بیان بین الصلاتین
تفسیر آیه ۵۴ سوره مائده 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن{ درباره گروهی که طبق روایات (بحارالأنوار، ج41، ص137) قوم سلمان فارسی درآینده هستند} می فرماید: فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ : ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، خداوند جمعیّتی را می‌آورد{با این خصوصیات} که 1. خدا آنها را دوست دارد و2. آنان (نیز) او را دوست دارند،3. در برابر مؤمنان متواضع، 4. و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند؛ 5. آنها در راه خدا جهاد می‌کنند، 6. و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند.(آیه 54 مائده)
این خصوصیات ذکر شده همان خصوصیاتی است که بسیجیان باید داشته باشند یعنی:
اولا: محبت خدا دارند(یحِبُّهُمْ وَ یحِبُّونَهُ) یعنی کارهایشان به عشق خداست و اخلاص دارند
ثانیا: در پیشگاه مؤمنان و طرفداران حق و حقیقت خضوع و تواضع می‌کنند و هیچ عنادی با ایشان ندارند؛ اما در برابر کفار و گردن‌کشان و کسانی که زیر بار حق نمی‌روند، سرسخت‌اند و هیچ خضوع و نرمشی از خود نشان نمی‌دهند؛از این جهت امام بسیجیان فرمود:آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند.
ثالثا:اهل جهاد و جنگ هستند(یجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ) ،چه جنگ سخت(8سال دفاع مقدس و اکنون مدافعان حرم) و چه جنگ نرم(مبارزه اعتقادی با شبهات در فضای مجازی)
رابعا: از دشمنان نمی هراسند و در برابر تهاجم تبلیغاتی عقب نشینی نمی کنند: وَ لا یخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ. و از سرزنش هیچ ملامت گری نمی هراسند. تهاجم تبلیغاتی، مقدّمه نبرد تسلیحاتی است. کسی که در جنگ تبلیغاتی عقب نشینی می کند، بی تردید نمی تواند در صحنه نبرد مسلّحانه، مدافع اسلام و ارزش های دینی باشد.
خداوند ما را جزء ولایتمداران حقیقی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
نزدیکترین افراد به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز قیامت
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی می فرمایند: چهار گروه هستند در قیامت به "من" رسول خدا نزدیکترند و طبیعتا از برکات وجودی پیامبر برخوردار می شوند لذا در برخی ادعیه وارد شده که از خدا می خواهیم که رویت پیامبر را در بهشت روزیمان کن و همچنین این افراد از شفاعت پیغمبر بیشتر بهره مند هست.از آن چهار گروه به دو گروه در این فرصت اشاره می شود:
مورد اول حضرت می فرمایند: أصدَقُکُم لِسانا. کسی که راستگو تر باشد.
• صدق لسان که در روایت آمده یعنی فرد مراقب باشد زبانش بر خلاف واقعیت نچرخد. که دروغ هم یعنی انسان بر خلاف واقعیت خبری بدهد.
• یکی از گرفتاریهای امروز ما همین است. یک چیزهایی را بر زبان می آوریم که یا گاهی می دانیم خلافِ واقع است؛ گاهی هم حداقل، نمی دانیم که موافقِ واقع است.
• در یک روایتی دارد: کَفی المرءُ کِذباً أن یُحَدِّثَ بِکلِّ ما سَمِع. برای دروغ گویی همین بس که انسان هر چیزی را که بشنود به زبان آورد، که نتیجه این رفتار شایعه پراکنی ها است شایعه پراکنی یعنی: قولِ به غیر علم. یعنی حرفی را بشنویم بدون اینکه از صحتش اطمینان داشته باشیم، آنرا را نقل می کنیم و اگر هم هنر کنیم یک کلمه "می گویند" اضافه می کنیم و فکر میکنیم مشکل حل شد در حالی که درست نمی شود.
• معضل بسیار از ناآرامی های روانی و مشکلات در زندگی بی صداقتی است که انسان باید اراده کند که به خصلت صدق در گفتار آراسته شود.
مورد دوم: أدّاکُم لِلأمانَةِ. کسی که امانت را بیشتر از دیگران رعایت می کند.
• امانت انواعی دارد، مثل اموالی که از مردم در اختیار ماست یا وظیفه ای که بر عهده ما گذاشته شده یا اختیاری در بیت المال است یا ریاست و مدیریتی داریم، همه اینها مصداق امانت الهی است که اگر بدرستی عمل نکردیم ادای امانت را انجام نداده ایم.
متن اصلی:
الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری- درس 175
جلسه 175، یک شنبه 1395/8/16
حدیث:
عن زیدِ بن علیٍّ«علیهماالسلام»، عن آبائه«علیهم السلام» قال: قال رسول الله«صلی الله علیه وآله»: إنَّ أقرَبَکم مِنّی غداً و أوجبکم علیَّ شفاعةً أصدقکم لساناً و آداکم للأمانة و أحسنکم خلقاً و أقرَبکم من الناس.
در قیامت. آن کسی که نزدیک به پیغمبر اکرم«صلی الله علیه وآله وسلّم» باشد، طبعاً از برکات وجود آن بزرگوار برخوردار است. آن کسانی که از آن بزرگوار دورند، قهراً از این انوار و این برکات محرومند. شاید هم مراد از غَد، اعمّ از قیامت و از بهشت باشد. در بهشت هم درجات مختلف است، بعضی ها در درجات عالیه ای هستند که خدای متعال به اینها دیدار پیغمبر، مجالست پیغمبر را روزی می کند. در دعا می خوانید که: من پیغمبرت را زیارت نکردم، أرِنی وَجهَه یا أرِنی رؤیَتَه فی الجنة. به هر حال، نزدیک بودن به پیغمبر، مقام بزرگی است، مقام بلندی است. و أوجَبَکم علیَّ شفاعةً، کسانی که شفاعتشان بر من لازم تر است؛ کأنّه بعضی از بندگان خدا و مؤمنین شفاعت آنها بر پیغمبر به عنوان یک وظیفۀ اخلاقی مسلّم و مقرّر است، پیغمبر وظیفۀ خود می داند که از اینها شفاعت کند، لکن اینها هم درجاتی دارند، بعضی هستند انگیزه و میل به شفاعتِ اینها زیادتر است، بعضی در این حدّ و در این مرتبه نیستند. کسانی که منزلتشان به آن بزرگوار نزدیکتر و شفاعتشان اوجب است، چه کسانی هستند؟
1- أصدَقُکم لساناً، کسانی که زبانشان به دروغ نمی چرخد، صادقترین شما در زبان. صدق در عمل هم داریم، آن، بحث دیگری است. صدق در لسان. که انسان مقیّد باشد، مواظب باشد که این زبان به خلاف واقع نچرخد. یکی از گرفتاریهای امروز ما همین است. یک چیزهایی را بر زبان می آوریم که یا گاهی می دانیم خلافِ واقع است؛ گاهی هم حداقل، نمی دانیم که موافقِ واقع است. که در یک روایتی دارد: کَفی المرءُ کِذباً أن یُحَدِّثَ بِکلِّ ما سَمِع. شایعه پراکنی ها همین است، شایعه پراکنی یعنی: قولِ به غیر علم. یک چیزی یک کسی می گوید، شما بجای اینکه اگر شبهۀ غیبت است، نهی اش کنید؛ می شنوید و خوشتان می آید! و بعد جای دیگر آنرا نقل می کنید! گاهی هم می گوییم: «می گویند»! به خیال اینکه اگر بگوییم «می گویند»، مشکل برطرف می شود. داری حرف را منتقل می کنی.
