بیان بین الصلاتین
آثار محبت اهل بیت علیهم السلام ۱ 
گفتار روز
توضیحات
هر کار نیک و بدی در دنیا و آخرت آثار و نتایجی دارد; دوستی اهل بیت علیهم السلام نیز آثار فراوانی دارد که برخی ذکر میشود:
1-حشر با اهل بیت علیهم السلام در روز قیامت :
امام علی علیه السلام فرمود: «من احبنا کان معنا یوم القیامة و لو ان رجلا احب حجرا لحشره الله معه;) هر که ما را دوست بدارد، در روز قیامت با ما خواهد بود و اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با آن محشور خواهد کرد.» (امالی صدوق، ص 209)
2- بالاترین درجات بهشت: امام علی(علیه السلام) فرمود: اهل بهشت به منازل شیعیان ما (در بالاترین درجات آن) نگاه می کنند همانطوری که انسان به ستارگان می نگرد.» (بحارالانوار، ج 8، ص 148)
3- رسیدن به مقام شهید :
حضرت علی علیه السلام فرمود: میت شیعه ما صدیق و شهید است چون که امر ما را تصدیق نموده و به خاطر ما دوستی و دشمنی نموده است و از این کار خود، خدای عز و جل را اراده کرده است.» (الخصال ،ج1،ص636)
4- چشم روشنی در هنگام مرگ
روزی حارث همدانی به حضور علی علیه السلام آمد. امام علیه السلام از علت آمدن او جویا شد. او گفت: عشق و علاقه به شما مرا به اینجا کشانیده است. حضرت در تایید سخن او فرمود: «به خدا همین طور است. هیچ انگیزه ای جز محبت ما تو را به اینجا نیاورده است.» آن گاه علی علیه السلام به عنوان تشکر از اظهار علاقه این دوست صمیمی خویش، به او فرمود: «بدان که هیچ بنده ای از دوستان ما نمی میرد مگر اینکه در هنگام مردن، مرا آن طوری که دوست دارد می بیند و همچنین از دشمنان و مخالفین ما هم کسی نمی میرد تا اینکه در هنگام مرگ، در حالی که دلش نمی خواهد، مرا می بیند و شرمنده می شود(اعلام الدین دیلمی، ص 448)
ای که گفتی فمن یمت یرنی -جان فدای کلام دل جویت
کاش روزی هزار مرتبه من -مردمی تا بدیدمی رویت
خداوند توفیق محبت به همراه اطاعت از اهل بیت علیهم السلام را به ما عنایت فرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
راه های دعوت مردم به خدا و دین
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
خداوند در قرآن می فرماید: ادعُ إِلىٰ سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ َجادِلهُم بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ ؛ با حکمت استدلال و پند نیکو به سوی پروردگارت بخوان.» (نحل/ 125)
برای دعوت مردم به سمت دین و خدا راههای وجود دارد که به برخی اشاره میشود:
1- یادآوری نعمت ها و رحمت های الهی: برای ایجاد علاقه به خدا باید عظمت نعمت های او برای مردم یادآوری شود. گاهی نعمت های کلی مانند نعمت سلامتی و حیات، نعمت علم و ایمان و گاهی نعمت های جزئی مانند نعمت چشم و لب و دهان
2- تحریک عواطف
خداوند متعال از این شیوه برای تربیت انسان ها استفاده می کند به طور مثال برای دور نمودن مردم از غیبت کردن، آن را به خوردن گوشت برادر مرده تشبیه می کند که با توجه به نفرت انسان از مرده خواری عواطف و احساسات را برمی انگیزد: آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده اش را بخورد(آیه12 حجرات)
3- تبلیغ عملی :امام صادق(علیه السلام)می فرماید: کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم؛با غیر زبان هآیتان مردم را دعوت کنید.( کافی،ج 2، ص 78)
و از امام علی(علیه السلام)نقل شده :هر کس خویش را پیشوای دیگران قرار داد، باید اصلاح خویش را بر اصلاح دیگران مقدم بدارد و پیش از آن که مردم را با زبان خود دعوت نماید، با سیرت و رفتار خود دعوت کند(نهج البلاغه، حکمت 73)
خداوند ما را عالم و عامل به دین قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
بنیانگذار دهه محرم امام رضا(علیه السلام) هستند که فرمودند: پدرم هنگامی که ماه محرم فرا می رسید خنده کنان دیده نمی شد و گرفتگی و غمگینی بر ایشان غالب می شد تا اینکه ده روز سپری می شد و هنگامی که روز دهم می شد آن روز روز مصیبت و گریه اش می بود و می فرمود: این روزی است که در آن امام حسین علیه السلام را کشتند(وسائل الشیعه، ج ۱۴ ،ص ۵۰۵)
1-بخشش گناهان:امام رضا(علیه السلام) فرمود: ای پسر شبیب! اگر بر حسین علیه‌السّلام گریه کنى تا اشک‌هایت بر گونه هایت روان شود، خداوند هر گناهى که کردى از کوچک و بزرگ و کم و زیاد می آمرزد.( بحارالأنوار ؛ ج ۴۴ ؛ص ۲۸۶ )
