بیان بین الصلاتین

حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت وفات حضرت زینب سلام الله علیها. 

حضرت زینب کبری (علیهاالسّلام)، با حفظ حجاب، عفاف و کرامت خویش، در تمام لحظات زندگی حماسه‌ای از حضور عزت‌مندانه همراه با حجاب را آفرید. لذا یکی از دغدهای این بانوی بزرگوار حفظ حجاب و پوشش بود که به جهت اهمیت چند نکته در این زمینه اشاره می شود:

پوشش مورد رضای خدا و اهل بیت این است که اولا لباس مورد نظر تمام بدن بجز گردی صورت و دست ها تا مچ را بپوشاند لذا لباسهای کوتاه یا شال یا روسری که موی زن را به صورت کامل نمی پوشاند یا لباسهای نازک و بدن نما، پوشش شرعی محسوب نمی شود. علاوه بر این لباس که خانم در برابر نامحرم استفاده می کند زینتی نباشد و زینت های خانم را بپوشاند. بنابر این خواهری که صورت خود را آرایش کرده یا به ناخن دستهایش لاک زده یا از لنزهای رنگی زینتی استفاده کرده و آشکار است، پوشش شرعی محسوب نمی شود.

رعایت حجاب و پوشش در برابر نامحرم واجب است و تفاوتی میان فامیل یا غیر فامیل یا نزد پزشک نیست و همچنین تفاوتی میان مکان های زیارتی و مجالس عروسی یا عزاداری نمی باشد.

مردان در برابر حجاب همسران و دخترانشان مسئول هستند یعنی نسبت به دختران از همان کودکی باید آنها را با حجاب و دوری از نامحرم عادت بدهند و نسبت به همسران هم با شرایط امر به معروف کنند.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.


انشا الله به توفیق الهی عفت و حیاء در جامعه هر روز بیشتر از گذشته فراگیر گردد، به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد

شب وفات حضرت زینب سلام الله علیها
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- 

امام باقر (علیه السلام) فرمودند:... وإن من علاماتِ خروجِه خروجُ السفیانیِّ من الشام وخروجُ الیمانیِّ [من الیمن] ومنادٍ ینادی مِن السماءِ: از نشانه های خروج امام مهدی (عجّل الله فرجه) خروج سفیانی از شام وخروج یمانی [از یمن] وندادهنده ای است که از آسمان ندا می دهد( کمال الدین، ص۳۲۸، باب۳۲، ح۷)

برای ظهور امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) 2گونه علامت وجود دارد:علائم غیرمتصل و غیر حتمی ظهور(حدود هزار علامت) ؛ و علائم متصل و حتمی ظهور(5 علامت)؛  که یکی از مهمترین علائم ظهور، قیام سیدیمانی از یمن(صنعاء) در همان سال ظهور(9ماه تا 15 ماه قبل ظهور) است که به ظهور پیوسته است

نکاتی درباره سید یمانی:

سید یمانی از یمن(صنعاء) است نه از عراق، افغانستان و ایران (کمال الدین، ص۳۳۱+ مختصر اثبات الرجعه، ص455+ الفتن، ص۱۷۴)

یمانی قیامش متصل به ظهور است و فقط چند ماه با ظهور همگانی امام فاصله دارد نه اینکه مثلا 20 سال فاصله باشد(الغیبه نعمانی، ص۳۱۶)

قیام یمانی و سید خراسانی(که هر دو طرفدار امام هستند) و خروج سفیانی از شام(دشمن امام) همزمان و نزدیک به هم  و پیوسته است نه اینکه فاصله داشته باشد(الغیبه للنعمانی، ص۲۶۲ باب۱۴، ح۱۳+ الغیبه للطوسی، ص۴۴۶+ کمال الدین، ص۳۲۸، باب۳۲، ح۷.)

یمانی سید است(نه کسی که سید نباشد و به دروغ عمامه سیاه ببندد) و از نسل زید بن علی(فرزند امام سجاد) است و از طرفی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف )از نسل امام باقر(علیه السلام ) برادر زید هست و مطمئنا فرزند امام(عج)، نمیتواند فرزند زید باشد( فلاح السائل، ص۱۷۱)

اسم یمانی در روایات (منصور،حسین) است نه اسم دیگری مثل احمد-البته قطعی نیست-(بحار، ج۵۱، ص۱۶۲ و معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۲۷۵)

خداوند ما را از فتنه های آخرالزمان نجات دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .ضمن تبریک ایام. یکی از اعمالی که در ماه رجب مومنین انجام می دهند خواندن نمازهای مستحبی است که به همین مناسبت به تفاوتهای نماز واجب و نماز اشاره می شود:

1. تمام نمازهای مستحبی را می توان بلند یا آهسته خواند در حالی که مردان باید حمد و سوره نماز مغرب و عشا و صبح را بلند بخوانند.

2. همه نمازهای مستحبی را می توان ایستاده یا نشسته خواند البته فرد سالم چنانچه بخوهد روی صندلی نماز مستحبی بخواند و سجده اش را روی میز انجام بدهد صحیح نیست. اما نمازهای واجب را مثل نماز ادا یا قضا  چنانچه فرد توانایی ایستادن را دارد حتی به مقدار یک رکعت یا کمتر از یک رکعت را داشته باشد باید ایستاده بخواند هر چند با کمک تکیه بر دیوار یا عصا باشد ونمی تواند نشسته بخواند .( رساله مراجع مسأله766- عروه الوثقی)

3. هیچ یک از نمازهای مستحبی اذان و اقامه ندارند درحالی که اذان و اقامه در نمازهای یومیه مستحب موکد است.

 (عروه الوثقی، احکام صلوات المندوبه، قبل از مسآله 1- عروه الوثقی، فی ما یستقبل له، قبل از مسأله 1)


 


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.

خداوند ما را از نمازگزاران قرار بدهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند درباره خمس می فرماید: وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَی وَالْیتَامَی وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیل إِنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ: بدانید که هر غنیمتی به دست شما رسید یک پنجم آن برای خدا و پیامبر و برای خویشاوندان [او] و یتیمان و بینوایان و در راه ماندگان است، اگر به خدا و آنچه در روز فرقان بر رسولش نازل کرد ایمان دارید(آیه 41 انفال)

1- در این آیه تأکیدهای ادبی متعددی وجود دارد: واعلموا، انّما، مِن شیءٍ، فَإنّ، لِلّه، إن کنتُم آمَنتُم که اهمیت بالای خمس را می‌رساند.  

2-معنای لغوی «غُنم» هر سود و منفعتی است که به دست انسان برسد، چه منفعت کسب باشد چه غنیمت جنگی یا هر سود دیگری.( مفردات، ج1، ص615؛ التحقیق، ج7، ص271.)

3-برخلاف آنچه احیاناً گمان مى شود این غنیمت تنها غنیمت جنگى نیست، گرچه آیه خمس در ضمن آیات جنگ آمده، زیرا اولًا لغت غنیمت تمام بهره ها را در بردارد، و ثانیا آیاتى مانند( فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ کَثِیرَة) غنیمتهایى بسیارى را هم از طرف خدا مقرر داشته، و آیا خدا هم جنگ مى کند تا غنیمتى جنگى داشته باشد؟! ومثلا :امام علی(علیه السلام) از کلمه غنیمت استفاده کرده و فرموده است: اغتنم المهل : فرصت ها و مهلت ها را غنیمت بشمارید(خطبه 76 نهج البلاغه) وپیامبر (صلی الله علیه و آله ) فرمود: خمس از هر چه انسان مالک شود اخراج می‌گردد(جامع الاحادیث، ج 8، ص 546)

4-علت خمس: امام صادق علیه السلام می‌فرماید: به راستی خداوندی که خدائی جز او نیست چون زکات را برای ما حرام کرده خمس را برای ما قرار داده است پس زکات را بر ما حرام کرده و خمس را برای ما (دادن خمس به ما) واجب کرده است(وسائل، ج 6، ص 337)

5-فلسفه خمس: امام رضا علیه السلام فرمود: «انَّ الْخُمْسَ عَوْنُنا عَلى دینِنا وَ عَلى عَیالاتِنا وَ عَلى مَوالینا؛ همانا خمس کمکى بر دین (و اهداف دینى)، خاندان و دوستان ماست»(جامع احادیث الشیعه، ج 8، ص 581)

