیه سجده دار واجب برای فردی که دارای حالت جنابت می باشد یا خانمی که عذر شرعی دارد حرام است و به نظر تعدادی از مراجع (حضرت امام، بهجت، نوری: فتوا. وحید و سبحانی: احتیاط واجب) تمام سوره سجده واجب را نباید بخواند. (حضرت امام، آیات عظام بهجت و نوری (رساله مراجع م 355 و م 1093)
خداوند ما را از قرآن و عترت جدا نکند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
حرام خواری اثرات منفی فراوانی دارد که برخی ذکر میشود:
1. غضب الهی و لعنت فرشتگان: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: هنگامی که لقمه حرام در شکم انسان قرار گیرد، هر فرشتهای که در آسمانها و زمین است او را لعنت میکند و تا وقتی که آن لقمه در شکم اوست خدا به او نگاه نمیکند و هر کسی که لقمه حرام بخورد به سوی خشم خدا رفته است، پس اگر توبه کند خدا میپذیرد و اگر قبل از توبه بمیرد، آتش به او سزاوارتر است. (جامعالاحادیث ،ص 289)
2. خوردن از گوشت خبیث در دوزخ: امام صادق ( علیه السلام ) در ضمن حدیث معراج فرمود که پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: گروهی را دیدم که سفرههایی از گوشتهای پاک و پاکیزه و گوشتهای آلوده جلویشان گسترده بود ولی آنان از گوشتهای آلوده و کثیف میخوردند و غذاهای پاکیزه را وا میگذاشتند. از جبرئیل پرسیدم: اینها چه کسانیاند؟ جبرئیل گفت: اینها کسانی هستند که مال حلال را رها کرده، مال حرام میخورند و آنان از امت تو هستند ای محمد. (بحارالانوار ج 75 ص 172 )
3. خروج از ولایت علی ( علیه السلام ) و اهل بیت ( علیهم السلام ) : امام صادق ( علیه السلام ) فرمود: امیر مؤمنان ( علیه السلام ) بارها میفرمود: کسی که مال مؤمنی را به حرام بخورد، او از دوستان ما نیست. پس کسی که ولایت علی ( علیه السلام ) را پذیرفته است، نباید مال حرام بخورد و اگر بخورد باید در ولایت خود تردید کند.(بحارالانوار ج 104 ص 296 )
4. عدم قبولی نماز تا چهل روز: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: کسی که لقمه حرام بخورد تا چهل شب نمازش قبول نمی شود و دعایش تا چهل روز مستجاب نمیشود و گوشتی که آن لقمه حرام میرویاند به آتش سزاوارتر است. (بحارالانوار ج 66 ص 313)
5. حرام شدن بهشت بر حرام خوار: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: پیکری که از حرام تغذیه شده باشد وارد بهشت نمیشود. (میزان الحکمه، ج 3، ص 124)
خداوند روزی حلال به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
حرام خواری اثرات منفی فراوانی دارد که برخی ذکر میشود:
1. جهنمی شدن: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: خداوند متعال میفرماید: کسی که برایش مهم نباشد که دینار و درهم را از چه راهی به دست میآورد، برای من هم مهم نخواهد بود که او را از کدام در جهنم وارد آتش دوزخ کنم. (بحار، ج 103، ص 5)
2. فقر و تنگدستی: بسیاری از مردم از فقر و تنگدستی مینالند. در حالی که اگر به رفتار خودشان توجه داشته باشند میتوانند علت آن را بیابند. حرام خواری و خباثت خواری خود مهمترین عامل فقر و تنگدستی است. پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرموده است: کسی که مالی از راه غیرحلال به دست آورد، خداوند او را تنگدست میکند. (بحارالانوار، ج 103، ص 5)
3. عدم استجابت دعا: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: کسی که لقمه حرام بخورد تا چهل شب نمازش قبول نمی شود و دعایش تا چهل روز مستجاب نمیشود و گوشتی که آن لقمه حرام میرویاند به آتش سزاوارتر است. (بحارالانوار ج 66 ص 313)
4. حسرت عظیم در قیامت: امیرمؤمنان ( علیه السلام ) فرمود: بزرگترین حسرت روز قیامت حسرت خوردن کسی است که مالی را از راه غیر حلال به دست آورد و برای فرد دیگر به ارث گذارد و او آن را در راه اطاعت و بندگی خدا صرف کرده و به واسطه آن وارد بهشت شود و اولی به واسطه آن مال حرام (نخورده) وارد جهنم گردد. (بحارالانوار ج 103 ص 12 )
5. اعراض خدا: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرموده است: کسی که مال مؤمنی را به ناحق از او بگیرد و به او ندهد، خداوند پیوسته از او اعراض کرده و کارهای نیک او را نکوهیده میدارد و آنها را درنامه اعمال نیک او مینویسد تا توبه کند و مالی راکه از آن مؤمن گرفته به او برگرداند. (بحارالانوار ج 104 ص 294 )
خداوند روزی حلال به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که می فرمایند: الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنْ آفَاتِ الدُّنْیَا وَ حِجَابٌ مِنْ عَذَابِ الْآخِرَة... .