2-بهشت کنار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم باشد: امام رضا(علیه السلام) فرمود: اگر شاد میشوی که در غرفه هاى ساخته‌شده در بهشت با پیغمبر و آلش علیهم السّلام ساکن شوى، بر قاتلان حسین علیه‌السّلام لعنت بفرست وفرمود: اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگین و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو باد به ولایت ما، زیرا اگر کسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قیامت او را با آن سنگ محشور خواهد کرد. .( عیون أخبارالرضا(ع)، ج1 ص 299)
3-شادی و سرور در قیامت: امام رضا(علیه السلام) فرمود: هر که روز عاشورا روز مصیبت و اندوه گریه او باشد حق تعالی روز قیامت را برای او روز شادی و سرور گرداند و دیده گانش در بهشت به نور ما روشن شود. ((علل الشرائع ،ج2،ص227)
4-ثواب شهدای کربلا بردن: اگر شاد میشوی که ثوابی مانند ثواب کسانی که با حسین علیه‌السّلام شهید شدند برای تو باشد، هر وقت به یادش افتادى بگو: «یا لَیتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً»: «ای کاش با آنها بودم تا به فوز عظیمى مى رسیدم».
خداوند ما را درقیامت با اهل بیت علیهم السلام محشورفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
- بسم الله الرحمن الرحیم
در اسلام داشتن برنامه ی صحیح اقتصادی در امور زندگی از نشانه های انسان پرهیزکار و با ایمان معرفی شده است، چنان که امام رضا (علیه السلام) می فرمایند: «تا سه خصلت در آدمی نباشد، حقیقت ایمان او کمال نیابد: ژرف شناختن دین، اندازه نگه داشتن در زندگی و پایداری در مصیبت ها(بحار، ج59، ص142)
از دیدگاه امام هشتم (علیه السلام) هم کسی که در مصرف، به خود و خانواده خود سخت می گیرد و در مصرف، خسَّت می ورزد، از جاده ی مستقیم بیرون است و هم آن که اسراف کرده و زیاده روی می کند. امام رضا (علیه السلام) هر دو شیوه را ناپسند می شمارند.
-از دیدگاه امام رضا (علیه السلام) ارزش معنوى کار چنان است که مقام کارگر را بالاتر از جهادگران در راه خدا مى دانند: «آنکه با کار و کوشش در جستوجوى مواهب زمینى براى تأمین خانواده خویش است، پاداشى بزرگتر از مجاهدان در راه خدا دارد.» ( تحف العقول»، ص 808)
امام رضا (علیه السلام) درباره ی چگونگی تأمین مخارج زندگی و خانواده فرمودند ؛ پرداخت مخارج خانواده میان دو مرز قرار دارد: مرز اسراف و زیاده روی و مرز اقتار و تنگ نظری و خسَّت و ایجاد کمبود. (بحار ، ج68، ص347)
خداوند ما را جزء یاران بامعرفت امامان علیهم السلام قراردهد به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
امام رضا (علیه السلام) درباره معرفت امامان معصوم فرموده اند: «من مات و لم یعرفهم مات میتة جاهلیة؛ هر کس بمیرد و امامان را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است » (عیون أخبار الرضا (علیه السلام) ج2ص121) بر اساس این حدیث رضوی، معیار و مرز بین مرگ در جاهلیت و اسلام، معرفت امام است. انسان هرچه از اسلام بپذیرد، ولی سرانجام امامان را نشناسد، در کفر، شرک و مرگ جاهلی جای دارد
--طبق حدیث سلسله الذهب،شرط نجات از جهنم،توحید است که امام رضا علیه السلام فرمود: بشروطها وانا من شروطها(التوحید صدوق،ص25):
یعنی اولا شرط پذیرش توحید،قبول ولایت امام است.ثانیا: امام رضا علیه السلام فرمود من، نه امام اول یا سوم یا ششم؛ چون شیعیان 4 امامی و 6امامی و واقفی تا امام رضا را قبول دارند ولی امام هشتم راقبول ندارند که قبول نیست؛
ثالثا: امام رضا علیه السلام زمانی که فرمود(من جزء شروطم ،امام رضا، امام زنده آن زمان بود ،ولی الان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛امام این عصرهستند و بدون پذیرش امام زنده مرگ جاهلی میشود؛ چون طبق فرمایش امام رضا(علیه السلام) در هردوره ای امامی هست وگرنه زمین اهلش را در خود فرومیبرد (عیون أخبار الرضا (علیه السلام)؛ج2؛ص264)؛ چون ائمه واسطه فیض خلقت هستند(زیارت جامعه کبیره)
-- امام رضا (علیه السلام) در حدیثی شرط درخواست شفاعت برای زائر خویش را در روز قیامت عارف به حق امام بودن ذکر کرده اند (بحار، ج ١٠٢،ص ٣٣)
مطمئنا معرفت به امام باید با اطاعت همراه باشد و گرنه سودی ندارد.
