بیان بین الصلاتین
سبک نشمردن نماز 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: در زمانی که رسول خدا در مسجد حضور داشتند مردی داخل مسجد شد و شروع به نماز خواندن کرد اما هنگام سجده بدرستی سجده نمی کرد و کمتر از مقدار لازم و شایسته سجده کرد. چرا که حکم شرعی آن است هنگام سجده باید سر بر سجدگاه گذاشته شود و بدن آرام بگیرد و ذکر سجده هم از ابتدا تا انتهای ذکر در حال آرامش بدن گفته شود.
وقتی که پیامبر خدا این صحنه را مشاهده کردند، فرمودند: نَقرٌ کَنقرِ الغراب لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله. : مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند. و اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست.
نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
برای اینکه انسان از نماز بهره وافری ببرد نیاز به حضور قلب در نماز دارد و حضور قلب در نماز وابسته به دو عامل هست:
عامل اول برای داشتن حضور قلب در نماز توجه قلبی هست یعنی یعنی دلِ انسان باید متوجه باشد که در نماز مخاطبی دارد و آن مخاطب خدای متعال است و در پیشگاه خداوند حضور پیدا کرده است و انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی شخص بسیار با عظمتی قرار دارد و با خدای متعال حرف می‌زند. و اگر این احساس و حالت در انسان به وجود آمد-البته تمرین لازم دارد - حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. جوانهای عزیز چنانچه در جوانی این خصوصیت را تمرین کنند پیدا شدن این حالت توجه آسانتر و ماندگار خواهد بود.
عامل دوم برای داشتن حضور قلب در نماز انجام درست و کامل انجام دادن واجبات نماز است. انسان نمی تواند با سجده یا رکوع ناقص حضور قلب پیدا کند.لذا رکوع با تمامی واجباتش از جمله آرامش بدن در هنگام ذکر رکوع و قیام و ایستادن بعد از رکوع همراه با لحظه ای آرامش بدن و سجده با تمامی واجباتش از جمله گذاشتن اعضای هفتگانه روی زمین و همچنین گفتن ذکر سجده در حال آرامش بدن و همچنین رعایت نشستن بدن بین دو سجده همراه با لحظه ای آرامش بدن. لذا برای حضور قلب به این دو عامل باید توجه بشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوند متعال توفیق بصیرت در دین را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (مسألة 39: إذا نذر ان یتمّ الصلاة أو یصوم...)- درس 156
جلسه 156، سه شنبه 1395/2/28
حدیث :
عن زرارة بن أعیَن قال: سمعتُ اباجعفرٍ محمدَ بنَ علیٍ الباقر«علیهماالسلام» یقول: دَخل رجلٌ مَسجداً فیه رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» فَخفَّف سجودَه دونَ ما یَنبغی و دونَ ما یکون من السجود. این شخص شروع کرد به نماز خواندن، سجودی که می‌کرد، خیلی کوتاه بود، کمتر از آن مقداری که شایستۀ سجود است. بعد از گذاشتن پیشانی بر زمین، باید بدن استقرار پیدا کند، بعد ذکر بگوید؛ این مقدار، سجودِ او طول نکشید! فقال رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: نَقرٌ کَنقرِ الغراب. حضرت فرمودند: مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند! بعد فرمودند: لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ«صلی‌الله‌علیه‌وآله». اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست. مسألۀ توجه و حضور در نماز، مسألۀ بسیار مهمی است و این، متوقف است هم بر اَعمالِ جوارحی، هم بر اَعمال جوانحی. بر اَعمال جوانحی متوقف است، یعنی دلِ انسان باید متوجه مخاطبِ در نماز یعنی خدای«عزّوجلّ» باشد. انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی قرار دارد، دارد با کسی حرف می‌زند. شاید اگر این حالت در کسی بوجود آمد- البته تمرین لازم دارد- که از اول نماز تا آخر نمازْ احساسش این باشد که دارد با کسی حرف می‌زند، مخاطبی دارد. اگر چنین حالتی به کسی دست داد، حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. دارد با خدا حرف می‌زند، ولو درست نمی‌داند که چه می‌گوید و معانیِ این کلمات چیست.
اگر معانیِ کلمات را انسان بداند، اما متوجه حضور عند الله و قیام بینَ یدَیِ الله در نماز نباشد، این فضیلت را ندارد. ماها معنای کلمات را می‌دانیم، گاهی هم دقت می‌کنیم معانیِ کلمات را در نظر می‌گیریم، اما توجه نداریم به اینکه الآن حاضرِ بینَ یَدَیِ الله تعالی هستیم! این را توجه نداریم. پس حضور قلب و نمازِ کامل متوقف است بر عملِ جوانحی که همین احساس قلبی است که انسان احساس کند در مقابل خدای متعال قرار گرفته است. اینجا داخل پرانتز عرض کنیم: جوانها! قدر جوانی‌تان را بدانید! مکرّر بنده به جوانها عرض می‌کنم: این کار در جوانی، تمرین کردنش آسانتر است. و اگر تمرین کردید و این حالت در شما ملکه شد، بعد، این می‌ماند، تا آخر انسان همین‌طور خواهد بود، به مجردی که وارد نماز شد توجه پیدا می‌کند که دارد با خدا حرف می‌زند، همان حضورِ قلب. اگر در جوانی، انسان نتواند این تمرین را بکند و این حالت را برای خودش فراهم بکند، در سنین ماها خیلی مشکل خواهد شد. محال نیست، اما مشکل است. جوانها قدر بدانند، از
حالا تمرین کنند این حالت را در نماز تحصیل کنند.
امّا نماز، اعمالِ جوارحی هم دارد؛ رکوع دارد، سجود دارد، قیام دارد. این اعمال هم باید خوب و کامل انجام بگیرد. فرمود: این، چطور نماز خواندنی است؟! انسان نمی‌تواند در یک چنین نمازخواندنی با این سجود که مانند کلاغ نوک به زمین می‌زند، متوجه به خدا بشود، حضور قلب پیدا کند. در رکوع و سجود، ماها وضعمان معلوم است که چطور هستیم؛ ناقصیم، قاصریم، ضعیفیم، توانائی‌هایمان بسیار محدود است. در روایت دارد که امام صادق«علیه‌السلام» در رکوع، پنجاه مرتبه عرض می‌کرد: «سبحان ربّیَ العظیم و بحمده»، ما خیلی جدیّت بکنیم، سه مرتبه مثلاً این ذکر را می‌گوییم. بنابراین، نمازِ خوب، نمازِ مستحسن، نمی‌گوییم نمازِ کامل، نمازِ مطلوب، هم به عملِ جوانحی احتیاج دارد که عبارت است از همان حضور قلب و احساس حضور بین یدَی الله«عزّوجلّ»، هم به اعمالِ جوارحی احتیاج دارد یعنی همین اعمالِ جوارحی را باید درست انجام بدهد. این ترکیب، بهترین ترکیبی است که خدای متعال مقرّر فرموده است، این ترکیبِ قیام و رکوع و سجود و تشهد و باز دوباره قیام و برداشتن سر از سجده و دوباره برگشتن به سجده، مجموعِ اینها یک هندسۀ کامل از لحاظ اعمالِ جوارحی است برای اینکه انسان بتواند آن بهرۀ وافی را از نماز ببرد.[1] امالی، صفحۀ
یاری رساندن به دیگران
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. هر گاه مؤمنى بتواند برادر دینی خود را یارى رساند، اما تنهایش گذارد، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذارد .
چند نکته پیرامون حدیث شریف اشاره کنم:
1. از این حدیث شریف استفاده می شود که کمک به برادر دینی بسیار مهم است و در برخی از روایات برای برآورده کردن حاجات برادران دینی ثوابهای حیرت آوری نقل فرموده اند مثلا امام صادق علیه السلام در روایتی می فرماید: برآوردن حاجت برادر مومنی محبوب تر است در نزد خدا از بیست حج، که صاحب آن در هر حجی صد هزار دینار در راه خدا انفاق کرده باشد.
2. کمک کردن و یاری کردن برادر ایمانی گاهی اوقات کمک کردن در امور خیر و امور روزه زندگی است و گاهی اوقات در امور معنوی است مثلا او را با یک حرف و سخن به مسیر صحیح هدایت کنی یا آبروی او را حفظ کنی.
3. کمک کردن و یاری کردن برادران ایمانی منحصر به افراد در داخل کشور خودمان نیست بلکه کسانی که به نیازهای برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند در حالی که می‌توانند نصرت و یاری کنند؛ مشمولِ این روایتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
ان شالله به همین زودی پیروزی جبهه مقاومت در را غزه شاهده باشیم به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً مسألة 41- درس 160
درس 160، سه شنبه 1395/6/23
حدیث :
عن ابراهیم بن عُمَر الیَمانی، که ثقه و بزرگوار است. عن ابی عبدالله الصادقِ«علیه‌السلام» قال: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. مؤمنی که می‌تواند برادرِ دینی خود را نصرت کند، در عین حال او را رها می‌کند، نصرت نمی‌کند؛ إلّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة، خدای متعال عقوبتِ این خذلان را در دنیا و آخرت با عملِ مشابه نسبت به او انجام می‌دهد. یعنی خدا هم او را در دنیا و آخرت مخذول می‌کند. کمکِ برادر مؤمن، اینقدر مهم است. بدیهی است که این کمک، کمکِ در امور شرّ نیست؛ برادرِ مؤمنی می‌خواهد مثلاً دزدی کند! شما می‌توانید کمکی به او بکنید، ماشینتان را در اختیارش بگذارید، مراد، این نیست. یعنی در امور خیر، در امور روزمرۀ زندگی، احتیاج به کمک دارد. این که بعضیها بر روی نیاز برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند! می‌توانند نصرت کنند، نمی‌کنند! مشمولِ این روایتند. گاهی اوقات نصرت کردن با پول و سلاح نیست، با یک کلمه حرف است؛ یک حرفی در یک جای مناسبی انسان بزند. بعضیها گسترۀ نفوذ حرفشان زیاد است؛ شخص معروفی است، شخصیتی است، یک کلمه حرف بزند در بین جامعه پخش میشود؛ این، نصرت است. از همین، دریغ کردن و نصرت نکردن اگر از روی عمد باشد- البته گاهی انسان غافل است، آن، محل کلام نیست- دنباله‌اش این کیفری است که ذکر شد. سند روایت، سند خوبی است. البته راویِ اوّل که صدوق از او روایت می‌کند، حسین بن احمد بن ادریس، پسرِ جناب احمد بن ادریس است، خود احمد بن ادریس از بزرگانِ ثقاتِ اصحاب ماست، لکن حسین بن احمد بالخصوص توثیق نشده است، اما مرحوم مجلسی«رضوان‌الله‌علیه» می‌گوید: من شمردم بیش از هزار جا مرحوم صدوق نامِ این شخص را می‌آورد، و برای او ترضّی می‌کند! - «رضی‌الله‌عنه» و «رحمه‌الله» می‌گوید- من البته ترضّی و طلب رحمت را دلیل توثیق آن شخص نمی‌دانم. این، محل اختلاف است، ما قبول نداریم که ترضّی و ترحّم بر کسی به معنای توثیقِ اوست، اما اینکه صدوق قریب هزار مرتبه از او روایت نقل کند، این، دلیلِ توثیق است. آیا شما از کسی که راست و دروغِ حرفِ او را مطمئن نیستید، احتمال می‌دهید دروغ بگوید و راستگو نباشد، یا از لحاظ اتقانِ کلام مورد وثوق نباشد، هزار مرتبه حدیث نقل می‌کنید؟! پیداست این کثرت نقل شخصیتی مثل صدوق، خودش دلیل توثیق است. بنابراین، روایت روایتِ معتبری است.[1]
پروردگار بایستید با او حرف بزنید. باید انسان خودش را آماده کند. استخفافِ به صلاة، درجاتی دارد. آن مرتبۀ اتمّش آن است که انسان نماز را ترک کند، گاهی بخواند، گاهی نخواند؛ حالا جلسه است، گعده است، عروسی است، همه جمع‌اند، نمی‌شود آدم بلند شود نماز بخواند. این، اتمّ استخفاف است. موارد دیگری را هم که گفتیم، اینها هم استخفاف است.[1] . امالی، صفحۀ 572
گفتار روز
توضیحات
امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) می فرمایند: أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُم پس برای ما بسیار دعا کنید. زیرا که فرج و گشایش امور شما در آن است(بحار،ج53 ، ص180 )
فواید دعا برای امام عصر عبارتند از:
1. همانطور که درحدیث خوانده شده گذشت: دعا در زمان غیبت حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) باعث دفع بلا از شخص می شود و باعث حل مشکلات خود فرد میشود.
2. دعای به آن حضرت دلیل بر اظهار، محبت و دوستی به آن حضرت است و ایشان ذرّیه پیامبر است و محبت ذرّیه به آن حضرت امر خدا و مزد رسالت پیامبر است (قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى 23شوری)
3. ثواب دعا عاید همه مومنین و مومنات می شود چون خیر ظهور آن حضرت به همه می رسد. باعث سرور آن حضرت می شود. امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند: هیچ عبادتی نزد خداوند بهتر نیست از مسرور ساختن مومن.( کافی، ج 2، ص 188)
4. بر طبق روایات ، وقت ظهور امام عصر «عجل الله تعالی فرجه الشریف » از امور بدائیه است . به این معنا که امکان پس افتادن یا پیشتر به وقوع پیوستن آن قطعاً وجود دارد . بنابراین شاید جلو افتادن وقت ظهور ، به اهتمام ما در دعا برای ایشان وابسته باشد . امام صادق « علیه السلام » فرمودند : وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل به طول انجامید ، به درگاه خدا چهل روز ضجه و ناله زدند ، پس خداوند به موسی و هارون وحی فرستاد که بنی اسرائیل را خلاص کنند و از صد و هفتاد سال ] باقی مانده‌ی این عذاب [ صرف نظر کرد .حضرت سپس فرمودند : شما نیز همین طورید ، اگر چنین کنید خدا فرج ما را می‌رساند و گرنه ] تاخیر [ این امر تا آخرین حد خود خواهد رسید(بحار ، ج 52 ، ص 131)
5. بزرگترین اجر دعای ما علاوه بر همه ی برکات و آثار مادی و معنویش ، این است که مشمول دعای نیمه شب حضرت خواهیم بود و از رزق مادی و معنوی گرفته ، تا طول عمر و سعادت لقای آن حضرت ، تا مصون ماندن از آفات آخر الزمان ، همه را از ابر برکت آن حضرت ، بر سرمان خواهند بارید .