روزه سپری است از آفات دنیا و پرده ای است از عذاب آخرت (آتش جهنم). (مصباح الشریعة ؛ ص135)
دو نکته کوتاه درباره احکام روزه:
1. برای روزه دار حمام رفتن و بو کردن عطریات و گیاهان خوشبو و حجامت و آزمایش خون، کرم زدن یا روغن مالی کردن یا استفاده از شیاف جامد مسکن ، قطره چشم و گوش مانعی ندارد و قطره بینی هم در صورتی که چیزی به حلق نرسد مانعی ندارد؛ البته برخی از این موارد برای روزه دار کراهت دارد. (رساله مراجع م1657)
2. اگر روزدار از روی سهو و فراموشی بخورد یا بیاشامد یا چیزهایی که روز را باطل می کند مرتکب شود، برای صحت روزه اش مانعی ندارد و اگر دیگران هم که ببینند که شخص روزه دار از فراموشی چیزی را می خورد یا می آشامد، نیازی به تذکر دادن نیست و در این مورد وظیفه ای نسبت به تذکر دادن را ندارند. (رساله مراجع م 1653)
خداوند به ما توفیق روزه ماه رمضان را عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن مجید پیروان خود را برای زیستن در محیطی پاک و مطمئن به حفظ بهداشت فردی و اجتماعی فرا می خواند. خداوند پس از بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به او می آموزد که «وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ؛ جامه خود را پاکیزه ساز». (مدثر: 4) و بر آن اساس، امت او را به دین خود دعوت می کند و در ستایش پاکان می فرماید: «إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ؛ خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و پاکان را نیز دوست دارد». (بقره: 222)
قرآن به نقش آب در پاکیزگی نیز اشاره می کند و می فرماید: «وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُورًا؛ از آسمان آبی فرو فرستادیم که پاک و پاک کننده است». (فرقان: 48)
در حقیقت، سفارش اسلام برای وضوساختن پیش از هر نماز واجب و مستحبی در شبانه روز و یا غسل های واجب و مستحب، دلیل محکمی بر اهمیت پاکیزگی و نظافت، در آموزه های اسلام است. هنگام غسل و وضو واجب است که آب به سطح پوست برسد که این دقت، تمیزی بدن را به حد کافی در پی دارد، خداوند در سوره مائده، آیه 6 می فرماید:«خداوند نمی خواهد مشکل برای شما ایجاد کند، بلکه می خواهد شما را پاک سازد و نعمت خود را بر شما تمام کند، شاید شکر او را به جا آورید»
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله) می فرمایند: به هر مقدار که می توانید نظافت را رعایت کنید؛ زیرا خداوند متعال، اسلام را برپایه نظافت بنا نهاده و هرگز کسی وارد بهشت نمی گردد؛ مگر آنکه پاکیزه باشد(الجامع الصغیر، ج1، ص517)
خداوند توفیق بهداشت جسم و روان را به ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن، کتابى جامع است که در هر موضوعى جامعنگر می باشد؛ مثلا براى تغذیه و غذاى انسان اهمیت فوق العاده قائل شده و آن را مؤثر در رفتار و منش او مىداند و از جهات گوناگون تغذیه سالم را مدنظر قرار داده است که به برخی جهات اشاره میشود:
از نظر اجتماعى: توجه داشته باشید که مصرف به اسراف کشیده نشوید. در برابر فقرا غذاى لذیذ نخورید. دیگران را اطعام کنید و بدانیدکه بىاعتنایى به گرسنگان جامعه زمینه ساز دوزخى شدن است، « مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ... وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ»(مدّثر، 42-44.)
از نظر حقوقى: توجه داشته باشیم که این لقمه حلال باشد، نه حرام، « کُلُوا... حَلَالًا »(بقره، 168) چشم بسته و بى مهابا تصرف کردن، مورد انتقاد و توبیخ شدید قرآن است. « أَکْلاً لَمًّا »(فجر، 19.) «أَکْلًا لَمًّا» یعنى یکجا خوردن، بدون دقت در این که حلال است یا حرام.
