بیان بین الصلاتین
نماز جماعت 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.نمازهای مستحبی را جز نماز عید فطر و قربان و نماز باران را نمی توان به جماعت خواند. لذا نماز استغاثه امام زمان یا نماز زیارت به جماعت صحیح نیست.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
تعجب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از عدم پرهیز مردم از گناه
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم .رسول خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند:
عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار!
(یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن.) تعجب است از کسى که به خاطر ترس از بیمارى، از خوردن غذا پرهیز مى کند، مثلا سرماخوردگی دارد، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمی‌خورد، پرهیز می‌کند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. چطور از گناهان پرهیز نمی‌کند از ترس عذاب الهی؟! فردی که در مورد جسمش اینقدر مراقب و مواظبت و پرهیز داردچطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمی‌کند؟
نکته مهم: این غفلت و بی‌مبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به خدا و قیامت است.همه ما به خدا و قیامت معتقد هستیم اما باید باورمان به گونه ای باشد که ما را به عمل وادار کند. آن باوری اثرگذار است که در اعماق دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد.
حال سوال این است که با چه راهکاری می توان باور را تقویت کرد؟
در جواب عرض می شود: این هم با توسل و توجه به خدا و تدبّر در آیات خداشناسی و قیامت شناسی در قرآن حاصل می‌شود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب خدا شناسی و قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب خدا شناسی و قیامت است. همین‌ها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد. اگر این آیات را یک قدری با تدبّر بخوانیم، انشاءالله اثر خواهد کرد.[1]
در پایان نکته ای مهم درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 45جلسه 45، یک شنبه 1393/11/12
حدیث:عن اسماعیل بن مسلم، که همان اسماعیل بن ابی زیاد معروف به سکونی است، که از عامّه است و از اصحاب امام صادق است و به فرمایش شیخ طوسی، اصحاب به روایات او عمل کردند لکن از بعضی از نقلها استفاده می‌شود که ایشان شیعه بوده است و معتقد به ولایت ائمه«علیهم‌السلام» بوده. "و الله العالم". عن الصادق جعفر بن محمد، عن ابیه، عن آبائه«علیهم‌السلام» قال: قال رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن. و الحِمیةُ رأسُ کلِّ دَواء که در روایت وارد شده است، پرهیز غذائی است، می‌فرماید: شگفت است از کسی که از طعام پرهیز می‌کند، مَخافةَ الداء. سرماخوردگی دارد مثلاً، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمی‌خورد، پرهیز می‌کند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار! چطور از گناهان پرهیز نمی‌کند از ترس عذاب الهی؟! شما که در مورد جسم‌تان اینقدر مراقبید، مواظبید، پرهیز می‌کنید، چطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمی‌کنید؟ از گناه چرا پرهیز نمی‌کنید؟! البته این غفلت و بی‌مبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به قیامت است. ما از بعضی از بزرگان می‌شنیدیم در تعریف اشخاص پرهیزگاری، اشخاص مؤمنی، می‌گفتند: واقعاً به قیامت معتقد است. همه‌مان به قیامت معتقدیم، این، معنایش این است که باور قلبی در او آنچنان است که او را به حرکت و عمل وادار می‌کند. آن باوری اثرگذار است که در اعمال دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد. لذا در آن خطبۀ همّام، وقتی حضرت می‌فرمایند: کیف اصبحت؟ او می‌گوید: من کأنّه ناله و استغاثۀ اهل جهنّم را با گوشم می‌شنوم! یقینِ واقعی این است، باید سعی کرد این را در خودمان ایجاد کنیم. این هم با توسل و توجه و تدبّر در آیات قیامت در قرآن حاصل می‌شود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب قیامت است. همین‌ها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد. اگر این آیات را یک قدری با تدبّر بخوانیم، انشاءالله اثر خواهد کرد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریاد می زنید فریاد شما بر می گردد.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر می‌گذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31
حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت می‌شوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی می‌زنید، فریاد شما برمی‌گردد. آنچه ما انجام می‌دهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. می‌فرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبت‌تان می‌کنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر می‌رسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعه‌ای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر می‌گذارد، از یکدیگر فرا میگیرند، کارهای یکدیگر را تکرار می‌کنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائره‌ای که اطلاع از آن پیدا می‌کنند، اهمیت این گناه فروکاسته می‌شود، کم می‌شود. دیگری هم به این گناه تشویق می‌شود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر می‌کند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج می‌کند، عادی می‌کند، امرِ متعارفی می‌کند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان میگیرند و تماس برقرار می‌کنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان می‌خواهد می‌نویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم می‌نویسد. یکی علیه شما می‌نویسد، یکی علیه دیگری می‌نویسد، می‌شود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمی‌شود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونی‌ام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام می‌دهند، رائج می‌شود، گناه اینطوری رواج پیدا می‌کند. این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم
جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمی‌کند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر می‌کنند، بَلبَشو بوجود می‌آید. معیار شرعی، خط را مشخص می‌کند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفره‌ای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن می‌افتی. اینها همه‌اش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحت‌آمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهم‌السلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت می‌بینند. نه، خودِ شما هم زحمت می‌بینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئه‌ای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئه‌چیدن و دسیسه‌چینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت می‌کند می‌بیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
پیامبر خدا در روایتی می فرمایند: إِنَّ أَبْغَضَ اَلنَّاسِ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ یَقْتَدِی بِسَیِّئَةِ اَلْمُؤْمِنِ وَ لاَ یَقْتَدِی بِحَسَنَتِهِ. مبغوض ترین و بدترین افراد کسانی هستند که از کار بد دیگری دنباله روی می کنند ولی به کار خوبش توجه نمی کنند.
دو نکته پیرامون روایت:
1. در معاشرتها افراد، هم خوبی دارند وهم لغزش، انسان عاقل به خوبی نگاه می کند و یاد می گیرد مثلا فردی کوشای در درس است یا وقت شناس است یا دقیق و هوشمند است یا پر کار است یاد می گیرد. اما بعضی متاسفانه فقط به بدیها نگاه می کنند و همان را یاد میگیرند.