خداوند ما را مشمول دعاهای حضرت قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از نعمتهای بزرگ نعمت فرزندان است و از فرزند صالح به صدقه جازیه یاد شده است یعنی اگر عمل خیری انجام دهد ثوابش به پدر و مادر می رسد. لذا والدین و سرپرست شرعی در برابر فرزندان خصوصا فرزندان نابالغ خود وظایفی دارند که به برخی از آنها اشاره می شود:
1. واجب است فرزند را از آنچه موجب فساد عقیده و نقص در ایمان یا فساد اخلاق و رفتارش مراقبت کنیم.مثلا فعالیت فرزندان نابالغ را در فضای مجازی مراقبت کنیم و جهت این کار از افرادی که در این زمینه تخصص دارند مشورت بگیریم. همچنین باید فرزندان نابالغ را از اعمالی که شرع مقدّس به هیچ عنوان راضی به واقع شدن آنها - حتّی از افراد غیر مکلّف - نمی باشد جلوگیری کنیم؛اعمالی مانند ارتکاب فحشا،سخن‌چینی، غیبت و گوش دادن به آهنگ حرام.
2. واجب است فرزند خویش را با معارف دین و اعتقادت صحیح از قبیل توحید، نبوت، ولایت، معاد و قیامت و... و مسائل حلال و حرام آشنا کند البته با در نظر گرفتن سن و استعداد و ظرفیتش، وی را به تدریج با معارف اصلی دین آشنا نماید. و لازم است والدین جهت تحقق این این وظیفه خودشان یا با کمک گرفتن از افراد متخصص و کاردان در این زمینه کمک بگیرند یا با مطالعه کتاب در این زمینه این وظیفه را عملی کنند.
3. دشنام دادن و آزار و اذیّت و ترساندن فرزند حرام است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
یکی از سنتهای ایرانی برگزاری شب یلدا هست، که به همین مناسبت چند اشاره می شود:
شب یلدا می تواند یکی از مصداق های صله ارحام می باشد لذا اگر بدور از نافرمانی خداوند برگزار شود برنامه پسندیده ای است.
در برنامه های شب یلدا دورریختن مواذ غذایی یا میوه ها و مانند این موارد که قابل استفاده باشد، اسراف و حرام می باشد.
در این شب بلکه در هر شب نشینی و مجلس فامیلی دقت شود که صحبت کردن و گفتگوها با فامیل نامحرم باید همرا با لذت یا ترس افتادن در گناه نباشد و همچنین باید حفظ پوشش شرعی باشد.
پخش کردن و شنیدن آهنگ هایی که رقص آور یا محرک شهوت بلکه مناسب با مجالس لهو ولعب باشد در هر برنامه ای از جمله شب یلدا، حرام و نافرمانی خدای متعال است.
در نشستهای فامیلی و غیر فامیلی نشر و نقل مطالبی که انسان نسبت به انها علم ندارد یا سبب تضعیف نظام اسلامی یا سبب ناامید افراد می شود، جایز نیست.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوند توفیق بندگی خالصه اش را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
یکی از قراردادهای شرعی رهن است. البته گاهی اوقات این کلمه درقراردادها به صورت نادرست بکار برده می شود لذا جهت توضیح رهن شرعی به چند نکته اشاره می شود:
1. رهن شرعی یا گرو گذاشتن آن است که بدهکار مقداری از مال خود را نزد طلبکار بگذارد که اگر بدهی را نداد، طلبکار با فروش آن مال، طلب خود را به دست آورد. (م2300)
مثل اینکه در عصر حاضر افرادی که وام می گیرند، بابت ضمانت وام منزل یا مکان دیگری را در رهن بانک قرار می دهند.
2.اگر انسان منزل یا مالی را گروه گذاشته می تواند از آن استفاده کند ولی گرو گیرنده بدون اجازه صاحب مال نمی تواند از آن استفاده کند. (2305)
3.طلبکار (گرو گیرنده) و بدهکار (گرو دهنده) نمی توانند مالی را که در رهن است بدون اجازه یکدیگر به کسی بفروشند یا ببخشند. لذا اگر منزل یا ماشینش در رهن دیگری است، نمی تواند بدون اجازه رهن گیرنده حتی بصورت سند عادی بفروشد و اگر بدون اجازه باشد معامله باطل است. م2306 .
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوندا توفیق علم و عمل به دستورات شرعی را به ما عنایت بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم
امیرمومنان على(علیه السلام) مى فرماید: «صِلُوا ارحامَکُمْ وَ لَو بِالتَّسلیمِ»؛ (صله رحم را به جا بیاورید، هر چند با یک سلام کردن باشد). بحار، ج71، ص 126)
صِلِۀ رَحِم به معنای ارتباط و دیدار با خویشاوندان و کمک به آنها و از آموزه‌های اخلاقی اسلام است.
صله رحم طبق روایات آثار فراوانی دارد که به برخی اشاره میشود:
1-طول عمر: امام صادق (علیه السلام):چیزی که سبب افزایش عمر گردد ،جز صله رحم نمی شناسم(کافی، ج2 ،ص152)
2- آسانى حساب: امام صادق علیه السلام فرمود: به خویشان حساب روز قیامت را آسان کرده و از مرگ بد جلوگیرى مى‌کند(بحار ، ج 71 ، ص 104 )
.3- فراوانى روزى: حضرت سجّاد علیه السلام فرمود: هر کس دوست دارد، خدا عمرش را طولانى و روزى‌اش را افزایش دهد، باید صله رحم کند(کافی، ج 2 ، ص 156 )
4- بخشش گناهان و دفع بلا: امام باقر علیه السلام فرمود: رسیدگى به خویشان، گناهان را پاک مى‌کند و بلا را دور مى‌سازد(کافى ، ج 2 ، ص 152 )
5- آرامش ؛ امام صادق علیه السلام فرمودند: دونفر فامیل وقتی یکدیگر را ببینند آرامش می یابند(امالی، صدوق ص420)
6-برآورده شدن حاجات: پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کسی که صله حم کند، خدا چهل هزار گناه از گناهان او پاک می‌گردد، و به همین میزان به درجات معنوی او افزوده می‌گردد... و هفتاد حاجت از حوائج دنیوی او برآورده میشود(بحار، ج۷۳، ص۳۳۵)
لازم به ذکر است که ماخویشاوندی دینی وروحانی با اهل بیت(علیهم السلام) داریم چرا که پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم فرمودند :«من وعلی پدران این امت هستیم»( عیون اخبار الرضا،ج1،ص91)
لذا صله و ارتباط با پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وآل پیامبر علیهم السلام مصادیقی دارد که یکی از آنها زیارت آنهاست که شما زائران ارجمند این توفیق را پیدا کرده اید وشکر نعمت آن این است که برای همه آرزومندان دعا کنید.
