کل بیان های بین الصلاتین از ۳/۰۹/۲۴ تا ۳/۱۰/۰۱
تاثیر اراده قوی بر انسان 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ا مام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما ضَعُفَ بَدَنٌ عمّا قَوِیَت علَیهِ النِّیَّةُ. هیچ بدنى در انجام آنچه نیّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نیست.
چند نکته کوتاه در توضیح حدیث شریف:
1. امام صادق علیه السلام در این حدیث شریف به یک نکته روانشناسی اشاره می کنند و آن هم این است که اگر انسان بر یک هدف ممکنی تصمیم راسخ و قوی و استوار بگیرد، بدن و جسم او نسبت به آن توانمند می شود و طاقت می آورد. مثلا در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد.
2. خاصیت عزم راسخ و تصمیم قوی این است که بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است.
3. در موارد فراوانی که جسم ما توانایی و کارایی لازم را ندارد باید علتش را در نیت و اراده و تصمیم خودمان جستجو کنیم و طبیعتا برای رسیدن هدف باید تصمیم و اراده قوی داشته باشیم.مثلا اگر کسی نسبت به نماز یا هر کار خیر دیگری سستی و تنبلی را در خودش مشاهده می کند نتیجه نداشتن یک تصمیم قوی و اراده قوی هست.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق اراده قوی و تصمیم راسخ را در کارها به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 109
جلسه 109، یک شنبه 1394/10/13
حدیث:
عن فضیل بن یسار قال: قال الصادقُ جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: ما ضَعُفَ بدنٌ عَمّا قَوِیَت علیه النِیَّة. می‌فرماید: هر آن هدفی و هر آن کاری که نیّت شما، عزم شما بر آن، راسخ و قوی باشد، بدن شما نسبت به آن ضعیف نخواهد بود. انسان نسبت به بعضی از امور، عزم راسخ پیدا نمی‌کند. مثلاً انسانِ عاقل تصمیم بر پرواز نمی‌گیرد؛ چون امرِ محالی است. لکن نسبت به امور ممکنۀ عالم اگرچه دشوار است، نیّتِ شما متمرکز می‌شود. می‌فرماید: در این موارد، اگر نیّتِ شما قوی بود یعنی عزمِ راسخ داشتید، بدن شما در راه نخواهد ماند، طاقت خواهد آورد. فرض کنید در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. تأثیر نیّت، تأثیر عزم در جوارح و اعضای انسان، این را شاید روانشناس‌ها و کسانی که در مسائل مربوط به روان و اعصاب انسان کار می‌کنند، امروز شاید تصدیق کنند، شاید با مقدمات علمی این را ثابت کنند. عزم راسخ انسان، بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. این، درس است. در موارد فراوانی که ما می‌بینیم نمی‌توانیم، جسمِ ما کارائیِ لازم را ندارد، بگردیم منشأش را در نیت خودمان، در عزم خودمان پیدا کنیم، عزم و اراده‌مان را قوی کنیم. امالی، صفحۀ 408
اهمیت رضایت والدین
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: روزی رسول خدا بر بالین جوانی که در حالت احتضار بودند حاضر شدند، پیامبر به این جوان" لااله الا الله" را تلقین دادند و درخواست کردند کلمه لا اله الا الله را بگوید، اما فاعتقل لسانه مرارا. زبانش بند آمد و نتوانست بگوید. حضرت به مادرش فرمودند: آیا تو نسبت به این جوان ناراحتی؟ مادرش گفت ناراحتم و شش سال است که با او صحبت نکردم .در این زمان حضرت درخواست کردند که از فرزندش راضی شود،مادرش قبول کرد، همین که مادر اظهار رضایت کرد. مجددا پیغمبر روی مبارک را به جوان محتضر نمودند و فرمودند: قل: لا اله الّا الله! فقالَها. این بار این جوان توانست کلمۀ توحید را بگوید.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. اهمیت رضایت پدر و مادر خصوصا مادر فوق العاده است، همه باید سعی کنند رضایت پدر و مادر را بدست بیاورند. اگر شخصی پدر و مادرش از دنیا رفته است، سعی کند با طلب مغفرت، با فرستادنِ خیرات برای او رضایت او را جلب کند.