6-مصرف خمس: در راه مصالح مسلمانان، توسعه و ترویج فرهنگ و معارف اسلامى، مصرف کند. از این رو، اداره شئون مقام ولایت و رهبرى، تقویت مراکز دینى و اسلامى، تقویت بنیه اقتصادى حکومت اسلامى، تضمین استقلال آن، رفع محرومیت ها و نیازمندى هاى جامعه (به ویژه سادات) و... از آثار و برکات خمس خواهد بود

خداوند توفیق عمل به دستورات دین را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم

علت باران و برف بیشتر برای کفار و گنهکاران؟

1.عوامل بارش زیاد است و منطقه جغرافیایی  حتما موثر است:

یعنی اگر شمال ایران:سالی 1000   ML می بارد با گناه800 میلی لیتر میشود و  در یزد اگر متوسط 100ML ببارد هرقدر هم خوب باشند به150 بیشتر نمیرسد و باز هم خوب بودن در یزد به بد بودن در شمال (فرضا) میزان باران نمیرسد. ( نسبی است)

2.هر بارانی رحمت و برکت نیست و ممکن است ضررش بیشتر باشد

3یکی از قواعد و سنتهای خدا (سنت امهال و استدارج ) است و به بدان و کفار نعمت بیشتر میدهد تا بیشتر غرق نعمت شوند و گناه بیشتر کنند و آخرت عذاب بیشتر شوند و عوض خوبی جزئی که کرده باشند، با همین نعمات دنیوی جبران شود.

 (آیه 178 آل عمران)(56 مومنون)(85 توبه)(182 اعراف)(15هود)

برعکس به خوبان بلا و سختی و نعمت دنیوی کمتر میدهد تا گناهانشان بخشیده شود (کافی، ج 2، ص 276)

4. فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ حَتَّی إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ : -44 انعام-  یعنی وقتی خدارا فراموش کنند، درهای همه نعمتها را برایشان بازمی کنیم تا غرق شوند وبعد عذاب خواهند شد)

-البته یکی از سنتهای خدا نیز نزول رحمت برای باتقوایان است  (96 اعراف)

خداوند ما را با معارف حقیقی آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

ولادت با سعادت امیرالمومنین علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت با سر سعادت امیر المومنین علیه السلام . حضرتش در روایتی می فرمایند :به یکدیگر هدیه بدهید و خوش اخلاق باشید تا روزی شما زیاد شود و همچنین محبّت را در میان خود بیفزایید.( عَلَیکُم ْ‏بِالسَّخاءِ وَ حُسنِ‏ الخُلقِ‏ فَإِنَّهُما یَزیدانِ‏ الرِّزقَ‏ وَ یو جِبانِ المَحَبَّةَ.)تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۳۷۸، ح ۸۵۲۸


چند نکته کوتاه درباره احکام هدیه : 

1.یکی از مستحبات هدیه دادن ،‌بوی‍ژه به ارحام و خویشان است، مخصوصا در میان ارحام و خویشاوندان نسبت به پدر و مادر سفارش بیشتری شده است. 


2. فرق گذاشتن بین فرزندان در هدیه دادن کراهت دارد، اما اگر یکی از فرزندان دارای خصوصیتی باشد که سزاوار برتری است مثلا فقیر است چنانچه باعث فتنه و اختلاف و فساد نشود برتری دادن او در هدیه خوب است. 

3. مالی‌که هدیه داده می‌شود تا تحویل داده نشود هدیه محسوب نمی‌گردد مثلا اگر انسان به فرزندش بگوید وسیله ای را به تو بخشیدم تا وقتی که تحویل فرزند نداده، مال فرزند نشده است و احکام هدیه را ندارد. البته اگر بچه نابالغ است چنانچه کسی به او هدیه بدهد باید ولیّ او یعنی پدر یا سرپرست شرعی تحویل بگیرد و اگر پدر بخواهد به بچه نابالغ هدیه بدهد همین که چیزی را به او ببخشد و از طرف فرزندش قبول کند، کافی است.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.

خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات


منابع: ( تحریرالوسیله‌کتاب الهبه مساله22) منهاج الصالحین آیه الله سیستانی جلد 2‌کتاب الهبه مساله‌136؛

ولادت با سعادت امیرالمومنین علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم-تبریک ایام ولادت
پیامبر(صلی الله علیه و آله )فرمود: اگر تمام درختان قلم، و دریاها مرکب و همه جنیان شمارشگر و همه انسانها نگارشگر باشند قادر به شمارش فضائل علی ابن ابی طالب نخواهند بود(مناقب خوارزمی، ص ۳۲)
برخی ازفضایل ویژه امام علی ( علیه السلام ) را ذکر میکنیم:
1-ایشان پدر همه ائمه علیهم السلام است و تنها کسی بود که کفو حضرت زهرا سلام الله علیها بود و همسرش و دو پسرش معصوم بودند و شامل آیه تطهیر بودند(صحیح مسلم؛ ، ج۴، ص۱۸۸۳.)
2- امام (علیه السلام) «قسیم‏ النار و الجنة» مى‏باشد،عده‏اى آن را چنین معنى کرده‏ اند که چون دوستان او بهشتى و دشمنانش جهنمى است از این جهت او تقسیم کننده، بهشت و جهنم است و عده‏اى گفته ‏اند او حقیقتا تقسیم کننده بهشت و دوزخ است عده ‏اى را به آتش مى‏ فرستد و عده ‏اى را به بهشت داخل مى ‏نماید(کافی، ج۴، ص۵۷۰. ؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۶۰.)
3-امام علی علیه السلام ،راه ورود به شهر علم است(انا مدینه العلم و علی بابها)( مستدرک حاکم، ج٣، ص١٢۶)
4- در غزوۀ تبوک مولا علی علیه السلام را از مدینه به جای خود گذاشت، چون از فراق رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن سفر گریه کرد، فرمود: «آیا راضی نمی شوی که منزلت تو نسبت به من همان منزلت هارون باشد نسبت به موسی، مگر آنکه بعد از من پیغمبری نیست؟ همانا سزاوار نیست که من بروم مگر اینکه تو خلیفه باشی.»( صحیح مسلم ، ج۷، ص۱۱۹)
5- علی علیه السلام عابدترین مردم و عباد بود و عبادت هیچ کس به عبادت آن حضرت نمی رسید و برخی شبانه روزها هزار رکعت نماز میکرد(وسائل الشیعة، ج4، ص 100-97)
6- رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی! اگر بنده ای از بندگانْ عبادت خدا کند به قدر آنچه نوح علیه السلام در قوم خود به عبادت و رسالت مشغول بود و آن بنده را مثل کوه اُحدْ طلا باشد در راه حق تعالی همه آن را به فقرا و مساکین رسانَد و آن قدر عمرش دراز شود که هزار حج پیاده کند و بعد از اینها در میان صفا و مروه مظلوم کشته شود و با این همه، تو را ای علی! دوست نداشته باشد، بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید و داخل جَنّت نخواهد شد.( مناقب خوارزمی، ص 67ـ68) 

خداوندا محبت و ولایت همراه با اطاعت را به همه ما عنایت بفرمابد به برکت صلوات برمحمد و ال محمد

شب ولادت امیرالمومنین علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسب ولادت با سر سعادت مولای متقیان امیرالمومنین علیه السلام. حضرتش در یک روایت نوارنی می فرمایند پنج سخن از من بیاموزید که ارزش آنها به قدری است که اگر بر مرکب تیزپایی سوار شده و جهان را سیر کنید، مانند اینها را پیدا نمی‌کنید:

مورد اول : لا یَرجو اَحَدٌ اِلَّا رَبَّهُ. امیدی به غیر از خدا نداشته باشید. امید انسان به این عوامل ظاهری، یعنی به این جسمهای بی‌روح و این کالبدهای بی‌جان نباشد. انسان در همه چیز دنبال امید به خدا باشد؛ این، کار انسان را خیلی آسان و گوارا میکند.

 مورد دوم: لا یَخافَنَّ اِلَّا ذَنبَهُ . از هیچ چیز جز گناه خود نترسید. گناه، آثار دنیوی و اخروی دارد، قرآن می‌فرماید: «ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم»، نقش این مطلب در زندگی این است که انسان مراقب رفتار و کردار و گفتار خود باشد که مبادا دچار گناه و انحراف نگردد.