خداوند،دلهای مردم بخصوص خانواده ها را به هم نزدیکتر بفرماید،به برکت صلوات بر محمد وآل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریاد می زنید فریاد شما بر می گردد.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر می‌گذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31
حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت می‌شوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی می‌زنید، فریاد شما برمی‌گردد. آنچه ما انجام می‌دهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. می‌فرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبت‌تان می‌کنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر می‌رسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعه‌ای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر می‌گذارد، از یکدیگر فرا می‌گیرند، کارهای یکدیگر را تکرار می‌کنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائره‌ای که اطلاع از آن پیدا می‌کنند، اهمیت این گناه فروکاسته میشود، کم میشود. دیگری هم به این گناه تشویق میشود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر می‌کند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج می‌کند، عادی می‌کند، امرِ متعارفی می‌کند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان می‌گیرند و تماس برقرار می‌کنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان می‌خواهد می‌نویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم می‌نویسد. یکی علیه شما می‌نویسد، یکی علیه دیگری می‌نویسد، میشود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمی‌شود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونی‌ام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام می‌دهند، رائج میشود، گناه اینطوری رواج پیدا می‌کند.
این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمی‌کند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر می‌کنند، بَلبَشو بوجود می‌آید. معیار شرعی، خط را مشخص می‌کند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفره‌ای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن می‌افتی. اینها همه‌اش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحت‌آمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهم‌السلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت می‌بینند. نه، خودِ شما هم زحمت می‌بینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئه‌ای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئه‌چیدن و دسیسه‌چینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت می‌کند می‌بیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
امام علی ( علیه السلام ) درباره فواید دنیوی دنیا می فرماید: ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ بِالدُّعَاءِ قَبْلَ وُرُودِ الْبَلَاءِ:امواج بلا را قبل از ورود آن با دعا دفع کنید (نهج البلاغه؛ حکمت 146)
برخی از آثار دنیوی آن به شرح زیر است:
1. دفع بلاها: یکی از خصوصیات عالم دنیا، وجود بلاها و مصیبت‌های مختلفی است که گریبان‌گیر موجودات آن میشود. یکی از راه‌های دفع این بلاها، دعا کردن است. لذا امام صادق ( علیه السلام ) می‌فرماید: «هر کس که از بلایی ترسید، و سپس دعا کرد، خدا آن بلا را از او دور می‌کند( فلاح السائل ، ص 29)
2. زیاد شدن روزی: یکی دیگر از آثار دعا، زیاد شدن روزی است. پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) در این باره می‌فرماید: «دعا، روزی را فراوان می‌کند ( فلاح السائل ، ص 28)
3. نجات از دشمن: در روایات مختلف آمده است؛ دعا مانند سلاحی بُرّنده و شمشیری کُشنده، انسان را از شرّ دشمن نگه داشته و او را از آسیب او نجات می‌دهد؛ مثلا پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: «آیا شما را راهنمایى ننمایم به جنگ افزارى که شما را از دشمنانتان نجات داده و روزی‌هایتان را افزون گرداند؟» گفتند: بله. فرمود: «شب و روز پروردگارتان را بخوانید؛ زیرا به‌راستى که دعا، سلاح مؤمنان است ( فلاح السائل ، ص 28)
4. شفای دردها و بیماری‌ها: امام صادق ( علیه السلام ) فرمود: «بر شما باد به دعا؛ زیرا آن درمان هر دردى است»( ترجمه کافی، ، ج 2، ص 470)
خداوند دعاهای ما را برآورده به خیر کند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.شخصی به نام ابوهاشم جعفری از اصحاب امام هادی علیه السلام، می گوید از جهت معیشتی در یک مضیقه و سختی زیادی واقع شدم و رفتم محضر امام هادی علیه السلام تا گله و شکایتی کنم، پس از اینکه اجازه ورد گرفتم، همین که نشستم و قبل از اینکه یک کلمه حرفی بزنم حضرت علیه السلام فرمودند ابوهاشم شکر کدامیک از نعمتهای خدا را می خواهی ادا کنی؟ ابوهاشم می گوید جا خوردم و سپس حضرت خودشان برخی از نعمتها را بیان کردند:
رَزَقَکَ الْإِیمَانَ،. فَحَرَّمَ بِهِ بَدَنَکَ عَلَی النَّارِ، اوّلین نعمتِ بزرگی که خدا به تو داده، نعمت ایمان که با این ایمان جسم تو را بر آتش جهنم حرام کرد.
رَزَقَکَ الْعَافِیَة فَأَعَانَتْکَ عَلَی الطَّاعَةِ، به تو عافیت داد تا با این عافیت، بتوانی اطاعت خدا کنی؛ چه عافیتِ جسمی، چه عافیتِ محیطی، چه عافیتِ درونی. این هم یک نعمت، نعمتِ بسیار بزرگ.
وَ رَزَقَکَ الْقُنُوعَ فَصَانَکَ عَنِ التَّبَذُّلِ، روحِ قناعت را به تو داد، تو را از تبذّل، یعنی وِلخرجی، دست و دلبازی‌های بیجا باز داشت. این هم یک نعمت بزرگی است.
حضرت در پایان فرمودند: ابوهاشم احساس کردم که آمدی نزد من که از خدا شکایت کنی و من این نعمتها را به تو متذکر شدم و مبادا زبان بگشایی به شکایت از کسی که باید از او شکر کنی البته حضرت در پایان به او کمکی هم داشتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به همه ما توفیق شکرگزاری از نعمتهایش را عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 141
جلسه 141، سه شنبه 1395/1/24
حدیث :
عن أبی هاشمِ الجعفری، که از اصحاب حضرت جواد و امام هادی«علیهماالسلام» است. قال: أصابَتنی ضیقةٌ شدیدة، در یک تنگی و عسرتِ زیادی واقع شدم؛ بی‌پولی و سختی. فَسِرْتُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ«علیهماالسلام»، رفتم خدمت علی بن محمدٍ الهادی«علیه‌السلام». فَأَذِنَ لِی فَلَمَّا جَلَسْتُ قَالَ: یَا أَبَا هَاشِم! أَیَّ نِعَمِ اللَّهِ«عَزّوجَلَّ» عَلَیْکَ تُرِیدُ أَنْ تُؤَدِّیَ شُکْرَهَا، به مجرّدی که نشستم، قبل از اینکه من یک کلمه حرفی بزنم، فرمود: أبوهاشم! شکر کدامیک از نعمتهای خدا را می‌خواهی ادا کنی؟ قَالَ أبوهَاشِمٍ: فَوَجَمْتُ، یِکّه خوردم! من آمدم خدمت حضرت، شکایت کنم؛ ایشان به من می‌گوید: شکر کدام نعمت را می‌خواهی بکنی؟ فَلَمْ‌أَدْرِ مَا أَقُولُ لَهُ، نفهمیدم در جواب این بزرگوار چه بگویم. فَابْتَدَأَ«علیه‌السلام»، خودِ حضرت شروع به صحبت کرد. فقال: رَزَقَکَ الْإِیمَانَ، اوّلین نعمتِ بزرگی که خدا به تو داده، ایمان است. فَحَرَّمَ بِهِ بَدَنَکَ عَلَی النَّارِ، خدای متعال به تو ایمان داد، با این ایمان جسم تو را بر آتش جهنم حرام کرد.