2- و آداکم للأمانة، کسی که امانت را بیشتر از دیگران رعایت می کند. امانت انواعی دارد، گاهی پولهایی در اختیار ماست، گاهی وظائفی بر عهدۀ ماست، اینها همه امانت الهی است. بعضی در کیفیتِ خرج بیت المال مراعات نمی کنند! اداء امانت نشده است.
شما یک جا مدیرید؛ این مدیریت، این مسئولیت یک وظائفی، تعهدهایی دارد، اگر آن تعهدها را رعایت نکردیم، ادای امانت نکردیم! نوع دیگر امانت، عهود الهی است؛ فرض بفرمایید معارف الهی در ذهن ماست، یک چیزهایی را از معارف الهی می دانیم. اینها را بایستی به مردم برسانید، بیان کنید؛ فعلی العالِم أن یُظهِرَ علمَه، لَتُبَیِّنُنَّه للناس و لاتَکتمونَه. یکی از مشکلات جوامع ما، جوامع اسلامی، مشکل ندانستن است.
گفتار روز
توضیحات
خداوند در قرآن درباره کسانیی که با دشمنان می‌جنگیدند، میفرماید: وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ: چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند! آنها هیچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسلیم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد. (آیه 146 آل عمران)
بسیجیان واقعی باید خصوصیاتی داشته باشند که برخی را اشاره می کنیم:
1-پایداری در راه خدا: طبق آیه ای که تلاوت شد، صبر، ثبات قدم و عدم تزلزل در میادین جانکاه از مشخصاتی است که یک بسیجی بدان مزین است. زیرا مسیر دین سختی دارد که برخی ابتدا همگام با مومنین در راه خدا هستند،اما در طی مسیر کوتاه می آیند. در تاریخ صدر اسلام نیز افرادی مثل طلحه وزبیر ابتدا طرفدار ولایت بودند ولی درنهایت در مقابل امام ایستادند. در انقلاب اسلامی نیز کسانی بودند که بسیجی بودند، ولی بسیجی نماندند.
2-استکبار ستیزی: یعنی در برابر کفار و استکبار محکم می ایستد ولی در برابر مسلمانان مهربان است(أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ-آیه 29 فتح)؛ در پیشگاه مؤمنان و طرفداران حق و حقیقت خضوع و تواضع می‌کنند و هیچ عنادی با ایشان ندارند اما در برابر کفار و گردن‌کشان و کسانی که زیر بار حق نمی‌روند، سرسخت‌اند و هیچ خضوع و نرمشی از خود نشان نمی‌دهند: وخداوند فرمود در آینده قومی میآیند که (أَذِلَّه عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِین-آیه 54 مائده ) هستند که این آیه در مورد امام علی(علیه السلام) ودر روایت دیگری درباره قوم سلمان فارسی نقل شده است(مجمع البیان، ج3، ص208)
3- عدالتخواهی و ظلم ستیزی: بسیجی تفسیر عدالت علی(علیه السلام) است که به قیمت تمام جهان حاضر نیست به قدر گرفتن پوست جویی از دهان مورچه ای به کسی ستم کند اگرچه آن کس دشمن او باشد.
بسیجی مصداق فریاد عادل ترین مظلوم و مظلوم ترین عادل خلقت یعنی فریاد «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا-نامه 47 نهج البلاغه-» امیرمومنان (علیه السلام) است. بسیجی فرمانبردار امامی است که فرمود: ما تا آخر در کنار مظلومان جهان می ایستیم و با ظالم می جنگیم» و در میدان مبارزه با ظلم، لبه تیز شمشیر خود را متوجه ریشه همه مظاهر فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ستمگران می کنیم و تا قطع تمامی آن ریشه های متعفن از پا نخواهد نشست.
خداوند ما را جزء بسیجیان حقیقی قرار دهد به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: اگر در انسان سه خصوصیت باشد حوادث گوناگون دینوی و اخروی او را نگران نمی کند و انسان ضرری وارد نمی کند:
مورد اول: الدُّعَاءُ عِندَ الکُرُباتِ . هنگامی که حادثه تلخی یا گرفتاری یا غم و غصه ای برای انسان پیش ی آید ، دعا کند و به خداوند متعال پناه ببرد.
• دعا با تلاش و تدبیر منافات ندارد بلکه هر آنچه بر عهده یک انسان عاقل و متفکر و مدبر هست باید انجام دهد و دعا هم کند .
• پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در وسط میدان جنگ وقتی کار مشکل می‌شد، دستها را به دعا بلند می‌کرد و اشک می‌ریخت و از خدای متعال نصرت می‌خواست. ضمن اینکه بهترین تدبیر و آرایش جنگی را در برابر لشکر دشمن انجام می دادند.
• مصداق دیگر در دوران دفاع مقدسِ بود، که رزمندگان اسلام در سختی ها و مشکلات بزرگ به ذیل عنایت حضرت حضرت حق و ائمه اطهار علیهم السلام متوسل می شدند و خدای متعال گشایش و فرج را هم روزی می کرد.
مورد دوم: الِاستِغفارُ عِندَ الذَّنبِ استغفار کردن و طلب آمرزش هنگام انجام گناه.
• استغفار یعنی: پشیمانی و عذرخواهی از پروردگار؛ این استغفار است که موجب میشود موانع استجابت دعا برداشته بشود.که این خصوصیت در این قسمت دعای کمیل توجه داده شده است که می گوییم: اللهم اغفِر لیَ الذنوبَ التی تَحبِسُ الدّعاء.
مورد سوم: الشُّکرُ عِندَ النِّعمَة هر نعمتی که خدای متعال به شما داده، شکر کنید.
• در روایت دارد که: هر وقت یادتان آمد، که خدا نعمتی داده، از این نعمت، سر به سجده بگذارید، بگویید: الحمد لله ربّ العالمین.