مورد سوم: لا یَستَحیِی العَالِمُ اِذا لَم یَعلَم اَن یَتَعَلَّمَ. شخص ولو عالم و دانا باشد اگر چیزی را نمی‌داند از یادگرفتن و پرسیدن، حیا نکند.

مورد چهارم: لا یَستَحیی اِذا سُئِلَ عَمّا لا یَعلَمُ. اگر در مورد چیزی که به آن علم ندارید، از شما سؤال شود خجالت نکشید از اینکه بگویید: خدا دانا است.


مورد پنجم: اَنَّ الصَّبرَ مِنَ الایمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لا خَیرَ فی جَسَدٍ لا رَأسَ لَه. همه چیزِ ایمان صبر است. صبر یعنی تحمّل کردن، استقامت کردن، پای فشردن در راه صحیح؛ به این میگویند صبر، که پشتوانه‌ی همه‌ی حرکتها و تلاشهای انسان .صبر است.

در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.

خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات


(متن درس اصلی درس خارج حضرت اقا جهت مطالعه)

عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا لا یَرجو اَحَدٌ اِلَّا رَبَّهُ وَ لا یَخافَنَّ اِلَّا ذَنبَهُ وَ لا یَستَحیِی العَالِمُ اِذا لَم یَعلَم اَن یَتَعَلَّمَ وَ لا یَستَحیی اِذا سُئِلَ عَمّا لا یَعلَمُ اَن یَقولَ اللهُ اَعلَمُ وَ اعلَموا اَنَّ الصَّبرَ مِنَ الایمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لا خَیرَ فی جَسَدٍ لا رَأسَ لَه.(۱)


خُذوا عَنّی کَلِماتٍ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ


امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فرمود که این پنج کلمه را، این پنج مطلب را، از من فرا بگیرید؛ پنج کلمه‌ای که هر چه سِیر کنید در این دنیا، نخواهید توانست بهتر از این کلمات حکمت‌آمیز را پیدا کنید. تعبیر حضرت این است که «لَو رَکِبتُمُ المَطی»؛ «مطی» جمع «مطیّه» است؛ یعنی چهارپایان و مراکبِ آن روزِ دنیا؛ حالا شما بفرمایید هواپیما و اتومبیل. فَاَنضَیتُموها؛ یعنی فرسوده کنید؛ [یعنی اگر] آن قدر سواری بکشید از این شتر یا این اسب که از پا بیندازید او را؛ یعنی این قدر پیش بروید؛ راه بروید. خلاصه، کنایه از این معنا است که هر چه بگردید، نخواهید توانست مثل این کلمات را در حکمت پیدا کنید. این پنج کلمه [برای هر کس] این است:


اَلا لا یَرجو اَحَدٌ اِلَّا رَبَّه


[اوّل:] امیدی به غیر خدا نداشته باشد؛ پشت سر همه‌ی عوامل مادّی، اراده‌ی الهی را ببیند. گاهی همه‌ی وسایل مادّی هم فراهم است امّا نتیجه‌بخش نمیشود. همه‌ی این سلسله‌ی علل و معالیلی که در این عالَم طبیعت گذاشته شده است، قوامش و تأثیرش به اراده‌ی الهی است. این را آدم بفهمد و امید او به خدا باشد؛ امید او به این عوامل ظاهری، یعنی به این جسمهای بی‌روح و این کالبدهای بی‌جان نباشد. همه‌ی این علل و عوامل، بدون اراده‌ی الهی کالبدی هستند بی‌جان؛ جان آنها، روح آنها، حقیقت آنها عبارت است از اراده‌ی الهی. پس در همه چیز دنبال امید به خدا باشید؛ این، کار انسان را خیلی آسان و گوارا میکند.


وَ لا یَخافَنَّ اِلَّا ذَنبَه

[دوّم:] از هیچ چیز هم جز گناهِ خود نترسد. این گناه، آثار دنیوی و اخروی دارد. وَ ما اَصابَکُم مِن مُصیبَةٍ فَبِ‌ما کَسَبَت اَیدیکُم؛(۲) این همان گناهان ما است، خطاهای ما است؛ ما هستیم که با سوء تدبیر خودمان، با سوء عمل خودمان، با تنبلی خودمان، با دخالت دادن هواهای نفْسانی خودمان، کارها را خراب میکنیم و میوه‌ی تلخ آن، کام ما را تلخ میکند. پس آنچه باید واقعاً از آن بترسیم، خطای خود ما، گناه خود ما، تخلّف خود ما است. این دوّمی موجب میشود که انسان مراقب باشد که در همه‌ی امور زندگی خطا نکند، مواظب باشد که درست بیندیشد، درست فکر کند، درست عمل کند و خواستها و هواها را در تصمیم‌گیری‌های گوناگون در زندگی خودش اثر ندهد. همین جور هم هست؛ در زندگی‌تان [اگر] نگاه کنید، خواهید دید همه چیز همین جور است.

وَ لا یَستَحیِی العَالِمُ اِذا لَم یَعلَم اَن یَتَعَلَّم

[سوّم:] شخصی که عالم است، خجالت نکشد از اینکه بیاموزد آن چیزی را که نمیداند. مرحوم کیوان سمیعی -مرد بافرهنگِ فرهیخته‌ای بود به قول امروز؛ مرحوم کیوان سمیعی چند سال پیش فوت کرد- میگفت مرحوم حاج آقا حسین قمی در سفری که از عتبات آمده بود برای زیارت و برمیگشت، آمد کرمانشاه -مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی مرجع تقلید بود آن وقت- یک مسئله‌ای در قبله محلّ اختلاف شد بین علما، مرحوم سردار کابلیِ معروف که اهل نجوم و این چیزها بود، آمد نشست برای حاج آقا حسین شرح داد؛ میگوید من در مجلس بودم، دیدم حاج آقا حسین وقتی فهمید که این مردِ واردی است، با اینکه سردار کابلی، هم سنّاً، هم رتبه‌ی علمی‌اش و رتبه‌ی حوزوی‌اش خیلی پایین‌تر از مرحوم حاج آقا حسین بود -البتّه او هم عالم بود، فاضل بود- حاج آقا حسین مثل یک شاگرد گفت شما فردا هم تشریف بیاورید؛ فردا هم آمد برایش شرح داد مسئله‌ای را در باب قبله و تبیین کرد برای او. شما عالم هستید، امّا این مطلب را وقتی نمیدانید، از اینکه بروید یاد بگیرید شرم نکنید. آنچه حالا انسان میخواهد یاد بگیرد و بنا دارد که یاد بگیرد، نگویید «من بروم یاد بگیرم با این شأن و با این مقام و با این شهرت؟» ببینید این دایره‌ی علم‌آموزی و گسترش علم تا کجاها همین طور گسترده میشود! تمام‌شدنی نیست یاد گرفتنِ انسان.

وَ لا یَستَحیی اِذا سُئِلَ عَمّا لا یَعلَمُ اَن یَقولَ اللهُ اَعلَم


[چهارم:] یک چیزی هم که از شما پرسیدند، وقتی نمیدانید، خجالت نکشید از اینکه بگویید: من نمیدانم، خدا میداند. حالا در این روایت دارد «اللهُ اَعلَمُ»؛ در یک روایت دیگر با یک سند دیگری همین مطلب نقل شده که دارد «اَن یَقولَ لا اَعلَم». آدم چیزی را که نمیداند، خجالت نکشد از اینکه بگوید من نمیدانم آن را؛ علم را با جهل مخلوط نکنید. الان خیلی‌ها از این کسانی که مدّعیانِ علم هستند در عرصه‌های مختلف ــ نه فقط عمامه‌ای‌ها؛ عمامه‌ای و غیر عمامه‌ای؛ دیگر حالا غیر عمامه‌ای‌ها شلوغ‌تر کرده‌اند تا عمامه‌ای‌ها ــ اینها وقتی یک چیزی را نمیدانند، ننگشان میکند که بگویند نمیدانیم، رشته‌ی ما نیست، کار ما نیست، بلد نیستیم، تحقیق نکرده‌ایم، درسش را نخوانده‌ایم؛ ننگشان میکند که این را بگویند؛ یک چیزی حتماً در جواب افاده میکنند، افاضه میکند، غلط؛ یعنی جهل را میریزند در عرصه و سفره‌ی علم، مخلوط میکنند، علم را خراب میکنند.