وَ رَزَقَکَ الْعَافِیَة فَأَعَانَتْکَ عَلَی الطَّاعَةِ، به تو عافیت داد تا با این عافیت، بتوانی اطاعت خدا کنی؛ چه عافیتِ جسمی، چه عافیتِ محیطی، چه عافیتِ درونی. این هم یک نعمت، نعمتِ بسیار بزرگ.
وَ رَزَقَکَ الْقُنُوعَ فَصَانَکَ عَنِ التَّبَذُّلِ، روحِ قناعت را به تو داد، تو را از تبذّل، یعنی وِلخرجی، دست و دلبازی‌های بی‌مورد، بیجا باز داشت. این هم یک نعمت بزرگ. بعد از بیان این سه نعمتِ بزرگ، فرمودند: حالا کدامِ اینها را می‌خواهی شکر کنی؟ سپس فرمودند: یَا أَبَاهَاشِمٍ! إِنَّمَا ابْتَدَأْتُکَ بِهَذَا، من اینها را به تو ابتدائاً گفتم، لأَنِّی ظَنَنْتُ أَنَّکَ تُرِیدُ أَنْ تَشْکُو (یا أن تَشکُوَ) إِلَیَّ مَنْ فَعَلَ بِکَ هَذَا، من احساس کردم تو آمدی شکایت کنی از آن کسی که این نعمتهای بزرگ را به تو داده، از خدای متعال شکایت کنی! چون احساس کردم آمدی شکایت کنی، جلوی تو را گرفتم از شکایت کردن که مبادا زبان بگشایی به شکایت از کسی که باید از او شکر کنی.
وَ قَدْ أَمَرْتُ لَکَ بِمِائَةِ دِینَارٍ، صد دینار هم گفتم به تو بدهند، فَخُذْهَا، برو بگیر! یعنی حضرت، او را محروم هم نکردند- صد دینار یعنی صد سکۀ طلا- این را هم گفتم به تو بدهند، شکایت از خدای متعال نکن امالی، صفحۀ 498.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
قرآن کریم می‌فرماید: خداوند هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و هر کس را بخواهد گمراه می‌کند. سوال این است که اگر هدایت و ضلالت به دست خداست پس ما چه نقشی داریم؟
اولاً طبق آیات دیگر، خداوند هیچ کسی را بدون دلیل گمراه نمی‌کند، بلکه این خود افراد هستند که زمینه گمراهی خود را فراهم می‌کنند؛ مانند ظالمان، کافران و مسرفان.
نکته دوم: هدایت الهی دارای دو معنا و دو مرحله است: هدایت ابتدایی که شامل همه انسانها میشود و به این معناست که پروردگار، امکانات لازم برای رسیدن به سعادت را در اختیار همه قرار داده است؛ هم فطرت و عقل و وجدان را در همه انسانها قرار داده و هم انبیا و اولیا و قرآن را برای هدایت آنها فرستاده است. در این مرحله، گمراهی و ضلالت معنا ندارد.
مرحله و معنای بعدی هدایت این است که خداوند انسان را به گونه‌ای آفریده و سنتها و قوانینی در عالم و در وجود انسان قرار داده، که هم می‌تواند راه حق را انتخاب کند و هم راه باطل را؛ حال اگر مسیر حق را در پیش گرفت، دائماً بر ایمان و هدایش افزوده میشود و اگر راه باطل را انتخاب کرد، پیوسته از رحمت و هدایت دور خواهد شد. معنای ضلالت الهی نیز همین است.
مانند کسی که در یک امتحان رد میشود. این خود اوست که نتوانسته قبول شود اما می‌گویند معلم او را انداخت و قبول نکرد، زیرا معلم بوده که شرایط و قوانین امتحان را ایجاد کرده. در اینجا هم خود شخص است که مسیر باطل را انتخاب کرده، اما قوانین وجود او و سنتهای عالم را خدا اینطور قرار داده که اگر او خودش خواست بتواند این راه را انتخاب کند و چیزی مانعش نشود. بنابراین، یک جهت گمراه شدن مربوط میشود به اختیار خود شخص و جهت دیگرش مربوط میشود به شرایط و مقرارتی که خداوند وضع کرده.
نکته پایانی اینکه، در درگاه خداوند، راه همیشه برای تغییر مسیر و دوباره امتحان دادن باز است؛ مانند حر که در نهایت، به هدایت الهی رسید.
خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از مصادیقی که مولای متقیان علیه السلام برای جهاد بیان می کند، جهاد با زبان است که امروزه امام خامنه ای حفظه الله از آن تعبیر به جهاد تبیین می کنند، که برگرفته از این کلام مولای متقیان علیه السلام می باشد. جهاد تبیین واجب کفایی است یعنی بر افرادی که توانایی دارند به مقدار لازم واجب است فورا اقدام کنند.
سوال: جهاد تبیین در چه مواردی واجب فوری است؟ در این زمینه چند نکته را یادآوری کنم:
1. در هر جایی که منکر و حرامی انجام بگیرد یا یکی از واجبات الهی ترک شود، بر هر فرد مطابق توانش واجب است، که حقیقت را تبیین کند.البته نیاز به تبیین حقیقت ممکن است گاهی اوقات در محیط خانواده باشد و گاهی در محیط جامعه. مثلا اگر یک از فرزندان دچار انحرافی شده است بر اهل خانواده لازم است حقیقت را هر چند با کمک دیگران برای فرزندشان تبیین کنند.
2. جوانان یا صاحب نظران چنانچه در فضای مجازی تضعیف باورهای به حق دینی یا مورد هجوم قراردادن مقدسات و احکام الهی را مشاهده کنند، واجب کفایی است که به هر زبان و به هر طریقی حقیقت را تبیین و دفاع مناسب صورت بگیرد و لازم است همگان آموزشها و مسائل شرعی مورد نیاز در راستای استفاده از مجازی را فرا بگیریم.