• به تعبیر یکی از اهل سخن : هضم نعمت، شکر است؛ یعنی نعمت‌های خود را به خدا وصل کنید و نعمت پلی بین ما و خدا است. اگر کسی این پل را نزند و شکر نکند، نعمت، وبال گردن فرد میشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند همه ما را به اخلاق های زیبا آراسته سازد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
عبدُالله بن الولید الوصّافی قال: سمعتُ اباعبدالله جعفرَ بنَ محمدٍ«علیهماالسلام» یقول: ثلاثٌ لایُضِرُّ معهنّ شیءٌ. اگر در شما این سه خصوصیت باشد، از حوادث گوناگون دنیوی و اخروی، نگرانی نداشته باشید. نه اینکه حادثه‌ای رخ نمی‌دهد، بلکه معنایش این است یک مصونیتی در شما بوجود می‌آورد که این حوادث، ضرری بر شما وارد نمی‌کند. داشتن این سه خصوصیت، اثر و نتیجه‌اش این است.
1- الدعاء عند الکُرُبات، وقتی حادثۀ تلخی، گرفتاری‌ای، همّ و غمّ مهمی برایتان پیش می‌آید، به ذیل عنایت پروردگار متوسل بشوید! دعا کنید! دعا و تضرّع، در قرآن میفرماید: «فلولا إذ جاءَهم بأسُنا تضرّعوا»[1]، وقتی حادثه‌ای پیش می‌آید، انسان بایستی به خدای متعال پناه ببرد و دعا کند. این دعا منافات ندارد با تلاش و تدبیر، همۀ آن کارهایی که بر عهدۀ یک انسانِ عاقل، متفکّر و مدبّر است، انجام بدهد، دعا هم بکند. پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در وسط میدان جنگ وقتی کار مشکل می‌شد، دستها را به دعا بلند می‌کرد و اشک می‌ریخت و از خدای متعال نصرت می‌خواست! ما اگر در یک حادثه‌ای به خدای متعال تضرّع کنیم، از مردم و از کسانی که شاهد و ناظر ما هستند، کأنّه خجالت می‌کشیم! کأنّه این دعا و تضرّع عند الله را اقرار به ناتوانیِ خودمان در مقابل این قضیه قرار می‌دهیم! فرض کنید یک توطئه‌ای از طرف استکبار مثلاً بوجود آمده، بعضی تصور می‌کنند حتماً باید مشتها را گره کنیم و شعار بدهیم! نباید دعا کنیم که: خدایا! خودت کمک کن! اینطور نباید باشد. پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» وسط میدان جنگ که دشمن ایشان را احاطه کرده و حادثه‌های بزرگ در پیش بود، تضرع می‌کرد، گریه می‌کرد، دعا می‌کرد و از خدای متعال نصرت می‌خواست، تدبیر هم می‌کرد، آرایش جنگیِ لشگر را هم به بهترین وجهی انجام می‌داد. در دفاع مقدسِ خود ما هم همینطور بود، جوانهای ما متوسل می‌شدند به ذیل عنایت حضرت حق و به ائمۀ اطهار«علیهم‌السلام»، در سختی‌ها، در مشکلات بزرگ، دعا می‌کردند، خدای متعال هم فرج می‌داد. پس اوّل، دعای در سختی‌ها، کُرُبات.
2- و الاستغفارُ عند الذنب، استغفار کردن وقتی گناهی از انسان صادر میشود. ما شب و روزمان به معاصی و ذنوب، کوچک و بزرگ مبتلاست! بعضی از گناهان را می‌فهمیم، بعضی را هم ملتفت نیستیم، برایمان عادی شده! آن ذنب و گناهی که ملتفت شدیم، بلافاصله استغفار کنیم، استغفار هم فقط گفتنِ «استغفر الله و اتوب الیه» نیست، استغفار یعنی: پشیمانی و عذرخواهی از پروردگار؛ این، استغفار است و موجب میشود که موانع استجابت دعا برداشته بشود، خصوصیت استغفار این است؛ اللهم اغفِر لیَ الذنوبَ التی تَحبِسُ الدّعاء. پس استغفار هم، آن کارِ دوّمی است که اگر انجام بدهیم، نگرانی‌های ما از ضررهای ناشی از حوادث برطرف خواهد شد.
3- و الشُّکرُ عند النِّعمة، هر نعمتی که خدای متعال به شما داده، شکر کنید! «لإن شَکرتُم لأزیدَنَّکم»، شکر نعمت، موجب افزایش نعمت است. در روایت دارد که: هر وقت یادتان آمد، که خدا نعمتی داده، از این نعمت، سر به سجده بگذارید، بگویید: الحمد لله ربّ العالمین. اگر سوار اسب هستید، در خیابان، در کوچه، سرتان را روی آن قاچ زین بگذارید بگویید «الحمد لله»، یعنی شکر نعمت در همۀ احوال. این، سه چیزی است که موجب میشود انسان نگران و دلواپسِ زیانِ حوادثِ گوناگون در پیرامون خود نباشد. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 204
گفتار روز
توضیحات
امام خامنه ای حفظه الله فرمودند: بهترین و بزرگترین الگو برای بسیجیان مسلمان در همه عالم، علی ابن ابیطالب علیه السلام است»( 3/9/73)
یک بسیجی باید پیرو و شیعه واقعی مولایش باشد والگوپذیری از مولایش داشته باشد که به برخی از تبعیت پذیریهای بسیجی از امام علی (علیه السلام) اشاره میشود:
1-اخلاص داشتن: امیرالمومنین(علیه السلام) فرمود: خدایا، من تو را از بیم عذاب و طمع ثوابت نپرستیدم، بلکه تو را شایسته بندگی دیدم و پرستیدم(بحار،ج14،ص41) و امام بسیجیان ، امام خمینی(ره) فرموده اند:" بسیج لشکر مخلص خدا است که دفتر تشکیل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضاء نموده اند.(2/9/67) صحنه های زیادی از اخلاص بسیجیان در زندگی آنها و در دوران دفاع مقدس رقم خورده است.
2-شهادت طلبی: حب به شهادت را بسیج از مولای خود علی علیه السلام آموخته است که فرموده است : " انی للشهاده لمحب. من دوستدار شهادت هستم."( الغارات، ج 1، ص 211.) زیرا ارزشهایی که فرهنگ اسلام و مبنای دینی برای شهادت قائل است بسیجی را شیفته شهادت کرده است. مهم ترین شاخصه آنان شهادت طلبی است که نمونه بارز آن را در هشت سال دفاع مقدس و اکنون به عنوان مدافع حرم دیده میشود.