خداوند ما را جزء یاران بامعرفت امامان علیهم السلام قراردهد به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
برادر امام رضا سلام الله علیه ،درباره عالم آل محمد نامیدن امام رضا (علیه السلام ) می‌گوید که پدرم به فرزندانشان می‌فرمودند: هَذَا أَخُوکُمْ علی‌بن‌موسی عَالِمُ آل‌محمدٍ فَاسْأَلُوهُ عَنْ أَدْیَانِکُمْ وَ احْفَظُوا مَا یَقُولُ لَکُمْ... (این برادر شما علی، عالم آل‌محمد است. مسائل خود را از وی بپرسید و مطالب او را نگهداری کنید. من از پدرم، جعفربن‌محمد، شنیدم مکرر می‌گفت: عالم آل‌محمد در صُلب توست و کاش من او را می‌دیدم. وی با امیرالمؤمنین هم‌نام است و علی نام خواهد داشت.) (بحار،ج۴۹،ص100)
هر یک از انبیاء الهی و اوصیاء آنان، وقتی برای تبلیغ در سطح جامعه حضور می یافتند، روش خود را بر مبنای شرایط جامعه تعریف می کردند. در حقیقت پیامبر و امام علیهم السلام به سلاحی مجهز می شدند که طاغوت زمان به آن سلاح مسلط و مجهز بود. آنان از ابزاری استفاده می کردند که در بین جامعه رواج داشت.
مثلاً در عصر حضرت موسی(علیه السلام)، سحر و جادو رایج بود. لذا حضرت موسی(علیه السلام) عصا را به اژدها تبدیل کرد ودر عصر حضرت عیسی(علیه السلام)، پزشکی رونق داشت. بنابراین حضرت عیسی(علیه السلام) امراض صعب العلاج را معالجه می کرد بلکه مرده را نیز زنده می کرد.و در عصر پیامبر خاتم(صلی الله علیه و آله )، ادبیات به سر حد کمال خود رسیده بود. لذا قرآن کریم بعنوان معجزه ی جاودان پیامبر عرضه می شود .
در زمان حضرت رضا(علیه السلام) فرقه های مختلف فکری نیز به تبلیغ اعتقاد و سیره خود می پرداختند. مأمون عباسی بعنوان خلیفه وقت نیز فرهنگ و زبان تمدن دوران را آموخته بود. بغیر از زبان عربی، به دو زبان فارسی و یونانی که از دو کشور صاحب تمدن بودند نیز آشنا بود. او به علماء عصر خود دستور داد که تمام آثار یونان را به زبان عربی ترجمه کنند.
امام رضا(علیه السلام) در قامت وصی پیامبر(صلی الله علیه و آله )، با توجه به مقتضای زمان برای نشر معارف اسلامی در مقابله با مکر مأمون، به تبلیغ و تبیین و روشنگری عالمانه معارف دین پرداختند و با سران همه ادیان نیز مناظره کردند؛ لذا با اینکه همه امامان علیهم السلام عالم بودند،ولی امام هشتم علیه السلام به عنوان عالم آل محمد صلی الله علیه و آله نامیده شدند.