2. طبق این حدیث شریف متوجه شدیم که ناراحتی مادر سبب گرفته شدن زبان جوان در هنگام احتضار شد و روشن است که عملکرد مثبت یا منفی در آینده انسان تاثیر گذار است. لذا تاثیرات دستورات شرعی و معارف و آداب شرع، در عملکرد انسان مورد توجه قرار بگیرد. مثلا گاهی اوقات فردی می‌خواهد یک کارِ خیری را انجام بدهد اما توفیقش بدست نمی‌آید. علّتش چیست؟ وقت دقت می شود می بیند، در جایی خطایی از او سرزده، آن است که نمی‌گذارد که انسان توفیق پیدا کند. بنابر این گاهی اوقات خطاها و اشتباهاتی از انسان سر می‌زند که مانع حرکت کردن در صراط مستقیم می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق قدر شناسی از مقام والدین برای همه ما روزی بفرماید به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 246، 1396/7/30
حدیث:
عن سعید بن یَسار قال: سمعتُ اباعبدالله جعفرَ بنَ محمدٍ«علیهماالسلام» یقول: إنَّ رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» حَضَر شابّاً عند وفاتِه. می‌فرماید: جوانی در حال احتضار بود، پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» بر بالین او حاضر شدند. فقال له: قل «لا اله الّا الله»، پیغمبر به او فرمود کلمۀ توحید را بگو! فاعتَقَلَ لسانُه مِراراً، زبانش بند آمد، نتوانست بگوید. مراراً هم نشان‌دهندۀ این است که حضرت تکرار کردند، فرمودند: بگو لا اله الّا الله! بگو لا اله الّا الله! باز زبانش بند آمد، نتوانست بگوید. فقال لامرأةٍ عند رأسِه، بانویی بالای سرِ این جوان نشسته بود، حضرت به او فرمودند: هل لهذا امٌّ؟ آیا این جوان مادری دارد؟ قالت: نعم، أنا اُمُّه. بله، من مادرش هستم. قال: أفَساخطةٌ أنتِ علیه؟ حضرت به مادرش فرمودند: آیا تو نسبت به این جوان خشمگینی؟ از او ناراحتی؟ قالت: نعم، بله، من از او ناراحتم. ماکَلَّمتُه منذُ سِتَّ حِجَج، شش سال است با او حرف نزدم! محبت مادر یک طور دیگر است، ماها درست کیفیت و آن شورِ محبتِ مادری را نمی‌فهمیم. این جوان با مادرش چه کرده بوده که مادرش شش سال با او حرف نمی‌زده است! قال لها: إرضِی عنها، حضرت به او فرمودند: از فرزندت راضی شو! از او بگذر! قالت: رَضِیَ الله عنه یا رسولَ الله بِرِضاکَ عنه، قبول کرد، گفت: خدا از او راضی باشد حال که شما دلتان می‌خواهد که من راضی باشم، حرفی ندارم. به مجرّد اینکه این حرف را زد، فقال له رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»، پیغمبر روی مبارک را به جوان محتضر نمودند و فرمودند: قل: لا اله الّا الله! فقالَها. این بار این جوان توانست کلمۀ توحید را بگوید. اهمیت رضایت مادر فوق العاده است، همه باید سعی کنند رضایت مادر را بدست بیاورند. اگر شخصی مادرش از دنیا رفته است، سعی کند با طلب مغفرت، با فرستادنِ خیرات برای او رضایت او را جلب کند. یک نکته هم این است که دستورات شرعی و معارف و آداب شرع، تأثیراتش در عملکرد انسان مورد توجه قرار بگیرد. ما گاهی اوقات می‌خواهیم یک کارِ خیری را انجام بدهیم اما توفیقش بدست نمی‌آید. علّتش چیست؟ نمی‌دانیم. ما چون متوجه کارهای خودمان نمی‌شویم، غالباً مراقبت نمی‌کنیم. اگر در کار خود دقت کنیم و مراقبت کنیم، علّتش را پیدا می‌کنیم. یک جایی یک خطایی از ما سرزده، آن است که نمی‌گذارد که انسان توفیق پیدا کند. می‌خواهید تضرّع کنید، می‌خواهید دعا کنید، می‌خواهید متوسل بشوید، می‌خواهید نماز بخوانید، نمی‌شود! می‌خواهید سجده کنید، «فلایَستَطیعون»! در آیۀ شریفۀ قرآن. که بعد «خاشعةً (ظاهراً) ابصارُهم»، یک چیزی شبیهِ این. «و قد کانوا یُدعون الی السجود و هم سالمون»، یک وقتی بود که می‌توانستند سجده کنند و سجده نکردند، فرصت را از دست دادند. به هر حال، این روایت در خصوص رفتار با مادر بود.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