این مهم‌ترین ویژگی بسیجیان است که جاذبه و دافعه آنها دارای مرزی است که ایمان و کفر دو سوی آن را تشکیل می‌دهد. بسیجی، غرض ورزی شخصی ندارد، هرجا آرمانهای اسلام ایجاب کند می‌غرد و با شدت برخورد می‌کند.
3-ولایتمداری ومطیع مولا بودن: حضرت علی علیه السلام مطیع پیامبر بود و در این زمینه فرموده است: من بنده ای از بندگان حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هستم(کافی، ج 1 ، ص89)
بسیجی تابع ولایت و هیچ گاه نه از ولایت عقب می ماند و نه هیچ گاه از ولایت جلو می افتد. « الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ ، کسانی که از ولایت جلو می زنند مارق و رها شده و کسانی که از ولایت عقب می مانند باطل هستند و راه یافتگان کسانی هستند که همراه و تابع ولایت باشند(صلوات شعبانیه،مفاتیح الجنان)
خداوند ما را جزء بسیجیان واقعی قرار دهد به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
در قرآن برخی آیات تکرار میشود که حکمتهایی دارد که بیان میشود:
1-تکرار، گاهی برای تذکر و یادآوری نعمت های گوناگون است. نظیر تکرار آیه « فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ 2- گاهی برای هشدار و تهدید خلافکاران است. نظیر تکرار آیه « وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (آیه 15 مرسلات)
3- گاهی برای فرهنگ سازی است. نظیر تکرار «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» در آغاز هر سوره.
4-گاهی برای اتمام حجّت است. نظیر تکرار آیه : وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ (آیه 17 قمر)
5- گاهی برای انس بیشتر و نهادینه شدن است. نظیر تکرار آیه : اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً (آیه 41 احزاب)
6- تکرار نماز در هر شبانه روز، برای آن است که هر روز گامی به خداوند نزدیک شویم. کسی که از پله های نردبان بالا می رود، در ظاهر، پای او کاری تکراری انجام می دهد ولی در واقع در هر حرکت گامی رو به بالا می گذارد. کسی که برای حفر چاه کلنگ می زند، در ظاهر کاری تکراری می کند، ولی در واقع با هر حرکت، عمق چاه بیشتر می شود.
7- بقای زندگی با تنفس مکرر است و کمالات، در صورت تکرار حاصل می شود. با یک بار انفاق و رشادت، ملکه سخاوت و شجاعت در انسان پیدا نمی شود، همان گونه که رذائل در صورت تکرار، در روح انسان ماندگار می شوند
خداوند توفیق فهم معارف دین را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از گناهان بزرگ توهین و تحقیر دیگران است که در این زمینه به نکاتی اشاره می شود:
1-توهین یعنی انسان با گفتارش یا عملش یا اشاره اش دیگری را خفیف و کوچک نماید. یکی از مصادیق توهین و اهانت القاب زشتی است که به فردی نسبت داده می شود یا ناسزا گفتن به دیگری است و در گناه بودن این عمل فرقی ندارد به صورت شوخی باشد یا جدی، به زبان گفته شود یا نوشته شود یا از طریق پیامک یا فضای مجازی منتقل شود.
2-نقل کردن لطیفه هایی که در آن به قومیت ها یا به مردم بعضی از شهرها توهین می شود و باعث دامن زدن به مسائل قومیتی که یکی از اهداف استعمار است می گردد، حرام می باشد.(آیت الله مکارم سایت استفتائات استهزا و سخره)
3-انسان نباید خود را در برابر اشخاص دیگر خوار و ذلیل کند بنابراین اشتغال به اموری که موجب ذلت و خواری فرد می شود، جایز نیست.
(رساله آموزشی ج2 ص62 ، رساله جامع م2277 و2279 ، سایت مکارم استفتائات اهانت، رساله آقای مظاهری م1614)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال به همه ما توفیق ترک گناه و معصیت عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یک مساله شرعی کوتاه درباره احکام نماز خدمتتون عرض کنم این است که اگر انسان واجبات غیر رکنی نماز مثل یک سجده یا تشهد را در نماز سهوا ترک کند وظیفه چیست؟
در جواب به این مساله؛ عزیزان به چند نکته توجه داشته باشند:
1. اگر واجب غیر رکنی سهوا ترک شود نماز باطل نمی شود و قضا کردن آن لازم نیست به جز تشهد و یک سجده که سهوا ترک شده باشد. (رساله مراجع مساله1263و1264)
2. اگر نمازگزار واجب غیر رکنی را مثل قرائت سوره یا ایستادن بعد از رکوع را فراموش کند تا هنگامی که وارد رکن بعدی نماز نشده چنانچه متوجه شود باید برگردد و انجام دهد اما اگر وارد رکن بعدی شود وظیفه ای ندارد اما اگر نمازگزار یک سجده یا تشهد را فراموش کند و در هنگام رکوع رکعت بعدی یا بعد از آن، متوجه شود، باید بعد از سلام نماز و پیش از بهم خوردن صورت نماز قضای آن را بجا آورد و سپس سجده سهو را بجا آورد به نظر همه مراجع مطابق وظیفه عمل کرده است. (رساله مراجع مساله1253)
3. هنگام قضای اجزاء فراموش شده باید تمام شرایط نماز مانند پاک بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و شرط‌‌های دیگر را داشته باشد.(رساله مراجع م 1251)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند
ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال به همه ما توفیق نماز با حضور قلب عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد وآل محمد
جهت اطلاع: در موارد قضای اجزاء فراموش شده و سجده سهو جهت اجزاء فراموش شده مساله اختلافی است.(ایات عظام سیستانی و مکارم قضای تشهد را لازم نمی دانند و همچنین ایت الله سیستانی سجده سهو برای قضای سجده را لازم نمی دانند.)
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم—بسم الله الرحمن الرحیم---
خداوند درباره حجاب می فرماید: وَلَا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا: ( زنان با ایمان):زیورهاى خود را آشکار نگردانند مگر آن چه طبعاً از آن پیداست(آیه 31 نور)
ام سلمه نقل مى کند که بعد از نزول آیه «یدنین علیهن من جلابیبهن» زنان انصار از منازلشان با پوشش هاى مشکى خارج مى شدند به گونه اى که به نظر مى رسید بر سر ایشان کلاغى نشسته است. (الدر المنثورسیوطی، ج 5، ص 221)
از تاریخ استفاده میشود که در صدر اسلام حتی یهودی و نصاری هم نوعی حجاب داشتند. البته حجابهای آنان با حجابهای مسلمین فرق داشته است.
برای اثبات حجاب اجباری استدلال میشود که :
1-اصل وجوب حجاب در آیه نقل شده( 31 نور) و دهها روایت نقل شده است.