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
بسم الله الرحمن الرحیم
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: از نشانه های قبولی حج این است که انسان هنگامی که از زیارت خانه خدا به وطن باز می گردد، از گناهانی که بر آن پایبند بوده است برگردد، و اگر از حج برگشت و بر اعمال زشتی که قبل از رفتن انجام می داد پافشاری داشته باشد، نشانه این است که حج او مردود و مورد قبول خداوند نیست(مستدرک الوسائل، ج 10، ص 166)
1.دوری از گناهان:بنابراین طبق حدیث نقل شده، شرط قبولی زیارت این است که گناهان قبل از سفر زیارتی را دوباره انجام ندهد
2.احساس آرامش قلبی و نشاط داشتن:یکی از نشانه ها این است که فرد احساس آرامش می کند،خدا می فرماید: أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ(28 رعد) و زیارت نوعی ذکر خداست
3. داشتن شرایط مثل اخلاص داشتن : یکی از راه‌ها آن است که انسان اعمال و عبادات و زیارتش را طبق شرایط و آدابی که در شرع بیان شده است انجام دهد که در این صورت احتمال قبولی آن زیاد است زیرا اگر اعمال برابر شرایط انجام شود، امّا مورد پذیرش قرار نگیرد نقص غرض لازم میآید که از خدای حکیم چنین کاری محال است
بنابرین فرد باید شرایط قبولی زیارت را داشته باشد ازجمله: قبول ولایت: هر که ولایت ما را نپذیرد و به رهبری ما گردن ننهد، خدا عملی را از او بالا نمی برد». (کافی: ج 1، ص430)
امام رضا علیه السلام فرمود: (کلمه لااله الاالله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی بشروطها و انا من شروطها)(التوحید صدوق،ص25) یعنی عبادت و توحید زمانی موثر است که ولایت امام زنده (انا) را قبول کند
خداوند زیارت ما را به کرمش قبول بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
امام خامنه ای حفظه الله برای زیارت آدابی ذکر کرده اند که عرض میشود:
1- به حضور امام علیه السلام توجه کنید: شرط اوّل قبولی زیارت این است که با حضرت «ملاقات» کنید؛ یعنی رفتنِ حرم و آمدن، صِرف رفتن به یک مکان و بیرون آمدن نباشد؛ آن‌جا یک یک روح والایی حضور دارد؛ به این حضور توجّه بکنید.
2- با امام علیه السلام حرف بزنید: «به چشم دیدن» لازمه‌ی ملاقات نیست؛ او هست و سخن شما را می شنود، حضور شما را می بیند، شخص شما را می بیند، با او حرف بزنید؛ این شد زیارت. زیارت یعنی همین ملاقات.
3- سلام بدهید: انسان وقتی به ملاقات کسی می رود، با او احوالپرسی می کند، به او سلام می کند؛ همین، در ملاقات روح مطهّر ائمّه (علیهم‌السّلام) و اولیای الهی هم لازم است؛ باید رفت، سلام کرد، عرض ادب کرد.
4- با دل حرف بزنید: با دل حرف بزنید. سعی کنید ولو دو دقیقه، ولو پنج دقیقه، دل را فارغ کنید از بقیّه‌ی شاغلها و متّصل کنید به معنویّتی که در آن‌جا حضور دارد و حرفتان را بزنید.
5- در زیارت به مخاطب آن متوجه باشید: در حالی‌که متن زیارت را می خوانید، ولو معنایش را هم ندانید، متوجّه باشید دارید خطاب به چه کسی می خوانید. اگر این شد، آن وقت می شود زیارت.
6- دلتان به امام علیه السلام متصل باشد: بعضی‌ها خیال می کنند باید بروند حتماً به ضریح بچسبند! اینها چون دلهایشان وصل نمی شود، می خواهند جسمها را وصل کنند؛ چه فایده دارد؟ یکی هم ممکن است دورتر باشد، امّا دلش متّصل باشد؛ این خوب است
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود:
1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید.
یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست.
صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد.
2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (علیه السلام) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند.
3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد که زائر پس از اتمام ایام زیارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام کند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِیارَةِ قُبُورِکُمْ)
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود:
1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر.
2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود
3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد.
مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم.
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
معنای زیارت، آن است که انسان با انگیزه بزرگداشت و انس گرفتن و دیدار با کسی به وی روی آورد .
1.زیارت ریشه در میل فطری انسان به کمال دارد. به این معنا که زائر امام را به عنوان انسان صاحب تمام کمالات می شناسد و چون میل به کمالات دارد به زیارت امام می رود.
2.زیارت از مصادیق تعظیم شعائر است خداوند در قران کریم می فرماید : وَمَنْ یُعَظِّمَ شعائِرَ اللّه فَإنَّها مِن تَقْوی القلوب(حج/23) تعظیم شعائرنشانه تقوای فرد است. بنابر این زیارت عمل به دستور خدا، و تقوای الهی است.
3.زیارت نشانه صداقت و راستی زائر در دوستی وی با امام است. دوستدار امام برای اینکه محبت خود را به ایشان نشان دهد به زیارت آنان می رود.
4.زیارت زنده نگه داشتن نام، مکتب و روش امام است. زائر در حقیقت با زیارت خود باعث بقاء حیات علمی و معنوی امام در زندگی خود می گردد.
5.زیارت اعلام و ابراز محبت به خدا است؛ چرا که دین چیزی جز محبت نیست. ائمه محب و محبوب خدا هستند و حب و دوستی محبوب خدا، دوستی خود خدا است. زیارت مرقد مطهر اهل بیت (علیهم السلام) جلوه هایی از این عشق و محبت و دلدادگی است.