ضمن عرض تسلیت به مناسبت وفات حضرت ام البنین علیها سلام
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
یکی از آداب زیارت این است که هنگام برپایی نماز جماعت، زیارت را قطع کرده و زائر در نماز جماعت شرکت نماید و شرکت نکردن در نماز جماعت از روی بی اعتنایی به نماز جماعت جایز نیست. ( رساله مراجع مساله 1401)
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند همه مریضان اسلام را و مجروحین لبنان و غزه را شفای عاجل دهد به برکت صلوات
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم از پبامبر گرامی (صلی الله علیه و اله و سلم)روایت شده است روایت شده که می‌فرمایند: أفشِ السَّلامَ یَکثُر خَیرُ بَیتِکَ. سلام را رواج داده و به همه سلام کن تا برکت خانه‌ات زیاد شود. (خصال ص 181،ح246 )
چند کوتاه نکته درباره احکام سلام کردن:
1.شروع کردن به سلام مستحب است اما جواب سلام فوری است یعنی شنونده سلام باید بلافاصله پاسخ سلام را بدهد هر چند سلام کننده بچه ممیز یعنی بچه ای که خوب و بد را می فهمد به انسان سلام کند و همچنین اگر سخنران یا قاری یا مداح به مخاطبین سلام کند، واجب است حداقل یک نفر جواب سلام را بدهد.(عروه الوثقی مبطلات نماز م 37، توضیح المسائل مراجع 1141و1138)
2. انسان در حالت معمولی باید طوری جواب سلام را بدهد که سلام کننده، جواب سلام را بشنود و نمی تواند جواب سلام را با اشاره سر یا دست بدهد، لذا اگر انسان مثلا در حال مکالمه با تلفن همراه هست، چنانچه در همین حال کسی به انسان سلام کند، شرعا واجب است در بین مکالمه جواب سلام را به گونه ای که سلام کننده بشنود، جواب بدهد.(عروه الوثقی، مبطلات نماز، م 26و توضیح المسائل مراجع م 1139)
3. اگر کسی از روی استهزا و تمسخر و شوخی سلام کند، جواب سلامش واجب نیست.(توضیح المسائل مراجع م 1144)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند همه مریضان اسلام را و مجروحین لبنان و غزه را شفای عاجل دهد به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت رضا علیه السلام در روایتی به نقل از اجدادشان می فرمایند: لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَیهِ أبْغَضَ الأملَ.
اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى دید، از آرزو کردن بیزار بود.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدت یک امری به پایان میرسد اجل گفته می شود.ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است.
این دنیا و نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، و وارد یک فضا و نشئه دیگری می‌شویم که بطور دقیق از جزئیات آن آگاه نیستیم، اما آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل و سرآمد به سرعت به طرف ما می‌آید، حال که اینگونه هست، آیا مقداری به فکر آن مقصد هستیم؟ چون کار اصلی و زندگی دائمی و واقعی ما آنجاست و متاسفانه به خاطر کوته بینی و غفلتمان خیلی هامون به موقت بودن این نشئه توجه و باور نداریم.
انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت به سمت زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر از آرزوهایش بیزار می شود. کدام آرزو، منظور آروزی های پست دنیایی است که برای رسیدن به آن از یاد خدا و آخرت فاصله بگیریم و در عمل توجهی به حلال و حرام بودن کار نداشته باشیم و هر کجا در روایات از آروزی بلند مذمت می کند یعنی همین آرزوهای پست دنیای است و گرنه اگر آرزو کنیم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، آروزی صالح شدن، اینها خیلی خوب است و انسان در این مسیر باید تلاش کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال عاقبت همه را ختم به خیر و ختم به شهادت قرار بدهد به برکت صلوات
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 253، 1396/8/15
حدیث:عن داودِ بن سلیمانِ القاضی قال: حدَّثنی الرضا علیُّ بنُ موسی«سلام‌الله‌علیه»، عن آبائه«علیهم‌السلام»، عن علیٍّ امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» قال: لو رَأی العبدُ اَجَلَه و سُرعَتَه الیه لَأبغَضَ الأمل. یک حقیقتی وجود دارد به نام اجل، اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدّت یک امری به پایان میرسد. فرض بفرمایید به کسی بدهکاریم، به ما مهلت داده که شما تا یک هفته می‌توانید تأخیر بیندازید. این شد اجلِ دینِ ما. ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است «و منکم مَن یُرَدُّ الی أرذَلِ العُمُر»[1]. در روایات، دو نوع اجل ذکر شده است: اجل قطعی و معلّق. بعضی اجلها اجلِ قطعی است که تخلّف ندارد، بعضی هم اجل معلّق است، یعنی معلق به یک امری است. اگر صدقه دادید، یا اگر صلۀ رحم کردید، تأخیر می‌افتد و از این قبیل. بالاخره یک مقطعی وجود دارد که این مقطع اسمش اجلِ ماست، آنجا که رسیدیم از این نشئه خارج خواهیم شد، این نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، وارد یک نشئۀ دیگری می‌شویم که آن نشئه را نمی‌شناسیم. این سرآمد در کجا قرار دارد؟ نمی‌دانیم. آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل به سرعت به طرف ما می‌آید! مثل کسی که سوار یک وسیلۀ تندرویی است، به طرف یک مقصدی حرکت می‌کند، وقتی انسان با این وسیلۀ تندرو می‌رود، این مقصد به سرعت به انسان نزدیک می‌شود. این را توجه نداریم. این اجل به سرعت به ما نزدیک می‌شود. نتیجه این است وقتی می‌دانیم داریم به آن مقصد، به آن سرآمد نزدیک می‌شویم، یک مقداری به فکر آنطرف باشیم؛ چون اصلِ کار آنجاست، زندگیِ واقعی و دائمی آنجاست، اینجا یک زندگی موقتی است که ما بخاطر غفلتهای خودمان، کوته‌بینیِ خودمان توجه به موقّت‌بودنش نداریم! آنجا همیشگی است، ادامه دارد. وقتی توجه کردیم سرعتِ حرکتمان به سوی مقصد را، و سرعت نزدیک شدنمان به آن اجل را، باید به فکر آنطرف باشیم. این روایت، همین را بیان می‌فرماید. این که در این سند از یکایک ائمه«علیهم‌السلام» نقل می‌شود که هر کدام از پدر بزرگوارشان نقل می‌کنند تا به امیرالمؤمنین میرسد، کأنّه می‌خواهند اهمیت قضیه را به ما تفهیم بکنند که قضیه، قضیۀ مهمی است. أمَل با الف، یعنی آرزوهای معمولیِ پیشِ پا افتادۀ زندگی. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت دارد به آن زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر این آرزوها در نظرش پست و حقیر می‌شود و از اینها بدش می‌آید و ناراحت می‌شود. البته توجه دارید مقصود از این أمَل، آن آرزوهایی است که مربوط به شخصِ ماست در زمینۀ مسائل دنیوی. آرزوی مجتهدشدن، آرزوی انسانِ صالح‌شدن، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، بد نیست. هر جا طولُ الأمل در روایات مذمّت شده، مراد، آرزوهای پست دنیایی است. و الّا ما آرزو داریم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، این، خیلی خوب است. وقتی آرزو داشته باشیم، تلاش می‌کنیم. و ترَکَ طلبَ الدّنیا، دنیا همان دنیای شخصیِ انسان است، انسان دنبال دنیا نمی‌دَود. نه اینکه دنبال معاش نیست، هر کسی باید دنبال معاش و ضرورتهای زندگی باشد، اما بعضی دنبال ذخارف دنیوی می‌دوند، خودشان را هلاک می‌کنند برای اینکه به آن مقصود برسند. اگر فهمیدیم که اجل چگونه در حال نزدیک شدن به ما است، دیگر این حالت در ما از بین خواهد رفت. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 79
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیرالمومنین علیه السلام در روایتی می فرمایند:الْعَجَبُ مِمَّنْ یَقْنَطُ وَ مَعَهُ الْمِمْحَاةُ. فَقِیلَ لَهُ: وَ مَا الْمِمْحَاةُ قَالَ: الِاسْتِغْفَارُ.تعجب می کنم از کسی که از گناهانش دچار ناامیدی می شود در حالی که با پاک کننده گناه هست، از حضرتش سوال شد، آن پاک کننده گناه چیست؟ حضرتش فرمودند، استغفار.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. صفحۀ اعمال ما آلودگی و نقطۀ سیاه زیاد دارد، واقعا برای انسان این زمینه را داشت که بطور کلی انسان نسبت به عاقبت بخیری یا رضای الهی یا وارد شدن در بهشت ناامید شود، اما وقتی که خدا با توجه به رحمت خودش ممحاة یعنی پاک کننده از گناه قرار داده است، ناامید از رحمتش گناه کبیره است.