وَ اعلَموا اَنَّ الصَّبرَ مِنَ الایمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لا خَیرَ فی جَسَدٍ لا رَأسَ لَه

[پنجم:] همه چیزِ ایمان صبر است. صبر یعنی تحمّل کردن، استقامت کردن، پای فشردن در راه صحیح؛ به این میگویند صبر، که پشتوانه‌ی همه‌ی حرکتها و تلاشهای انسان هم صبر است.۱۳۸۳/۰۳/۰۳ شرح حدیث در ابتدای جلسه درس خارج فقه

شب ولادت امیرالمومنین علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم—تبریک ایام

پیامبر (صلی الله علیه و آله ) فرمود: اگر تمام درختان قلم، و دریاها مرکب و همه جنیان شمارشگر و همه انسانها نگارشگر باشند قادر به شمارش فضائل علی ابن ابی طالب علیه السلام نخواهند بود. (مناقب خوارزمی، ص ۳۲)
برخی ازفضایل ویژه امام علی (علیه السلام) را ذکر میکنیم:
1. ایشان پدر همه ائمه علیهم السلام است و تنها کسی بود که کفو حضرت زهرا بود و همسرش و دو پسرش معصوم بودند و شامل آیه تطهیر بودند. (صحیح مسلم؛ ، ج۴، ص۱۸۸۳.)
2. امام (علیه السلام) «قسیم‏ النار و الجنة» مى‏باشد،عده‏اى آن را چنین معنى کرده‏ اند که چون دوستان او بهشتى و دشمنانش جهنمى است از این جهت او تقسیم کننده، بهشت و جهنم است و عده‏اى گفته ‏اند او حقیقتا تقسیم کننده بهشت و دوزخ است عده ‏اى را به آتش مى‏ فرستد و عده ‏اى را به بهشت داخل مى ‏نماید. (کافی، ج۴، ص۵۷۰. ؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۶۰)
3. امام علی علیه السلام ،راه ورود به شهر علم است . (انا مدینه العلم و علی بابها)( مستدرک حاکم، ج٣، ص١٢۶)
4. در غزوۀ تبوک مولا علی علیه السلام را از مدینه به جای خود گذاشت، چون از فراق رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن سفر گریه کرد، فرمود: «آیا راضی نمی شوی که منزلت تو نسبت به من همان منزلت هارون باشد نسبت به موسی، مگر آنکه بعد از من پیغمبری نیست؟ همانا سزاوار نیست که من بروم مگر اینکه تو خلیفه باشی.»( صحیح مسلم ، ج۷، ص۱۱۹)
5. علی علیه السلام عابدترین مردم و عباد بود و عبادت هیچ کس به عبادت آن حضرت نمی رسید و برخی شبانه روزها هزار رکعت نماز میکرد. (وسائل الشیعة، ج4، ص 100-97)
6. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی! اگر بنده ای از بندگانْ عبادت خدا کند به قدر آنچه نوح علیه السلام در قوم خود به عبادت و رسالت مشغول بود و آن بنده را مثل کوه اُحدْ طلا باشد در راه حق تعالی همه آن را به فقرا و مساکین رسانَد و آن قدر عمرش دراز شود که هزار حج پیاده کند و بعد از اینها در میان صفا و مروه مظلوم کشته شود و با این همه، تو را ای علی! دوست نداشته باشد، بوی بهشت به مشام او نخواهد رسید و داخل جَنّت نخواهد شد.( مناقب خوارزمی، ص 67ـ68)
خداوندا محبت و ولایت همراه با اطاعت را به همه ما عنایت بفرمابد به برکت صلوات برمحمد و ال محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا درباره اهمیت جایگاه رسیدگی به خانواده در روایتی می فرمایند:  مَن دَخَلَ السّوقَ فَاشتَرى تُحفَةً ، فحَمَلَها إلى عِیالِهِ، کانَ کَحامِلِ صَدَقَةٍ إلى قَومٍ مَحاویجَ. هر کس وارد بازار شود و چیزى خریده، - فرقی ندارد نیاز ضروری منزل باشد یا غیرضروری ولی مطلوب برای زندگی- و آن را براى خانواده اش ببرد مثل این است که دارید به افراد نیازمند صدقه می دهید، انفاق می کنید. در حالی که زن و بچۀ شما محتاج نیستند و زندگی شان رو به راه است. اما وقتی به زن و فرزند خودتان کمک می کنید، خدای متعال این را مثل انفاق در راه خودش به حساب می آورد. یعنی اینقدر این کار باارزش است و انگیزه شود که مرد به این کار عادت کند و چیزی تهیه کند و ببرد.

در ادامه  پیامبر خدا به یک نکته مهم تربیتی اشاره می کنند:  و لیَـبدَأ بِالإِناثِ قَبلَ الذُّکورِ ؛ فَإنَّهُ مَن فَرَّحَ اُنثى فَکَأنَّما عَتَقَ رَقَبَةً مِن وُلدِ اسماعیلَ. اگر در خانه پسر و دختر دارید و برای فرزندان چیزی یا خوردنی تهیه شده است، با توجه به اینکه دخترها محجوب تر و عاطفی تر هستند دختر را بر پسر مقدم بدارید و می فرمایند ثواب خوشحال کردن دختر مانند این است که  گویا فرزندی از فرزندان اسماعیل برده بوده است و تو او را آزاد کرده ای. البته اگر انسان پسر خودش را خوشحال کند: فکأنّما بَکَی مِن خشیةِ الله«عزّوجلّ مثل این است که در مقابل پروردگار از خشیت الهی گریسته است.

نکته مهم: همۀ اینها برای این است که محیط خانوادگی محیط گرمی بشود و جامعه مطلوب درگرو خانواده است زیراروشن است فردی که قرار است در اجتماع به مقامات برسد و فعال باشد، در خانواده تربیت می شود. لذا اگر  این گلخانه را توانستید درست بیارایید، مجموعۀ محصول این میلیونها گلخانه، یک ملتِ رشید و آزاده و عاقل و خردمند خواهد شد.

در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.


خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات 

متن اصلی:


الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری- درس 190

جلسه 190، دوشنبه 1395/10/6

حدیث:

عن ابنِ عباس قال: قال رسولُ الله«صلی الله علیه وآله»: مَن دخَل السوق فَاشتَری تُحفةً، این تحفه لباس باشد یا خوراکی یا اسباب بازی یا وسائل خانه، یک تحفه ای بخرد؛ فَحَملَها الی عِیالِه، آن را برای عیال خود، خانوادۀ خود، زن و فرزندان خود ببرد؛ این، اهتمام به مسألۀ خانواده است. پرداختن مرد که متکفّل امور مالی خانواده است، به خواسته های خانواده، خواسته های همسر و فرزندان، این از آن چیزهایی است که به خانواده قِوام می بخشد، خانواده را حفظ می کند. نه اینکه مرد وقتِ غذا برود برای خودش فرض کنید در بازار غذا بخورد! زن هم که اداره می رود، برود آنجا مثلاً به قول فرنگی مآبها، یک فست فودی، چیزی تهیه کند، بخورد، بچه ها را هم یک طوری از سر واکنند البته اگر بچه ای داشته باشند! که غالباً این حضرات امروزی و فرنگی مآب از داشتنِ فرزندان اجتناب هم می کنند، حداکثر یکی یا دو تا. این وضع، همین است که خانواده را مختلّ می کند. یعنی زن با شوهر، با فرزندان، یک مجموعۀ واقعی را تشکیل نمی دهند. این به تبع همین فرهنگِ غلطِ وارداتیِ غربیهاست. در اسلام، درست، نقطۀ مقابل است. یعنی شما که می روید خانه، یک چیزی تهیه کنید، برای منزل ببرید. گاهی این خرید، ضروری است، برای منزل لازم است، گاهی لازم هم نیست اما مطلوب است برای آنهاست. اگر این کار را کردید، کان کَحاملِ صدقةٍ الی قومٍ مَحاویج، مثل این است که دارید به افراد نیازمند صدقه می دهید، انفاق می کنید. در حالی که زن و بچۀ شما محاویج نیستند، محتاج نیستند! زندگی شان رو به راه است. اما وقتی به زن و فرزند خودتان کمک می کنید، خدای متعال این را مثل انفاق در راه خودش به حساب می آورد انفاق به کسانی که نادار هستند؛ یعنی اینقدر این کار باارزش است. تحریص و تحریض بر این است که مرد به این کار عادت کند و چیزی تهیه کند و ببرد.