خداوند ما را جزء زائرین حقیقی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
زیارت آثار فراوانی دارد که برخی ذکر میشود:
-1 ایجاد پیوند معنوى با خاندان عصمت و تشدید علاقه و محبت به آنان: محبت به اهل بیت علیهم السلام موجب مى‌شود که زائر آن بزرگان را الگوى خویش سازد و در جهت همسویى فکرى و عملى با آنان بکوشد؛ همچنان که در قسمتى از زیارت، از خدا مى‌خواهد زندگى و مرگش را یکسره همانند آنان قرار دهد: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد».
2- استمداد از ائمه علیهم السلام برای حل مشکلات معنوی و مادی:بی تردید انسان در زندگی خود با مسائلی درگیر است که چه بسا از حل آنها عاجز است. توسل و استمداد از روح بزرگ ائمه علیهم السلام: در حل این مشکلات کمک می‌کند؛ زیرا خاندان پیامبر علیهم السلام، بندگان مقرب خداوند و واسطة فیض او هستند؛ پس شفاعت آنان نزد پروردگار پذیرفته شده است.
3-تقرب به خدا:یکی از آثار زیارت اهل بیت علیهم السلام: و بزرگداشت نام و یاد آنان، تقرب به خدا و جلب عنایات ویژة اوست؛ چنان که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند: خداوند قبر تو و فرزندانت را بقعه‌هایی از بقعه‌های بهشت،قرار داده و بسیار به زیارت قبور شما آیند تا موجبات تقرب به خدا و دوستی پیغمبرش را فراهم سازند.( میزان الحکمه، ج5، ص2282)
4-بهره‌مندی از شفاعت و آمرزش گناهان: از اموری که انسان را به رحمت الهی امیدوار می‌سازد، شفاعت مقربان درگاه الهی و واسطه قرار دادن آنان است. قرآن مجید مؤمنان را به یافتن وسیله و راه برای تقرب به خداوند سفارش کرده، می‌فرماید: (یَا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَابْتَغُوا إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ) (مائده : 64) ؛ امام رضا(علیه السلام) می‌فرماید:هرکس زیارت کند، من و پدرانم در روز قیامت شفیع او خواهیم بود(من لایحضره الفقیه، ج2، ص584).
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود:
1-شناخت امام(علیه السلام): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم.
2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است.
3-اعتقادبه زنده بودن امام: در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّریفِ فی غَیْبَتِهِ کَما أَعْتَقِدُها فی حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَکَ وَخُلَفآءَکَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ أَحْیآءٌ، عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ، یَرَوْنَ مَقامی، وَیَسْمَعُونَ کَلامی، وَیَرُدُّونَ سَلامی) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُون)
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
امام رضا(علیه السلام ) موقع خداحافظی ،بارهابا قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله ) و آله وداع میکرد و با صدای بلند می‌گریست و می‌فرمود: « فَإِنِّی أَخْرُجُ مِنْ جِوَارِ جَدِّی ص فَأَمُوتُ فِی غُرْبَةٍ وَ أُدْفَنُ فِی جَنْبِ هَارُونَ؛ من از کنار جدّم می‌روم و در غربت می‌میرم و در کنار قبر هارون دفن می‌شوم(عیون، ج2، ص217)
چرا به امام رضا(علیه السلام) غریب می‌گویند؟
اولا : لقب غریب الغرباء در ادعیه برای امام حسین(علیه السلام) نقل شده است(اقبال الاعمال، ج۳، ص۳۴۷) نه برای امام رضا(علیه السلام)؛ البته لقب غریب برای امام رضا(علیه السلام) توسط امام علی و امام صادق و خود امام رضا(علیه السلام) نقل شده است(کافی، ج4، ص147 و ج4، ص581)
علت غربت امام رضا(علیه السلام) چیست؟
1. جدایی از خانواده و قبر پیامبر وشهادت در غربت:همانطور که در حدیث بالا نقل شد، امام موقع خداحافظی گریه می کرد و خودش را غریب نامید واین غربت به زور توسط مامون انجام شد.