2-امر به معروف ونهی از منکر نیز واجب است
3-نهی از منکر عملی از وظایف حکومت اسلامی است (اَلَّذینَ إن مَکَّناهُم فِی الأرضِ ... اَمَروا بِالمَعروفِ و نَهَوا عَنِ المُنکَرِ : کسانی که چون در زمین به آنان توانایی دهیم .. به کارهای پسندیده وا می دارند و از کارهای ناپسند باز می دارند )
بنابراین چون بدحجابی منکر است، مبارزه با بی حجابی و داشتن حجاب اجباری است
4-از طرفی عمل به قوانین هر جامعه ای لازم است و در جمهوری اسلامی حجاب در قانون اساسی آمده است(مثل : عمل به قوانین رانندگی)
خداوند حجاب فاطمی به زنان ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
در این فرصت چند نکته کوتاه درباره کسبهای حلال و حرام اشاره میکنم:
1.کسبهای حلال در دین مقدس اسلام فراوان است مانند بسیاری از تجارت ها و زراعت ها و تولیدی های حلال.
2.برخی از کسب ها و درآمد ها ، حرام و نامشروع می باشد که به برخی از آنها اشاره می شود:
مورد اول: درامدی که از راه فروش فیلم های مبتذل و خلاف عفت و حیا یا فروش شراب و مسکرات و مانند اینها بدست آید.
مورد دوم: درامدی که از راه رشوه و قمار و ربا و دزدی و اداره مجالس گناه و از این قبیل موارد، بدست می آید.
مورد سوم :پولی که از بیت المال بر خلاف مقررات و اجازه حاکم شرع برداشت شده است.
مورد چهارم :درآمد کارگری یا کارمندی که برای کار حرام مثل کم فروشی یا غش در کالا ها بکار گیری شده است یا کم کار کاری کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند
ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق کسب روزی حلال را به همه مومنین عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن می فرماید: یا وَیْلَتى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً : واى بر من! کاش فلانى را دوستِ خود نگرفته بودم.(آیه 28 فرقان)
برای اینکه بتوانیم گناه را ترک کنیم باید اموری را رعایت کنیم:
1-دوری از دوستان و آشنایان گنهکار: در آموزه‌های دینی انسان به آئین و مرام همنشین خود خوانده شده است. شخصیت و موقعیت هر کس را از طریق همنشینانش می‌توان محک زد. بنابر این برای پرهیز از گناه و لغزش نباید با کسانی که گناه می‌پراکنند، معاشرت نمود.پیامبر فرمود: «المرءُ علی دین خلیله و قرینه» (وسائل الشیعه، ج 4، ص 207)روش آدمی بر طبق مذهب و سیرۀ دوست صمیمی اش خواهد بود.
2-فکر مرگ: یکى از چیزهاىی که بسیار مفید است که فکر گناه را یا از بین مىبرد و یا کم مىکند که این به شدت و ضعف فرو رفتن در فکر مرگ بستگى دارد اگر انسان با این واقعیت انس بگیرد و مردن را باور دل سازد نقشى سازنده و بالا برنده دارد. قال امیرالمؤمنین على(علیه السلام): یاد مرگ دل را از تعلق به شهوات جدا مىسازد و انسان را از گناه و فکر گناه باز مىدارد(غرر الحکم ج2 ص 270)
3- تفکر در عواقب زیان بار گناه: اگر انسان توجه کامل داشته باشد که معصیت افزون بر آثار سوء دنیوی، چه عذاب های غیر قابل تحمل اُخروی به دنبال دارد، مطمئناً از گناه دوری می جوید.
قرآن میفرماید: «(در روز قیامت) گناهکار دوست دارد که فرزندان، زن، برادر، همة خویشان و همة اهل زمین را فدا می کرد تا از عذاب نجات می یافت، (ولی) چنین نیست، (بلکه) آن آتش شعله کش است و ...»(آیه11-15 معارج)
4- جایگزین سازى اعمال و عادات نیکو؛ مانند: شرکت دائمى در نماز جماعت، خواندن نماز شب، زیارت اهل قبور، دعا.
خداوند توفیق ترک گناه به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما ضَعُفَ بَدَنٌ عمّا قَوِیَت علَیهِ النِّیَّةُ. هیچ بدنى در انجام آنچه نیّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نیست.
چند نکته کوتاه در توضیح حدیث شریف:
1. امام صادق علیه السلام در این حدیث شریف به یک نکته روانشناسی اشاره می کنند و آن هم این است که اگر انسان بر یک هدف ممکنی تصمیم راسخ و قوی و استوار بگیرد، بدن و جسم او نسبت به آن توانمند می شود و طاقت می آورد. مثلا در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد.
2. خاصیت عزم راسخ و تصمیم قوی این است که بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است.
3. در موارد فراوانی که جسم ما توانایی و کارایی لازم را ندارد باید علتش را در نیت و اراده و تصمیم خودمان جستجو کنیم و طبیعتا برای رسیدن هدف باید تصمیم و اراده قوی داشته باشیم.مثلا اگر کسی نسبت به نماز یا هر کار خیر دیگری سستی و تنبلی را در خودش مشاهده می کند نتیجه نداشتن یک تصمیم قوی و اراده قوی هست.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق اراده قوی و تصمیم راسخ را در کارها به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 109
جلسه 109، یک شنبه 1394/10/13
حدیث:
عن فضیل بن یسار قال: قال الصادقُ جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: ما ضَعُفَ بدنٌ عَمّا قَوِیَت علیه النِیَّة. میفرماید: هر آن هدفی و هر آن کاری که نیّت شما، عزم شما بر آن، راسخ و قوی باشد، بدن شما نسبت به آن ضعیف نخواهد بود. انسان نسبت به بعضی از امور، عزم راسخ پیدا نمی‌کند. مثلاً انسانِ عاقل تصمیم بر پرواز نمی‌گیرد؛ چون امرِ محالی است. لکن نسبت به امور ممکنۀ عالم اگرچه دشوار است، نیّتِ شما متمرکز میشود. میفرماید: در این موارد، اگر نیّتِ شما قوی بود یعنی عزمِ راسخ داشتید، بدن شما در راه نخواهد ماند، طاقت خواهد آورد. فرض کنید در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. تأثیر نیّت، تأثیر عزم در جوارح و اعضای انسان، این را شاید روانشناس‌ها و کسانی که در مسائل مربوط به روان و اعصاب انسان کار می‌کنند، امروز شاید تصدیق کنند، شاید با مقدمات علمی این را ثابت کنند. عزم راسخ انسان، بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. این، درس است. در موارد فراوانی که ما می‌بینیم نمی‌توانیم، جسمِ ما کارائیِ لازم را ندارد، بگردیم منشأش را در نیت خودمان، در عزم خودمان پیدا کنیم، عزم و اراده‌مان را قوی کنیم. امالی، صفحۀ 408.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم -بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در قرآن می فرماید: أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَىٰ: آیا( گنهکار) نمی داند که خدا او را میبیند؟(آیه 14 علق)
برای اینکه بتوانیم گناه را ترک کنیم باید اموری را رعایت کنیم:
1-ترک زمینه گناه: پیشگیرى از گناه آسان ترین راه مبارزه با گناه است . فردى که مى خواهد گناه نکند باید خود را از صحنه هاى گناه دور نگه دارد؛یعنی باید مقدمات گناه را ترک کند ومبادی ورودیهای بدن را کنترل کند؛مثلا: برای غیبت نکردن از جلسات غیبت دوری کند؛ برای کنترل چشم از مجالس مختلط وفیلم و عکس مبتذل دوری کند و...