2. آن چیزی که در روایت حضرت به عنوان پاک کننده از گناه بیان می کند استغفار است یعنی طلب مغفرت است و حقیقتا طلب استغفار لطف و موهبتی است بر بندگان.
3. مراقب باشیم معنای استغفار را نادرست متوجه نشویم، معنای استغفار این نیست که تسبیح به دست بگیریم و ذکر استغفار را بگوییم بلکه معنار استغفار این است به معنای واقعیِ کلمه از آن کاری که فرد انجام داده پشیمان باشد، دوّم این است که بنا داشته باشی که دیگر به سمت معصیت برنگردد. و اگر این دو خصوصیت نباشد، استغفار دروغین است. بقول شاعر:
سُبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده می‌آید ز استغفار ما!
لذا انسان بعد از انجام هر گناهی باید استغفار واقعی داشته باشد و اگر استغفار واقعی صورت بگیرد، قطعا خدا می بخشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انابه و توبه واقعی را به ما عنایت فرماید به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 255، 1396/9/12
حدیث:
سَمعتُ الشَّعبی یَقول: سمعتُ علیَّ بنَ ابیطالبٍ«علیه‌السلام» یقول: العَجَبُ مِمَّن یَقنَطُ و معه المِمحاة. بعضیها وقتی به صفحۀ اعمالِ گناه‌آلودِ خودشان نگاه می‌کنند، مأیوس می‌شوند؛ این یأس، یأس مِن رحمة الله است، جزو گناهان کبیره است. می‌فرماید: من تعجب می‌کنم از کسی که دچار قنوط یعنی یأس می‌شود، از اینکه خدای متعال با این گناهان با او چه خواهد کرد، یأس از عاقبت خیر، یأس از دخول جنّت، یأس از رضای الهی؛ در حالی که در اختیار او ممحات است، ممحات یعنی: پاک‌کن. یک چیزی را انسان می‌نویسد، بعد آنرا پاک می‌کند. بله، صفحۀ عملِ ما آلودگی زیاد دارد، نقطۀ سیاه زیاد دارد، اگر انسان متّکی به رحمت الهی نبود، واقعاً جای این بود که دیگر به کلّی از سرنوشت خودش مأیوس بشود، لکن وقتی مِمحات هست، وسیلۀ پاک کردن وجود دارد، آنرا پاک کن! چرا معطّل هستی؟! فقیل له: و ما المِمحاة؟ آن وسیلۀ پاک کننده‌ای که می‌فرمایید، چیست؟ قال: الاستغفار، طلب مغفرت. یعنی عذرخواهی کردن از پروردگار. استغفار قطعاً ممحات است، حتماً موجب می‌شود که گناهان پاک بشود. «إنّ الله یَغفرُ الذنوبَ جمیعاً». البته انابه لازم است «و أنیبوا الی الله». مصداق اتمّ و مظهر کامل انابه، همین استغفار است، طلب مغفرت؛ که از خدای متعال انسان بخواهد که: خدایا! این گناهی که من کردم، این گناه را پاک کن! خدا پاک می‌کند. خیلی چیز عجیبی است! واقعاً یکی از مهمترین موهبتهایی که خدای متعال به بندگان مؤمن داده، همین است که: با استغفار، خدا می‌آمرزد. لکن مواظب باشیم که استغفار را بد نفهمیم! گاهی خیال می‌کنیم اگر تسبیح دست گرفتیم، یک دُورِ تسبیح گفتیم «استغفر الله ربّی و اتوب الیه»، قضیه تمام است. نه، باید انسان به معنای واقعیِ کلمه از خدای متعال طلب مغفرت کند. در آن روایت امیرالمؤمنین: أ تَدری ما الاستغفار؟ حضرت پنج شرط را بیان فرمودند، یکی این است که به معنای واقعیِ کلمه از آن کاری که کردی، پشیمان باشی. و الّا اگر انسان پشیمان نباشد، این استغفار استفغارِ واقعی نیست، استغفارِ دروغی است. دوّم این است که بنا داشته باشی که دیگر عود به معصیت نکنی. اگر انسان از معصیت خاصّی استغفار می‌کند، بنایش بر این باشد که دیگر این کار را انجام ندهد.
سُبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده می‌آید ز استغفار ما!
این چطور استغفار کردنی است که انسان دلش پر از شوق گناه است، عازم بر گناه است یا لااقل عازم بر ترک گناه نیست، این، استغفار نشد. البته آن پنج شرط آن بزرگوار، آن استغفار به معنای تامّ کامل است، حداقل، دو شرطِ اوّل را که پشیمانی از گناه و عزم بر عدمِ رجوعِ به گناه است، بایستی حتماً رعایت کرد. اگر این شد، پاک می‌شود، دیگر قنوط و یأس معنی ندارد. امالی شیخ طوسی، صفحۀ ۸۸
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از کاربردی ترین و ساده ترین قراردادهای شرعی که می توانید در بسیاری از معاملات شرعی از آن بهره ببرید و جهت یک قرارداد شرعی استفاده کنید قرارداد صلح است:
1. انسان می تواند به سبب قرارداد صلح مال یا حق یا منفعتی را به دیگری انتقال دهد مثلا فردی به قصد انجام مصالحه به دیگری(مدیون) بگوید: «طلبی را که از تو دارم به شما در برابر کار یا مبلغ مشخصی مصالحه کردم و دیگری هم بگوید: «قبول کردم».
2.در بسیاری از موارد می توان از قرارداد صلح استفاده کرد مثلا مردی می خواهد همسرش بعد از فوتش از اثاث زندگی یا منزل مسکونی استفاده کند و ورثه اثاث زندگی و منزل را از او نگیرند و تا وقتی که مرد زنده است باز هم خود اختیار اموال را داشته باشد می تواند از قرارداد صلح استفاده کند؛ مثلا بگوید منافع وحق استفاده از منزل و اثاث منزل را به همسرم تا زمانی که زنده هست صلح کردم بشرط اینکه تا وقتی که خودم زنده ام اختیار تصرف داشته باشم و خانم هم قبول کند خانم ا زمانی که زنده هست می تواند از اثاث زندگی و منزل مسکونی استفاده کند هر چند که ورثه مالک منزل و وسایل هستند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال همه ما را اهل علم و عمل قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از دستورات قرآن پوشش و حجاب است که خانم در برابر نامحرم باید بدن و موی خود را بپوشاند و زینتهای خود را نیز اشکار نکند، بنابراین خانمی که ناخن مصنوعی کاشته باید از نامحرم بپوشاند، اما سوالی که در اینجا شاید به ذهن شما برسد این است که آیا کاشت ناخن مصنوعی جایز است؟
در جواب سه نکته کوتاه عرض می شود:
1. کاشت ناخن ومژه مصنوعی در صورتی که برای زینت انجام می شود و خانم می داند که در زمان وضو و غسل امکان برطرف کردن آن را ندارد، جایز نیست.
2. کسی که ناخن یا مژه مصنوعی کاشته، لازم است برای وضو و غسل آن را برطرف کند هرچند هزینه داشته باشد و با توجه به امکان جدا سازی، چنانچه فرد بر ندارد و جدا نکند وضو و غسل صحیح نیست.
3.کسی که ناخن مصنوعی را با وجود امکان جدا سازی برندارد، وضو و غسل او باطل است و با توجه به ناقص بودن وضو و غسلش توقفش در مساجد جایز نیست و همچنین نماز فرد باطل و روزه های فرد دچار اشکال می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انجام دستورات دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام حسن عسکری علیه السلام، در یک روایت نورانی می فرمایند: اَلْغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرّ. خشم، کلید هر بدى و زشتى است. [تحف العقول: 488]
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.یکی از حالتهایی که در روایات بسیار مورد مذمت قرار گرفته و قسمی از جاهلیت و دیوانگی معرفی شده، حالت غضب و خشم است و سبب بسیاری از جنایتها و جرمها و اختلافات خانوادگی همین حالت خشم وغضب کنترل نشده است .البته غضب با دشمنان خدا پسندیده است.
2.برای کنترل غضب راهکارهایی بیان شده است که مناسب هست، برای درمان و کنترل غضب بکار برده شود:
الف: پرهیز از موقعیت های خشم آور : زمانی که طرف مقابل مثل همسر یا دوست خسته و بی حوصله است زمان مناسب برای انتقاد نیست. بهتر است در این مواقع - چنان که در روایات سفارش شده- سکوت کرده، و بحث را آغاز نکنیم یا اگر طرف مقابل شروع به صحبت کرد، جواب او را ندهیم.