2. نگاه کردن به بدیها و یادگرفتن آن، بلای عمومی است که برخی از ملتهای مسلمان نسبت به اروپایی ها و غربی ها پیدا کردند.غربی ها هم صفات خوبی دارند، اما آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید نوعا مردمانی وقت شناس، خطرپذیر و در حوادث زندگی از سختیها نمی ترسند ، پی گیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائی ها و غربی هاست که همین چیزها هم سبب پیشرفتشان شده است اما برخی از ملت های مسلمان این صفات را یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ نوعا آدم هایی هستند بی مبالات، مشروب خوار، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بی اعتناء و از این قبیل صفات، که اینها را از آنها یاد گرفتند! متاسفانه آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرا نگرفتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
جهت مطالعه متن اصلی:
«امر ششم: بیان قواعد کلیه، بررسی آیه اکل مال به باطل»
جلسه19، 1383/10/20
حدیث اخلاقی
عن أمیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): إنّ أبغَض الناس إلی الله تعالی مَن یَقتَدی بسیّئة المؤمن و لایَقتَدی بِحَسنَتِه. در معاشرتهایی که ما داریم، افراد گوناگون هم خوبیهایی دارند، صفات حسنه و محامِدی دارند، هم لغزشها و ضعفهایی دارند. بعضیها که عاقلند به حسنات دیگران نگاه می‌کنند، کارهای خوب آنها را یاد میگیرند. کوشای در درس است، آن را یاد می‌گیرد. وقت‌شناس است، یاد می‌گیرد. دقیق و هوشمند است، یاد می‌گیرد. پرکار است، یاد می‌گیرد. امّا بعضی نگاه نمی‌کنند به خوبیهای آنها، بدیها را از آنها یاد میگیرند! که این، بلای عمومی است که ملّتهای مسلمان عقب‌افتادۀ دورانهای استعمار و بعد از استعمار، این رفتار را نسبت به اروپائیها پیداکردند. اروپائیها، غربیها صفات خوبی هم دارند، آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید مردمانی هستند وقت‌شناس، خطرپذیر، پی‌گیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائیها و غربیهاست که همین چیزها هم آنها را پیش برده، اینها را یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ آدمهایی هستند در مسائل جنسی بی‌مبالات، آدمهای دورو و متقلّب، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بی‌اعتناء و از این قبیل، اینها را از آنها یادگرفتند! آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرانگرفتند. آنچه ملّتهای غربی را با همۀ فسادهایشان نگه داشته، همان خصوصیّات مثبت است؛ چون بالاخره خدای متعال برای هر شیء مثبتی یک اجر و پاداشی دارد، آن اجر و پاداشش همین است که «کُلاً نُمِدُّ هؤلاء و هؤلاء مِن عطاء ربّک». آن خصوصیات را یادنگرفتند. آنها آدمهایی هستند خطرپذیر، دنباله‌گیر، در راههای زندگی از حوادث نمی‌ترسند، چه دریاهای طوفانی را پشت سر گذاشتند برای اینکه به هندوستان برسند و مثلاً آنجا را استعمار کنند! اینها صفات خوب است. مسلمانان این صفات را یاد نگرفتند، امّا ولگردی، بی‌عاری، زن‌پرستی، مسائل جنسی، عیّاشی، مشروب‌خواری، لباس، فرهنگ و رذائلشان را یادگرفتند! گاهی نگاه می‌کند به یکی از دوستش که آدم زرنگی است، در کسب ثروقت از هر راهی تلاش می‌کند، پشت هم انداز است، به آن صفتها نگاه می‌کند! امّا آن برادر دیگر که قانع، پارسا و پاکدامن است، به او نگاه نمی‌کند! مصداق این روایت شریف، أبغض الناس إلی الله مَن یَقتدی بسیّئة المؤمن و لایَقتدی بِحسنته اینها هستند. النوادر صفحۀ 100.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله وسلم در روایتی می فرمایند کسی که نسبت به عمل خیری به یکی از روشهایی که گفته می شود اقدام کند در آن عمل خیر شریک است :
مورد اول: مَن یَشفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً. کسی که برای صاحب حاجتی و گرفتاری واسطه کار خیر بشود و به نفع او وارد مذاکره بشود و یکی از جاهایی که بطور ویژه وساطت مستحب است و سفارش زیادی شده برای ازدواج است.
مورد دوم : أمَرَ بمَعروفٍ ، أو نَهى عَن مُنکَرٍیعنی کسی را بکار خیری امر می کند یعنی با امر خودش یا نهی در تحقق کار نیکی یا دوری از کار بدی دخالت می کند.
مورد سوم: او دَلَّ على خَیرٍ: کار خیری را به کسی نشان می دهد و این مورد غیر از امر به معروف است زیرا امر به معروف یعنی فرمان دادن است مثلا کسی نماز نمی خواند یا روزه نمی گیرد شما فرمان می دهید اما راهنمایی بر کار خیر یعنی کسی بدون اینکه دنبال مشورت گرفتن باشد شما به او مشورت می دهید.مثلا یک فرد با تجربه ای بدون اینکه جوان درخواست مشورت کند به او بهترین شغل را با تناسب استعدادش مشورت میدهد.
مورد چهارم: أو أشارَ بهِ. یعنی کسی از او مشورت بخواهد به کار خیری مشورت بدهد.
در نقطه مقابلش هم همین طور است کسی که به کار بدی فرمان بدهد یا مشورت بدهد یا راهنمایی کند در گناه فرد شریک است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
متن اصلی:
النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»
جلسه 41، 1384/1/30
حدیث اخلاقی
عن موسی بن جعفر(علیه‌السلام)، عن آبائه(علیهم‌السلام)، عن رسو‌ل‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): مَن یَشفَع شفاعة حسنة أو أمر بمعروفٍ أو نهی عن منکَرٍ أو دلّ علی خیرٍ أو أشار به فهو شریکٌ؛ و مَن أمر بسوءٍ أو دلّ علیه أو أشار به فهو شریکٌ.
اگر کسی واسطۀ کار خیری بشود، به نفع کسی وارد مذاکره بشود، شفاعت یعنی این. شفیع یعنی دو تا شدن، جفت شدن. کسی دنبال کاری است، دیگری هم با او همراه می‌شود و دوّمیِ او می‌شود، این شفاعت است. حالا کسی برای یک صاحب حاجتی، برای یک گرفتاری، شفاعت حسنه‌ای بکند، یا اینکه به یک کار نیکی کسی را امر کند، در تحقّق یک کار نیکی با امر خود دخالت کند، کار خیری را به کسی نشان بدهد که این کار را بکن! آن کار را بکن! که این غیر از امر به معروف است؛ امر، به معنای فرمان‌دادن است، که کسی نماز نمی‌خواند یا روزه نمی‌گیرد، شما امر می‌کنید به او، اینجا امر است: نمازت را بخوان! دلّ علی خیرٍ، به معنای امر به معروف نیست، یعنی انسان مشورت میدهد به کسی که اگر این کار را بکنی کار خوبی است، یا اینکه به او مشورت میدهد. هر کدام از اینها که به نحوی در یک کار نیکی دخالت کردند، یا با امر، یا با نهی، یا با مشورت دادن، یا با راهنمائی کردن، یا با شفاعت کردن؛ اگر آن کار خوب تحقّق پیدا بکند، آن عمل خیر انجام بشود، این کسی که در آن دخالت داشته هر چند به این نحوی که به زبان یک کاری کرده، در آن کار شریک است. بعضیها به قول معروف این دو مثقال زبان را حاضر نیستند تکان بدهند برای اینکه یک کاری را به یک کسی بگویند که: این کار را بکن! این کار را نکن! مایه‌ای هم ندارد. البته گاهی هزینه‌هایی دارد؛ بعضیها را با آدم دشمن می‌کند، لکن به هر حال، اگر آن کار انجام گرفت، شما هم که به همین مقدار زبانی به او کمک کردید در تحقّق این کار، شما هم با او شریکید. نقطة مقابلش هم این است که: اگر کسی راهنمائی کند به کار بدی، یا به او مشورت میدهد که در این کار شرّ، در این کار سوء، شما این کار را بکن! پدرش را دربیار مثلاً، این طوری بهتر است. این کسی که در کار او دخالت کرده، شریک در اثم اوست. النوادر، صفحۀ143.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شود:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط، احتمال تاثیر هست و تذکر دادن معمولا تاثیر دارد البته برای اثر گذاری لازم نیست حتما تذکر مستقیم بدهیم. مثلا اگر در یک اداره شاهد یک خلافی مثل رشوه یا پارتی بازی یا روابط نادرست زن و مرد یا عدم رعایت حجاب شرعی در بین کارکنان هست، چرا از یک نوشتن نامه مضایقه یا پیامک به سامانه پیامکی آن اداره مضایقه می کنیم؟ به نظر شما کوتاهی نیست؟ آیا اینجا هم احتمال درگیری هست؟
3. در هنگام انجام فریضه امر به معروف با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را می گیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. محترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه آخر که از مکان خارج می شویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.اگر در صفهای نماز جماعت بچه های نابالغ باشند، چنانچه به حسب ظاهر افعال و اذکار را درست بجا می آورند می توانند واسطه اتصال در نماز جماعت باشند.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.امام صادق در روایتی نورانی می فرمایند:
اُرْجُ اَللَّهَ رَجَاءً لاَ یُجَرِّئُکَ عَلَى مَعَاصِیهِ وَ خَفِ اَللَّهَ خَوْفاً لاَ یُؤْیِسُکَ مِنْ رَحْمَتِهِ .