2-ترک فکر گناه: هر چه بیشتر و دقیقتر زمینه گناه ترک شود فکر گناه کمتر به سراغ انسان مىآید. این فکر گناه است که شوق در انسان ایجاد مىنماید و بعد از شوق ارادهى عمل سپس خود گناه محقق مىشود، مسلما تا اراده و شوق و میل نسبت به کارى نباشد انسان مرتکب آن کار نمىگردد.
3-اشتغال به برنامه شبانهروزى: حتما باید شبانهروز خود را با برنامهریزى صحیح و متناسب وضع روحى و جسمى خود پر کنیم و هیچ ساعت بیکارى نداشته باشیم تا نفس، ما را مشغول کند. در اوقات بیکارى وسوسههاى نفس و شیطان به سراغ انسان مىآید و او را به فکر گناه و سپس به خود گناه مىکشاند
4-توجه کامل به این که خداوند در همه حالات آگاه و ناظر بر اعمال ما است و حتی بر خطورات قلبی ما (در دل می گذرد) احاطه دارد و از آن ها هم با خبر است. اگر انسان چنین یقینی داشته باشد، خجالت می کشد گناه کند و از دستورهای خالقش سرپیچی نماید.
خداوند توفیق ترک گناه به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سفارشی به جناب ابوذر می فرمایند: الکَلِمَةُ الطَّیِّبَةُ صَدَقةٌ، و کُلُّ خُطوَةٍ تَخطُوها إلى الصلاةِ صَدَقةٌ.سخن نیکو و پاکیزه صدقه است، و هر گامى که به سوىِ نماز برمى دارى صدقه است .
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. صدقه مصادیق مختلفی دارد یکی از مصادیق صدقه کمک مالی به نیازمندان است و یکی از مصادیق صدقه، سخن نیکویی هم که انسان بر زبان بیاورد که فرد یا جمعی از آنها استفاده کنند مصداق صدقه است فرقی ندارد گفتاری مربوط به مباحث علمی باشد یا برای راهنمایی شخصی یا مسائل عمومی باشد.
2. اینکه در حدیث شریف می فرماید هر گامی که برای نماز برداری صدقه است، حاکی از اهمیت نماز است و در شرع حساب خاصی برای نماز باز شده است. وهر چه انسان بیشتر در امر نماز فکر کند اهمیت آن را بیشتر درک می کند. و در می یاید که نماز کلید همه خیرات است. چرا که:
نماز است که دلهای ما را آباد نگه می‌دارد.
نماز است که ما را در صراط مستقیم باقی می‌دارد.
نماز است که ما را از غلطیدن در منجلاب غفلت محض باز می‌دارد.
نماز است که به ما قدرت می‌دهد، نشاط می‌دهد، توکّل می‌دهد، این اهمیّتی که به اقامة نماز داده شده، به خاطر اینهاست.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
متن اصلی جهت مطالعه:
القسم الثالث من النوع الثانی: ما یحرم لتحریم ما یقصد منه شأناً کبیع السّلاح من أعداء الدین
جلسه 127، 1385/8/22
حدیث اخلاقی
یا اباذر! الکلمة الطّیُّبة صدقةٌ و کلّ خطوة تخطوها إلی الصُّلاة صدقة([1]).
صدقه، فقط پول دادن به مستمند و فقیر نیست، یک سخن نیکویی هم که بر زبان می‌آورید، فردی یا جمعی از آن بهره می‌برند، این هم یک صدقه است. چه سخن علمی باشد یا راهنمایی‌های شخصی یا مسائل عمومی. و هر گامی که به سوی نماز برمی‌داری این هم یک صدقه است. این، اهمیّت نماز را نشان می‌دهد. چه حسابی در شرع مقدّس برای نماز باز شده است؟! واقعاً مفتاح همة خیرات و پایة همة نیکی‌ها نماز است. هرچه انسان بیشتر در امر نماز تأمّل کند، اهمیّت آن را بیشتر درک می‌کند. نماز است که دلهای ما را آباد نگه می‌دارد، نماز است که ما را در صراط مستقیم باقی می‌دارد، نماز است که ما را از غلطیدن در منجلاب غفلت محض باز می‌دارد، نماز است که به ما قدرت می‌دهد، نشاط می‌دهد، توکّل می‌دهد، این اهمیّتی که به اقامة نماز داده شده، به خاطر این است. مکارم الاخلاق ـ صفحه 374
گفتار روز
توضیحات
خداوند در قرآن تقوا را عامل مغفرت میداند و می فرماید: إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ: اگر تقوای الهی پیشه کنید، براى شما [نیروى] تشخیص [حقّ از باطل] قرار مى دهد و گناهانتان را از شما مى زداید و شما را مى آمرزد (آیه 29 انفال)
در قرآن عواملی برای مغفرت بیان شده است، از جمله:
1. ایمان. «آمنّا بربّنا لیغفر لنا (73 طه)
2. پیروی از انبیا. «فاتّبعونی... یغفر لکم(31 آل عمران)
3. عفو و گذشت از مردم«و لیعفوا.... یغفراللّه لکم(22 نور)
4. قرض الحسنه و وام دادن به مردم. «ان تقرضوا اللّه... یغفر لکم(17 تغابن)
5. عبادت. «أنِ اعبدواللّه... یغفر لکم(3و4 نوح)
6. پرهیز از گناهان کبیره. «اِن تجتنبوا کبائر.... نکفّر عنکم سیئاتکم(31 نساء)
7. دعا و استغفار خود انسان. «ظلمتُ نفسی... فغفر له(16 قصص)
8. دعای اولیای خدا برای انسان. «یا أبانا استغفر لنا(97 یوسف)
خداوند همه گناهان ما را ببخشاید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از راههای اظهار محبت به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که با اجر و ثواب فراوانی همراه است زیارت قبور معصومین علیهم السلام است که در این زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1.تلاش کنیم که زیارت همراه با آداب زیارت انجام شود تا بتوانیم از زیارتمان بهره بیشتر معنوی ببریم. آدابی همچون گام ها هنگام تشرف کوتاه برداشتن یا ذکر گفتن هنگام تشرف و قرائت قرآن در حرم و خواندن زیارت نامه و صحبت کردن دلی با حضرت و خواندن نماز زیارت ...