و لیَبدَأ بالاُناث قبلَ الذکور، در خانه، پسر و دختر دارید، اگر شیرینی ای، خوراکی ای، اسباب بازی ای بردید، اول به دخترها بدهید قبل از پسرها. دختر به طور طبیعی یک قدری محجوب تر و کنارتر است، او را مقدم بدارید! هر کدام از این رهنمودها یک اسراری و یک نکته ای در آن هست که اگر انسان دقّت کند، این نکته ها را درمی یابد. فإنَّ مَن فَرَّح ابنَةً فکأنَّما أعتَقَ رقبةً مِن وُلد اسماعیل، هر کس دخترِ خودش را در خانه خوشحال کند، مثل اینکه یک غلامی را از فرزندان اسماعیل آزاد کرده است. یعنی اینقدر این کار در نزد پروردگار عالم ارزش دارد. و مَن أقَرَّ بعینِ ابنٍ فکأنّما بَکَی مِن خشیةِ الله«عزّوجلّ»، و هر کسی که چشم پسر بچۀ خود را روشن کند، مثل این است که در مقابل پروردگار از خشیت الهی گریسته است. بچۀ خودت است، دوستش داری، جاذبۀ محبت و انگیزۀ محبتِ پدر و فرزندی است این کار را می کنی، اما خداوند آنرا به حساب بکاء من خشیةِ الله می گذارد. همۀ اینها برای این است که محیط خانوادگی محیط گرمی بشود، خانواده سلّول اجتماع است، محل تربیت انسانهاست که می خواهند بعد از این، در اجتماع به مقامات برسند، فعال باشند و کار بکنند، جزو عناصر اجتماع باشند. این در خانواده تربیت می شود. این گلخانه را اگر توانستید درست بیارایید، مجموعۀ محصول این میلیونها گلخانه، یک ملتِ رشید و یک ملت آزاده خواهد شد، یک ملت دارای مسئولیت، یک ملت منعطف، یک ملت عاقل و خردمند. لاابالی گری و بی اعتنایی به ارزشها که آفت ملتهاست و تنبلی و بی خیالی درست می کند، رفتن به سمت اعتیاد و فسادهای اخلاقی درست می کند؛ اینها ریشه کن می شود اگر یک خانواده، خانوادۀ خوبی بود. اینها همه اش برای این است که خانواده، خوب باشد. برو خانه، همسرت را شاد کن! دخترت را شاد کن! پسرت را شاد کن! تا خدا اینطور به تو اجر بدهد. فرمود: اگر چشمِ پسرت را روشن کردی، مثل این است که از خشیتِ الهی گریستی؛ و مَن بَکی مِن خشیةِ الله«عزّوجلّ» أدخَلَه اللهُ جنّاتٍ النعیم. گریۀ از خشیت خدا هم معلوم است چقدر فضیلت دارد. روشن کردن چشمِ پسر در خانه مثل این است که انسان از خشیت الهی گریسته است. امالی، صفحۀ 673.

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از شاگردان امام صادق علیه السلام از حضرتش سوال کرد زهد در دنیا چیست؟ چرا که یکی از ارزشهای مسلم در شرع مقدس زهد هست.


حضرت در جواب فرمودند: : قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابِه. ، فَقالَ : «لِکَیْلاَ تَأْسَوْاْ عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلاَ تَفْرَحُواْ بِمَا ءَاتَاکُمْ» خدای متعال در قرآن زهد را مشخص و مرز بندی کرده است. در آنجایی که فرمود: برای آنچه از دست داده‌اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید.


چند نکته پیرامون حدیث شریف:


1.    معنای زهد طبق حدیث شریف، دل بسته نبودن به امکانات و نعمتهای دنیوی است و معنای زهد این نیست انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود و خود را محروم کند. البته اینکه انسان خودش را از برخی نعمتها محروم کند یک نوع ریاضیت است که در برخی موارد ممکن است آثار خوبی هم داشته باشد.


2.    طبق این حدیث شریف و آیه قرآن اگر برای یک امر دنیوی یا مقامی یا پستی انسان یا مدرکی تلاش کرد و دست نیافتی نباید تاسف بخورد مثلا فردی کنکور امتحان می دهد و قبول نمی شود، یا نماینده درانتخابات رای نمی آورد، مرتب تاسف می خورد. این مطلوب نیست چرا که اینها مربوط به محصولِ اخروی نیست. آری آنچه هر چه انسان غصه بخورد، جا دارد، غصه خوردنش هم ثواب دارد. مربوط به امور اخروی است مثلا اگر یک شب نماز شب را نتوانستید بجا بیاورید، و صبح که بیدار شدید تأسف خوردید که چرا بیدار نشدم، این غصه خوردن، ثواب دارد.


3.    طبق حدیث شریف و آیه شریفه قرآن، اظهار فرح و شادمانی در برابر چیزهایی که بدست می آوریم، با زهد منافات دارد. منظور از این اظهار فرح ناپسند، شامل آن شادمانی می شود که انسان از خود بی خود و بی اختیار شود یعنی حالت مست و مغروری و تکبری به او دست بدهد. 


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.


خدایا برف وباران رحمتت را برمانازل بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد



متن اصلی:


الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری


جلسه 201، 1395/11/10


حدیث:


عن حفص بن غیاث النخعی القاضی، از عامّه است، لکن مرید و شاگرد امام صادق«علیه الصلاةوالسلام» و ثقه است. قال: قلتُ للصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: مَا الزّهدُ فی الدنیا؟ یکی از ارزشهایی که مسلّماً در شرع مقدس، در معارف الهی بر آن ترغیب شده است، زهد است. می پرسد: زهد چیست؟ چطور زهد را معنا کنیم تا بتوانیم بر طبق آن، درست عمل کنیم؟


حضرت در جواب می فرمایند: قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابه؛ خداوند«عزّوجلّ» در قرآن زهد را مشخص کرده، مرزبندی کرده، آنجایی که فرمود: «لِکَی لاتأسَوا علی ما فاتَکم و لاتَفرحوا بما آتاکم»[1]. زهد، این است. خیلی ها تصوّرشان از زهد این است که انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود، خود را محروم کند. این یک ریاضتی است، یک جاهایی هم آثار بسیار خوبی دارد. چیزی را که انسان به آن مشتاق است و نفس او، او را به آن تحریض می کند و به سمتِ آن می کشاند، از آن دست بکشد. این، امر مطلوبی است. البته نه در همه جا، در مواردی قطعاً مطلوب است و آثار خوبی هم دارد، لکن این، زهد نیست. زهد، بی رغبتی است، دلبسته نبودن است؛ «و شَروه بثمنٍ بخسٍ دراهمَ معدودة و کانوا فیه من الزاهدین»[2]، فروشندگان یوسف بی رغبتی نشان دادند. می شد یوسف را به قیمت گرانتری بفروشند، اما با دراهم معدوده ای فروختند، زهد به خرج دادند! زهد یعنی بی رغبتی. خصوصیت بی رغبتی، در این آیۀ شریفه بیان شده است: «لکی لاتَأسوا علی ما فاتکم»؛ آن چیزی که بدست نیاوردی، یا از شما فوت شده است، از زینت و زخارف دنیوی، بر آن تأسف نخورید! دل انسان، انسان را به سوی جلوه های مادّیِ دنیا می کشاند؛ خانۀ خوب، اتومبیل کذائی، پولِ آنچنانی، مقام کذائی. «ذلک متاعُ الحیاة الدنیا»، اینها زیورهای دنیاست، کالاهای دنیا اینهاست. اگر توانستید دلِ خودتان را قانع کنید که نسبت به اینها رغبت نداشته باشد، این، زهد است. «و لاتَفرحوا بما آتاکم»، اگر هم بدست آوردید، فَرح به خرج ندهد.