آنچنان به خدا امید داشته باش که تو را بر معصیت او گستاخ نسازد، و آنچنان از خدا بترس که تو را از رحمتش ناامید نسازد.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. رجاء و امید به رحمت و کمک و مغفرت الهی لازم است و ناامید از رحمت الهی گناه کبیره است. رجاء و امید به خدا یعنی همیشه ارتباط بین دل شما و خداى شما باید برقرار باشد؛ بدانید که میتوانید از او رحمت و تفضل و مغفرت جلب کنید البته امید و رحمت الهی به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند.مثل اینکه کسی بگوید خداوند ما را به گل روی اهل بیت عذاب نخواهد کرد یا اینکه کسی بدون اینکه وسیله تقربی و عملی داشته باشد، امیدوار باشد این موارد مغرور شدن به خدای متعال است که از این کار منع شده ایم.
2. همان طور که امید به رحمت خدا لازم است، خوف و ترس و تعظیم وتکریم از خدای متعال لازم است این خوف و تعظیم، لازمۀ معرفت و شناخت است. کسی که به خدا معرفت داشته باشد، خوف پیدا می‌کند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوف و تعظیمش به خدا بیشتر است. لذا بچۀ کوچک برای عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید احترامی و تعظیمی ندارد چون مقام عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید نمی شناسد و علت اینکه ما در مقابل پروردگار عالم خوفمان کم است این است که معرفتمان کم است ضمنا نباید خوف و ترس از خدا نباید به قدری باشد که انسان را مأیوس کند
امالی، صفحۀ 65.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
شادی روح همه شهدا و امام شهدا و نثار روح مقدس حضرت رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 9
جلسه 9، دوشنبه 1393/2/8
حدیث :
عن ابی حمزة الثمالی قال: قال الصادقُ جعفرُ بنُ محمد علیهماالسلام: اُرجُ اللهَ رجاءً لایُجَرِّئُک علی معاصیه و خَفِ اللهَ خوفاً لایُؤیِسُک مِن رحمته.
پس اوّلاً رجاء، امید به رحمت و مغفرت الهی، به عون الهی، لازم است. که یکی از گناهان کبیره را یأس عن رَوح الله دانستند. پس همیشه ارتباطِ بین دل شما و خدای شما باید برقرار باشد، بدانید که میتوانید از او جلب رحمت و تفضّل کنید. لکن این رجاء و امید به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند. گاهی اوقات طوری با مردم حرف می‌زنیم یا با خودمان حدیثِ نفس می‌کنیم که گویی به خاطر گلِ روی ائمه علیهم‌السلام، خدای متعال ما را هیچ عذاب نخواهد کرد! این، جرأت دادن و گستاخ کردن به معصیتِ الهی است. این، اغترار بالله است. در دعاها، در موارد متعددی، از مغرور شدنِ به خدا، اغترارِ بالله منع شدیم؛ در صحیفۀ سجادیه آمده است: و الشقاء الاشقی لمن اغترّ بک ما أبعَد تَصرُّفَه فی عذابِک، فقراتِ تکان‌دهنده‌ای است. اغترار بالله صوری دارد، یکی از صورتهای اغترار بالله این است که انسان هر چه معصیت کند چون می‌بیند خدای متعال او را مجازات نکرد، مغرور بشود، بگوید خدا با ما کاری ندارد! یکی دیگر از صور این است که: انسان بدون اینکه وسیلۀ تقرّبی پیدا کند و در پیش بگیرد نسبت به خدای متعال، امیدوار باشد. رندِ شرابخواری اینطور شعر می‌گفت:
ساقیِ کوثر نمی‌دارد دریغ از ما شراب عشقها خواهیم کرد، اینجا شراب، آنجا شراب!
یعنی اینجا گناه می‌کنیم، آنجا هم حضرت هست و دست ما را می‌گیرد. این، اغترار بالله است. از آن طرف هم خوفِ از خدای متعال لازم است. این خوف، لازمۀ معرفت است. کسی که معرفت داشته باشد، خوف پیدا می‌کند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوفش بیشتر است. یک بچۀ کوچک هیچ خوفی، از یک آدمِ قدرتمند ندارد چون قدرتِ او را نمی‌فهمد، درک نمی‌کند اصلاً لذا هیچ خوفی هم ندارد. یک آدمِ بزرگتر، می‌فهمد که این آدم قدرتمند است، باید از او ترسید. همچنان که یک بچۀ کوچک برای یک عالم، برای یک دانشمند، برای یک مرجع تقلید احترامی قائل نیست، چون نمی‌فهمد که این مقامش چقدر است. وقتی بزرگ شد، آنوقت می‌فهمد این مقامش خیلی بالاست. علت اینکه ما در مقابل پروردگار عالم خوفمان کم است این است که معرفتمان کم است، تکریم و تعظیممان کم است چون عظمتِ پروردگار را، آن معدنُ العظمه ـ فَتَصَل الی معدنِ العظمة ـ را درک نکردیم، نفهمیدیم؛ لذا تکریم و تعظیم ما کم است، خوفمان کم است. بنابراین، خوف هم لازم است. لکن این خوف نباید به قدری باشد که انسان را مأیوس کند. اگر انسان یأس پیدا کرد، این از یک صفت خوب و پسندیده به یک صفت زشت و ناپسند برمی‌گردد.[ امالی، صفحۀ 65.]