از نظر فطرى: از غذاهایى استفاده کنیم که با میل ما همراه باشد، « حَلَالًا طَیِّبًا »(بقره، 168.) کلمهى «طیّب» به معناى دل پسند و غذایى است که با طبع هماهنگ باشد.
از نظر مقدار: سعى کنیم که پرخورى و زیاده روى نشود تا به معده فشار وارد نشود، «کلوا...و لاتسرفوا»(اعراف، 31.)
از نظر انرژى: سعى و تلاش کنیم تا انرژى حاصله از غذا را صرف کارهاى خیر و عمل صالح کنیم، «کلوا...واعملوا صالحاً»( مؤمنون، 51) و هرگز انرژى نعمت خدا را صرف کارهاى ناروا و معصیت نکنیم. «کلوا...و لاتطغوا» (طه،81.)
خداوند رزق حلال را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقونَ.
ای افرادی که ایمان آوردهاید! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید. (سوره بقرة آیه ۱۸۳)
چند نکته درباره حکم مسواک زدن روزه دار:
1. کسى که مىخواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندانهایش را مسواک و خلال کند، ولى اگر بداند غذایى که لاى دندان مانده در روز فرو مى رود واجب است خلال کند یا مسواک بزند.(مکارم: احتیاط واجب) (رساله مراجع م 1578)
2. مسواک زدن و مانند آن، برای روزه دار اشکالی ندارد بشرط اینکه چیزی از حلق پایین نرود حتی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و مسواک مرطوب و خیس باشد و دوباره آن را در دهان قرار دهد نباید رطوبتش را فرو دهد و چنانچه فرو دهد روزه را باطل می کند(مخالف: شبیری: اگر رطوبت مسواک بسیار کم باشد که صدق خوردن و آشامیدن نکند، اشکال ندارد.) مگر اینکه رطوبش در آب دهان از بین برود و مستهلک شود که دیگر رطوبت خارج گفته نشود. (مخالف: گلپایگانی، صافی، تبریزی، نوری: بنابر احتیاط واجب در صورتی هم که مستهلک شود باید اجتناب شود.) (رساله مراجع م 1573)
تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام تقلید خاصه مقام معظم هبری صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
هیچ مکتبی را در جهان- چه در شرق و چه در غرب، چه در گذشته و چه در حال- نمیتوان سراغ گرفت که چون قرآن برای انسان ارزش و اهمیت قایل شده باشد.
1. قرآن انسان را جانشین خدا بر روی زمین میداند. إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً؛ و هنگامی که پروردگار تو به فرشتگان گفت: من بر روی زمین جانشینی قرار میدهم. (بقره 30)
2. خدا انسان را موجودی میداند که فرشتگان او را سجده کردهاند. إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ : هنگامی که به ملائکه گفتیم برای آدم سجده کنید (بقره 34)
3. مسخر بودن تمام عالم برای انسان: خدا انسان را به گونهای آفریده است که بتواند همه نیروهای طبیعت را تسخیر کند و از آنها به نفع خود استفاده کند. -هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا؛ او کسی است که آنچه در زمین است برای شما آفرید. (بقره 29)
4. قرآن انسان را ترکیبی از جسم و روح، ماده و معنا میداند. وی را موجودی میداند که حیات او تا ابدیت ادامه دارد«وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی» از روح خود در او دمیدم. (حجر 29) اضافه روح خدا به انسان از نظر ادبی اضافه تشریفی است. یعنی چون انسان دارای شرافت وجودی است خداوند روح او را به خود نسبت داده است. همچنان که در مورد مسجد میگوییم خانه خدا
5. حیات یک فرد برابر با حیات تمام انسانهاست:از نظر قرآن انسان دارای آن چنان ارزشی است که حیات یک انسان مساوی است با حیات همه انسانها، و مرگ یک انسان مساوی است با مرگ همه انسانها. یعنی اگر کسی انسانی را بدون آن که وی کسی را عمداً کشته باشد، بکشد گویی همه انسانها را کشته است، و اگر فردی را زنده کند گویی همه انسانها را زنده کرده است.
مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا؛ (مائده 32)
6. کرامت ذاتی انسان:از دیدگاه قرآن، انسان موجودی است که خداوند او را گرامی داشته و به او استعدادهایی داده است تا به واسطه آن بر بسیاری از مخلوقات برتری پیدا کند.-وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ ...وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا؛ ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم و ... و بر بسیاری از مخلوقات خود او را برتری دادیم. (اسری 70)
7. انسان امانت دار خداست: قرآن انسان را به عنوان موجودی که امانتدار خداست معرفی میکند، و این امانتداری نیز اختصاص به انسان دارد، چرا که همه موجودات جهان آفرینش به جز انسان از پذیرش آن سرباز زدهاند.
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَینَ أَنْ یحْمِلْنَهَا :ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم. (اینها) از حمل آن سر باز زدند و از آن ترسیدند، و انسان آن را حمل کرد.(احزاب 72)- البته امانت: ولایت الهی است که با تکالیف الهی وشناخت خدا به این مقام میرسد.
خداند توفیق بندگی خودش را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن می فرماید: وذکّر فانّ الذّکری تنفع المؤمنین؛ و موعظه کن که به مؤمنین سود میرساند؛ (سوره ذاریات، ایه 55)
ذکر در معنای حقیقی خود به معنای به یاد آوردن است و از این دیدگاه هر موجودی بسته به مرتبه وجودی خود در مقامی خاص از یاد خدا قرار دارد و هر چیزی که ما را به یاد خدا آورد به نوعی ذکر است که در قرآن نمونه هایی به عنوان ذکر بیان شده است:
1. قرآن: و من اعرض عن ذکری؛ و هر آن که از ذکر من (قرآن) روی گرداند… ؛(سوره طه، ایه 124)
2. رسول: قد انزل الله الیکم ذکراً. رسولاً یتلوا علیکم ایات الله؛ به تحقیق، خداوند به سوی شما پیامبری فرستاد که بر شما ایات او را میخواند ؛(سوره طلاق، ایات 10 و 11)
3. نماز: و لذکر الله اکبر؛ و به تحقیق که ذکر خدا (نماز) بالاتر است ؛ (سوره عنکبوت، ایه 45)
4. یاد زبانی و قلبی و عملی خدا: یاد کردن به زبان ( فاذکروا الله کذکرکم آباءکم؛ پس خداوند را یاد کنید، همچنان که از پدرانتان یاد میکنید ؛( سوره بقره، ایه 200)
5. یاد کردن در دل: ( ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم؛ خدا را یاد کردند، پس برای گناهانشان درخواست آمرزش نمودند ؛(سوره آل عمران، ایه 135)
6. عمل و اطاعت: مثل نماز
خداوند ما را جزء ذاکرین قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که می فرمایند: مَنْ فَطَّرَ صَائِماً فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ.
هر کس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است. ( الکافی (ط- الإسلامیة)؛ج4؛ ص68)
چند نکته درباره حکم خوردن سحری در ماه رمضان:
1. خوردن سحری در ماه رمضان مستحب است و چنانچه کسی سحری هم نخورد باید روزه را بگیرد.
2. اگر فردی بدون تحقیق و بررسی از وقت اذان صبح مشغول سحری شود و سپس متوجه شود که اذان را گفته اند و این شخص بعد از وقت شرعی اذان صبح مشغول خوردن بوده است، در این صورت روزه باطل است و باید قضای روزه را بجا بیاورد و تا شب هم مانند روزه از چیزهایی که برای روزه دار ممنوع است، خودداری کند.