2. دفن کنار هارون: یکی دیگر از دلایل غربت امام رضا(علیه السلام) دفن شدن او در کنار هارون الرشید است. مسلماً هیچ مؤمنی دوست ندارد در کنار قاتل پدر خود دفن شود(حدیث بالا)
3. انکار امامت حضرت توسط شیعیان و نمایندگان پدر بزرگوارش:وکلای امام کاظم (علیه السلام) امامت امام رضا (علیه السلام) را انکار کرده ،و به خاطر اینکه اموال را به صاحب اصلی ندهند، ادعا کردند که موسی بن جعفر(علیه السلام ) زنده است و غایب شده و روزی برای برپا ساختن عدل به روی زمین باز خواهد گشت(کافی، ج۴، ص۱۴۷ و ج۴، ص۵۸۱)
4. انکار امام جواد علیه‌السلام به عنوان فرزند حضرت:برخی از مردم و حتی نزدیکان امام گفتند:تو امام نیستی چون فرزند نداری،با اینکه امام،حضرت جواد را به عنوان جانشین معرفی کرده بود وجواد الائمه را به عنوان فرزند ایشان قبول نکردند و برخلاف میل امام، نسب شناسی آوردند و او تایید کرد و با این قضیه امام را گریاندند.( کافی، ج ۱، ص ۳۲۲)
5. تحمیل ولایت عهدی بر امام رضا علیه‌السلام:بدون شک امام رضا علیه‌السلام، با خواست و اجبار مامون از مدینه خارج و به مرو آمد. (عیون ، ج ۲، ص ۲۱۷) و ولایت عهدی، بر امام تحمیل شد تا امام را دوستدار دنیا معرفی کند
6. مامون ادعای محبت امام را میکرد و حتی ادعای شیعه بودن داشت و خودش امام را شهید کرد،ولی مردم با دیدن تظاهر و ریاکاری های مأمون فریفته رفتار او شده و گمان داشتند که امام در آسودگی بوده و به مرگ طبیعی از دنیا رفته است و مامون با ظاهرسازی در شهادت امام گریه میکرد(عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 241)
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
فلسفه حجاب و عفاف درجامعه و علت بی حجابی در کلام امام رضا(علیه السلام) بیان میشود:
1-فلسفه حجاب و عفاف:امام رضا علیه السلام درباره فلسفه حجاب و حرام بودن نگاه به نامحرم فرمودند: لِمَا فِیهِ مِنْ تَهْیِیجِ الرِّجَالِ وَ مَا یَدْعُوا التَّهْیِیجُ اِلَی الْفَسَادِ وَ الدُّخُولِ فِیمَا لَا یَحِلُّ ...:«نگاه کردن به موهای زنان شوهردار وغیرشوهردار، حرام است؛ زیرا این نگاه، مرد را تهییج و تحریک می‌کند. و تهییج، شخص را به فساد و داخل شدن در حرام و اعمال ناپسندیده می‌کشاند(علل الشرایع،ج 2، ص 565)
2- یکی از عوامل تشویق زنان به حجاب و عفاف
روزی حسن بن جهم به محضر امام رضا علیه السلام مشرف شد. وی متوجه شد که حضرت، ظاهری آراسته دارد و خضاب هم کرده است. با تعجب پرسید: «خضاب کرده‌اید؟» امام فرمود: بله، با حنا و برگ نیل خضاب کرده‌ام؛ مگر نمی‌دانی که این کار، سودی فراوان دارد؛ از جمله آنکه همسر تو دوست دارد در تو همان زیبایی و آراستگی را ببیند که تو دوست داری در او ببینی (مکارم الأخلاق طبرسی، ص 81)
3-یکی از علل بی عفتی در جامعه:
حضرت رضا علیه السلام در سخن دیگری فرمود:زنان یهود از عفت بیرون رفتند و فاسد شدند، و چنین نشدند مگر به دلیل کم‌توجهی شوهران به آرایش و نظافت خود.» (مکارم الأخلاق طبرسی، ص 80)
البته دلیل دیگر حجاب، اذیت نشدن خود زنان است که قرآن می فرماید: ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ(آیه 59 احزاب)
خداوند حجاب اسلامی را به زنان و غیرت اسلامی را به مردان عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمدو آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
اهل سنت از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که در مورد زیارت امام رضا(علیه السلام) فرمودند: ستدفن بضعه منی بخراسان لا یزورها مومن الا اوجب الله له الجنه و حرم جسده علی النار:«پاره‌ای از تن من در خراسان مدفون خواهد شد. هر مؤمنی به زیارت او برود، خداوند بهشت را بر او واجب و آتش جهنم را بر بدن او حرام خواهد کرد ( ینابیع الموده قندوزی، ص341+ فرائد السمطین، ج 2، ص 188 )
فضایل زیارت امام رضا(علیه السلام ) مخصوص شیعیان نیست،بلکه در کتب اهل سنت نیز نقل شده است که برخی ذکر میشود:
- عایشه از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند که فرمود: «کسی که فرزندم در طوس را زیارت کند، گویی یک حج به‌جا آورده است. عایشه پرسید: یک حج؟ حضرت در پاسخ فرمود: دو حج. عایشه پرسید: دو حج؟ حضرت پاسخ داد: سه حج. عایشه ساکت شد. سپس حضرت فرمود: اگر سکوت نمی‌کردی تا هفتاد حج برمی‌شمردم ( ینابیع الموده، قندوزی حنفی، ، ص341)