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: : سخترین و دشوارین چیزی که خداوند بر بندگانش فریضه و واجب کرده است سه چیزاست:
اول: إنصافُ الناسِ مِن أنفسِهم. انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار می‌کنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید.مردم می دانید اشکال خیلی از ماها اینه که عیبی را که از دیگران می بینیم، مستحق توبیخ و برخورد می دانیم، اما همان عیب را در خودمان یا نمی بینیم یا اگر دیدیدیم بزرگ و با اهمیت حساب نمی کنیم که مستحق برخورد بدانیم. اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
دوم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم.
سوم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است اما این ذکرُ الله که دشوارترین فریضه هست طبق تبیین امام منظور این است اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است.
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر جلسه 256، 1396/9/13 حدیث:
عن ابی عُبیدَةِ الحَذّاء قال: عن ابی عبدالله جعفرِ بنِ محمد«صلوات‌الله‌علیهما» قال: ألا اُخبِرُکم بِأشدِّ ما افتَرضَ اللهُ علی خَلقِه. أشدّ یعنی سخت‌ترین، دشوارترین عمل. به معنای افضل نیست، البته شاید بین دشواری و سختیِ عمل و فضیلت آن عمل، ارتباطی وجود داشته باشد؛ أشِدّاءُ علی الکفّار، یعنی در مقابل دشمن، سختند، نفوذناپذیرند. بعد خود حضرت بیان فرمودند: إنصافُ النّاس مِن أنفسِهم، با مردم، منصفانه رفتار کنیم! یعنی اگر در این قضیه خودتان را در قِبال او قرار بدهید، همانطوری که برای خودتان حکم می‌کنید، برای او هم همانطور حکم کنید! ما خیلی موارد از مشکلات خودمان اغماض می‌کنیم، می‌گوییم بشریم دیگر، چکار کنیم؟! همین عمل را اگر از نفرِ دیگر ببینیم، اغماض نمی‌کنیم! اشکال، این است که عیب را در دیگران می‌بینیم و مُستوجب برخورد می‌شماریم، همان عیب را در خودمان یا نمی‌بینیم یا اگر دیدیم، آنچنان بزرگ و با اهمیت نمی‌شماریم، مستوجب توبیخ و برخورد نمی‌دانیم! این، یکی از سخت‌ترینِ وظائف است. ما افترَض الله، یعنی این، فریضه است که خدای متعال بر گردنِ ما گذاشته که با مردم منصفانه رفتار کنیم! انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار می‌کنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید! عکسش هم همینطور است، آنچنان که با خودتان رفتار می‌کنید، مثل آن با او رفتار کنید! اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. ارزش اسلام این است. جمهوری اسلامی که ما گاهی می‌گوییم حرفهایی برای جهان و برای بشریت دارد، که این حرفها حرفهای نو است، یکی از حرفها اینهاست. بشریتِ مادّی اصلاً این معنا را درک نمی‌کند. تعبیر اِفتَرض الله یعنی: این، فریضه است که بر عهدۀ ماست.
دوّم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم! واقعاً این همکاری کردن و مواسات کردن و کمک کردنِ با برادران هم یکی از آن کارهای بزرگ و مهم است.
سوّم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است و از فضیلت این نبایستی غفلت کرد! اینکه انسان به زبان ذکر الهی را جاری کند، خیلی خوب است و کمک می‌کند به افزایش معرفت انسان نسبت به پروردگار عالم. در این، تردیدی نیست. البته آن کسانی که ذکر می‌گویند و حواسشان جای دیگر است، آنها را کار نداریم، که گاهی اوقات همینطور مشغول ذکرگفتن هستند اما فیلم هم تماشا می‌کنند! این که اصلاً ذکر نیست، لقلقۀ لسان است. آنجایی که واقعاً ذکر است، بافضیلت است. اما این ذکرُ الله علی کلِّ حالی که أشدُّ ما افتَرضه الله است، این نوع ذکر نیست. خودِ حضرت ذکر را معنا می‌کنند: فإن عَرَضَت له طاعةٌ للهِ عَمِل بها و إن عَرَضَت له معصیةٌ تَرکَها. ذکرُ الله یعنی همیشه به یاد خدا باشید! اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 88 .
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یک از فضاهایی که جزء واقعیت زندگی ما شده است، فضای مجازی است در این زمینه چند مساله شرعی یادآوری می کنم:
1. تبلیغ در فضای مجازی و کسب درآمد از این طریق، در صورتی که تبلیغ کار حرامی و خلاف قانون نباشد، جایز است اما تبلیغ و کسب درآمد از این طریق مثل تبلیغ مدلهای ضد دینی یا ترویج و اشاعه بی بند باری بشود یا مطالبی که تضعیف نظام جمهوری اسلامی باشد، جایز نمی باشد.
2. ارسال آهنگ های حرام از طریق فضای مجازی و غیر آن، که نوعی ترویج و اشاعۀ حرام (گوش دادن به صدای حرام) یا سبب ارتکاب آن یا ایجاد انگیزه برای ارتکاب این گناه توسط دیگران می‌شود، جایز نیست.
3. انتشار یا گذاشتن پروفایل یا استوری تصاویر زنان بی حجاب در فضای مجازی و یا ملأ عام که مستلزم مفسده و یا ترویج بی حجابی است، جایز نیست.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق دوری از گناه و معصیت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد
منابع:
استفتائات امام خامنه ای، سایت ادمین، رساله جامع ایت الله سیستانی، ج 2 م 411؛
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
تعداد زیادی از قراردادهایی که بین مردم بسته می شود در ضمن ان شرطی بیان می کنند ازدواج باشد یا غیر ازدواج فرقی ندارد به صورت مکتوب یا شفاهی، وظیفه افراد در برابر این شرط چیست؟
از جهت شرعی رعایت شرطی که در ضمن معامله ذکر شده است واجب است و تخلف از آن جایزنیست اما شرطی که پایبندی به آن واجب است خصوصیاتی دارد که به برخی از مهمترین آنها اشاره می کنیم:
۱.شرط نباید خلاف شرع اسلام باشد مثلا فردی از طرف مقابلش در ضمن یک قرارداد درخواست کار حرامی یا درخواست ترک واجبی را داشته باشد. بنابراین اگر کسی در ضمن معامله ای یا در قرار داد استخدامی شرط کند که در گزارشات گزارش دروغ هم بنویسد یا فاکتور صوری هم درست کند و مانند این شرایط در این صورت نباید به این شرطها که خلاف شرع است عمل کرد.اما اگر در ضمن قرار شرط شود که کار مستحبی ترک شود یا کار مکروهی انجام گیرد باید طبق شرط عمل شود.
۲.اگر قرار داد به صورت کتبی نوشته شده است شرایط ضمن قرارداد به طرفین تفهیم شود و طرفین به شروط ضمن معامله توجه داشته باشند.
۳.شرط در ضمن معامله و قرارداد نامعلوم و مبهم نباشد. مثلا فروشنده در ضمن فروش منزلش با خریدار شرط کند، که تا مدت نامعلومی حق فسخ و بهم زدن معامله را داشته باشد، در این صورت چنین شرطی لازم الوفاء نمی باشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد.