2.زیارت از خرافات بدور باشد مثل گرو برداشتن کتاب یا ادعیه و دیگر وسایل حرم که این کار علاوه بر خرافه بودن شرعا جایز نیست و برخی از کارها که افراد انجام می دهند مستند شرعی ندارد مثل بستن گره یا قفل به پنچره فولاد حرم یا بستن طناب به گردن بیمار و وصل کردن آن به پنجره فولاد.
3.در زیارت نکته ای که باید توجه بیشتری شود این است که از بلند صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند مجاهدان در راه خدا را سربلند گرداند، جهت پیروزی جبهه مقاومت علیه اسرائیل خبیث و جنایتکار صلواتی را عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند درقرآن یکی از ویژگی‌های برجسته پیامبران را یاد مرگ میداند و میفرماید:«إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ»«ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم و آن یادآوری سرای آخرت بود( آیه 46 سوره ص)
در روایات اثرات فراوانی برای یادآوری مرگ و قیامت ذکر شده است که به برخی اشاره می کنیم:
1- مانع انجام دادن کارهاى زشت میشود: «مرگ برهم زننده لذت ها، تیره کننده شهوت ها و نابودکننده آرزوها را به یاد آرید؛ آن گاه که به کارهاى زشت شتاب مى آرید»(نهج البلاغه ،خطبه ۹۹)
2- موجب انجام دادن اعمال و کردار نیک مى شود: «آن که مرگ را چشم داشت، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت(نهج البلاغه، کلمات قصار ۳۱)
3-کاهش دوستی دنیا: پیامبر:« مرگ را بسیار یاد کنید؛ زیرا یاد مرگ از میل و رغبت به دنیا می کاهد».
4-رضایت به مقدار کم دنیا: امام علی علیه السلام فرمودند : کسی که بسیار یاد مرگ کند، به مقدار کمی از دنیا راضی می شود(نهج البلاغه، کلمات قصار ۳۴۹)
چون حکایت دنیابه فرموده حضرت عیسی علیه السلام مثل : حکایت کسی است که از آب دریا می نوشد. هر چه بیشتر بنوشد، بر عطش او افزوده شود تا او را بکشد».
خداوند حب و دوستی دنیا را از دلهای همه برطرف بفرماید به برکت صلوات بر محمد وآل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از مقدمات نماز وضو است و باید احکام وضو را بدرستی فرا بگیریم در همین زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1.در وضو شستن صورت و دستها واجب است و اگر وضو گیرنده عضو را به نیت وضو زیر شیر آب بگیرد و آب را به همه عضو برساند کافی است هر چند دست نکشد، البته شستن اعضا به همراه دست کشیدن مستحب است. (عروه ج1 فصل فی بعض مستحبات الوضوء)
2.یکی از واجبات وضو مسح پا می باشد که برای مسح پا به نظر امام خامنه ای و برخی مراجع دیگر واجب است از سر یکی انگشتان پا هر چند انگشت شصت پا نباشد تا مفصل پا مسح صورت بگیرد.(جهت اطلاع بیان کنندگان: مخالف: حضرت امام، بهجت، مکارم: تا برآمدگی کافی است و خویی و سیستانی و صافی بنابر احتیاط واجب تا مفصل باشد.ایت الله مکارم: مسح از سر انگشت کوچک اشکال دارد) رساله مراجع م 252
3.اگر انسان به نیت با طهارت بودن هر چند قبل از وقت نماز، وضو بگیرد هر عملی را مثل نماز یا لمس کلمات قرآن که نیاز به طهارت و وضو دارد، می تواند انجام دهد و لازم نیست نیت را به زبان بیاورد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) و سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
چرا برخی از مرگ می ترسند؟
1-جهل :از امام جواد(علیه السلام)، سوال شد چرا مردم مرگ را دوست ندارند؟ حضرت علیه السلام فرمود :زیرا به حقیقت مرگ جاهل اند، اگر بدانند مرگ چیست و از دوستان خدا باشند مرگ را دوست خواهند داشت . سپس حضرت رو به سوال کننده کرد و فرمود: چرا کودک از خوردن دارو امتناع مى کند با اینکه دارو درد او را کاهش مى دهد و او را از بیمارى مى رهاند؟ آن شخص جواب داد: زیرا کودک فایده خوردن دارو را نمى داند. امام فرمود: به خدا سوگند! مرگ براى کسى که آمادگى دارد از آن داروى شفا دهنده مفیدتر است ... (معانی الاخبار، ص290)
2.ترس از حسابرسی اعمال:یکی دیگر از علل ترس از مرگ، بیم از حسابرسی اعمال است.این عامل به آن گروه از انسانها اختصاص دارد که از یک سو به معاد اعتقاد دارند و از سوی دیگر از اعمال خویش راضی نیستند.بدیهی است که این دسته از گنهکاران به شدت از مرگ می‌ترسند، شخصی از امام مجتبی(علیه السلام ) پرسید: به چه دلیل ما مرگ را ناخوشایند می‌دانیم؟ امام(علیه السلام ) پاسخ دادند:«زیرا شما آخرت خویش را (به دلیل گناهان و اعمال زشت) ویران ساختید و دنیای خود را آباد کردید و دوست نمی‌دارید که از آبادی به ویرانی روید.»( بحارالانوار، ج6، ص129)
3- .دلبستگی شدید به دنیا:یکی دیگر از عوامل مهم ترس از مرگ، دلبستگی شدید به دنیاست به گونه‌ای که از آخرت خویش کاملا غافل گردد و حیات دنیوی را هدف نهایی خود قرار دهد
امیرالمومنین على(علیه السلام) مى فرماید: مَنْ کانَتِ الدُّنْیا هِمَّتَهُ اِشْتَدَّ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِراقِها ... هر کس دنیا نهایت همتش شود هنگام جدایى از آن سخت حسرت مى خورد(من لا یحضره الفقیه، ج۴ ،ص ۳۸۲)
4- فراهم نساختن ره توشه آخرت: حضرت على (علیه السلام) در یکى از فرمایشات حکمت آمیزشان مى فرماید: (آه مِنْ قِلَّةِ الزّادِ وَ طُولِ الطَّریقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظیمِ الْمُورِدِ(نهج البلاغة صبحی صالح ،ص 481)آه از کـمـى تـوشـه [ى راه آخرت ] و طولانى بودن راه و دور بودن سفر و بزرگ بودن مقصد و محلّ ورود.