فرَح، غیر از مسرّت است، معنایش این است که انسان از خوشحالی و خرسندی بیخود بشود. «لاتَفرَح» که در قرآن کریم چند جا ذکر شده است، معنایش این است که خوشحالی و خرسندی آنچنان او را فرابگیرد که از خود بیخود بشود، یعنی بی اختیار بشود. این، نباشد. اگر توانستیم این حالت را در خود بوجود بیاوریم، ما زاهدیم. یعنی اگر چیزی از این دنیا و از این متاع دنیا گیرمان نیامد، ننشینیم عزا بگیریم، غصّه بخوریم که چرا گیرمان نیامد. ما می خواستیم مثلاً نمایندۀ مجلس بشویم مِن باب مثال، تلاش هم کردیم، زحمت هم کشیدیم، پول هم خرج کردیم و اتفاقاً نشد! عزا بگیریم که: چرا نشد؟! یا فرض بفرمایید می خواستیم در فلان تشکیلات، در فلان مؤسسه، ریاستی، عنوانی، چیزی گیرمان بیاید؛ تلاش کردیم، نشد! نشد، که نشد. یک وقت انسان یک تکلیفی احساس می کند دنبال یک کاری می رود، بعضی هستند هر کاری می خواهند بکنند یک توجیهِ تکلیف روی آن می گذارند! تکلیف شرعی مان بود، گاهی هیچ تکلیفی هم نیست. گیرم تکلیف شرعی هم

بود؛ رفتیم، تلاش کردیم، زحمت کشیدیم، بشویم رئیس، بشویم معاون، امّا نشد، چرا انسان تأسف بخورد؟! «لکی لاتَأسوا علی ما فاتکم»، آنچه به دست تو نرسیده است، از شما فوت شده است از زخارف دنیا غصه نخورید، تأسف نخورید، مربوط به محصولِ اخروی نیست. آنجا هر چه انسان غصه بخورد، جا دارد، غصه خوردنش هم ثواب دارد. اگر یک شب نماز شب را نتوانستید بجا بیاورید، صبح بیدار شدید تأسف خوردید که چرا بیدار نشدید، این غصه خوردنِ شما ثواب دارد. این، محلِ بحث نیست، محل بحث همین زخارف دنیاست. بنابراین، زهد معنایش این است. نه اینکه انسان حتماً از غذای خوب یا از لباس خوب پرهیز بکند، این معنای زهد نیست، گاهی عناوین دیگری بر آن کارها منطبق است که آن عناوین هم در مواردی مستحسن است، اما زهد معنایش این نیست. امالی، صفحۀ 714

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم 
تعریف امامت: بهترین و جامع‌ترین تعریف از امامت را حضرت امام رضا ( علیه السلام ) فرمود:« إِنَّ اَلْإِمَامَةَ خِلاَفَةُ اَللَّهِ وَ خِلاَفَةُ اَلرَّسُولِ (الکافی، ج‏۱، ص۲۰۰). همانا امامت، منصب جانشینی خدا و رسول ( صلی الله علیه و آله و سلم ) است».
با این تعریف، هرچه معرفت دقیق‌تری از خدا و رسول خدا داشته باشیم، به همان میزان شناخت عمیق تری از امامت ائمه علیهم السلام خواهیم داشت و دیگر دچار افراط و تفریط نخواهیم شد.
- مقامی بالاتر از نبوت: امام رضا ( علیه السلام ) فرمود: امامت مقامى‏ است که خداى عز و جل بعد از رتبه نبوت و خلت در مرتبه سوم به ابراهیم خلیل علیه السلام اختصاص داده و به آن فضیلت، مشرفش ساخته و نامش را بلند و استوار نموده و فرموده (بقره/۱۲۴): «انی جاعلک للناس اماما: همانا من ترا امام مردم گردانیدم».(الکافی، ج‏۱، ص۱۹۹)
این حدیث در توضیح آیه اثبات میکند مقام امامت بالاتر از نبوت است،چون بعد از نبوت و خلیل اللهی به ابراهیم (علیه السلام ) رسید.
- علامات امام: امام رضا ( علیه السلام ) مى‏فرماید: «لِلاِمامِ علاماتٌ: یَکونُ اَعلَمَ النّاسِ وَ اَحکُمَ النّاسِ وَ اَتقَى النّاسِ وَ اَحلمَ النّاسِ وَ اَشجَعَ النّاسِ، وَ اَسخَى النّاسِ وَ اَعبَدَ النّاسِ...وَ یَکُونُ مُطَهَّراً...؛ امام داراى نشانه‏ هایى است: او1. داناترین مردم، 2. بهترین انسان در قضاوت، 3.با تقواترین مردم، 4. بردبارترین مردم، 5. شجاع‏ترین مردم، 6. سخاوتمندترین مردم 7.عابدترین مردم مى‏باشد...و 8. پاکیزه (از گناهان و معصوم است) . (عیون أخبار الرضا علیه السلام ،ج1،ص212)
خداوند توفیق شناخت و تبعیت از امام علیه السلام را به ما عنایت فرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از شاگردان امام صادق علیه السلام از حضرتش سوال کرد زهد در دنیا چیست؟ چرا که یکی از ارزشهای مسلم در شرع مقدس زهد هست.


حضرت در جواب فرمودند: : قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابِه. ، فَقالَ : «لِکَیْلاَ تَأْسَوْاْ عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلاَ تَفْرَحُواْ بِمَا ءَاتَاکُمْ» خدای متعال در قرآن زهد را مشخص و مرز بندی کرده است. در آنجایی که فرمود: برای آنچه از دست داده‌اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید.


چند نکته پیرامون حدیث شریف:


1.    معنای زهد طبق حدیث شریف، دل بسته نبودن به امکانات و نعمتهای دنیوی است و معنای زهد این نیست انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود و خود را محروم کند. البته اینکه انسان خودش را از برخی نعمتها محروم کند یک نوع ریاضیت است که در برخی موارد ممکن است آثار خوبی هم داشته باشد.


2.    طبق این حدیث شریف و آیه قرآن اگر برای یک امر دنیوی یا مقامی یا پستی انسان یا مدرکی تلاش کرد و دست نیافتی نباید تاسف بخورد مثلا فردی کنکور امتحان می دهد و قبول نمی شود، یا نماینده درانتخابات رای نمی آورد، مرتب تاسف می خورد. این مطلوب نیست چرا که اینها مربوط به محصولِ اخروی نیست. آری آنچه هر چه انسان غصه بخورد، جا دارد، غصه خوردنش هم ثواب دارد. مربوط به امور اخروی است مثلا اگر یک شب نماز شب را نتوانستید بجا بیاورید، و صبح که بیدار شدید تأسف خوردید که چرا بیدار نشدم، این غصه خوردن، ثواب دارد.


3.    طبق حدیث شریف و آیه شریفه قرآن، اظهار فرح و شادمانی در برابر چیزهایی که بدست می آوریم، با زهد منافات دارد. منظور از این اظهار فرح ناپسند، شامل آن شادمانی می شود که انسان از خود بی خود و بی اختیار شود یعنی حالت مست و مغروری و تکبری به او دست بدهد. 


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.