منابع:تحریر الوسیله، ج 3، کتاب النکاح، خاتمه فی الشروط، رساله جامع ج 3 م 298
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین در روایتی می فرمایند: ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ وَ لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی اَلْخَیْرِ مَحْمِلاً .
رفتار برادرت را به بهترین وجه آن تفسیر کن مگر اینکه کاری از او سر بزند که راه توجیه را بندد ، و هیچ گاه به سخنى که از دهان برادرت بیرون آید ، تا وقتى براى آن توجیه خوبى مى یابى ، گمان بد مبَر .
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.اگر مردم همین یک دستور و فرهنگ دینی را در معاشرتهای خانوادگی و اجتماعی رعایت کنند، بسیاری از دشمنی ها و شایعات در سطح جامعه شکل نمی گیرد.البته معنای این جمله این نیست که در هنگام بستن قراردادهای مالی مسامحه کرد و مستند و وثیقه ای گرفته نشود بلکه در این گونه امور طبق روش عقلایی و شرعی عمل شود.
2.یکی از اهداف تمامی دستورهای اخلاقی این است که با رعایت آنها پیوندهای میان افراد جامعه مستحکم بشود تا یکپارچگی جامعه حفظ شود و اگر جامعه ای بخواهد به هدف بزرگی برسد زمانی که میان افراد جامعه پیوند و یک دلی وجود دارد رسیدن به آن هدف امکان بیشتر دارد تا جامعه ای که در آن تشتت و اختلاف باشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی جبهه مقاومت خصوصا حزب الله لبنان صلوات
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 96
جلسه 96، یکشنبه 1394/8/24
حدیث:
عن ابی جعفرٍ الباقر«علیه‌السلام»، عن امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام»: و ضَع أمرَ اخیکَ علی أحسَنِه حتّی یأتیَک منه ما یَغلِبُک. تا آنجایی که ممکن است، کارِ برادرِ مؤمن را حمل بر صحّت کنید. حرفی می‌زند که دو احتمال دربارۀ آن می‌رود، یکی خوب، یکی بد، تا وقتی ممکن است که آن احتمالِ بد را انسان نفی کند، به یقین نرسیده است، قرائن متعدده‌ای بر آن قائم نشده است، این را حمل کند بر آن وجهِ حسن. قاعدۀ کلی است. اگر همین یک دستور را ما در بین خودمان رعایت بکنیم، چقدر از دشمنی‌ها و شایعه‌ها کم خواهد شد. این دستورهای اخلاقی برای این است که پیوندهای میان افراد جامعه را آنچنان مستحکم بکند که یکپارچگی جامعه حفظ بشود. هر هدفِ بزرگی که یک ملتی یا یک مجموعه‌ای داشته باشد، اگر پیوندهای میان آنها پیوندهای مستحکمی باشد، رسیدشان به آن هدف محتمل‌تر است تا اینکه میانشان تفرق و اختلاف و تشتّت باشد. این، یک دستور عمومی برای همۀ ماست. بعد فرمود: و لاتَظُنَّنَ بکلمةٍ خَرجَت مِن أخیکَ سوءً، ظنِّ سوء مبر دربارۀ کلمه‌ای که از دهان برادرت خارج شده است و أنتَ تَجِد لها فی الخَیر مَحمِلاً، تا وقتی که محملِ خوبی برای این جمله‌ای که برادرِ دینیِ تو بر زبانش جاری شده است، وجود دارد، ظنّ بد نسبت به او مبر! اگر می‌شود این حرف را انسان حمل کند بر یک معنای خوبی، باید حمل کرد بر آن معنای خوب. این هم دنبالۀ همان فقرۀ قبلی است.[ امالی، صفحۀ 380.]
گفتار روز
توضیحات
یکی از واجبات فوری اداء دین و بدهکاری است که در این زمینه چند نکته را یاد آوری میکنم:
اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند یعنی طلبش بدون مدت بوده یا وقتش رسیده، چنانچه بدهکار بتواند بدهی را بدهد واجب است فورا آن را بپردازد. هر چند پرداختی بدهی مستلزم این باشد که کالای تجاری یا باغ یا خانه غیر مسکونی بفروشد. و اگر به نام کسی هم سند صوری زده ولی ملک شرعی بدهکار هست، باز هم باید بفروشد و بدهی را پرداخت کند. و تاخیر در پرداخت بدهی بدون عذر شرعی ظلم است .
یک سوال مهم: آیا کسی که بدهکار است، قبل از پرداخت بدهی حق دارد، اموال خودش یا پولش نقدش را خرج امور مستحبی مثل سفر زیارتی یا بیشترازمقدار واجب شرعی برای خانواده یا خودش رفاهیات تهیه کند؟
در جواب عرض می شود پرداخت بدهی مقدم است و فرد بدهکار حق ندارد قبل از پرداخت بدهی که زمانش رسیده و طلبکار مطالبه می کند، سفر تفریحی برود یا بیشتر از مقدار واجب برای خودش و خانواده خرج کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی جبهه مقاومت خصوصا حزب الله لبنان صلوات
منابع:امام خامنه ای، استفتائات
ایت الله سیستانی، توضیح المسائل جامع ج 3 مساله 895
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت حضرت زینب سلام الله علیها.
یکی از صفات شیعیان شادی بودن در شادی اهل بیت است ولی ارتکاب گناه به هیچ بهانه ی جایز نیست، یکی از برنامه های برخی از مجالس شادی پخش آهنگ است، آیا جایز است؟در جواب عرض می شود:موسیقی و آهنگ در صورتی که در نظر مردم رقص آور باشد یا تحریک کننده شهوت باشد بلکه هر موسیقی که مناسب مجالس لهو و لعب باشد و انسان را به سمت گناه بکشاند یا از واجب باز دارد حرام است. بنابر این اگر آواز و آهنگی در نزد مردم رقص آور هست، گوش کردن به آن حرام است هر چند برای شنونده این حالت را نداشته باشد. ضمنا پخش آهنگی در صدا و سیما یا رادیو دلیل بر حلال بودن آن آهنگ نیست.(جهت اطلاع:قیدی که حضرت آقا برای موسیقی حرام بیان می کنند لهوی مضل عن سبیل الله می باشد. اجوبه الاستفتائات 1128)
سوال دوم: گفتن جک و لطیفه در مجالس شادی حکمش چیست؟
استفاده از جک و لطیفه در مجالس شادی اشکالی ندارد بشرط اینکه جک و لطیفه الفاظ رکیک نداشته باشد و توهین و بی احترامی به شخص یا گروهی نباشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند دلهای ما را با ظهور مهدی فاطمه شاد بگرداند تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام مخصوصا امام خامنه ای صلواتی عنایت بفرمایید.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت حضرت زینب سلام الله علیها.