3. اگر کسی نسبت به طلوع فجر و اینکه اذان صبح شده یا نه شک داشته باشد و تحقیق و بررسی کند و مطمئن می شود که هنوز اذان نشده است اما بعد از خوردن سحری معلوم شود که آن موقع که چیزی خورده وقت داخل شده بوده، در این صورت روزه اش صحیح است و قضا و کفاره هم واجب نمی شود. (شبیری: چنانچه افق صاف باشد، قضا لازم نیست.) (رساله مراجع م 1688)
در ضمن مقصود از تحقیق و بررسی آنچه به نظر همه فقها صحیح است یعنی اینکه در افق و آسمان نگاه کند و تشخیص دهد هنوز اذان نشده است اما نگاه به ساعت یا بررسی به واسطه رادیو و تلویزیون نیز تحقیق و بررسی محسوب می شود البته با توجه به اختلاف نظری که در این مورد اخیر بین فقها وجد دارد لازم است هر کدام عزیزان طبق نظر مرجع تقلیدشان عمل کنند. (توضیح المسائل جامع م2051 ، عروه کتاب الصوم، موارد وجوب القضا)
خداوند متعال به همه ما توفیق انجام اعمال صالح، با نیت خالص را عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن درباره اطاعت از پیامبر و معصومین (علیهم السلام ) می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی اْلأَمْرِ مِنْکُمْ »ای مومنان، خدا و پیامبر و اولی الأمر (معصومین) را اطاعت کنید (59 نساء)
برخی می گویند ما فقط مطلبی را قبول می کنیم که در قرآن باشد نه احادیث؛ باید در جواب چند نکته ذکر شود:
1. خود قرآن گفته از (پیامبر و اولوالامر) اطاعت کنید (آیه بالا) و فرموده: هر چه پیامبر برای شما آورده اجرا کنید و از آنچه نهی کرده است خودداری نمائید (آیه 7 حشر) و فرموده ما قرآن را نازل کردیم تا پیامبر برای مردم تبیین کند ( اَنْزَلْنا اِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبیِّنَ لِلنّاسِ) (44نحل)
2. اگر در فهم قرآن اختلاف کردیم [که کردهایم] چه کنیم؟ همین اختلافات دال بر آن است که کتاب به تنهایی کافی نیست. اما سؤال این است که به هنگام بروز اختلاف چه باید کرد؟ خداوند میفرماید که حتماً در اختلافات به رسول خدا مراجعه کنید و البته عقل نیز همین تصدیق را دارد: فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَ الرَّسُولِ (النساء، ۵۹)
3. اگر کتاب کافی بود، پس چرا این همه مذاهب با اختلافات اصولی به وجود آمده است، مگر همه به یک کتاب رجوع واستناد نمیکنند؟
4. خیلی از مسائل اصلی در قرآن نیامده (مثلا تعداد رکعات نماز، بلند و آهسته خواندن و...)
درنتیج قرآن کافیست به شرطی که اهلبیت آن را تفسیر نماید و جزئیاتش را آشکار کند.
خداوند توفیق فهم معارف دین را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
در قرآن برخی آیات تکرار میشود که حکمتهایی دارد که بیان میشود:
1. تکرار، گاهی برای تذکر و یادآوری نعمت های گوناگون است. نظیر تکرار آیه « فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ »
2. گاهی برای هشدار و تهدید خلافکاران است. نظیر تکرار آیه « وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (آیه 15 مرسلات)
3. گاهی برای فرهنگ سازی است. نظیر تکرار «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» در آغاز هر سوره.
4. گاهی برای اتمام حجّت است. نظیر تکرار آیه : وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ (آیه 17 قمر)
5. گاهی برای انس بیشتر و نهادینه شدن است. نظیر تکرار آیه : اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً (آیه 41 احزاب)
6. تکرار نماز در هر شبانه روز، برای آن است که هر روز گامی به خداوند نزدیک شویم. کسی که از پله های نردبان بالا می رود، در ظاهر، پای او کاری تکراری انجام می دهد ولی در واقع در هر حرکت گامی رو به بالا می گذارد. کسی که برای حفر چاه کلنگ می زند، در ظاهر کاری تکراری می کند، ولی در واقع با هر حرکت، عمق چاه بیشتر می شود.
7. بقای زندگی با تنفس مکرر است و کمالات، در صورت تکرار حاصل می شود. با یک بار انفاق و رشادت، ملکه سخاوت و شجاعت در انسان پیدا نمی شود، همان گونه که رذائل در صورت تکرار، در روح انسان ماندگار می شوند
خداوند توفیق فهم معارف دین را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تبریک ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام در روایتی نقل شده که از حضرتش درباره کرم سؤال شد که کرم چیست؟ حضرتش فرمودند: ...الِابْتِدَاءُ بِالْعَطِیَّةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَة... .
آغاز به بخشش نمودن پیش از درخواست نمودن. (تحف العقول ؛ النص ؛ ص225)
چند نکته کوتاه درباره انفاق و صدقه:
1. انفاق واجب مثل پرداخت خمس و زکات و رد مظالم و کفارات علاوه بر اینکه ثواب بسیار زیادی دارد، عمل به وظیفه شرعی است و هیچ گاه انفاق مستحب، بجای وظیفه واجب محاسبه نمی شود بلکه اگر به مالی از اموال انسان انفاق واجب تعلق گرفته شود مثل اینکه خمس تعلق گرفته باشد، به نظر اکثر مراجع (مخالف: امام خامنه ای: تصرف جایز است.) تا خمس آن پرداخت نشود، هر گونه تصرف حتی صدقه و خیرات کردن هم جایز نیست.