خدایا برف وباران رحمتت را برمانازل بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد



متن اصلی:


الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری


جلسه 201، 1395/11/10


حدیث:


عن حفص بن غیاث النخعی القاضی، از عامّه است، لکن مرید و شاگرد امام صادق«علیه الصلاةوالسلام» و ثقه است. قال: قلتُ للصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: مَا الزّهدُ فی الدنیا؟ یکی از ارزشهایی که مسلّماً در شرع مقدس، در معارف الهی بر آن ترغیب شده است، زهد است. می پرسد: زهد چیست؟ چطور زهد را معنا کنیم تا بتوانیم بر طبق آن، درست عمل کنیم؟


حضرت در جواب می فرمایند: قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابه؛ خداوند«عزّوجلّ» در قرآن زهد را مشخص کرده، مرزبندی کرده، آنجایی که فرمود: «لِکَی لاتأسَوا علی ما فاتَکم و لاتَفرحوا بما آتاکم»[1]. زهد، این است. خیلی ها تصوّرشان از زهد این است که انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود، خود را محروم کند. این یک ریاضتی است، یک جاهایی هم آثار بسیار خوبی دارد. چیزی را که انسان به آن مشتاق است و نفس او، او را به آن تحریض می کند و به سمتِ آن می کشاند، از آن دست بکشد. این، امر مطلوبی است. البته نه در همه جا، در مواردی قطعاً مطلوب است و آثار خوبی هم دارد، لکن این، زهد نیست. زهد، بی رغبتی است، دلبسته نبودن است؛ «و شَروه بثمنٍ بخسٍ دراهمَ معدودة و کانوا فیه من الزاهدین»[2]، فروشندگان یوسف بی رغبتی نشان دادند. می شد یوسف را به قیمت گرانتری بفروشند، اما با دراهم معدوده ای فروختند، زهد به خرج دادند! زهد یعنی بی رغبتی. خصوصیت بی رغبتی، در این آیۀ شریفه بیان شده است: «لکی لاتَأسوا علی ما فاتکم»؛ آن چیزی که بدست نیاوردی، یا از شما فوت شده است، از زینت و زخارف دنیوی، بر آن تأسف نخورید! دل انسان، انسان را به سوی جلوه های مادّیِ دنیا می کشاند؛ خانۀ خوب، اتومبیل کذائی، پولِ آنچنانی، مقام کذائی. «ذلک متاعُ الحیاة الدنیا»، اینها زیورهای دنیاست، کالاهای دنیا اینهاست. اگر توانستید دلِ خودتان را قانع کنید که نسبت به اینها رغبت نداشته باشد، این، زهد است. «و لاتَفرحوا بما آتاکم»، اگر هم بدست آوردید، فَرح به خرج ندهد.

فرَح، غیر از مسرّت است، معنایش این است که انسان از خوشحالی و خرسندی بیخود بشود. «لاتَفرَح» که در قرآن کریم چند جا ذکر شده است، معنایش این است که خوشحالی و خرسندی آنچنان او را فرابگیرد که از خود بیخود بشود، یعنی بی اختیار بشود. این، نباشد. اگر توانستیم این حالت را در خود بوجود بیاوریم، ما زاهدیم. یعنی اگر چیزی از این دنیا و از این متاع دنیا گیرمان نیامد، ننشینیم عزا بگیریم، غصّه بخوریم که چرا گیرمان نیامد. ما می خواستیم مثلاً نمایندۀ مجلس بشویم مِن باب مثال، تلاش هم کردیم، زحمت هم کشیدیم، پول هم خرج کردیم و اتفاقاً نشد! عزا بگیریم که: چرا نشد؟! یا فرض بفرمایید می خواستیم در فلان تشکیلات، در فلان مؤسسه، ریاستی، عنوانی، چیزی گیرمان بیاید؛ تلاش کردیم، نشد! نشد، که نشد. یک وقت انسان یک تکلیفی احساس می کند دنبال یک کاری می رود، بعضی هستند هر کاری می خواهند بکنند یک توجیهِ تکلیف روی آن می گذارند! تکلیف شرعی مان بود، گاهی هیچ تکلیفی هم نیست. گیرم تکلیف شرعی هم

بود؛ رفتیم، تلاش کردیم، زحمت کشیدیم، بشویم رئیس، بشویم معاون، امّا نشد، چرا انسان تأسف بخورد؟! «لکی لاتَأسوا علی ما فاتکم»، آنچه به دست تو نرسیده است، از شما فوت شده است از زخارف دنیا غصه نخورید، تأسف نخورید، مربوط به محصولِ اخروی نیست. آنجا هر چه انسان غصه بخورد، جا دارد، غصه خوردنش هم ثواب دارد. اگر یک شب نماز شب را نتوانستید بجا بیاورید، صبح بیدار شدید تأسف خوردید که چرا بیدار نشدید، این غصه خوردنِ شما ثواب دارد. این، محلِ بحث نیست، محل بحث همین زخارف دنیاست. بنابراین، زهد معنایش این است. نه اینکه انسان حتماً از غذای خوب یا از لباس خوب پرهیز بکند، این معنای زهد نیست، گاهی عناوین دیگری بر آن کارها منطبق است که آن عناوین هم در مواردی مستحسن است، اما زهد معنایش این نیست. امالی، صفحۀ 714

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-

خداوند در قرآن می فرماید: جَاهِدُوا بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ،ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (توبه41): با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید ، این برای شما بهتر است اگر بدانید

جهاد به معنای تلاش و تحمل سختی‌ها است که البته برترین درجات آن جانبازی و طلب شهادت در راه خدا است.
جهاد و مجاهده اقسام مختلفی دارد که به برخی اشاره می کنیم:
1- جهاد با نفس : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: مجاهد کسی است که در راه اطاعت از خدا با نفس خود جهاد کند(نهج الفصاحه، ص 778)
2- تلاش برای تأمین معاش(مثل جهاد کشاوزی): از مهم‌ترین تکالیف و مجاهدات تلاش برای تامین معاش است، چنان‌که در روایت می‌خوانیم: «کسی که برای تأمین معاش خانواده خود تلاش می‌کند، مانند مجاهد در راه خدا است»(بحار، ج103، ص12)
3- نبرد با کفر و طاغوت: در آیه 123 سوره بقره می‌خوانیم: «با کفار قتال کنید به‌گونه‌ای که درشتی و سختی را در شما مشاهده کنند».
خداوند توفیق پیروزی در انواع جهادها را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از موضوعات در زمان حاضر نیاز به توجه بیشتری دارد فضای مجازی است که از جهت شرعی به چند نکته را در این زمینه اشاره می کنم.

1.استفاده از شبکه های اجتماعی در صورتی برای انسان شرعا مجاز است که از وقوع در حرام ایمن باشد اما اگر خوف و ترس انحراف فکری، عقیدتی، اخلاقی آنان از این طریق وجود داشته باشد، استفاده جایز نیست؛ مگر آنکه طوری استفادۀ خویش را محدود نماید که از ابتلای به گناه و حرام مصون باشد.

2.انتشار مطالبی که سبب تضعیف نظام جمهوری اسلامی یا سبب اختلاف و فتنه میان آحاد مردم می شود در فضای مجازی یا غیر آن حرام است.

3.در هنگام ارسال ونشر مطالب برای دیگران باید از گناهانی همچون ریختن آبروی مؤمن، دروغ و گفتار بدون علم، افشای اسرار و انتشار فایلها و ویدیوهای محرمانه، نشر تصاویر فساد‌انگیز و محرّک پرهیز بشود بلکه در فضای مجازی باید مراقبت مضاعف داشته باشیم.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.


خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-

خداوند در قرآن درباره جهاد کبیر میفرماید: «فَلَاتُطِعِ الْکَافِرِینَ وَ جَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا کَبِیرًا» «ای پیامبر! پس از کافران پیروی نکن و به‌وسیله آن با آن‌ها به جهادی بزرگ بپرداز»(آیه 52  فرقان)

«جهاد کبیر» یعنی چه؟ یعنی اطاعت نکردن از دشمن در میدان‌های مختلف؛ مثل میدان سیاست، میدان اقتصاد، میدان فرهنگ و هنر. جهاد کبیر به معنای قطع رابطه با دنیا نیست؛ بلکه هویّت و شخصیّت اصلی خودشان را از یاد نبرند؛ و مثل نماینده نظام اسلامی حرکت بکنندو سخن بگویند وهضم قدرتها (فرهنگی،اقتصادی، هنر و...) نشوند.

وقتی از دشمن تبعیت نشود ممکن است هزینه هایی داشته باشد، اما وظیفه این است که:وَ تَوَکَّل عَلَی اللهِ وَ کَفی بِاللهِ وَکیلا؛ در مقابل همه این فشارها به خدا تکیه کن؛ توکّل معنایش این نیست که کار را رها کنید بنشینید تا خدا بیاید عوض شما کار را انجام بدهد؛ بلکه توکّل این است که شما راه بیفتیدو تلاش کنید، آن‌وقت یقین داشته باشیم که خدای متعال ما را کمک خواهد کردو یقینا پیروزیم وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنین.(آیه 69 عنکبوت)

بر اساس معارف قرآن کریم، دشمنان اسلام هرگز از مسلمانان راضی نخواهند شد مگر آنکه مسلمین اسلام را رها کنند و پیرو کافران شوند؛ در نتیجه فرمان الهی این است که هرگز نباید در برابر آنان کوچکترین نرمشی انجام دهید و باید در برابرشان محکم و استوار همچون کوه باشید و مقاومت کنید و تسلیم ناپذیر باشید. در قرآن کریم آمده است«وَ لَنْ تَرْضی عَنْک الْیهُودُ وَ لا النَّصاری حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ (آیه 120 بقره)

نتیجه اینکه توافقات ومعاهداتی مثل سند 2030؛FATA  و... را قبول کنیم به این امید که دشمن از دست ما بردارد؛غلط و خلاف قرآن است.