در روایتی پیامبر خدا صلی الله علیه واله در اهمیت رسیدگی به خانواده می فرمایند: مَن دَخَلَ السّوقَ فَاشتَرى تُحفَةً ، فحَمَلَها إلى عِیالِهِ، کانَ کَحامِلِ صَدَقَةٍ إلى قَومٍ مَحاویجَ. هر کس وارد بازار شود و چیزى خریداری کند و آن را براى خانواده اش ببرد مثل این است که در راه خدا انفاق می کنید.( با توجه به اینکه رسیدگی مرد به امور خانواده به زندگی قوام می بخشد و زندگی را حفظ می کند، و اهمیت خانواده هم زیاد است، پیامبر رسیدگی و خرید برای منزل را به منزله انفاق در راه خدا می دانند).
پیامبر خدا در ادامه به نکته زیبایی اشاره می فرمایند: اگر پدر بخواهد خریدها را بین بچه ها تقسیم کند و بچه ها هم دختر هستند وهم پسر، با توجه به اینکه دخترها عاطفی تر و محجوب تر هستند، دختر را بر پسرها مقدم دارید. : و لیَـبدَأ بِالإِناثِ قَبلَ الذُّکورِ ؛ فَإنَّهُ مَن فَرَّحَ اُنثى فَکَأنَّما عَتَقَ رَقَبَةً مِن وُلدِ اسماعیلَ. و می فرمایند ثواب خوشحال کردن دختر مانند این که گویا فرزندی از فرزندان اسماعیل برده بوده است و تو او را آزاد کرده ای.
سوال آیا خوشحال کردن فرزند پسر ثواب ندارد؟ حضرت در ادامه روایت می فرمایند کسی که پسرش را خوشحال کند: فکأنّما بَکَی مِن خشیةِ الله«عزّوجلّ مثل این است که در مقابل پروردگار از خشیت الهی گریسته است.
نکته درس آموز روایت: همۀ اینها برای این است که محیط خانوادگی محیط گرمی بشود و جامعه مطلوب درگرو خانواده است زیراروشن است فردی که قرار است در اجتماع به مقامات برسد و فعال باشد، در خانواده تربیت می شود. لذا اگر این گلخانه را توانستید درست بیارایید، مجموعۀ محصول این میلیونها گلخانه، یک ملتِ رشید و آزاده و عاقل و خردمند خواهد شد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی جبهه مقاومت خصوصا حزب الله لبنان صلوات
متن اصلی:
الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری- درس 190
جلسه 190، دوشنبه 1395/10/6
حدیث:
عن ابنِ عباس قال: قال رسولُ الله«صلی الله علیه وآله»: مَن دخَل السوق فَاشتَری تُحفةً، این تحفه لباس باشد یا خوراکی یا اسباب بازی یا وسائل خانه، یک تحفه ای بخرد؛ فَحَملَها الی عِیالِه، آن را برای عیال خود، خانوادۀ خود، زن و فرزندان خود ببرد؛ این، اهتمام به مسألۀ خانواده است. پرداختن مرد که متکفّل امور مالی خانواده است، به خواسته های خانواده، خواسته های همسر و فرزندان، این از آن چیزهایی است که به خانواده قِوام می بخشد، خانواده را حفظ می کند. نه اینکه مرد وقتِ غذا برود برای خودش فرض کنید در بازار غذا بخورد! زن هم که اداره می رود، برود آنجا مثلاً به قول فرنگی مآبها، یک فست فودی، چیزی تهیه کند، بخورد، بچه ها را هم یک طوری از سر واکنند البته اگر بچه ای داشته باشند! که غالباً این حضرات امروزی و فرنگی مآب از داشتنِ فرزندان اجتناب هم می کنند، حداکثر یکی یا دو تا. این وضع، همین است که خانواده را مختلّ می کند. یعنی زن با شوهر، با فرزندان، یک مجموعۀ واقعی را تشکیل نمی دهند. این به تبع همین فرهنگِ غلطِ وارداتیِ غربیهاست. در اسلام، درست، نقطۀ مقابل است. یعنی شما که می روید خانه، یک چیزی تهیه کنید، برای منزل ببرید. گاهی این خرید، ضروری است، برای منزل لازم است، گاهی لازم هم نیست اما مطلوب است برای آنهاست. اگر این کار را کردید، کان کَحاملِ صدقةٍ الی قومٍ مَحاویج، مثل این است که دارید به افراد نیازمند صدقه می دهید، انفاق می کنید. در حالی که زن و بچۀ شما محاویج نیستند، محتاج نیستند! زندگی شان رو به راه است. اما وقتی به زن و فرزند خودتان کمک می کنید، خدای متعال این را مثل انفاق در راه خودش به حساب می آورد انفاق به کسانی که نادار هستند؛ یعنی اینقدر این کار باارزش است. تحریص و تحریض بر این است که مرد به این کار عادت کند و چیزی تهیه کند و ببرد. و لیَبدَأ بالاُناث قبلَ الذکور، در خانه، پسر و دختر دارید، اگر شیرینی ای، خوراکی ای، اسباب بازی ای بردید، اول به دخترها بدهید قبل از پسرها. دختر به طور طبیعی یک قدری محجوب تر و کنارتر است، او را مقدم بدارید! هر کدام از این رهنمودها یک اسراری و یک نکته ای در آن هست که اگر انسان دقّت کند، این نکته ها را درمی
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. هر گاه مؤمنى بتواند برادر دینی خود را یارى رساند، اما تنهایش گذارد، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذارد .
چند نکته پیرامون حدیث شریف اشاره کنم:
1. این حدیث اهمیت کمک کردن به دیگران را می رساند و در برخی از روایات برای برآورده کردن حاجت برادران دینی ثوابهای حیرت آوری نقل فرموده اند مثلا امام صادق علیه السلام در روایتی می فرماید: برآوردن حاجت برادر مومنی محبوب تر است در نزد خدا از بیست حج، که صاحب آن در هر حجی صد هزار دینار در راه خدا انفاق کرده باشد.
2. کمک کردن و یاری کردن برادر ایمانی گاهی اوقات کمک کردن در امور خیر و امور روزه زندگی است و گاهی اوقات در امور معنوی است مثلا او را با یک حرف و سخن به مسیر صحیح هدایت کنی یا آبروی او را حفظ کنی.