ب: ترک مجلس: چنانچه احساس کردید زمینه عصبانیت شما در حال فراهم شدن است، مکان خود را ترک کنید و حتی برای چند دقیقه هم که شده بیرون رفته، قدم بزنید و نفس عمیق بکشید، اما اگر ناچار از حضور در آن مکان هستید، به سفارش های بعدی عمل کنید.
ج: تغییر وضعیت جسمی:یکی از اموری که در روایات برای کنترل خشم به آن سفارش شده، تغییر دادن وضعیت جسمی است، برای مثال، اگر انسان ایستاده است، بنشیند و اگر نشسته، بلند شود یا دراز بکشد. پیامبر خدا(ص) فرمودند: هر گاه یکی از شما خشمگین شد، اگر ایستاده است بنشیند و چنانچه خشمش برطرف نشد، دراز بکشد.
البته درمان عمیق غضب به اصلاح ریشه های روانی وابسته است چرا که عصبانیت افراد می تواند در خصوصیات روحی و اخلاقی آن ها ریشه داشته باشد. مثلا خود برتر بینی و زورگویی و حقیر شمردن مردم، از ریشه های غضب و خشم است.(برگرفته از چهل حدیث حضرت امام، شرح چهل حدیث، ص ۱۴۱ و ۱۴۲)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی نهایی جبهه مقاومت صلواتی عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
سه مورد آفت دین انسان است.(یعنی اگر فردی دچار یکی از سه چیز شود دینداری فرد، کم رنگ و افت زده می شود و اگر جامعه دچار یکی از این سه مورد شود فضای دینداری جامعه کمرنگ و آفت زده می شود ):
مورد اول: الحسد. : یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است حسد بورزد و و از خدا بخواهد که آن نعمت را آن فرد از دست بدهد. این یک آفت بسیار بزرگ است. اما اگر انسان نعمتی را که به دیگری داده، آرزوی آن را داشته باشد حسد محسوب نمی شود و اشکالی ندارد.
حال چکار کنم حسادتم درمان شود: اولا حسود باید با تقویت اعتقاد و ایمان به عدل خداوند و حکمتش، حسادت خود را درمان کند. زیرا حسادت، ناشی از ضعف شخصیت و خواری نفس اوست. دوما: در مرحله عمل هم ولو با زحمت و تکلف با محبت‌کردن به شخص مورد حسادت و خوش‌رویی و تجلیل از او و ذکر نکات مثبتش، به نفس خودش بفهماند، نعمتی که نصیب فرد شده از ناحیه خداوند است و شاید بخاطر لطف و توفیقی بوده.
مورد دوم: العجب: یعنی خودشیفته. اینکه به سبب کمال ظاهری یا مادی یا معنوی که در خودش می بیند، خودش را بزرگ بشمارد. مثلا به جهت زیبایی یا عبادت که انجام میدهد، افتخار کند و خودش را بزرگ بشمارد. در حالی که عبادت برای این است که انسان بت درون خود را بشکند و منیت را از بین ببرد.
مورد سوم: الفخر: فخر ورزدیدن نسبت به دیگران است. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به ما توفیق دوری از رذائل اخلاقی را عنایت فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
المسالة الثالثة العشرة: الغناء، جلسه 303، 1388/8/17
حدیث:فی الکافی، عن الصادق(علیه‌السلام): آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
این سه چیز را آفت دین انسان دانستند. یا به احتمال بیشتر، مراد، دین شخصی هر کسی است، که اگر این سه آفت پیدا شد، دینداری انسان مورد آفت قرار می‌گیرد، آفت‌زده می‌شود، یا فضای دینی جامعه است، که اگر چنانچه در بین مردم این صفات رذیله به وجود آمد، فضای دینداری در جامعه کمرنگ خواهد شد، آفت‌زده خواهد شد.
1- حسد: یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است رشک بورزد و زوال آن را بخواهد. یک وقت شما آرزو می‌کنید که شما هم آن نعمت را که خدا به او داده، داشته باشید، این، عیبی ندارد، این حسد نیست، طالب زوال این نعمت از آن طرف مقابل نیستید. این، غَبطه است، اغتباط است. امّا یک وقت چون خود شما دستتان به آن نعمت نرسیده است، آرزو می‌کنید که از آن دیگری هم این زایل بشود! این، می‌شود حسد. این، آفت خیلی بزرگی است.