خداوند توفیق جهاد در راه خدا به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات  بر محمد و آل محمد

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: از رسول خدا درباره بندگان نیک پروردگار سوال شد که چه کسانی هستند، پیامبر خدا برای بندگان خوب پنج خصوصیت معرفی کردند:

خصوصیت اول : اَلَّذِینَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا : هنگامی که موفق به انجام کار نیکی می‌شوند مسرور و خوشحال می‌گردند، البته نه اینکه دچار عجب و غرور شوند.


خصوصیت دوم: إِذَا أَسَاءُوا اِسْتَغْفَرُوا: وقتی که گناهی از آنان سرمی‌زند، استغفار می‌کنند، نقطۀ سیاهی را که به تعبیر روایات در اثر ارتکاب گناه در قلب ایجاد می‌شود، با آب توبه می‌شویند و نمی‌گذارند که گناهان متراکم شده و صفحۀ دل تاریک شود

خصوصیت سوم: إِذَا أُعْطُوا شَکَرُوا : هنگام دریافت نعمت، خواه از طرف پروردگار و خواه از افراد دیگر، سپاسگزاری می‌نمایند.


خصوصیت چهارم: إِذَا اُبْتُلُوا صَبَرُوا: هنگام مبتلا شدن به مصائب  خود را نباخته، دچار جزع و فزع نمی‌شوند و صبور هستند.


خصوصیت پنجم: إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا : هنگام خشم و غضب، کنترل خود را دست نداده  و خطاکار را می‌بخشند.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.


خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات


(متن اصلی درس خارج حضرت آقا جهت مطالعه)


عن ابی جعفر محمد بن علی الباقر«علیهما‌السلام»: قال:


سأل رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» عن خیار العباد، فقال: الذین اذا احسنوا استبشروا واذا اساءوا استغفروا و اذا اعطوا شکروا و اذا ابتلوا صبروا و اذا غضبوا غفروا.


(خصال شیخ صدوق، باب الخمسة، صفحۀ 317)


 


پیامبر«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در پاسخ این سؤال که بندگان نیک پروردگار چه کسانی هستند، فرمود: دارای پنج خصلت می‌باشند:


1- هنگامی که موفق به انجام کار نیکی می‌شوند مسرور و خوشحال می‌گردند، البته نه اینکه دچار عجب و غرور شوند.


2- وقتی کار زشتی از آنان سرمی‌زند، استغفار می‌کنند، نقطۀ سیاهی را که به تعبیر روایات در اثر ارتکاب گناه در قلب ایجاد می‌شود، با آب توبه می‌شویند و نمی‌گذارند که گناهان متراکم شده و صفحۀ دل تاریک شود؛ «انّ الذین اتقوا اذا مسّهم طائف من الشیطان تذکروا فاذا هم مبصرون»[1].


3- هنگام دریافت نعمت، خواه از طرف پروردگار و خواه از افراد دیگر، سپاسگزاری می‌نمایند.


4- وقت ابتلاء و برخورد با مصائب، خود را نباخته، دچار جزع و فزع نمی‌شوند.


5- هنگام خشم و غضب، عنان نفس را از کف نداده و خطاکار را می‌بخشند.

جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم-

خداوند در قرآن می فرماید: جَاهِدُوا بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ،ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (توبه41): با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید ، این برای شما بهتر است اگر بدانید

جهاد به معنای تلاش و تحمل سختی‌ها است که البته برترین درجات آن جانبازی و طلب شهادت در راه خدا است.
جهاد و مجاهده اقسام مختلفی دارد که به برخی اشاره می کنیم:
1- جهاد با نفس : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: مجاهد کسی است که در راه اطاعت از خدا با نفس خود جهاد کند(نهج الفصاحه، ص 778)
2- تلاش برای تأمین معاش(مثل جهاد کشاوزی): از مهم‌ترین تکالیف و مجاهدات تلاش برای تامین معاش است، چنان‌که در روایت می‌خوانیم: «کسی که برای تأمین معاش خانواده خود تلاش می‌کند، مانند مجاهد در راه خدا است»(بحار، ج103، ص12)
3- نبرد با کفر و طاغوت: در آیه 123 سوره بقره می‌خوانیم: «با کفار قتال کنید به‌گونه‌ای که درشتی و سختی را در شما مشاهده کنند».
خداوند توفیق پیروزی در انواع جهادها را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

ولادت امام جواد علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت امام جواد علیه السلام. حضرتش در روایتی نورانی می فرمایند:الثِّقَةُ بِاللّه ِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍ وَسـُلَّمٌ اِلى کُلِّ عـالٍ. بهای هر کالای ارزشمند و نردبان به مقامات بالا و بلند مرتبه، اعتمال وتوکل بر خداوند متعال است.

چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:

مقصود از توکل و اعتماد کردن به خدا، اعتماد به وعده خداوند متعال و به قدرت الهی و دستورات قادر متعال اعتماد کنیم . لذا وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! مثلا از گوش کردن آهنگ اجتناب کن بدانیم و اعتماد کنیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را واجب می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی و بدانیم نماز برای سعادت و سلامتِ روحمان لازم است.

نکته ای که باید به آن  توجه کرد این است که اعتماد کردن به خدا معنایش این است که انسان در امور زندگی باید آن کاری را به حسب طبیعی و قوانین طبیعی که آن را هم خدای متعال قرار داده، انجام دهد ولی نتیجه را به خدا واگذار کند چون می تواند کارهای طبیعی انجام بگیرد و فایده ای نداشته باشد پس اثر را به خدا واگذار کنیم.

طبق روایات اهل بیت انتهای توکل و اعتماد به خدا این است که که با وجود خدا از هیچ چیزی و هیچ کسی انسان نترسد.یعنی  وقتی که بنده خدا را ملاحظه می‌کند و برای خدا کار می‌کد و خدا را ناظر می داند دیگر از چیزی ترسی ندارد.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.


خداوندا برف و باران رحمتت را بر همه ما نازل بفرما  به برکت صلوات

ولادت امام جواد علیه السلام
جزئیات
حدیث گفتار روز

توضیح حدیثتوضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-
در مورد وجه شباهت بین امام جواد و عیسی نبی علیه السلام باید گفت: خدا به عیسی علیه السلام در حالی که طفل شیرخواره ای بیش نبود کتاب و نبوت داد و او در گهواره سخن گفت(مریم،31) خداوند به همین گونه در خردسالی به امام جواد علیه السلام امامت بخشید و او با مردم به کلام حکما و علما سخن می گفت در حالی که در سن کودکی قرار داشت.
- در جریان حضرت عیسی بن مریم با نبوّت او تهمت از حضرت مریم زدوده شد، در جریان حضرت جواد علیه السلام هم امام رضای ما در اوج مظلومیت و غربت بود و متهم بود به اینکه او امام نیست و ادّعای امامت میکند.
دلیل آنها هم این بود امام باید نسل داشته باشد و چون خدا دیر این فرزند را به امام رضا علیه السّلام داده بود، از این جهت سختترین تهمتها را فامیلهای خودش به او میزدند و واقفیه که یک جریان انحرافی بود ، افکار را علیه امام قرار داده بودند و حضرت رضا علیه السّلام هم میگفتند من صاحب فرزند خواهم شد. حضرت جواد علیه السّلام که آمد مشکل حل شد.
خداوند ما را جزء یاران حقیقی معصومین علیهم السلام قرار دهد به برکت صلوات برمحمد و ال محمد

شب ولادت امام جواد علیه السلام
جزئیات
Begin WebGozar.com Counter code End WebGozar.com Counter code