2. درخواست کمک از اشخاص حقوقی یا حقیقی مثل مؤسسات یا خیریه ها و دیگران هر چند انسان نیازمند باشد کراهت دارد بلکه اگر تظاهر به نیاز کند در حالی که نیاز نداشته باشد مرتکب کار حرامی شده است. (حضرت امام، کتاب الصدقه و منهاج الصالحین ج 2، کتاب الصدقه و آیت الله مکارم سایت: گدایی کردن چه حکمی دارد؟در صورتی که نیاز نداشته باشد این کار حرام است و تصرف در این پول جایز نیست و سفر برای این کار سفر حرام محسوب می شود و باید وجوه حاصله را به صاحبانش بدهد و اگر نمی شناسد به افراد نیازمند بپردازد.)
3. همان طور که صدقه دادن مستحب است، واسطه شدن و کمک کردن در رساندن صدقات به اهلش و نیازمندان مستحب است و در روایت است که به واسطه هم همان پاداش صدقه دهنده، عطا می شود.(حضرت امام، تحریر الوسیله کتاب الصدقه و آیت الله سیستانی، منهاج الصالحین)
خداوند متعال به حق امام حسن مجتبی علیه السلام توفیق انفاق در راهش را به ما عطا فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
تبریک ولادت امام مجتبی علیه السلام
گاهی سؤال میشود که چرا امام حسن ( علیه السلام ) صلح کرد و امام حسین( علیه السلام ) قیام کرد؟
اولاً اسلام در شرایطی، جنگ را تجویز میکند و در شرایطی، صلح را. خود نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله) نیز هم جنگ داشتند و هم صلح؛ مانند صلح حدیبیه با مشرکان مکه. و جنگ خیبر.
ثانیاً شرایط امام حسن( علیه السلام ) با امام حسین ( علیه السلام ) متفاوت بود و همین تفاوتها، عملکرد متفاوتی را میطلبید:
تفاوت یاران: اکثر سپاه امام حسن( علیه السلام )، نیروهای مخلصی نبودند و خیلی زود فریب معاویه را خوردند، حتی برخی از آنها به خیمه امام حمله کردند. خود امام مجتبی( علیه السلام ) در جایی علت صلح را نداشتن یاران واقعی، معرفی کرده و فرمودند: به خدا سوگند، من از آن جهت کار را به او (معاویه) سپردم که یاوری نداشتم. اگر یاوری می داشتم شبانه روز با او می جنگیدم تا خداوند میان من و آنان حکم کند(بحار،ج44،ص147).
در مقابل، لشکر امام حسین( علیه السلام )، یارانی بودند که حضرت در وصفشان فرمود: «من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود نمیشناسم».( الارشاد، ج۲، ص۹۱-۹۴)
تفاوت دشمنان: معاویه با یزید فرق میکرد؛ معاویه برخلاف یزید، شخصی مکار و باهوش بود که توانسته بود با ظاهرسازی، چهرهای موجه و قابل دفاع به خود بگیرد. او از هر روش مشروع و نامشروعی استفاده میکرد تا مخالفان خود را سرکوب کند. بنابراین، لازم بود زمان بگذرد تا چهره واقعی او آشکار شود. مردم پس از بیست سال مشاهده ظلم و همچنین نقض مکرر پیمان صلح توسط معاویه، خودشان تقاضای قیام علیه او را داشتند. به طوریکه هجده هزار کوفی به امام حسین( علیه السلام ) نامه نوشتند.
خود امام مجتبی( علیه السلام ) نیز فرموده بودند: «قیام، پس از معاویه صورت میپذیرد». بنابراین، اگر ایشان نیز در شرایط اباعبدالله علیه السلام بودند قیام میکردند همچنانکه امام حسین( علیه السلام ) در شرایط امام مجتبی( علیه السلام ) صلح کرده بودند.
خداوند توفیق اطاعت از امامان را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم -تبریک ایام
در مورد اینکه چرا امام حسن علیه السلام با معاویه صلح کردند، عللی وجود دارد که به برخی اشاره می کنیم:
1. روی گردانی مردم از جنگ، و عدم حمایت از امام (علیه السلام)
سستی مردم در حمایت از امام علیه السلام ، از مهم ترین دلایل اقدام آن حضرت برای اتخاذ موضع جدید بود. هیچ کس نمی تواند مدعی شود که امام به جنگ با معاویه اعتقاد نداشته است. امام حسن علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند، من از آن جهت کار را به او (معاویه) سپردم که یاوری نداشتم. اگر یاوری می داشتم شبانه روز با او می جنگیدم تا خداوند میان من و آنان حکم کند.(بحار،ج44،ص147).