-علمای اهل سنت از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) نقل کرده اند که فرمود: زود است که پاره اى از تن من در خراسان دفن شود. هیچ غصه دارى او را زیارت نمى کند جز آن که خداوند غصّه او را برطرف خواهد کرد و هیچ گناهکارى او را زیارت نمى کند جز آن که خداگناهش را بیامرزد.( مودة القربى، ص 140، ینابیع المودة، ص 265)
-ابن حبان یکی از بزرگان اهل سنت در کتابش گوید: هنگامى که طوس بودم هیچ گرفتارى بر من عارض نمى شد جز آن که به زیارت قبر على بن موسى الرضا ـ صلوات الله على جدّه و علیه ـ مى رفتم و از خداوند متعال مى خواستم که آن گرفتارى را از من دور کند، خداوند نیز دعایم را مستجاب کرده و آن گرفتارى ها را از من برطرف مى ساخت. و این مطلبى است که به طور مکرّر آن را تجربه نموده ام و در هر بار نیز گرفتارى ام برطرف شده است. خداوند ما را بر محبّت مصطفى و اهل بیتش ـ صلى الله علیه و علیهم اجمعین ـ بمیراند»(الثقات، ج ۸، ص ۴۵۶ و ۴۵۷)
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
بسم الله الرحمن الرحیم
چرا برخی از مرگ می ترسند؟
1. جهل :از امام جواد (علیه السلام)، سوال شد چرا مردم مرگ را دوست ندارند؟ حضرت فرمود :زیرا به حقیقت مرگ جاهل اند، اگر بدانند مرگ چیست و از دوستان خدا باشند مرگ را دوست خواهند داشت . سپس حضرت رو به سوال کننده کرد و فرمود: چرا کودک از خوردن دارو امتناع مى کند با اینکه دارو درد او را کاهش مى دهد و او را از بیمارى مى رهاند؟ آن شخص جواب داد: زیرا کودک فایده خوردن دارو را نمى داند. امام فرمود: به خدا سوگند! مرگ براى کسى که آمادگى دارد از آن داروى شفا دهنده مفیدتر است ... (معانی الاخبار، ص290)
2. ترس از حسابرسی اعمال:یکی دیگر از علل ترس از مرگ، بیم از حسابرسی اعمال است.این عامل به آن گروه از انسانها اختصاص دارد که از یک سو به معاد اعتقاد دارند و از سوی دیگر از اعمال خویش راضی نیستند.بدیهی است که این دسته از گنهکاران به شدت از مرگ می‌ترسند، شخصی از امام مجتبی ( علیه السلام ) پرسید: به چه دلیل ما مرگ را ناخوشایند می‌دانیم؟ امام ( علیه السلام ) پاسخ دادند:«زیرا شما آخرت خویش را (به دلیل گناهان و اعمال زشت) ویران ساختید و دنیای خود را آباد کردید و دوست نمی‌دارید که از آبادی به ویرانی روید.»( بحارالانوار، ج6، ص129)
3. .دلبستگی شدید به دنیا:یکی دیگر از عوامل مهم ترس از مرگ، دلبستگی شدید به دنیاست به گونه‌ای که از آخرت خویش کاملا غافل گردد و حیات دنیوی را هدف نهایی خود قرار دهد
امیرالمومنین على (علیه السلام) مى فرماید: مَنْ کانَتِ الدُّنْیا هِمَّتَهُ اِشْتَدَّ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِراقِها ... هر کس دنیا نهایت همتش شود هنگام جدایى از آن سخت حسرت مى خورد(من لا یحضره الفقیه، ج۴ ،ص ۳۸۲)
4. فراهم نساختن ره توشه آخرت: حضرت على (علیه السلام) در یکى از فرمایشات حکمت آمیزشان مى فرماید: (آه مِنْ قِلَّةِ الزّادِ وَ طُولِ الطَّریقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظیمِ الْمُورِدِ(نهج البلاغة صبحی صالح ،ص 481)آه از کـمـى تـوشـه [ى راه آخرت ] و طولانى بودن راه و دور بودن سفر و بزرگ بودن مقصد و محلّ ورود.
خداوند توفیق عمل به دستورات دین را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن یکی از ویژگی‌های برجسته پیامبران را یاد مرگ می‌داند و می‌فرماید:«إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ»«ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم و آن یادآوری سرای آخرت بود( آیه 46 سوره ص)
در روایات اثرات فراوانی برای یادآوری مرگ و قیامت ذکر شده است که به برخی اشاره می کنیم:
1. مانع انجام دادن کارهاى زشت میشود: «مرگ برهم زننده لذت ها، تیره کننده شهوت ها و نابودکننده آرزوها را به یاد آرید؛ آن گاه که به کارهاى زشت شتاب مى آرید»(نهج البلاغه ،خطبه ۹۹)
2. موجب انجام دادن اعمال و کردار نیک مى شود: «آن که مرگ را چشم داشت، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت. (نهج البلاغه، کلمات قصار ۳۱)
3. کاهش دوستی دنیا: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند :« مرگ را بسیار یاد کنید؛ زیرا یاد مرگ از میل و رغبت به دنیا می کاهد».