2- عجب. عجب یعنی خودشگفتی، انسان از آنچه که در خودش هست به شگفت دربیاید، این را بزرگ بشمارد، اعجاب بورزد. یا نیکوییهای ظاهری و مادّی است، مقام یا مالی که انسان دارد، یا چیزهای معنوی است؛ عبادتی انسان می‌کند، رقّت قلبی پیدا می‌کند، به انسان حالت خودشگفتی دست بدهد که این منم طاووس علیّین شده. این، خیلی چیز بدی است. همۀ این عبادات و تضرّعات و توسّلات برای این است که انسان آن بت درون خودش را بشکند، آن منیّت را از بین ببرد. خشوع در مقابل پروردگار، تذلّل در درون نفس برای همین است. ما در درون خودمان یک بتی داریم، یک طاغوتی داریم، که گاهی رشد می‌کند و بر همۀ وجود ما مسلّط می‌شود. آن را بایستی آرام کرد. آن را باید کنار زد. عبادات، مهمترین تأثیرش این است که انسان این حالت تذلّل را پیدا کند. عجب که آمد، همۀ اینها را خراب می‌کند. یعنی خود آن عجب، آن بت را دوباره رشد میدهد و بزرگ می‌کند. عجب باطل می‌کند عبادات را.
3- یکی هم فخر نسبت به دیگران است، تفاخرورزیدن. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد. الشافی صفحۀ 578
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . یکی از گناهان قمار و شرط بندی است که در این زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1.شرط بندی در مسابقه ورزشی یا بازهای خانگی حرام است و درحرام بودن شرط بندی فرقی بین افراد نیست بنابر این شرط بندی بین زن و شوهر، پدر و فرزند، برادر و خواهر نیز حرام است. و شرط بندی فقط در مسابقه اسب سواری و تیر اندازی با اسلحه جنگی میان مسابقه دهندگان با رعایت شرایط و احکام آن اشکال ندارد. (اجوبه س1124؛ رساله جامع م2256 و 2257 ؛ سایت مکارم، شرط بندی و قمار)
2.اگر در مسابقه ای بازنده با اختیار خودش و بدون هیچ شرط و الزامی به برنده چیزی بدهد، و آنچه می دهد در برابر برد و باخت نباشد، اشکالی ندارد. (رساله جامع م2255 ؛ سایت مکارم، شرط بندی و قمار)
3.بازی با وسایلی که در نزد مردم به عنوان وسیله قمار شناخته می شود. بازی کردن با این وسایل مطلقا حرام است هر چند شرط بندی نباشد؛ مثلا به تصریح امام خامنه ای پاسور از وسایل قمار است و بازی کردن با پاسور هرچند بدون شرط بندی حرام است. (اجوبه س1117 و 1122سایت ادمین شماره استفتاء360286 رساله جامع م2260 ؛ سایت مکارم، شرط بندی و قمار؛ بهجت ج4 س6436 و6437)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از گناهان کبیره که آسیبهای مختلف اجتماعی و خانوادگی دارد، غیبت کردن است که در این زمینه چند نکته را یادآوری می کنم:
1. تعریف غیبت مطابق نظر امام خامنه ای حفظه الله این است که انسان به قصد مذمت و عیب جویی، عیب پنهان کسی را در غیابش نزد دیگری بیان کند.
2. در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را در فضای مجازی پخش کند.
3. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و اگر غیبت شونده زنده است و امکان حلالیت طلبیدن از او می‌‌باشد، به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع معظم تقلید باید از او طلب مغفرت و بخشش کند و اگر در قید حیات نیست یا امکان حلالیت طلبیدن از او نیست، برایش استغفار نماید.(مخالف: ایت الله سیستانی:حلالیت طلبیدن واجب نیست اگر حلالیّت خواستن از او، عرفاً جبران هتک حرمت و توهین به وی محسوب گردد، بنابر احتیاط، لازم است در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد، از وی حلالیّت بطلبد. رساله جامع ج 2م 464)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت شادی ارواح طیبه شهدا و گذشتگان صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
یکی از آداب زیارت این است که هنگام برپایی نماز جماعت، زیارت را قطع کرده و زائر در نماز جماعت شرکت نماید و شرکت نکردن در نماز جماعت از روی بی اعتنایی به نماز جماعت جایز نیست. ( رساله مراجع مساله 1401)
نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند همه مریضان اسلام را و مجروحین لبنان و غزه را شفای عاجل دهد به برکت صلوات
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