3. یکی از مشکلات حال حاضر، که نیاز به تبیین دارد مشکلات معیشتی است که میدان جنگ تمام عیار دشمن است، بر مردم و صاحب نظران جهت حفظ نظام اسلامی آنچه به اصلاح مشکلات کمک می کند، تبیین شود و یکی از آن موارد حمایت از تولید داخلی است که مردم و مسولین در این زمینه وظایفی دارند مثلا شایسته است مردم «استفاده از تولیدات داخلی» را به یک فرهنگ تبدیل کنند و اینکه از تفاخر و ترجیح دادن مارکهای خارجی بر کالای ایرانی پرهیز شود و اینکه در مصرف از اسراف که یکی از گناهان کبیره هست پرهیز شود و اینکه شایسته است که با وجود کالای ایرانی از خرید کالای خارجی اجتناب شود یا اینکه وظیفه مسولین این است که کیفیت تولیدات داخلی را ارتقا بدهند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق رفع مشکلات معیشتی را به همه دست اندکاران عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد وال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ کسی که بداند هرچقدر هم گناه بکند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟
پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلکه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلکه تبدیل به حسنه هم می‌کند.
ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی دارد که مانع از سستی در انجام تکالیف میشود؛ از جمله:
ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یکی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نکردن در انجام تکالیف دینی است؛ امام صادق(علیه السلام) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به کسى که نماز را سبک مى‌شمرد نخواهد رسید». دقت کنید نفرمود کسی که نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم میشود، بلکه حتی سبکی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت میشود.
ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با کسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینکه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیکان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و کنعان پسر نوح. خدا به کسی چک سفیدامضاء نداده است.
سوم: کسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند.
چهارم: شفاعت حکم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمىکند، بلکه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد.
خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. برخی از گناهان به عنوان گناه کبیره شمرده شده است و کمتر مورد توجه قرار گرفته، خدمت شما یاد آوری می کنم:
مورد اول: ناامیدی از رحمت الهی است و مسلمان در سخترین لحظات و تنگناهای زندگی نباید از لطف و رحمت الهی ناامید باشد.
مورد دوم: گنهکار خودش را از عذاب الهی و قهر الهی در امان بداند و بگوید خدا مرا با این گناه مثلا عذاب نمی کند.
مورد سوم: از گناهان کبیره سقط جنین است و حرام بودن سقط جنین شامل همه مراحل سقط جنین می شود و حتی سقط نطفه تازه بسته شده نیز حرام است.
مورد چهارم: شایع کردن گناه و معصیت بین مردم. لذا گناهان علنی مثل بدحجابی علاوه بر گناه بودن خود گناه، منجر به نشر دادن و شایع کردن گناه بین مردم می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت توفیق دوری از گناه صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
یکی از پرسشهای مهم که برای هر کسی مطرح میشود، این است که خداوند چرا ما را آفریده؟ و از این آفرینش چه هدفی داشته است؟
معمولاً این سؤال را می‌توان از دو جنبه بررسی کرد و دو معنا دارد: یکی اینکه هدف خدا از آفرینش ما چه بوده و برای او چه فایده‌ای داشته و دیگر اینکه خدا برای ما چه هدفی قرار داده و ما را آفریده تا ما به چه چیزی برسیم؟
دو نکته در پاسخ به سؤال نخست عرض میشود:
اول: خدای متعال، غنی بالذات و کامل مطلق است و هیچ کمبود و نقصی ندارد تا با انجام کاری، آن نقص و نیاز را برطرف کند و سودی ببرد. قرآن می‌فرماید: «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ: اى مردم، همه شما به خدا نیازمندید. و تنها اوست که بىنیاز و ستوده است(فاطر/15).
دوم: اساساً خلق کردن، بخاطر همین بی‌نیازی و کامل بودن خداست، نه نیاز و نقصش. خدایی که هم علم آفریدن را دارد هم قدرت آن و هم رحمت و فیض بی‌کران، اگر نمی‌آفرید، جای سؤال بود، نه حالا که آفریده. به عنوان تشبیه، اگر یک دانشمندی کلاس درسی تشکیل داد، جای سوال ندارد، بلکه اگر چنین نکند، جای تعجب و سوال دارد که چرا دیگران را از علم خود محروم کرده؟!
و اما سوال دوم که خدا ما را آفریده تا به چه هدفی برسیم،
قرآن کریم چندین هدف را برای آفرینش ما انسانها بیان کرده؛ از جمله: «عبادت»(ذاریات/56)، «معرفت»(طلاق/12) و «رحمت»(هود/119). اما به نظر می‌رسد هدف نهایی همان رسیدن به رحمت الهی است. یعنی هدف اصلی این است که هم در بعد نظری و فکری، موحد باشیم و بدانیم چرخ عالم فقط به دست یگانه خدای دانا و توانا می‌چرخد(یعنی همان معرفت) و هم در بعد عملی به نقطه‌ای برسیم که تنها او را پرستش کنیم(یعنی همان عبادت) و آنگاه با این دو بال عقیده و عمل توحیدی، به رحمت بی‌کران الهی نایل شویم.
خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی نقل شده است که امام صادق علیه السلام به عده ای از شیعیان که محضر حضرتش شرفیاب شده بودند،چند توصیه فرمودند:
1. کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً: با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید. وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید. مانند پدر خانواده، که فرزندانی دارد که اگر فرزندان از لحاظ اخلاق و رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایه ننگ و عیب برای پدرند.
در بعضی از روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند حضرت جعفر صادق را که اینطور آدم پرورش داده است.
امروزه وضعیت ما در جمهوری اسلامی مشابه همین مطلب است یعنی با توجه به اینکه دشمنانی داریم و عیب‌جویانی داریم، منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد.لذا هر کاری که انجام می دهیم جدای از خوبی و زشتی کار، به عواقب کارهایمان باشد.
2. بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً و احفَظوا ألسنَتَکم. با مردم ( فرقی ندارد شیعه باشد یا غیر شیعه)نیکو سخن بگویید و زبان را حفظ کنید و از بدگویی و هرزه گویی با دیگران پرهیز شود.
3. بعد فرموند: وکُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول. زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق آبرو داری از اسلام و تشیع را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (السفر للصید)- درس 136
جلسه 136، یک شنبه 1395/1/15
حدیث :
عن سلیمان بن مهران قال: دَخلتُ علی الصادقِ جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» و عنده نَفَرٌ مِن الشیعة. معلوم میشود شیعه در زمان امام صادق«علیه‌الصلاةوالسلام» مشخص بودند، در میان عموم مردمی که زندگی می‌کردند، معلوم بوده است که اینها مُوالی اهل بیت و شیعه‌اند. فَسمعتُه و هو یقول، حضرت خطاب به شیعیانی که در خدمتشان نشسته بودند، فرمودند: معاشِرَ الشیعة! ای گروههای شیعه! کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً، با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید! وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید! پدر خانواده که فرزندانی دارد، این فرزندان اگر از لحاظ اخلاق، رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایۀ شِین و عیب برای پدرند. با اینکه پدر هیچ گناهی نکرده، اما انتساب به یک نفر موجب میشود که رفتار این منتسب در نگاهِ عمومی به آن منتسَبُ الیه تأثیر بگذارد. حضرت به شیعه می‌فرمایند: شما شناخته شده‌اید به اینکه شیعیان و پیروان ما هستید، پس زینتِ ما باشید! در روایاتِ متعددِ دیگری این معنا با بیانهای مختلفی ذکر شده، در بعضی از آن روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند جعفر را که اینطور آدم پرورش داده است. امروز ما در جمهوری اسلامی مبتلا به این مسأله هستیم، دشمنانی داریم، عیب‌جویانی داریم، مچ‌گیرانی داریم، کسانی منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد. هر کاری که انجام می‌دهیم به این بخشِ قضیه، به این عقبۀ کار خودمان هم توجه بکنیم. صرفاً این نیست که اگر فرضاً عمل زشت یا خطیئه و گناهی انجام می‌دهیم، بعد هم توبه کنیم، تمام میشود. اینطور نیست، این عملِ ما اگر زشت باشد، یک تأثیری بر نگرندۀ بر شیعه و بر جمهوری اسلامی خواهد گذاشت.
بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً، با مردم نیکو سخن بگویید! بدگویی و زبانِ هرزه با دیگران به کار نبرید! این «للناس» یعنی ناسی که آنوقت مطرح بودند، یعنی کسانی که به ولایت ائمه اعتقادی نداشتند، عامۀ مردم در زمان حاکمیتِ طغیان‌گرانِ ضدّ اهل بیت«علیهم‌السلام». آنروز مردم به تعبیر امروز سنّی بودند، به ائمه اعتقادی نداشتند. می‌فرماید: با همین مردم، با زبانِ نیک حرف بزنید! و احفَظوا ألسنَتَکم، زبانهایتان را حفظ کنید! یعنی یک چیزی در دل شما می‌گذرد که چه بسا حق هم هست، اما زبان را نگهدارید! فرض بفرمایید به قضایای صدر اسلام نگاه می‌کنید، دلهایتان پر میشود از غم و یک چیزی در ذهنتان نسبت به اشخاصی خلجان می‌کند، آیا باید این را به زبان بیاورید؟! فرمود: و احفظوا ألسنَتکم، منظور حفظ زبان از دروغ و غیبت نیست، آنکه معلوم است، آن بر همه‌کس واجب است؛ چه دیگران ببینند، چه نبینند. ظاهر کلام این است که منظور، آن چیزهایی است که موجب بدآمدنِ طرفِ مقابل میشود. قولوا للناس حُسناً و احفظوا السنتَکم، درست حرف بزنید! نیکو حرف بزنید!زبانهایتان را حفظ کنید! و کُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول، زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید! لَیس کلّ ما یُعلم یُقال، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد. به قول مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» - از مراجع تقلید قبل- از قول ایشان نقل می‌کنند فرموده بود: دروغ گفتن حرام است، راست گفتن که واجب نیست. یک چیزهایی راست است، ولی لزومی ندارد آدم بگوید.[1]. امالی، صفحۀ 484
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم—بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند درقرآن مىفرماید: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ: ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.( انبیا ، آیه 107 )
قرآن 1400 سال قبل صلح جهانى را براى عالم بشریت مژده داده و مىفرماید « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ :اى کسانیکه ایمان آوردید همگى در صلح درآیید و از پیروى راه شیطان بپرهیزید.(آیه 208 بقره)
اولین شخصیت در عالم بشریت که اقدام به دیپلماسى واقعى صلح جویانه نموده و سفیران و هیئتهاى سیاسى و دیپلماتیک را به پادشاهان مصر، حبشه، فارس و... گسیل داشت، پیامبر اسلام بود.
مسلمانان همه روزه نمازهاى پنجگانه خویش را به عالیترین شعار صلح، دوستى، محبت و رحمت به شعار (السلام علیکم و رحمه الله و برکاته) به پایان مىرسانند
تمام سوره های قرآن با کلمه(بسم الله الرحمن الرحیم) شروع میشود جز سوره توبه که اظهار برائت و بیزاری از کفار است.
زمانیکه پیامبر اسلام حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) گروههاى حربى و نظامى خویش را گسیل مىداشت اکیداً به ایشان هدایت مىفرمودمو سفیدان، پیرمردان، اطفال و زنان را بقتل نرسانید، خیانت نکنید، صلح را در پیش گیرید.
اصطلاح (سلام)، (صلح) و مشتقات آن در بیش از یکصد آیه از قرآن عظیم تذکر یافته است و بالعکس اصطلاح جنگ یا حرب و مشتقات آن بجز در شش مورد بکار نرفته است.
بعد ازاینکه مسلمانان به فتح عظیم، فتح مکه نائل آمدند، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: الیوم یوم المرحمه :امروز روز مهربانى و عطوفت است.( المغازی؛ ج 2، ص 822.)
خداوند اخلاق خوش به ما عنایت بفرماید به برکت صلوت بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی به دو نکته مهم توصیه می فرمایند:
توصیه اول : اَلنَّومُ راحَةٌ لِلْجَسَدِ. خواب به اندازه، مایه آسایشِ جسمِ انسان است. یعنی خواب به اندازه در تمام جسم یعنی در بافتهای عضلانی و استخوانی و عصبی و امثال اینها، تاثیر گذار است. اینکه در روایات به ساعت خواب یا ساعت بیداری مثل خوابیدن اول شب یا بیدار شدن در سحر و مانند اینها سفارش شده است حاکی از اهمیت این موضوع است.
نکته که امروزه باید توجه شود اینکه برخی از افراد متاسفانه تا پاسی از شب مشغول مشاهده فیلم یا برنامه های دیگر هست، چنین افرادی غالبا دیگر نمی توانند برای نماز صبح بیدار شوند چه برسد به اینکه بخواهند سحر خیزی داشته باشد و این یک خسارت معنوی بسیار بزرگی است.لذا این روایت می خواهد بگوید خواب مایه آرامش است به آن توجه کنید و درست انجام شود.
توصیه دوم: السُّکوتُ راحَةٌ لِلْعَقْلِ. سکوت هم آسایش عقل است. یعنی انسان باید وقتی را برای فکر کردن، برای اندیشیدن بگذارد. متاسفانه برخی از افراد وقتی برای فکر کردن ندارند! یا مشغولِ گفتن و گفتن‌اند، یا مشغول کارکردن‌اند، هیچ فراغتی برای فکر کردن در زندگیِ اینها وجود ندارد، در حالی که فکر کردن جزو اصلی‌ترین کارهای انسان است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید
خشنودی قلب نازنین حضرت رضا علیه السلام صلواتی را هدیه بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 147
جلسه 147، دوشنبه 1395/2/7
حدیث :
عن ابی عبدالله الصادق«علیه‌السلام» قال: النومُ راحةٌ للجسد. خواب، آسایشِ جسمِ انسان است. ترتیب در خواب، اندازه نگهداری در خواب، تأثیراتش بر روی جسم انسان است؛ جسم، اعمّ است از بافتهای عضلانی و استخوانی و عصبی و امثال اینها، اعصاب هم جزو جسم است. این که در شرع مقدس برای ساعاتِ خواب هم مطلب هست؛ چه وقت بخوابید، چه وقت نخوابید، مثلاً بینُ الطلوعَین نخوابید! سحر بیدار بشوید! سرِ شب بخوابید! اینها همه نشان‌دهندۀ این است که مسألۀ خواب مورد توجهِ ویژه است از طرف آن معلمِ بزرگ بشریت، پیامبر اکرم و اعظم و ائمۀ هُدی«علیهم‌السلام». اینها همه مُلَهم مِن عند الله‌اند.
اینجا من یک حاشیه‌ای بزنم به وضعیتِ کنونیِ خودمان: این تلویزیون شبها تا پاسی از شب فیلم پخش می‌کند! بچه‌ها را، بزرگها را پای این جعبۀ جادو می‌نشاند! وقتی شما شب دیر خوابیدید، بیدارشدنِ سحر که پیش‌کش، برای نماز صبح هم آسان بیدار نمی‌شوید! ببینید چقدر خسارت معنوی، چقدر خسارتِ مادّی به انسان وارد میشود. در بعضی از شهرها من دیدم که وقتِ بیداری‌شان ساعتِ 9 صبح است؛ یعنی قبل از 9 صبح هیچ دکّانی باز نیست! از 9، 9 و نیمِ صبح شروع می‌کنند بازکردن! این، غلط است. بنابراین، بر روی خواب تکیه شده است. این که می‌فرماید: راحةٌ للجسد، فقط نمی‌خواهند یک واقعیت را بیان کنند، بلکه می‌خواهند تأکید کنند به اینکه به این امری که مایۀ راحتِ جسد شماست، اهتمام کنید! درست آن را برگزار کنید!
بعد می‌فرماید: و النُّطقُ راحةٌ للروح، حرف زدن هم آسایشِ روحِ انسان است. انسان اگر چنانچه سکوت را شیوۀ خودش قرار بدهد و اصلاً حرف نزند، روحش آشفته میشود. حرفهایی هست، انگیزه‌هایی هست، انسان می‌خواهد اینها را بگوید، یا انس پیدا کند، سؤال کند رفعِ جهالت خود کند، یا افاده کند رفعِ جهالتِ مخاطب بکند. بنابراین، نطق لازم است. این که در روایاتِ ما در مورد سکوت و صمت تأکید شده است، مراد از آن روایات، این نیست که اصلاً حرف نزنید، یعنی پرحرفی نکنید! پرحرفی نکردن، غیر از حرف نزدن است. بنابراین، نطق هم یک وسیلۀ دیگری است که خدای متعال قرار داده است. وقتی این سینه پر میشود از حرف یا از شکایت یا از دانش یا از سؤال و استفهام، این چیزی که می‌تواند این صندوقچۀ پر و در هم ریخته را آسایش بدهد، زبان انسان است، زبانْ آسایش می‌دهد دل را، روح را.
و السکوتُ راحةٌ للعقل، سکوت هم آسایش عقل است. یعنی انسان باید وقتی را برای فکر کردن، برای اندیشیدن بگذارد. ما متأسفانه می‌بینیم کسانی را که وقتی برای فکر کردن ندارند! برای خودشان یک وقتی باز نمی‌کنند برای فکر کردن! یا مشغولِ گفتن و گفتن‌اند، یا مشغول کارکردن‌اند، کارکردنهای معمولی! هیچ فراغتی برای فکر کردن در زندگیِ اینها وجود ندارد، در حالی که فکر کردن جزو اصلی‌ترین کارهای انسان است؛ چه در امور علمی فکر کند، چه در امور زندگی فکر کند، چه در امور مدیریتیِ خودش اگر مدیر است فکر کند، چه در امورِ خانواده فکر کند، چه در مورد آینده‌اش فکر کند، چه در مورد آخرت فکر کند، چه در مورد مرگ فکر کند، اینها همه‌اش فکر است، این فکرها وقت لازم دارد، وقتی باید گذاشت برای فکر کردن، برای اندیشیدن.[1] امالی، صفحۀ 526
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم- تسلیت ایام سوگواری
- آیا حضرت زهرا سلام الله علیها شبانه دفن شد و علت دفن شبانه چه بود؟
الف)دفن شبانه جزء مشهورات شیعه و سنی است(صحیح البخاری، ج 4، ص 1549، ح3998، کتاب المغازی، باب غزوة خیبر)
ب) علت دفن شبانه اعتراض به خلافت غصبی ابوبکر و غصب فدک و شرکت نکردن غاصبین در تشیع جنازه است (تأویل مختلف الحدیث این قتیبه، ج 1، ص300-شرح صحیح البخاری ابن بطال، ج 3، ص 325، ناشر: مکتبة الرشد - شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، ج 16، ص 170-- علل الشرایع شیخ صدوق، ج1، ص185، منشورات المکتبة الحیدریة)
خداوند توفیق محبت و اطاعت از اهل بیت علیهم السلام را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .یکی از خصوصیات حضرت زهرا سلام الله علیها در حادثه بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دفاع از دین و ولایت بود و در زمان کنونی در برخی موارد دفاع بر مسلمین واجب است:
مورد اول: دفاع از مظلوم یکی از ضروریات فقه شیعه می باشد و بر هر مسلمانی واجب است در صورت توانایی از مال و جان و ناموس خود و دیگر مسلمانان در برابر ظالم با رعایت شرایطی دفاع نماید مثلا اگر اثبات حق مسلمانی که مظلوم واقع شده، متوقف بر شهادت در دادگاه باشد چنانچه فرد شاهد بر قضیه بوده و شرایط شهادت را دارد، واجب است شهادت بدهد. (تحریرالوسیله ج1 کتاب امر به معروف و نهی از منکر، فصل فی الدفاع قسم دوم مساله3و4و5)
مورد دوم: اگر دشمن نقشه تسلط بر کشور اسلامی را در ابعاد نظامی یا اقتصادی خصوصات فرهنگی کشیده. بر مسلمانان واجب است به هر وسیلهاى که امکان داشته باشد ازکشوراسلامى دفاع کنند. مثلا در مقابل شبکه های صهیونیستی و شبکه های همسوی با انها مانند بی بی سی که هدفشان تضعیف کشورهای اسلامی و تسلط بر فکر واندیشه مسلمانان می باشد هر مسلمانی باید خود را حفظ کند و به دیگران از باب نهی از منکر اگاهی ببخشد واز مرزهای فکری اسلام و مسلمین دفاع کند.
مورد سوم:اگر شخصی بر انسان یا خانوده اش به قصد کشتن حمله ور شود واجب است از جان خود یا خانواده اش دفاع کند هر چند منجر به قتل مهاجم شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوند به آبروی حضرت زهرا سلام الله علیها نصرت و سربلندی را برای همه مظلومین عالم مخصوصا مردم مظلوم غزه فراهم گرداند به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
منابع:تحریر الوسیله حضرت امام خاتمه فی الدفاع