4. رضایت به مقدار کم دنیا: امام علی علیه السلام فرمودند: کسی که بسیار یاد مرگ کند، به مقدار کمی از دنیا راضی می شود. (نهج البلاغه، کلمات قصار ۳۴۹)
چون حکایت دنیابه فرموده حضرت عیسی مثل : حکایت کسی است که از آب دریا می نوشد. هر چه بیشتر بنوشد، بر عطش او افزوده شود تا او را بکشد».
خداوند حب و دوستی دنیا را از دلهای همه برطرف بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم
چرا برخی از مرگ می ترسند؟
1. جهل :از امام جواد (علیه السلام)، سوال شد چرا مردم مرگ را دوست ندارند؟ حضرت فرمود :زیرا به حقیقت مرگ جاهل اند، اگر بدانند مرگ چیست و از دوستان خدا باشند مرگ را دوست خواهند داشت . سپس حضرت رو به سوال کننده کرد و فرمود: چرا کودک از خوردن دارو امتناع مى کند با اینکه دارو درد او را کاهش مى دهد و او را از بیمارى مى رهاند؟ آن شخص جواب داد: زیرا کودک فایده خوردن دارو را نمى داند. امام فرمود: به خدا سوگند! مرگ براى کسى که آمادگى دارد از آن داروى شفا دهنده مفیدتر است ... (معانی الاخبار، ص290)
2. ترس از حسابرسی اعمال:یکی دیگر از علل ترس از مرگ، بیم از حسابرسی اعمال است.این عامل به آن گروه از انسانها اختصاص دارد که از یک سو به معاد اعتقاد دارند و از سوی دیگر از اعمال خویش راضی نیستند.بدیهی است که این دسته از گنهکاران به شدت از مرگ می‌ترسند، شخصی از امام مجتبی ( علیه السلام ) پرسید: به چه دلیل ما مرگ را ناخوشایند می‌دانیم؟ امام ( علیه السلام ) پاسخ دادند:«زیرا شما آخرت خویش را (به دلیل گناهان و اعمال زشت) ویران ساختید و دنیای خود را آباد کردید و دوست نمی‌دارید که از آبادی به ویرانی روید.»( بحارالانوار، ج6، ص129)
3. .دلبستگی شدید به دنیا:یکی دیگر از عوامل مهم ترس از مرگ، دلبستگی شدید به دنیاست به گونه‌ای که از آخرت خویش کاملا غافل گردد و حیات دنیوی را هدف نهایی خود قرار دهد
امیرالمومنین على (علیه السلام) مى فرماید: مَنْ کانَتِ الدُّنْیا هِمَّتَهُ اِشْتَدَّ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِراقِها ... هر کس دنیا نهایت همتش شود هنگام جدایى از آن سخت حسرت مى خورد(من لا یحضره الفقیه، ج۴ ،ص ۳۸۲)
4. فراهم نساختن ره توشه آخرت: حضرت على (علیه السلام) در یکى از فرمایشات حکمت آمیزشان مى فرماید: (آه مِنْ قِلَّةِ الزّادِ وَ طُولِ الطَّریقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظیمِ الْمُورِدِ(نهج البلاغة صبحی صالح ،ص 481)آه از کـمـى تـوشـه [ى راه آخرت ] و طولانى بودن راه و دور بودن سفر و بزرگ بودن مقصد و محلّ ورود.
خداوند توفیق عمل به دستورات دین را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42.) خدا، جان مردم را مىگیرد.
و در جاى دیگر مى فرماید: «یتوفّاکم ملک الموت» (سوره سجده، آیه 11.) ملک الموت «عزرائیل»، جان مردم را مىگیرد.
و جایى دیگر مى فرماید: «تَوفّته رُسُلنا» ( سوره انعام، آیه 61.) فرشتگان، جان مردم را مىگیرند.
هر سه تعبیر قابل قبول است. چنانکه وقتى شما به یک ساختمان نگاه مىکنید، مىتوانید بگویید:
این ساختمان را مهندس و معمار ساخت، این ساختمان را بنّا و کارگران ساختند، این ساختمان را صاحبش ساخت، نسبت ساختن خانه به همه اینها درست است.
چنانکه مى توان گفت: کلید، در را باز کرد، دستم در را باز کرد، خودم در را باز کردم، زیرا کلید در اختیار دست و دستم در اختیار من است.
در آیات فوق نیز شاید این گونه باشد: فرشتگان جانها را مىگیرند و به عزرائیل تحویل مىدهند و عزرائیل جانها را به خدا تحویل مىدهد.
یا منظور این است که: جان افراد عادى را فرشتگان مىگیرند، جان افراد برجسته را عزرائیل مىگیرد و جان اولیاى الهى را خداوند مىگیرد.
خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