2. حفظ جان شیعیان: حفظ شیعه یکی از ضروریاتی بود که امام را وادار به پذیرش اقدامی کرد که انجام آن، رشادت خاص خود را می طلبید امام حسن علیه السلام فرمودند :من برای حفظ جان شیعیانمان، مصالحه کرد(اخبار الطوال دینوری، ص 220)
3. حفظ دین: امام حسن علیه السلام یکی از دلایل صلح خود را حفظ دین بیان کردند و فرمودند: «ترسیدم ریشه مسلمانان از زمین کنده شود و کسی از آنان باقی نماند؛ از این رو با مصالحهای که انجام گرفت، خواستم دین خدا حفظ شود ( حیاة الحسن شریف قرشی، ص۳۵)
زیرا جامعه اسلامی در شرایطی قرار داشت که ممکن بود جنگ با معاویه، اصل دین را از بین ببرد. جنگ با معاویه نه به نفع کوفیان بود و نه به نفع شامیان، بلکه زمینه حمله نظامی رومیان را به جهان اسلام فراهم میکرد.
خداوند توفیق اطاعت از امامان را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند درباره جایگاه نیکوکاری نزد خداوند میفرماید:
«أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنین:
نیکى کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست مىدارد (آیه 195 بقره)
روایات فراوانی درباره نیکوکاری وجود دارد که برخی اشاره میشود:
1. محبوبیت نزد خدا: امام صادق علیه السلام فرمود :بهترین افراد شما افراد با گذشتاند و بدترین شما بخیلان شما هستند. از ایمان خالص نیکى در حق برادران و کوشش در انجام احتیاجات آنان است؛ چرا که نیکی به برادران محبوبیت خداوند را موجب میشود که نتیجه این کار دورى شیطان و برکنار شدن از آتش و وارد شدن به بهشت است.(ترجمه کافی، ج 4، ص 41)
2. افزایش رزق و آبادی شهرها: رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) فرمود: نیکوکاری و حسن همجواری بر نعمت ها می افزاید و شهرها را آباد می سازد (مستدرک الوسائل، ج۸، ص۴۲۵)
3. قبولی اعمال: امام کاظم علیه السلام فرمود همانا مُهر قبولی اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیکی کردن به آنان در حد توانتان است و گرنه هیچ عملی از شما پذیرفته نمیشود.( بحار، ج 72، ص 379)
4. طولانی شدن عمر: نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانهها را آباد و عمرها را طولانى مىکند.( کافی، ج 2، ص 100)
5. ورود به بهشت: امام صادق علیه السلام فرمود: خدای سبحان در روز قیامت به فقیران می فرماید: بنگرید و چهره ها را جست وجو کنید، پس هر کس به شما نیکی کرده دستش را گرفته و به بهشتش درآورید(وسائل ، ج۱۶، ص۲۹۱)
خداوند توفیق انجام عمل خیر به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده که می فرمایند:
طُوبَى لِمَن ظَمِئَ أَوْ جَاعَ لِلَّهِ أُولَئِکَ الَّذِینَ یَشْبَعُونَ یَوْمَ الْقِیَامَة... .
خوشا بحال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند این افراد در روز قیامت سیر می شوند. (وسائل الشیعة ؛ ج10 ؛ ص:409)
یکی از سؤالاتی که برخی از مؤمنین سؤال می کنند این است که اگر در بین روز در ماه رمضان فرد روزه دار فقط نیت کند چیزی که روزه را باطل می کند مرتکب شود مثل اینکه نیت کند آب یا غذا بخورد، سپس از نیتش برگردد و مبطل روزه را انجام ندهد، آیا روزه اش صحیح است؟
در جواب عرض می شود به نظر اکثر مراجع به فتوا یا بنابر احتیاط واجب با چنین قصدی روزه ماه رمضانش باطل است و باید آن روز را تا مغرب امساک کند یعنی کارهایی که روزه را باطل می کند انجام ندهد و بعدا قضای آن روز را بجا آورد. (مخالف: حضرت امام، آیت الله فاضل: مبطل نیست مگر اینکه به نیت قطع برگردد و مستقلا نیت قطع کند.)