خداوند توفیق عمل به دستورات دین را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام درباره تشویق افراد بر دعا در درگاه خداوند متعال پیوسته می فرموند: ما مِن احدٍ اُبتلِیَ و إن عَظُمَت بَلواه بأحقَّ بالدعاءِ مِن المُعافی الذی لایَأمنُ البلاء. آن کسی که دچار بلا نیست و در حال عافیت است و مشکلی علی الظاهر ندارد، این هم به اندازۀ همان کسی که مشکل دارد، شایسته است که دعا کند.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. از این حدیث فهمیده مى شود که هر فردى به دعا نیاز دارد، چه آن کسى که درعافیت است وچه آن کس که به بلایی گرفتاراست. و انسان باید برنامه دعا و توسل و ارتباطش را با خدا بطور دائم در زندگی حفظ کند.
2. در کلمات ائمّه(علیهم‌السلام)، دعا جایگاه خاصی دارد، گاهی معارف دین را بوسیلۀ دعا بیان می‌کردند. این دعاهای صحیفۀ سجادیه که شامل و حامل رقیق‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین معارف الهی و اسلامی است و انسان در کمتر حدیثی و بیانی از ائمّه(علیهم‌السلام) این معارف را پیدا می‌کند. همین معارف را در زبان دعا بیان کردند، یعنی خواستند ما را به دعا توجه بدهند. لذا توجه دادن به دعا بخاطر ارتباط با خداست و کسب معارفی است در دعاها وجود دارد و همچنین دعا دفع بلا می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی حضرت رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی:
المسألة الخامسة عشر: مبدء حساب المسافة- درس 76 جلسه 76، دوشنبه 1394/2/21 حدیث:
عن الصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام»، عن ابیه، عن آبائه«علیهم‌السلام» أنَّ علیاً«علیه‌السلام» کان یقول: ما مِن احدٍ اُبتلِیَ و إن عَظُمَت بَلواه بأحقَّ بالدعاءِ مِن المُعافی الذی لایَأمنُ البلاء. گاهی ما دچار گرفتاری می‌شویم، دچار بلا می‌شویم، دعا میکنیم. فرض بفرمایید بیماریِ سختی، بیمارداریِ سختی، قرضی، مشکل اجتماعی‌ای، مشکل آبروئی‌ای، مشکل جانی‌ای برایمان پیش می‌آید، که دچار یک بلیّه‌ای می‌شویم. این، موجب میشود که با تضرّع دعا کنیم، التماس کنیم، از خدای متعال بخواهیم. گاهی هست که هیچ گرفتاری‌ای هم علی الظاهر نداریم؛ نه یک ناخوشی‌ای داریم، نه یک ناخوش‌داری‌ای داریم، هیچ مشکلی نداریم، در حال عافیتیم. اینجا هم باید دعا کنیم؟ حضرت می‌فرمایند: آن کسی که دچار بلا نیست و در حال عافیت است و مشکلی علی الظاهر ندارد، این هم به اندازۀ همان کسی که مشکل دارد، شایسته است که دعا کند. آن آدمِ مشکل‌دار احقّ به دعا نیست از این آدمِ بی‌مشکل، از این آدمِ دارای عافیت. چرا؟ برای اینکه این کسی هم که در حال عافیت است، لایَأمَن البلاء، ایمن نیست از اینکه بلا متوجه او بشود. امروز سالمیم، این ساعت سالمیم، یک ساعت دیگر ممکن است یک عارضه‌ای پیش بیاید؛ قلبِ انسان، ریۀ انسان، بدن انسان، مغز انسان دچار یک بلایی بشود. کسی از عزیزانِ انسان دچار یک مشکلی بشود، یک حادثه‌ای برایمان پیش بیاید که مشکل درست کند، لایَأمَن البلاء. دعا را در همه حال بایستی داشت. از پیغمبر اکرم نقل شده است که فرمودند من دوست دارم یک روز سیر باشم، یک روز گرسنه؛ تا آنروزی که سیرم، دعا کنم و شکر کنم. آن روزی که گرسنه هستم، دعا کنم و درخواست کنم. در همه‌حال، دعا؛ در حال سیری هم دعا، در حال گرسنگی هم دعا، در حال عافیت هم دعا، در حال بلاء هم دعا، در حال صحّت هم دعا، در حال بیماری هم دعا. دعا و توسل و ارتباط را بطور دائم بایستی حفظ کرد. این جملۀ امیرالمؤمنین جملۀ زیبا و بسیار پرمغزی است.[ امالی، صفحۀ 337.]
المسالة السادسة و العشرون: التکسب بالواجب
جلسه 533، 1391/11/24دیث:و من کلام له(صلی‌الله‌علیه‌وآله): إدفَعُ البلاءَ بالدّعاء.(1)
یکی از خاصیت‌های دعا، دفع بلا است. البته دعا خواص متعدّدی دارد، بعضی هم از دفع بلا مهم‌تر است. رابطۀ قلبیِ بین ما و خدای متعال با دعا حاصل میشود. لذا ملاحظه می‌کنید که در کلمات ائمّه(علیهم‌السلام)، دعا جایگاه خاصی دارد، گاهی معارف دین را بوسیلۀ دعا بیان می‌کردند. این دعاهای صحیفۀ سجادیه که شامل و حامل رقیق‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین معارف الهی و اسلامی است و انسان در کمتر حدیثی و بیانی از ائمّه(علیهم‌السلام) این معارف را پیدا می‌کند.
همین معارف را در زبان دعا بیان کردند، یعنی خواستند ما را به دعا توجه بدهند. لذا هم به خاطر ارتباط با خدا که اصل قضیه این است، هم به خاطر معارفی که در دعا هست، هم به خاطر دفع بلا دعا کنید! از خدای متعال بخواهید که خدای متعال بلاها را دفع کند و خدای متعال با دعا بلا را دفع می‌کند. دعای معروفی است در تعقیبات نماز: اللهم انّ رسولَک الصادقَ المصدَّق قال- بنده وقتی می‌خوانم: قال می‌گویم علی ما نُقل (احتیاطاً)- أنّک قلتَ ما تَردَّدتُ فی شیءٍ أنا فاعِله کَتَردُّدی فی قَبضِ روحِ عبدیَ المؤمن یَکرَه الموتَ و أکرَه مَسائَتَه. بزرگان بحث می‌کنند دربارۀ این که «ما تردّدتُ» یعنی چه؟ مگر خدا هم در یک امری تردید پیدا می‌کند؟! وجوهی ذکر می‌کنند