3. کمک کردن و یاری کردن برادران ایمانی منحصر به افراد در داخل کشور خودمان نیست بلکه کسانی که به نیازهای برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام مثل همین مردم لبنان یا غزه، چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند در حالی که می‌توانند نصرت و یاری کنند؛ مشمولِ این روایتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
ان شالله به همین زودی پیروزی جبهه مقاومت در را غزه شاهده باشیم به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً مسألة 41- درس 160
درس 160، سه شنبه 1395/6/23
حدیث :
عن ابراهیم بن عُمَر الیَمانی، که ثقه و بزرگوار است. عن ابی عبدالله الصادقِ«علیه‌السلام» قال: ما مِن مؤمنٍ یَخذُل اَخاه و هو یَقدِر علی نُصرتِه الّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة. مؤمنی که می‌تواند برادرِ دینی خود را نصرت کند، در عین حال او را رها می‌کند، نصرت نمی‌کند؛ إلّا خذَله الله فی الدنیا و الآخرة، خدای متعال عقوبتِ این خذلان را در دنیا و آخرت با عملِ مشابه نسبت به او انجام میدهد. یعنی خدا هم او را در دنیا و آخرت مخذول می‌کند. کمکِ برادر مؤمن، اینقدر مهم است. بدیهی است که این کمک، کمکِ در امور شرّ نیست؛ برادرِ مؤمنی می‌خواهد مثلاً دزدی کند! شما میتوانید کمکی به او بکنید، ماشینتان را در اختیارش بگذارید، مراد، این نیست. یعنی در امور خیر، در امور روزمرۀ زندگی، احتیاج به کمک دارد. این که بعضیها بر روی نیاز برادرانِ مؤمن در دنیای اسلام چشمِ خودشان را می‌بندند و بی‌اعتنایی می‌کنند! می‌توانند نصرت کنند، نمی‌کنند! مشمولِ این روایتند. گاهی اوقات نصرت کردن با پول و سلاح نیست، با یک کلمه حرف است؛ یک حرفی در یک جای مناسبی انسان بزند. بعضیها گسترۀ نفوذ حرفشان زیاد است؛ شخص معروفی است، شخصیتی است، یک کلمه حرف بزند در بین جامعه پخش می‌شود؛ این، نصرت است. از همین، دریغ کردن و نصرت نکردن اگر از روی عمد باشد- البته گاهی انسان غافل است، آن، محل کلام نیست- دنباله‌اش این کیفری است که ذکر شد. سند روایت، سند خوبی است. البته راویِ اوّل که صدوق از او روایت می‌کند، حسین بن احمد بن ادریس، پسرِ جناب احمد بن ادریس است، خود احمد بن ادریس از بزرگانِ ثقاتِ اصحاب ماست، لکن حسین بن احمد بالخصوص توثیق نشده است، اما مرحوم مجلسی«رضوان‌الله‌علیه» می‌گوید: من شمردم بیش از هزار جا مرحوم صدوق نامِ این شخص را می‌آورد، و برای او ترضّی می‌کند! - «رضی‌الله‌عنه» و «رحمه‌الله» می‌گوید- من البته ترضّی و طلب رحمت را دلیل توثیق آن شخص نمی‌دانم. این، محل اختلاف است، ما قبول نداریم که ترضّی و ترحّم بر کسی به معنای توثیقِ اوست، اما اینکه صدوق قریب هزار مرتبه از او روایت نقل کند، این، دلیلِ توثیق است. آیا شما از کسی که راست و دروغِ حرفِ او را مطمئن نیستید، احتمال می‌دهید دروغ بگوید و راستگو نباشد، یا از لحاظ اتقانِ کلام مورد وثوق نباشد، هزار مرتبه حدیث نقل می‌کنید؟! پیداست این کثرت نقل شخصیتی مثل صدوق، خودش دلیل توثیق است. بنابراین، روایت روایتِ معتبری است.[1]
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از دستورات قرآن پوشش و حجاب است که خانم در برابر نامحرم باید بدن و موی خود را بپوشاند و زینتهای خود را نیز اشکار نکند، بنابراین خانمی که ناخن مصنوعی کاشته باید از نامحرم بپوشاند، اما سوالی که در اینجا شاید به ذهن شما برسد این است که آیا کاشت ناخن مصنوعی جایز است؟
در جواب سه نکته کوتاه عرض می شود:
1. کاشت ناخن ومژه مصنوعی در صورتی که برای زینت انجام می شود و خانم می داند که در زمان وضو و غسل امکان برطرف کردن آن را ندارد، جایز نیست.
2. کسی که ناخن یا مژه مصنوعی کاشته، لازم است برای وضو و غسل آن را برطرف کند هرچند هزینه داشته باشد و با توجه به امکان جدا سازی، چنانچه فرد بر ندارد و جدا نکند وضو و غسل صحیح نیست.
3.کسی که ناخن مصنوعی را با وجود امکان جدا سازی برندارد، وضو و غسل او باطل است و با توجه به ناقص بودن وضو و غسلش توقفش در مساجد جایز نیست و همچنین نماز فرد باطل و روزه های فرد دچار اشکال می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انجام دستورات دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم..یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1.نمازهای مستحبی را جز نماز عید فطر و قربان و نماز باران را نمی توان به جماعت خواند. لذا نماز استغاثه امام زمان یا نماز زیارت به جماعت صحیح نیست.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟ - در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد می توانند برای فرصت کافی به سلام پایانی نماز اکتفا کند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
انشا الله به حق حضرت رضا علیه السلام به همین زودی شاهد پیروزی و سربلندی جبهه مقاومت و جنوب لبنان باشیم به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام درباره تشویق افراد بر دعا در درگاه خداوند متعال پیوسته می فرموند: ما مِن احدٍ اُبتلِیَ و إن عَظُمَت بَلواه بأحقَّ بالدعاءِ مِن المُعافی الذی لایَأمنُ البلاء. آن کسی که دچار بلا نیست و در حال عافیت است و مشکلی علی الظاهر ندارد، این هم به اندازۀ همان کسی که مشکل دارد، شایسته است که دعا کند.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. از این حدیث فهمیده مى شود که هر فردى به دعا نیاز دارد، چه آن کسى که درعافیت است وچه آن کس که به بلایی گرفتاراست. و انسان باید برنامه دعا و توسل و ارتباطش را با خدا بطور دائم در زندگی حفظ کند.
2. در کلمات ائمّه(علیهم‌السلام)، دعا جایگاه خاصی دارد، گاهی معارف دین را بوسیلۀ دعا بیان می‌کردند. این دعاهای صحیفۀ سجادیه که شامل و حامل رقیق‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین معارف الهی و اسلامی است و انسان در کمتر حدیثی و بیانی از ائمّه(علیهم‌السلام) این معارف را پیدا می‌کند. همین معارف را در زبان دعا بیان کردند، یعنی خواستند ما را به دعا توجه بدهند. لذا توجه دادن به دعا بخاطر ارتباط با خداست و کسب معارفی است که در دعاها وجود دارد و همچنین دعا دفع بلا می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
پیروزی رزمندگان اسلام خصوصا جبهه مقاومت و حزب الله لبنان صلوات
متن اصلی:
المسألة الخامسة عشر: مبدء حساب المسافة- درس 76 جلسه 76، دوشنبه 1394/2/21 حدیث:
عن الصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام»، عن ابیه، عن آبائه«علیهم‌السلام» أنَّ علیاً«علیه‌السلام» کان یقول: ما مِن احدٍ اُبتلِیَ و إن عَظُمَت بَلواه بأحقَّ بالدعاءِ مِن المُعافی الذی لایَأمنُ البلاء. گاهی ما دچار گرفتاری می‌شویم، دچار بلا می‌شویم، دعا می‌کنیم. فرض بفرمایید بیماریِ سختی، بیمارداریِ سختی، قرضی، مشکل اجتماعی‌ای، مشکل آبروئی‌ای، مشکل جانی‌ای برایمان پیش می‌آید، که دچار یک بلیّه‌ای می‌شویم. این، موجب می‌شود که با تضرّع دعا کنیم، التماس کنیم، از خدای متعال بخواهیم. گاهی هست که هیچ گرفتاری‌ای هم علی الظاهر نداریم؛ نه یک ناخوشی‌ای داریم، نه یک ناخوش‌داری‌ای داریم، هیچ مشکلی نداریم، در حال عافیتیم. اینجا هم باید دعا کنیم؟ حضرت می‌فرمایند: آن کسی که دچار بلا نیست و در حال عافیت است و مشکلی علی الظاهر ندارد، این هم به اندازۀ همان کسی که مشکل دارد، شایسته است که دعا کند. آن آدمِ مشکل‌دار احقّ به دعا نیست از این آدمِ بی‌مشکل، از این آدمِ دارای عافیت. چرا؟ برای اینکه این کسی هم که در حال عافیت است، لایَأمَن البلاء، ایمن نیست از اینکه بلا متوجه او بشود. امروز سالمیم، این ساعت سالمیم، یک ساعت دیگر ممکن است یک عارضه‌ای پیش بیاید؛ قلبِ انسان، ریۀ انسان، بدن انسان، مغز انسان دچار یک بلایی بشود. کسی از عزیزانِ انسان دچار یک مشکلی بشود، یک حادثه‌ای برایمان پیش بیاید که مشکل درست کند، لایَأمَن البلاء. دعا را در همه حال بایستی داشت. از پیغمبر اکرم نقل شده است که فرمودند من دوست دارم یک روز سیر باشم، یک روز گرسنه؛ تا آنروزی که سیرم، دعا کنم و شکر کنم. آن روزی که گرسنه هستم، دعا کنم و درخواست کنم. در همه‌حال، دعا؛ در حال سیری هم دعا، در حال گرسنگی هم دعا، در حال عافیت هم دعا، در حال بلاء هم دعا، در حال صحّت هم دعا، در حال بیماری هم دعا. دعا و توسل و ارتباط را بطور دائم بایستی حفظ کرد. این جملۀ امیرالمؤمنین جملۀ زیبا و بسیار پرمغزی است.[ امالی، صفحۀ 337.]
المسالة السادسة و العشرون: التکسب بالواجب
جلسه 533، 1391/11/24دیث:و من کلام له(صلی‌الله‌علیه‌وآله): إدفَعُ البلاءَ بالدّعاء.(1)
یکی از خاصیت‌های دعا، دفع بلا است. البته دعا خواص متعدّدی دارد، بعضی هم از دفع بلا مهم‌تر است. رابطۀ قلبیِ بین ما و خدای متعال با دعا حاصل می‌شود. لذا ملاحظه می‌کنید که در کلمات ائمّه(علیهم‌السلام)، دعا جایگاه خاصی دارد، گاهی معارف دین را بوسیلۀ دعا بیان می‌کردند. این دعاهای صحیفۀ سجادیه که شامل و حامل رقیق‌ترین، دقیق‌ترین، عمیق‌ترین معارف الهی و اسلامی است و انسان در کمتر حدیثی و بیانی از ائمّه(علیهم‌السلام) این معارف را پیدا می‌کند. همین معارف را در زبان دعا بیان کردند، یعنی خواستند ما را به دعا توجه بدهند. لذا هم به خاطر ارتباط با خدا که اصل قضیه این است،
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم..شخصی به نام سفیان محضر امام صادق علیه السلام رسید و تقاضا کرد که حضرت او را موعظه و راهنمایی کنند، حضرت در پاسخ به درخواستش چند جمله نورانی فرموند:
اول: ثِقْ بِاللَّهِ تَکُنْ مُؤْمِناً. به خدا اعتماد کن، تا مؤمن باشى. وثوق و اطمینان به خدا مساوی با ایمان است. مؤمن واقعی کسی است که به وعده‌های الهی که در قرآن آمده مثل اجابت دعا (ادعونی استجب لکم) و یاری کردن مومنان (و لینصرنّ الله من ینصره) اعتماد داشته باشد و اگر در موردی دعای او مستجاب نشد به وعدۀ پروردگار شک نکرده بلکه مانع استجابت را در خود جستجو کند.
دوم: اِرْضِ بِمَا قَسَمَ اَللَّهُ لَکَ تَکُنْ غَنِیّاً . به آنچه خدا به تو روزی داده راضی و خشنود باش تا بی‌نیاز باشی یعنی احساس بی‌نیازی کنی. البته این به آن معنا نیست که انسان در زندگی تلاش نکند بلکه باید با وجود تلاش و کوشش، به دادۀ الهی قانع بوده و حرص نورزد و چشمش به دنبال اموال دیگران نباشد.
سوم: أحسِنْ مُجاوَرَة مَن جاوَرَکَ تکن مسلما. با همجواران خود معاشرت نیکویی داشته باش تا مسلمان باشی (المسلم من سلم المسلمون من یده و لسانه)
چهارم: لَا تَصْحَبِ الْفَاجِرَ فَیُعْلِمَکَ مِنْ فُجُورِهِ. با افراد فاسق مصاحبت نکن تا فسق و فجور خود را به تو تعلیم ندهد. (خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة، حدیث222)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی رزمندگان اسلام خصوصا جبهه مقاومت و حزب الله لبنان صلوات
جهت مطالعه متن اصلی:
«فی کیفیة استیفاء القصاص»
جلسه 285، 1382/10/16
... فقلت: یا ابن رسول الله! زدنی. فقال لی: « یَا سُفْیَانُ ثِقْ بِاللَّهِ تَکُنْ مُؤْمِناً وَ اِرْضَ بِمَا قَسَمَ اَللَّهُ لَکَ تَکُنْ غَنِیّاً وَ أَحْسِنْ مُجَاوَرَةَ مَنْ جَاوَرْتَهُ تَکُنْ مُسْلِماً وَ لاَ تَصْحَبِ اَلْفَاجِرَ فَیُعْلِمَکَ مِنْ فُجُورِهِ وَ شَاوِرْ فِی أَمْرِکَ اَلَّذِینَ یَخْشَوْنَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ».
(خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة، حدیث222)
وثوق و اطمینان به خدا مساوی با ایمان است. مؤمن واقعی کسی است که به وعده‌های الهی که در قرآن آمده مثل اجابت دعا (ادعونی استجب لکم) و نصرت مؤمنین (و لینصرنّ الله من ینصره) اعتماد داشته باشد و اگر در موردی دعای او مستجاب نشد به وعدۀ پروردگار شک نکرده بلکه مانع استجابت را در خود جستجو کند. و به آنچه خدا به تو روزی داده راضی و خشنود باش تا بی‌نیاز باشی یعنی احساس بی‌نیازی کنی. و البته این به آن معنا نیست که انسان در زندگی تلاش نکند بلکه باید با وجود تلاش و کوشش، به دادۀ الهی قانع بوده و حرص نورزد و چشمش به دنبال اموال دیگران نباشد. و با همجواران خود معاشرت نیکویی داشته باش تا مسلمان باشی (المسلم من سلم المسلمون من یده و لسانه). و با افراد فاسق مصاحبت نکن تا فسق و فجور خود را به تو تعلیم ندهد. و هنگام معاشرت، با افراد متّقی که ترس از خدا دارند مشورت کن!