در این حکم فرقی بین روزه ماه رمضان و روزه قضای ماه رمضان نیست البته اگر فردی در قضای روزه ماه رمضان قبل از اذان ظهر نیت کند چیزی که روزه باطل می کند، مرتکب شود و پشیمان شود، هر چند روزه باطل است اما می تواند تا قبل از رسیدن اذان ظهر مجددا نیت کند و روزه قضا را بگیرد و صحیح است. (مخالف: شبیری: در قضای ماه رمضان خودش اگر تا زمانی که به اندازه نیت کردن به مغرب مانده باشد، نیت کند روزه صحیح است.) (رساله مراجع م 1570 و م 1571)
خداوند متعال توفیق انجام وظائف شرعی را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن می فرماید :
الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ:
آنان که در توانگری و تنگدستی، انفاق می کنند و خشم خود را فرو می برند و از خطای مردم در می گذرند. و خدا نیکوکاران را دوست دارد. (آیه 134 آل عمران)
برخی از آثار احسان و نیکوکاری عبارتند از:
1- آرامش روحی: از آثار ارزشمند احسان و نیکوکاری، آرامش روحی است. این کلام الهی است که می فرماید: «الذین ینفقون امولهم بالیل و النهار سرا و علانیه فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم ولا هم یحزنون؛ آنها که اموال خود را شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق می کنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می شوند.»
2- جذب دل ها: امیرمؤمنان (سلام الله علیه) فرمود: هر که احسان و نیکی کند، دل ها به سوی وی گرایش یابند(غرر الحکم، ص۴۴۹)
3- آمرزش گناهان:اکثرانسان ها گناهان کوچک و بزرگی را مرتکب می شوند. از جمله ابزاری که باعث می شود انسان آثار گناه و خطاهایش از بین برود و حتی آن را تبدیل به حسنات نماید، احسان و نیکوکاری در حق بندگان خدا و خدمت به مخلوقات الهی است. خدای سبحان می فرماید: ان الحسنات یذهبن السیئات
4- جلوگیری از مرگ بد: رسول خدا(صلوات الله علیه و آله) فرمود: نیکوکاری از مرگ بد پیشگیری می کندعائم الاسلام، ج۲، ص۳۳۱)
5- تعدیل اقتصادی: بخش زیادی از جرم و جنایت، ناشی از فقر و تنگدستی است؛ چرا که فقر و تنگ دستی، به دین و ایمان انسان لطمه می زند، عقل را از کار انداخته، قوت و قدرت تشخیص درست را از او می گیرد و باعث کدورت و دشمنی می شود. احسان و نیکوکاری، اگر به صورت یک فرهنگ، جلوه نموده و در بین اقشار مختلف جامعه، توسعه و گسترش پیدا کند، به طور قطع، بخش عمده ای از مشکلات جامعه را که زایده فقر و محرومیت است، از بین برده و ریشه کن می سازد.
خداوند توفیق انجام عمل خیر به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق علیه السلام :
اِنَ فِی الجَنَه مَنزِلَهً لَا یَبلُغُهَا عَبدٌ اِلَا بِالِابتِلَاء فِی جَسَدِهِ:
در بهشت مقام و منزلتی وجود دارد که هیچ بنده ای به آن نرسد ، مگر به درد و بیماری ای که در بدنش حادث شود (کافی، ج2 ،ص255)
فلسفه و علت بلاهای مومنین عبارتند از:
1.بخشش گناهان:امام صادق(ع):«هنگامی که گناهان بنده زیاد می شود و اعمالی ندارد که آن را جبران کند خداوند او را به حزنی دچار می کند تا آمرزیده شود.»( کافی،ج 2، ص 444)
2-ترفیع درجه و مقام: امام صادق(ع):هر اندازه که ایمان بنده افزون گردد، تنگ دستی اش بیشتر و زندگی اش سخت تر شود.(کافی، ج2 ، ص261)
3-تکامل: سختی ها موجب رشد و تکامل فرد میشود.. امام علی(ع) می فرمایند: «درختان بیابانی (که از مراقبت و رسیدگی باغبان محرومند) چوب محکم تر و دوام بیشتری دارند و درختان باغتان (که دائماً مراقبت شده اند) نازک پوست و بی دوام ترند( نهج البلاغه، نامه 45)
4.ازفوایدبلا این است که غرور را از انسان دور می کند(نهج البلاغة، خطبه 238) وازطرفی باعث تذکرویادآوری نعمت های الهی می شود(سوره اعراف،آیه 30)
البته برخی بلاها و مصائب آثار و نتیجه اعمال خود انسان هاست؛ مثلا بدون تعقل و مشورت ازدواج می کند که به مشکل می خورد واین مشکلاتی که برایش اتفاق می افتد تقصیر خودش است. «خود کرده را تدبیر نیست.»
خداوند صبر در بلاها را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد