سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: : سخترین و دشوارین چیزی که خداوند بر بندگانش فریضه و واجب کرده است سه چیزاست:
اول: إنصافُ الناسِ مِن أنفسِهم. انصاف یعنی نصف کردن. همانطوری که برای خودتان حکم میکنید، برای او هم همانطور حکم کنید. متاسفانه اشکال برخی از ماها بلکه خیلی هامون این است که عیبی را که از دیگران می بینیم، مستحق توبیخ و برخورد می دانیم، اما همان عیب را در خودمان یا نمی بینیم یا اگر دیدیدیم بزرگ و با اهمیت حساب نمی کنیم که مستحق برخورد بدانیم. اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
دوم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم.
سوم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است اما این ذکرُ الله که دشوارترین فریضه هست طبق تبیین امام منظور این است اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است.
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر جلسه 256، 1396/9/13 حدیث:
عن ابی عُبیدَةِ الحَذّاء قال: عن ابی عبدالله جعفرِ بنِ محمد«صلواتاللهعلیهما» قال: ألا اُخبِرُکم بِأشدِّ ما افتَرضَ اللهُ علی خَلقِه. أشدّ یعنی سختترین، دشوارترین عمل. به معنای افضل نیست، البته شاید بین دشواری و سختیِ عمل و فضیلت آن عمل، ارتباطی وجود داشته باشد؛ أشِدّاءُ علی الکفّار، یعنی در مقابل دشمن، سختند، نفوذناپذیرند. بعد خود حضرت بیان فرمودند: إنصافُ النّاس مِن أنفسِهم، با مردم، منصفانه رفتار کنیم! یعنی اگر در این قضیه خودتان را در قِبال او قرار بدهید، همانطوری که برای خودتان حکم میکنید، برای او هم همانطور حکم کنید! ما خیلی موارد از مشکلات خودمان اغماض میکنیم، میگوییم بشریم دیگر، چکار کنیم؟! همین عمل را اگر از نفرِ دیگر ببینیم، اغماض نمیکنیم! اشکال، این است که عیب را در دیگران میبینیم و مُستوجب برخورد میشماریم، همان عیب را در خودمان یا نمیبینیم یا اگر دیدیم، آنچنان بزرگ و با اهمیت نمیشماریم، مستوجب توبیخ و برخورد نمیدانیم! این، یکی از سختترینِ وظائف است. ما افترَض الله، یعنی این، فریضه است که خدای متعال بر گردنِ ما گذاشته که با مردم منصفانه رفتار کنیم! انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار میکنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید! عکسش هم همینطور است، آنچنان که با خودتان رفتار میکنید، مثل آن با او رفتار کنید! اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. ارزش اسلام این است. جمهوری اسلامی که ما گاهی میگوییم حرفهایی برای جهان و برای بشریت دارد، که این حرفها حرفهای نو است، یکی از حرفها اینهاست. بشریتِ مادّی اصلاً این معنا را درک نمیکند. تعبیر اِفتَرض الله یعنی: این، فریضه است که بر عهدۀ ماست.
دوّم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم! واقعاً این همکاری کردن و مواسات کردن و کمک کردنِ با برادران هم یکی از آن کارهای بزرگ و مهم است.
سوّم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است و از فضیلت این نبایستی غفلت کرد! اینکه انسان به زبان ذکر الهی را جاری کند، خیلی خوب است و کمک میکند به افزایش معرفت انسان نسبت به پروردگار عالم. در این، تردیدی نیست. البته آن کسانی که ذکر میگویند و حواسشان جای دیگر است، آنها را کار نداریم، که گاهی اوقات همینطور مشغول ذکرگفتن هستند اما فیلم هم تماشا میکنند! این که اصلاً ذکر نیست، لقلقۀ لسان است. آنجایی که واقعاً ذکر است، بافضیلت است. اما این ذکرُ الله علی کلِّ حالی که أشدُّ ما افتَرضه الله است، این نوع ذکر نیست. خودِ حضرت ذکر را معنا میکنند: فإن عَرَضَت له طاعةٌ للهِ عَمِل بها و إن عَرَضَت له معصیةٌ تَرکَها. ذکرُ الله یعنی همیشه به یاد خدا باشید! اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 88 .
آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
سه مورد آفت دین انسان است.(یعنی اگر فردی دچار یکی از سه چیز شود دینداری فرد، کم رنگ و افت زده می شود و اگر جامعه دچار یکی از این سه مورد شود فضای دینداری جامعه کمرنگ و آفت زده می شود ):
مورد اول: الحسد. : یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است حسد بورزد و و از خدا بخواهد که آن نعمت را آن فرد از دست بدهد. این یک آفت بسیار بزرگ است. اما اگر انسان نعمتی را که به دیگری داده، آرزوی آن را داشته باشد حسد محسوب نمی شود و اشکالی ندارد.
حال چکار کنم حسادتم درمان شود: اولا حسود باید با تقویت اعتقاد و ایمان به عدل خداوند و حکمتش، حسادت خود را درمان کند. زیرا حسادت، ناشی از ضعف شخصیت و خواری نفس اوست. دوما: در مرحله عمل هم ولو با زحمت و تکلف با محبتکردن به شخص مورد حسادت و خوشرویی و تجلیل از او و ذکر نکات مثبتش، به نفس خودش بفهماند، نعمتی که نصیب فرد شده از ناحیه خداوند است و شاید بخاطر لطف و توفیقی بوده.
مورد دوم: العجب: یعنی خودشیفته. اینکه به سبب کمال ظاهری یا مادی یا معنوی که در خودش می بیند، خودش را بزرگ بشمارد. مثلا به جهت زیبایی یا عبادت که انجام میدهد، افتخار کند و خودش را بزرگ بشمارد. در حالی که عبادت برای این است که انسان بت درون خود را بشکند و منیت را از بین ببرد.
مورد سوم: الفخر: فخر ورزدیدن نسبت به دیگران است. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر میآید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی میکند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران میکشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به ما توفیق دوری از رذائل اخلاقی را عنایت فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
المسالة الثالثة العشرة: الغناء، جلسه 303، 1388/8/17
حدیث:فی الکافی، عن الصادق(علیهالسلام): آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
این سه چیز را آفت دین انسان دانستند. یا به احتمال بیشتر، مراد، دین شخصی هر کسی است، که اگر این سه آفت پیدا شد، دینداری انسان مورد آفت قرار میگیرد، آفتزده میشود، یا فضای دینی جامعه است، که اگر چنانچه در بین مردم این صفات رذیله به وجود آمد، فضای دینداری در جامعه کمرنگ خواهد شد، آفتزده خواهد شد.
1- حسد: یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است رشک بورزد و زوال آن را بخواهد. یک وقت شما آرزو میکنید که شما هم آن نعمت را که خدا به او داده، داشته باشید، این، عیبی ندارد، این حسد نیست، طالب زوال این نعمت از آن طرف مقابل نیستید. این، غَبطه است، اغتباط است. امّا یک وقت چون خود شما دستتان به آن نعمت نرسیده است، آرزو میکنید که از آن دیگری هم این زایل بشود! این، میشود حسد. این، آفت خیلی بزرگی است.
2- عجب. عجب یعنی خودشگفتی، انسان از آنچه که در خودش هست به شگفت دربیاید، این را بزرگ بشمارد، اعجاب بورزد. یا نیکوییهای ظاهری و مادّی است، مقام یا مالی که انسان دارد، یا چیزهای معنوی است؛ عبادتی انسان میکند، رقّت قلبی پیدا میکند، به انسان حالت خودشگفتی دست بدهد که این منم طاووس علیّین شده. این، خیلی چیز بدی است. همۀ این عبادات و تضرّعات و توسّلات برای این است که انسان آن بت درون خودش را بشکند، آن منیّت را از بین ببرد. خشوع در مقابل پروردگار، تذلّل در درون نفس برای همین است. ما در درون خودمان یک بتی داریم، یک طاغوتی داریم، که گاهی رشد میکند و بر همۀ وجود ما مسلّط میشود. آن را بایستی آرام کرد. آن را باید کنار زد. عبادات، مهمترین تأثیرش این است که انسان این حالت تذلّل را پیدا کند. عجب که آمد، همۀ اینها را خراب میکند. یعنی خود آن عجب، آن بت را دوباره رشد میدهد و بزرگ میکند. عجب باطل میکند عبادات را.
3- یکی هم فخر نسبت به دیگران است، تفاخرورزیدن. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر میآید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی میکند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران میکشد. الشافی صفحۀ 578.
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از خصوصیاتی از خدا در دعاها می خواهیم و بسیار در مسیر زندگی معنوی انسان موثر است، اینکه در دل به خدا و مسائل اعتقادی یقین داشته باشیم.( در دعا می خوانیم: و اجْعَلْ النّور فی بصری والبصیرةَ فی دینی والیقین فی قلبی )
یقین به خدا و نبوت و معاد و دیگر مسائل اعتقادی، یک جنبه ظاهری دارد که انسان از طریق برهان و استدلال اطمینان و باور پیدا کند.اما اینکه انسان علاوه بر ظاهر در باطن هم بخدا و معاد و نبوت یقین دارد طبق روایت امام صادق علیه السالم چند نشانه دارد که در این زمینه به چند مورد اشاره می کنم:
نشانه اول: أَنْ لَا تُرْضُوا النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ. اگر ما یقین داریم، یعنی اگر خود را در حضور خدای متعال میدانیم، حرکتی که خلاف رضای الهی است برای اینکه مردم راضی بشوند، انجام ندهیم. متاسفانه گاهی اوقات حرفی می زنیم که فرد یا مردم خوششان بیایید در حالی که یا دروغ است یا افترا است یا غیبت است یا موجب غلبه دشمن یا تشویق دشمن می شود، اینها موجب سخط الهی است و این چه اشتباهی است که حرفی بزنیم یا کاری کنیم دل شخص خاصی یا مردمی راضی بشود اما خدا ناخشنود کنیم؟خیلی خطرناک است.
نشانه دوم: به رزاقیت خدای متعال باور داشتم یعنی وظیفه خود را انجام دهیم و بدانیم که رزق می رسد و رزق مقدر را کسی نمی تواند مانع شود لذا امام صادق می فرمایند فَإِنَّ الرِّزْقَ لَا یَسُوقُهُ حِرْصُ حَرِیصٍ وَ لَا یَرُدُّهُ کُرْهُ کَارِهٍ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ کَمَا یَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ لَأَدْرَکَهُ کَمَا یُدْرِکُهُ الْمَوْتُ. رزق انسان با حرص باز نمی شود لذا انسان باید طبق وظیفه تلاش کند زیرا اگر خدا رزقی را برای انسان مقدر کرده است چنانچه از این رزق فرار کنید مثل اینکه از مرگ فرار می کنید باز هم رزق مقدر نصیب شما خواهد شد همچنان که مرگ شما را پیدا می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند درک صحیح معارف دینی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر؛ جلسه 245، 1396/7/25 ؛حدیث:عن ابی عبدِ الله جعفرِ بنِ محمدٍ«علیهماالسلام» قال: إنَّ مِن الیقین أن لاتُرضُوا الناسَ بِسَخَطِ الله. در روایات توصیه شده است، از خدای متعال یقین بخواهید! «و الیقینَ فی قلبی و الاخلاصَ فی عملی». یقین یک رویهها و وجوهِ ظاهری دارد؛ مانند: یقین به مبدأ، به معاد، به نبوّت. یقین در این جهات اعتقادی، معنایِ روشنی دارد، لکن یک بطون و ابعاد باطنی هم دارد، یکی از آنها همین است که: أن لاتُرضوا الناسَ بسخطِ الله. لازمۀ یقین این است که در صدد برنیایید که دلِ مردم را بدست بیاورید بوسیلۀ غضب و سخط الهی- العیاذُ بالله- یعنی یک حرکتِ خلاف رضای الهی انجام بدهید برای اینکه مردم راضی بشوند، برای اینکه دلِ مردم را بدست بیاورید. خیلی مهم است. ماها در معرض چنین اموری هستیم. برای جمعیتها حرف میزنیم، برای مردم صحبت میکنیم، منبر داریم، گاهی یک حرفی است که وقتی زدیم، مردم از این حرف خوششان میآید، راضی میشوند، اما این حرف موجب سَخط الهی است. یا دروغ است، یا افتراء است، یا غیبت است، یا تهمت است، یا اغراء به جهل است، یا موجب غلبۀ دشمن است، یا موجب تشویق دشمن است، اینها همهاش موجب سخط الهی است. این سخط الهی را ابلهانه به جان بخریم برای اینکه دلِ مردم راضی بشود! مگر رضای مردم مقابله میکند با رضای خدا؟! مگر سخط مردم مقابله میکند با سخط الهی؟! این چه اشتباهی است که گاهی ما میکنیم که یک حرفی میزنیم یا یک کاری میکنیم که دلِ زید و عمرو از ما راضی بشود، خوششان بیاید، اما خدا را ناخشنود میکنیم؟! خیلی کار خطرناکی است. رضای مردم هم اینطور نیست که همیشه بدست بیاید و بتوان دلِ همه را راضی کرد؛ گاهی چند نفر را راضی میکنید، چند نفر دیگر ناراضی میشوند! غالباً اینطور است. پس اگر ما یقین داریم، یعنی خود را در حضور خدای متعال میدانیم، یکی از علائمش این است که: أن لاتُرضُوا الناسَ بسخط الله. یکی دیگر: و لاتَکرَهوهم علی ما لمیؤتِکُمُ الله مِن فضله. گاهی میبینیم خدای متعال از فضل و لطف خود به یک نفری نعمتی داده یا نامِ نیکی داده یا زندگیِ نیکی داده یا پول و مقامی به او داده؛ کارِ خدا که بیحکمت نیست، لابد یک علّتی داشته که او اینطور متنعّم شده و ما نشدیم. ما از آن فرد ناراحت میشویم، بدمان میآید که او چرا این نعمت را دارد؟! این هم خلافِ یقین است. اگر یقین به حکمت الهی و به توحید افعالی به معنای واقعی دارید، این کارِ خداست که او را به جهتی ترجیح داده؛ برادران یوسف گفتند: «قالوا تالله لقد آثرَک الله علینا»! یا آن جهت در خودِ اوست، یا علّت در دیگری است، یاامتحانِ برای اوست، بالاخره یک علتی دارد. این موجب نشود که دل شما به او ناصاف بشود و از او کراهت پیدا کنی؛ فإنّ الرزقَ لایَسوقُه حرصَ حریصٍ، اینطور نیست که اگر ما حرص بزنیم، راهِ رزق به سمتِ ما باز بشود. هیچکس با حرص، به رزق نمیرسد. و لایَرُدُّه کُرهُ کارهٍ، با بدآمدنِ من و شما هم رزق از کسی برنمیگردد. و لو أنَّ أحدَکم فَرَّ مِن رزقِه کما یَفِرُّ مِن الموت، اگر شما از رزقی که خدا برایتان مقدّر کرده فرار کنید آنطور که از مرگ فرار میکنید، لأدرَکَه کما یُدرِکُه الموت، این رزق شما را پیدا میکند همچنان که موت شما را پیدا میکند! واقعاً چه بیانات لطیف و حکیمانهای!![1] امالی شیخ طوسی، صفحۀ 61.
لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام اربعین حسینی .امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریاد می زنید فریاد شما بر می گردد.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر میگذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31 حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت میشوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی میزنید، فریاد شما برمیگردد. آنچه ما انجام میدهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. میفرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبتتان میکنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر میرسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعهای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر میگذارد، از یکدیگر فرا میگیرند، کارهای یکدیگر را تکرار میکنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائرهای که اطلاع از آن پیدا میکنند، اهمیت این گناه فروکاسته میشود، کم میشود. دیگری هم به این گناه تشویق میشود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر میکند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج میکند، عادی میکند، امرِ متعارفی میکند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان میگیرند و تماس برقرار میکنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان میخواهد مینویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم مینویسد. یکی علیه شما مینویسد، یکی علیه دیگری مینویسد، میشود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمیشود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونیام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام میدهند، رائج میشود، گناه اینطوری رواج پیدا میکند. این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمیکند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر میکنند، بَلبَشو بوجود میآید. معیار شرعی، خط را مشخص میکند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفرهای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن میافتی. اینها همهاش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحتآمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهمالسلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت میبینند. نه، خودِ شما هم زحمت میبینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئهای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئهچیدن و دسیسهچینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت میکند میبیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505.
مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَة.
کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت سید الشهدا علیه السّلام برود خداوند متعال به هر قدمى که بر مىدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبه اش را بالا مى برد.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . ضمن عرض تسلیت ایام . حضرت صادق علیه السلام در روایتی نورانی در اهمیت پیاده روی جهت زیارت سید الشهدا می فرمایند: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَة.
کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت سید الشهدا علیه السّلام برود خداوند متعال به هر قدمى که بر مىدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبه اش را بالا مى برد. (کامل الزیارات، باب چهل و نه النص، ص: 133)
یکی از کارهای پسندیده که ثواب فراوانی دارد شرکت در پیاده روی اربعین است که در این زمینه به چند نکته اشاره می کنم البته برخی از نکات اختصاص به پیاده روی ندارد:
1.استفاده از مواد غذایی در مواکب یا دیگر مکانهایی که برای زائرین غذا توزیع می کنند، باید طبق رضایت نذر کنندگان یا صاحبان غذاها باشد لذا اگر فردی در جایی که غذا توزیع یا بسته تبرکی توزیع می شود، به هر نفر یک بسته یا یک غذا داده می شود و چنانچه فرد بخواهد مجدد در صف بایستد وبخواهد بیشتر از یک غذا تهیه کند، چنانچه شک دررضایت نذر کنندگان و صاحبان غذا باشد، باید رضایت نذر کنندگان و صاحبان غذا کسب شود و گرنه نمی تواند استفاده کند.
2.استفاده از مواد مصرفی عمومی اعم از غذا یا مواد شوینده یا آب یا برق... نباید اسراف انجام بگیرد و چنانچه اسراف بشود علاوه بر معصیت در بسیاری از موارد فرد مدیون می شود.
3.اگر در مکان عمومی مثل مواکب یا حسینیه و دیگر مکانهای عمومی هر کسی که زودتر بیایید یا جا بگیرد نسبت به دیگران اولویت دارد و نمی توان جای او را گرفت.
4.در مسیر پیاده روی یا مکان استراحت از کارهایی که معمولا سبب اذیت دیگران می شود واجب است خودداری شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما را در دنیا و آخرت از علی و اولاد علی علیهم السلام جدا نگرداند به برکت صلوات بر محمد
مستندات: تحریر الوسیله کتاب الغصب با استفاده از م 53، تحریر الوسیله، القول فی المشترکات با استفاده از م 19
مَنِ استَوى یَوماهُ فهُو مَغبونٌ و مَن کانَ آخِرُ یَومَیهِ شَرَّهُما فهُو مَلعونٌ
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن تسلیت ایام. امام صادق علیه السلام در یک روایتی معروف، گذران روزهای افراد را به سه قسم تقسیم می کنند که در این فرصت به دو قسم آن اشاره می شود:
قسم اول: مَنِ استَوى یَوماهُ فهُو مَغبونٌ . هر که دو روزش برابر باشد ، مغبون و متضرر است.
• این روایت معروفی است اما باید بدرستی در این روایت تامل کرد یعنی انسانها باید از لحاظ فردی و معنوی و روحی و علمی و اجتماعی پیش برود.
• اگر به هر جهتی آن حالِ معنوی شما، امروز و دیروز یکسان باشد، شما مغبونید! به خاطر اینکه انسان برای این وارد این عالمِ طبیعت شده است، که پیش برود، تکامل پیدا کند، به مقام قرب برسد. اگر وسطِ راه ما در یک حال ماندیم، نمی رسیم. و این غبن و ضرر است.
• لذا باید سعی کنیم امروزمان را از دیروز بهتر کنیم. بهتر کردن، یا به اعتلاء بخشیدن به اعمال و رفتارِ نیک، کم کردن از گناهان، یا به ایجاد صفای بیشتر نفس با تفکر، با تأمل؛ باید روز به روز بهتر بشویم.
قسم دوم: مَن کانَ آخِرُ یَومَیهِ شَرَّهُما فهُو مَلعونٌ. هر که امروزش بدتر از دیروزش باشد ملعون (از رحمت حق به دور) است.
• لعنت یعنی: دور شدن از رحمت الهی
• اگر انسانی بجای اینکه به سمت مقصد حرکت کند اما پس رفت داشته باشد طبیعتا از آن هدفی که خدا ما را به این کاروانسرا و اردوگاه آورده، دور شده ایم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خدا بهترین را برای همه دوستداران اهل بیت خصوصا شما زائرین امام رضا علیه السلام رقم بزند به برکت صلوات
متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 211، 1395/12/15
حدیث:
عن المفضّل بن عمر قال: قال الصادقُ«علیه السلام»: مَنِ استَوَی یوماه فهو مغبون. این، روایتِ معروفی است، لکن ما در آن، درست تأمّل نمی کنیم! اگر در مضمون این روایت به چشمِ اعتبار نگاه کنیم، خیلی باید پیش برویم؛ هم از لحاظ فردی، از لحاظ معنوی و روحی و علمی؛ و هم از لحاظ اجتماعی، جامعه بایستی با این نگاه پیش برود. می فرماید: هر کس دو روزِ او یکسان باشد، مغبون است. یعنی اگر امروز هم مثل دیروز همان عبادات را، همان روش را، همان کارهای خیر را که دیروز انجام دادید، انجام می دهید و معنویتِ شما نسبت به روز قبل پیشرفتی نکرده باشد، شما مغبونید. البته اگر امروز مثل دیروز، شما کارِ خیر انجام بدهید یعنی کارِ خیری را که دیروز انجام دادید، امروز هم همان را انجام بدهید، خودِ این موجب علوّ درجه و موجب پیشرفت است، این، «فاستَقِم کما اُمِرت» است. اگر به هر جهتی آن حالِ معنوی شما، امروز و دیروز یکسان باشد، شما مغبونید! برای خاطر اینکه انسان برای این وارد این عالمِ طبیعت شده است، که پیش برود، اعتلاء و تکامل پیدا کند، به مقام قرب برسد. اگر وسطِ راه ما در یک حال ماندیم، نمی رسیم. این، شد غَبن. لذا باید سعی کنیم امروزمان را از دیروز بهتر کنیم. بهتر کردن، یا به اعتلاء بخشیدن به اعمال و رفتارِ نیک، کم کردن از گناهان، یا به ایجاد صفای بیشتر نفس با تفکر، با تأمل؛ باید روز به روز بهتر بشویم.
وَ مَن کان آخِرُ یَومَیهِ شَرَّهما، اما اگر روز دوّم بدتر از اوّلی است یعنی دیروز توسلی، نورانیتی در ما بود، امروز آن نورانیت در ما نیست! اگر این باشد، فهو ملعون، این، لعن شده است. لعنت یعنی: ابتعاد از رحمت الهی. اگر امروز از دیروز وضعمان بدتر باشد، پس ما به جای اینکه به سمت مقصد حرکت بکنیم، عقب عقب آمدیم از مقصد دور شدیم! یعنی از آن هدفی که برای آن خدای متعال ما را به این عالم، به این کاروانسرا، به این اردوگاه آورده است، از آن هدف دورشدیم.
و مَن لم یَعرفِ الزیادةَ فی نفسه کان الی النُقصان أقرَب، اگر کسی در خود یک افزایش معنوی مشاهده نکند، در واقع دارد نقص پیدا می کند. یک جا ایستادن برای کسی که باید جلو برود، نقص است، عقب رفتن است. کاروانی دارد با سرعت حرکت می کند، پیش می روند به سمت مقصدشان، من در این کاروان اگر یک لحظه بایستم، عقب می مانم. این، نقص است. نمی شود گفت من که عقب نرفتم، من ایستادم. بله، ایستادی، اما این ایستادن، در واقع، عقب رفتن است؛ چون پا به پای کاروان پیش نرفتیم، به سمت آن هدف حرکت نکردیم! بعد فرمود: وَ من کان الی النقصان اقرب فالموتُ خیرٌ له من الحیاة، آن کسی که جلو نمی رود و عقب می رود، کمال پیدا نمی کند، نقص پیدا می کند، اگر این حالتِ نقص استمرار پیدا کند، مرگ برایش بهتر از زنده ماندن است چون اگر زنده بماند و همینطور عقب برود، وقتی از این دنیا خارج می شود، دچار نقصِ بیشتری است. هر چه با نقصِ کمتری از این دنیا بیرون برویم، به نفع ماست، باید با اخلاصی که در خودمان بوجود می آوریم، نیّت خوب و کار خوبی که انجام می دهیم، تصمیمی که می گیریم، توسلی که به خدای متعال پیدا می کنیم، بالاخره به وسیلۀ یک وسیله ای سعی کنیم خودمان را یک قدمی جلو ببریم. اگر این جلورفتنها وجود نداشته باشد، سلامتِ دین که در دعا از خدا می خواهیم: «اللهم اَخرِجنی من الدنیا سالماً»، حاصل نمی شود! برای اینکه انسان با سلامت از دنیا خارج بشود، باید روز به روز تکامل پیدا کند. [1]
حضرت صادق علیه السلام در روایتی نورانی در اهمیت پیاده روی جهت زیارت سید الشهدا می فرمایند: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَة.
کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت سید الشهدا علیه السّلام برود خداوند متعال به هر قدمى که بر مىدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبه اش را بالا مىبرد.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
یکی از کارهای پسندیده که ثواب فراوانی دارد شرکت در پیاده روی اربعین است که در این زمینه به چند نکته اشاره می کنم البته برخی از نکات اختصاص به پیاده روی ندارد:
1.استفاده از مواد غذایی در مواکب یا دیگر مکانهایی که برای زائرین غذا توزیع می کنند، باید طبق رضایت نذر کنندگان یا صاحبان غذاها باشد لذا اگر فردی در جایی که غذا توزیع یا بسته تبرکی توزیع می شود، به هر نفر یک بسته یا یک غذا داده می شود و چنانچه فرد بخواهد مجدد در صف بایستد وبخواهد بیشتر از یک غذا تهیه کند، چنانچه شک دررضایت نذر کنندگان و صاحبان غذا باشد، باید رضایت نذر کنندگان و صاحبان غذا کسب شود و گرنه نمی تواند استفاده کند.
2.استفاده از مواد مصرفی عمومی اعم از غذا یا مواد شوینده یا آب یا برق... نباید اسراف انجام بگیرد و چنانچه اسراف بشود علاوه بر معصیت در بسیاری موارد فرد مدیون می شود.
3.اگر در مکان عمومی مثل مواکب یا حسینیه و دیگر مکانهای عمومی هر کسی که زودتر بیایید یا جا بگیرد نسبت به دیگران اولویت دارد و نمی توان جای او را گرفت.
4.در مسیر پیاده روی یا مکان استراحت از کارهایی که معمولا سبب اذیت دیگران می شود واجب است خودداری شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما را در دنیا و آخرت از علی و اولاد علی علیهم السلام جدا نگرداند به برکت صلوات بر محمد
مستندات: تحریر الوسیله کتاب الغصب با استفاده از م 53، تحریر الوسیله، القول فی المشترکات با استفاده از م 19
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تبریک ایام و گرامیداشت روز جوان. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند:.جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریع تر به کارهاى خیر روى مى آورند.(وسائل الشیعة ؛ ج16 ؛ ص187)
چند نکته کوتاه درباره احکام جوانان:
1.جوانان در هر رشته ای از علوم حلال و مفید که تحصیل میکنند اگر هدف شان از تحصیل خدمت به جامعه و عظمت اسلام و بی نیازی از بیگانگان باشد اجر و ثواب فراوانی دارد.
2. اگر انسان خصوصا جوانی بخواهد با شخصی رفاقت داشته باشد یا در فضای مجاری یا در محل کار یا محل تحصیل یا مجلسی حضور پیدا کند چنانچه این حضور یا رفاقت سبب شود که فرد فرد به گناه آلوده شود یا ترس آلودگی به گناه را دارد شرعا باید از حضوردر آن مکان یا از رفاقت با چنین فردی اجتناب کند..
3.اگر جوانی به سبب ازدواج نکردن به گناه آلوده میشود واجب است که ازدواج کند و اطرافیان نیز از سخت گیری ها بی مورد پرهیز کنند و چنانچه سختی گیری بی مورد صورت بگیرد و جوانی بر اثر ازدواج نکردن به گناه بیفتد اطرافیان مسول خواهند بود.چنانچه شرایط ازدواج مهیا نباشد تا زمان مهیا شدن شرایط با استمداد از خدای متعال صبر کند و یکی از مستحباتی که برای اطرافیان سفارش شده و ثواب فراوانی برای آن نقل شده واسطه شدن در امر ازدواج میباشد. (رساله مراجع م 2443)
4.اگر پدر و مادر یا اطرافیان مشاهده کنند که جوانی نسبت به مسائل دینی سهل انگاری می کنند لازم است با شرایط امر به معروف و نهی از منکر تذکر بدهند اما باید تذکرات با مهارت و از روی دلسوزی و مهربانانه باشد.
خداوند متعال جوانان ما را از تهاجم فرهنگی محفوظ بدارد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند :. حُسنُ الجِوارِ یَزیدُ فی الرِّزقِ وسائل الشیعه، ج12، ابواب احکام العشرة، باب 87، ص128، ح2.
خوب همسایگی کردن، روزی را زیاد میکند
چند نکته کوتاه درباره حقوق و احکام همسایگان:
1.کارهایی که سبب اذیت و آزار همسایگان می شود، بایدخودداری شود مانند زباله ای که در بین روز در مقابل درب گذاشته یا بلند کردن صداهای مختلف،که سبب اذیت دیگر همسایگان شود. که در این صورت باید از این کار خودداری کرد.
2.اگر انسان در ملک خود کاری کند یا تصرّفی نماید که بر اثر آن، ضرر به همسایهاش میرسد، مرتکب حرام شده و واجب است آن را برطرف نماید؛مثل اینکه فرد در خانۀ خود باغچهای احداث کند که آب جمع شود و این امر موجب نم کشیدن دیوار همسایه گردد.
3.دخل و تصرف بر دیوار همسایه یا بام منزل وی یا دیوار مشترک با همسایهاش یا قسمتهای مشترک آپارتمان که مشاعات آپارتمان گفته می شود باید با اجازۀ یا اطمینان به رضایت همسایگان باشد البتّه در تصرّفات اندکی مانند تکیه دادن به دیوار معمولاً رضایت فرد از قرائن وشواهد به دست میآید، اشکالی ندارد.
خداوند متعال توفیق اداء حقوق الهی و مردم را همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الر حیم.ضمن عرض تبریک ولادت باسعادت امام سجاد علیه السلام از امام صادق علیه السلام در مذمت مجلسی که صدای حرام پخش می شود، می فرمایند:.مَجْلِسُ الْغِنَاءِ مَجْلِسٌ لَا یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى أَهْلِه... (دعائم الإسلام ؛ ج2 ؛ ص207)
مجلس غناء و آوازه خوانی مجلسی است که خداوند متعال به آن نگاه نمی کند.
چند نکته کوتاه درباره موسیقی:
1.اسلام با زیبایی و صداهای زیبا مخالف نیست و بسیاری از صداهای زیبا حلال است، اما دین مقدس اسلام با هر صوت و عملی که انسان را از یاد خدا غافل کند و به سمت بی بند و باری بکشاند مخالف است و به همین جهت گوش دادن به برخی موسیقی ها حرام است.
2. به نظر اکثر از جمله امام خامنه ای صدایی که با دستگاههای موسیقی نواخته می شود یا آواز آوزه خوان درصورتی که در نظر مردم رقص آور باشد یا تحریک کننده شهوت باشد بلکه هر موسیقی که مناسب مجالس لهو و لعب باشد و انسان را به سمت گناه بکشاند حرام است.بنابراین اگر آواز و آهنگی در نزد مردم رقص آور هست، گوش گردن به آن حرام است هر چند برای شنونده این حالت را نداشته باشد.(جهت اطلاع:قیدی که حضرت آقا برای موسیقی حرام بیان می کنند لهوی مضل عن سبیل الله می باشداجوبه الاستفتائات 1128)
3.پخش شدن آهنگ یا برنامه ای از رسانه و مراکز دلیلی بر حلال بودن آن آهنگ و برنامه نیست. بنابر این اگر کسی تشخیص دهد آهنگ پخش شده حرام است نباید گوش کند.
4.در حرام بودن موسیقی حرام فرقی بین انواع آن از قبیل موسیقی سنتی و غیر سنتی، ایرانی و غیر ایرانی، نمی باشد.
(استفتائات حضرت امام ج2 س27 و28 ، اجوبه س1128 و 1129 و 1130 و 1140 ، رساله جامع م2228 ، جامع الاحکام صافی ج1 س996 و998و1018 ، استفتائات بهجت ج4 س6310 ،جامع المسائل فاضل ج1 س987 ، وحید سایت استفتائات س457)
خداوند متعال توفیق ترک گناه و معصیت به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم با عرض گرامیداشت روز جانباز و تبریک میلاد حضرت عباس علیه السلام. امام صادق علیه السلام در روایتی درباره عمویشان قمر بنی هاشم می فرمایند: کانَ عمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ (رجالالطوسیّ : 76 ، رجال العلَّامة : 118 ، تنقیح المقال 2 : 128
عموى ما، عبّاس، داراى بینشى عمیق و ایمانى راسخ بود
به مناسبت روز جانباز چند نکته درباره احکام عزیزانی که بیمار هستند و کسالت دارند عرض می کنم:
1. بر بیمار و مریض مستحب است که بر دردش صبر کند و شکر خداوند تبارک و تعالی نماید و از مریضی خود به افرادی که مومن نیستند شکایت نکند.
2. بیمار باید به تکالیف شرعی خود عمل کند بنابر این شخص بیمار باید نماز خود را طبق شرایط شرعیش بخواند مثلا اگر توانایی ایستادن به کمک عصا یا دیوار ندارد و به هیچ مقداری نمی تواند بایستد، نشسته نماز بخواند. و بیمار بودن یا انجام عمل جراحی بهانه ای برای ترک نماز نمی شود.
3. مستحب است انسان به عیادت مریض برود چون عیادت مریض عیادت خداست، و فرقی بین شب و روز نمیکند، نزد مریض بنشیند اما طولانی نباشد، و کاری که باعث ناراحتی او میشود انجام ندهد و برای شفاء او دعا کند. و کاری که باعثناراحتیاو میشود انجامندهد
4. عیادت مریض عیادتخدا شمرده شده و در مورد زمان عیادت، فرقیبینشبوروز نمی باشد. (عروه الوثقی آداب المریض وما یستحب علیه)
از خداوند متعال سلامت وطول عمر همه جانبازان عزیز را آرزو مندیم به ذکر صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. با عرض تبریک ولادت امام حسین علیه السلام در روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند:.. مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِه .... (کامل الزیارات ؛ النص ؛ ص142)
هر کس که خداوند نسبت به او خیر را اراده کند، در دلش محبت امام حسین علیه السلام و زیارتش را قرار می دهد
برخی از خصوصیات و فضائل امام حسین علیه السلام:
1. زیارت امام حسین علیه السلام در مناسبتها از راه دور و نزدیک سفارش شده و مستحب است.
2. برداشتن کام نوزاد با تربت امام حسین علیه السلام.
3. برای سجده بهتر از هر چیزی، تربت حضرت سید الشهداء علیه السلام میباشد اگر چه سجده بر سنگ و خاک و چوب نیز صحیح است.
4. استشفاء به تربت سید الشهداء علیه السلام برای مریض.
5. همراه داشتن و ذکر گفتن با تسبیح تربت امام حسین علیه السلام مستحب است.
6. همچنین قرار دادن مقداری از تربت امام حسین علیه السلام همراه میت ( عروه مستحبات دفن م12 )
7. دعا کنار ضریح حضرتش علیه السلام مستجاب است (مفاتیح نوین ص350)
تعجیل درفرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایت می فرمایند : التِّجارةُ تَزیدُ فی العقلِ الکافی : 5/148/2.
تجارت کردن ، عقل و خرد را افزایش میدهد.
اما مساله شرعی:
در خرید و فروش، خریدار و فروشنده باید دارای شرایطی باشند که بتوانند خرید و فروش کنند که به برخی از آنها اشاره می شود:
خریدار و فروشنده از روی اختیار خرید و فروش کنند یعنی کسی خریدار یا فروشنده را بر خرید و فروش مجبور و وادار نکرده باشد. بنابر این اگر فرد کالایش را به جهت تهدید دیگری خرید و فروش کند، صحیح نخواهد بود مگر اینکه بعد از خرید و فروش به همین معامله رضایت بدهد.
اگر فروشنده قرار است کالای مشخصی را بفروشد، مثل منزل مشخصی، فروشنده باید مالک آن باشد یا با اجازه مالک آن را بفروشد بنابراین اگر انسان خانه ای را خریداری کند و بعدا متوجه شود که فروشنده مالک نبوده است و خریدار را فریب داده است، معامله باطل است و خریدار بدون اجازه نمی تواند بدون اجازه مالک اصلی خانه را استفاده کند و می تواند پول خرید منزل را از فروشنده فریبکار بگیرد.
خریدار یا فروشنده نباید شرعا ممنوع از تصرف اموالشان باشند مثل بچه نابالغ بنابر این فرزند نابالغ نمی تواند خرید و فروش کند مگر در اشیاء کم ارزشی که معامله با نابالغ در آنها معمول است یا اینکه خرید و فروش را در حقیقت افراد بالغ انجام دهند و بچه نابالغ واسطه در رساندن کالا یا پول باشد.
خداوند توفیق کسب روزی حلال به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
منابع: (رساله مراجع م 2081-2082)
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم در روایت است از امام صادق علیه السلام که -میفرمایند:. . بَرُّوا آبائَکُمْ یَبُرَّکُمْ أبْناوُکُمْ (وسایل الشیعه، ج۱۴)
به والدینتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی نمایند
چند نکته در مورد نماز قضای پدر و مادر:
نمازهای قضای پدر با شرایطی بر عهده پسر بزرگتر است وبه نظر تعدادی ازمراجع از جمله امام خامنه ای(بنابر احتیاط واجب) نماز قضای مادر نیز با شرایطی بر پسر بزرگتر واجب است.البته اگر فرزندان دیگر یا هر فرد دیگری برای میت نماز بخواند یا روزه بگیرد صحیح است و آن نماز قضا از عهده میت برداشته می شود. (پدر اتفاقی است ولی مادر: ،گلپایگانی، اراکی ؛مکارم، نوری (: فتوی)، امام خامنه ای، فاضل؛ صافی (: احتیاط واجب)
اگر پدر یا مادر نسبت به نماز و روزه قضا وصیتی نداشته اند، نمی توان بدون رضایت تمامی ورثه، از اموال میت جهت نماز و روزه قضا برداشته شود.همچنین اگر در میان ورثه، فرزند صغیری باشد، نمی توان از سهم او برای این جهت هزینه کرد.
اگر پسر بزرگتر شک دارد که پدر نماز و روزه قضا داشته یا نه، چیزی بر او واجب نیست. (رساله مراجع مساله1391)
خداوند والدین همه مومنین را مورد عنایت خاص امام رضا علیه السلام قرار بدهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم ضمن گرامیداشت ایام الله دهه فجر، امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است. (تحفالعقول، ص ٣٧٦)
یکی از نعمتهایی که باید قدردان آن باشیم نظام اسلامی است و باید توجه داشته باشیم حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات است و و به تعبیر امام خامنه ای حفظ نظام چهار پایه مهم دارد که عبارت است از اقامهی نماز، پرداخت واجبات مالی (ایتاء زکات)، امر به معروف، و نهی از منکر؛ (سخنرانی حضرت اقا حرم مطهر رضوی تاریخ 01/01/94)
لذا به جهت اهمیت این فریضه امر به معروف چند نکته کوتاه اشاره می کنم:
. یکی از مهمترین واجبات امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط، است و اگر کسی خودش گناهی را مرتکب می شود دلیل بر این نمی شود که این فریضه مهم را ترک کند.
امر به معروف و نهی از منکر مراحلیداردکه با احتمال دستیابی به هدف به وسیله مراحل ابتدایی، عمل به مراحل دیگر جایز نیست. مرحله اول انکار قلبی یعنی با شخص معصیت کار طوری رفتار شودکه معصیتکار بفهمد که به جهت گناهی که انجام داده چنین رفتاری شده است مثلا مدتی با او ترک رابطه یا گفتگو نماید. دوم اینکه با زبان امر ونهی کند و در صورتی که احتمال بدهد که با زبان موعظه و نصحیت وحسن خلق وکلام نیکو معصیت را ترک می کند لازم است که اکتفا به همین کند ودر این صورت نباید با زبان تند و خشن امر و نهی کند. سوم برخورد فیزیکی البته این مرحله را، کسی بدون اجازه حاکم شرع ومسولین قوه قضائیه و امنیتی حقاقدام ندارد.(باکمی اختلاف تعابیر ونظرات مراجع)
توجه داشته باشیدکه بهانه هایی مانند: امر به معروف و نهی از منکر دخالت در زندگی دیگران است یا خجالت کشیدن مجوز ترک این واجب الهی نمی شود.(توضیح المسائل مراجع ج2 ص756 م2791،)
خداوند متعال همه ما را جزء آمرین به معروف و ناهیان از منکر قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم ضمن گرامیداشت ایام الله دهه فجر، امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است. (تحفالعقول، ص ٣٧٦)
یکی از نعمتهایی که باید قدردان آن باشیم نظام اسلامی است و باید توجه داشته باشیم حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات است و و به تعبیر امام خامنه ای حفظ نظام چهار پایه مهم دارد که عبارت است از اقامهی نماز، پرداخت واجبات مالی (ایتاء زکات)، امر به معروف، و نهی از منکر؛ (سخنرانی حضرت اقا حرم مطهر رضوی تاریخ 01/01/94)
لذا به جهت اهمیت این فریضه امر به معروف چند نکته کوتاه اشاره می کنم:
. یکی از مهمترین واجبات امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط، است و اگر کسی خودش گناهی را مرتکب می شود دلیل بر این نمی شود که این فریضه مهم را ترک کند.
امر به معروف و نهی از منکر مراحلیداردکه با احتمال دستیابی به هدف به وسیله مراحل ابتدایی، عمل به مراحل دیگر جایز نیست. مرحله اول انکار قلبی یعنی با شخص معصیت کار طوری رفتار شودکه معصیتکار بفهمد که به جهت گناهی که انجام داده چنین رفتاری شده است مثلا مدتی با او ترک رابطه یا گفتگو نماید. دوم اینکه با زبان امر ونهی کند و در صورتی که احتمال بدهد که با زبان موعظه و نصحیت وحسن خلق وکلام نیکو معصیت را ترک می کند لازم است که اکتفا به همین کند ودر این صورت نباید با زبان تند و خشن امر و نهی کند. سوم برخورد فیزیکی البته این مرحله را، کسی بدون اجازه حاکم شرع ومسولین قوه قضائیه و امنیتی حقاقدام ندارد.(باکمی اختلاف تعابیر ونظرات مراجع)
توجه داشته باشیدکه بهانه هایی مانند: امر به معروف و نهی از منکر دخالت در زندگی دیگران است یا خجالت کشیدن مجوز ترک این واجب الهی نمی شود.(توضیح المسائل مراجع ج2 ص756 م2791،)
خداوند متعال همه ما را جزء آمرین به معروف و ناهیان از منکر قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی حضرت جعفر بن محمد الصادق علیه السلام می فرمایند:. مَکْتُوبٌ عَلَى بَابِ الْجَنَّةِ الصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمَانِیَةَ عَشَر (الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج4 ؛ ص33)
بر درب بهشت نوشته شده است که صدقه دادن، ده حسنه دارد و قرض دادن، هجده حسنه
چند نکته در مورد احکام قرض:
1. قرض دادن، مخصوصا قرض دادن به کسی که نیاز دارد، از مستحبات مؤکّد مىباشد اما قرض گرفتن در صورت عدم احتیاج کراهت دارد و هر چه احتیاج انسان شدیدتر باشد کراهتش کمتر می شود. (تحریر، کتاب القرض م1و 2 ؛ منهاج ج2 م1002 و 1003)
2. اگر طلبکار طلب خود را مطالبه نماید، و زمان اداء دین هم رسیده باشد، چنانچه بدهکار بتواند بدهی خود را بدهد باید فوراً آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است. (رساله مراجع م 2276)
3. اگر انسان برای حفظ ارزش پولش به کسی سکه طلا یا یک ارز خارجی قرض بدهد ، همان سکه طلا یا ارز خارجی را طلبکار است هر چند قیمت سکه و ارز خارجی زمان قرض دادن و پس گرفتن قرض تفاوت پیدا کرده باشد.
4. اگر بدهکار مال و اموالی ندارد ویا اگر مال و اموالی دارد منحصر به خانهاى که در آن نشسته و اثاثیه منزل و مایجتاج ضروری است که با فروشش به سختی زیاد می افتد بر طلبکار حرام است طلب خود را از او مطالبه نماید بلکه باید صبر کند و نمىتواند او را مجبور کند که چیزهاى مورد احتیاجش را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود تلاش کند و از طریق کسب و کار مالی بدست آورده و بدهى خود را بپردازد.
خداوند متعال قرض همه مقروضین را ادا فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم «امام جعفرصادق(علیهالسلام) در روایتی می فرمایند: . کَسْبُ الحَرامِ یَبینُ فی الذُّرِّیَّةِ. (وسائل، ج ١٢، ص ٥٣)
درآمد حرام و نامشروع، اثر آن در نسل و اولاد ظاهر میشود
چند نکته کوتاه درباره کسبهای حلال و حرام:
خداوند روزی انسانها را از راه حلال مقدر فرموده و کسبهای حلال در دین مقدس اسلام فراوان است مانند بسیاری از تجارت ها و زراعت ها و تولیدی ها حلال است.
برخی از کسب ها و درآمد ها ، حرام و نامشروع می باشد که به برخی از آنها اشاره می شود:
مورد اول: درامدی که از راه فروش سی دی و فیلم های مبتذل و خلاف عفت و حیا یا فروش شراب و مسکرات و مانند اینها بدست آید.
مورد دوم: درامدی که از راه رشوه و قمار و ربا و دزدی و اداره مجالس گناه و از این قبیل موارد، بدست می آید.
مورد سوم :پولی که از بیت المال بر خلاف مقررات و اجازه حاکم شرع برداشت شده است.
مورد چهارم :درآمد کارگری یا کارمندی که برای کار حرام مثل کم فروشی یا غش در کالا ها استخدام شده است یا کم کار کاری کند.
خداوند متعال توفیق کسب روزی حلال را به همه مومنین عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
سلام علیکم بسم الله الرحمن در روایت است از امام صادق علیه السلام که فرمودند: کَانَ رَسُولُ ٱللهِ صلی الله علیه و اله أکْثَرُ مَا یَجْلِسُ ٱتِّجَاهَ ٱلْقِبْلَةِ
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله بیشتر وقتها رو به قبله مینشستند. وسائل، ج12، 109.
چند نکته درباره قبله:
1.کسى که مىخواهد نماز بخواند ، باید براى پیدا کردن قبله کوشش نماید ، تا یقین کند که قبله کدام طرف است و اگر یقین پیدا نکرد باید به گمانى که از محراب مسجد مسلمانان یا از راههاى دیگر مثل قبله نما و گفته صاحب منزل یا صاحب مسافر خانه پیدا مىشود عمل نماید.(رساله مراجع مساله782و783)
2.اگر فردی در بین نماز متوجه شود که رو به قبله نیست در صورتی که انحرافش به سمت راست یا چپ قبله نرسیده، یعنی90 درجه نرسیده باشد آنچه تا آن لحظه خوانده صحیح است و بقیه را رو به قبله بخواند،
3.کسی که با اعتماد به روش معتبری نماز را به یک طرف خوانده و بعد فهمید اشتباه کرده ، اگر انحرافش به حد راست یا چپ قبله یعنی90 درجه نرسیده باشد نمازش صحیح است و اگر رسیده باشد و وقت نماز نگذشته باشد باید نماز را دوباره بخواند و اگر بعد از گذشتن وقت فهمید نمازش طبق نظر اکثر فقها قضا ندارد.(مشهور تحریر م4،احکام قبله،خوئی، منهاج م 516 سیستانی منهاج516.عروةالوثقی فی احکام الخلل فی القبله مکارم: اگر به طرف راست و چپ بوده درداخل وقت هم اعاده واجب نیست).
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خاصه مقام معظم رهبری حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است از امام صادق علیه السلام که فرمودند: مَنْ زَوَّجَ أَعْزَباً کَانَ مِمَّنْ یَنْظُرُ اللَّهُ عز و جل إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ. (وسائل الشیعه، ج20، ص: 45)
کسى که مجردى را تزویج کند (امکان ازدواج او را فراهم نماید) از کسانى است که در قیامت خداوند به آنان نظر لطف مى کند.
چند نکته کوتاه درباره احکام ازدواج:
یکی از مستحباتی که بسیار بر آن تاکید شده است واسطه گری در امر ازدواج است که دارای اجر فراوانی می باشد. شایسته است بزرگترها نسبت به امر ازدواج آسان گیری کنند و چنانچه با تحقیق از تدین و اخلاق دختر و پسر مطمئن شدند نسبت به تشریفات و هزینه های ازدواج و مهریه سخت گیری نکنند. ( عروه الوثقی، ابتدای کتاب النکاح و م1 وم17 و م13)
شروط حلالی که زن و شوهر در ضمن عقد و در جلسه خواستگاری مطرح می کنند و عقد ازدواج را با توجه به همراه شرایط مطرح می خوانند، شرعا واجب است که به آن شروط بعد از ازدواج شرعا عمل شود.
ازدواج کردن با برخی از بانوان حرام است و ازدواج صحیح نمی باشد از جمله با خانمی که شوهر دار است و زن و مرد تا زمانی که بین آن دو طلاق جاری نشود شوهر دار محسوب می شوند یا خانمی که بعد از طلاق در حال سپری کردن عده خود می باشد ازدواج کردن حرام است.(رساله مراجع م2384 ؛ عروه، کتاب النکاح، فصل فی التزویج فی العده)
خداوند متعال مشکلات ازدواج همه جوانان را برطرف فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.