رسول گرامی(ص) در روایتی نورانی می فرمایند: لَیْسَ مِنِّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِه.
کسی که نماز را سبک بشمارد از من نیست.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
یکی از واجبات نماز قیام و ایستادن در نماز است که در این زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1. نمازگزار تا وقتی که توانایی ایستادن هر چند با تکیه بر دیوار یا با کمک عصا و مانند آنرا را داشته باشد، نباید نشسته نماز بخواند. بنابراین فردی که نماز را نشسته میخواند در حالی که توانایی ایستادن را بدون ضرر و مشقت، دارد مثل فردی که کارهای روزه مره و تشرف به حرم و مسجد را ایستاده انجام دهد، با این حال قیام در نماز را ترک می کند نمازشان باطل است و قضا دارد. (2)
2. اگر برای فردی ایستاده خواندن هر چند به کمک وسایل مثل عصا در منزل یا هتل مهیا باشد ولی این امکان در حرم یا مسجد برای او وجود ندارد باید نماز خودش را در منزل یا هتل یا مکان دیگری که شرایط ایستادن مهیا هست، بخواند.
3. افرادی که طبق وظیفه شرعی برای سجده روی صندلی نماز می خوانند به نظر امام خامنه ای باید سرانگشتان پا را روی زمین قرار دهند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما را از نمازگزاران واقعی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) زنجانی: قیام در موقع تکبیره الاحرام مانند خود تکبیره الاحرام واجب است و ظاهرا رکن نیست. (رساله مراجع تقلید، م 958) آیت الله مکارم: اگر کسی به واسطه ندانستن مسئله (جهل قصوری) مدتی قیام رکنی را ترک کند نمازهای گذشته قضا ندارد. https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=45564&mid=257921
(2) (رساله مراجع تقلید، م 942
فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ.
فضیلت نماز جماعت بیست و چهار برابر نماز فراداست.
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا حضرت در روایتی می فرمایند: فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ. فضیلت نماز جماعت بیست و چهار برابر نماز فراداست. چشمه های حکمت رضوی حدیث 226
یکی مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1. نمازگزار باید در افعال نماز از امام جماعت تبعیت کند یعنی افعال نماز مثل رفتن به رکوع یا بلند شدن از رکوع یا رفتن به سجده و بلند شدن از سجده را با امام یا کمی بعد از امام بهجا آورد و اگر فردی سهواً پیش از امام سر از رکوع و سجده بردارد، چنانچه اطمینان داشته باشد که اگر برگردد، به رکوع و سجده امام میرسد، باید به رکوع و سجده برگردد و از امام جماعت تبعیت کند و در این صورت زیاد شدن سجده یا رکوع اشکالی ندارد.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟- به همین جهت تاکید وجود دارد که مسافر در صف اول ننشیند- در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا نکند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کند و سه سلام را نگویند و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به همه توفیق شرکت در نماز جماعت را عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین در روایتی می فرمایند: ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ وَ لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی اَلْخَیْرِ مَحْمِلاً .
رفتار برادرت را به بهترین وجه آن تفسیر کن مگر اینکه کاری از او سر بزند که راه توجیه را بندد ، و هیچ گاه به سخنى که از دهان برادرت بیرون آید ، تا وقتى براى آن توجیه خوبى مى یابى ، گمان بد مبَر .
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. اگر مردم همین یک دستور و فرهنگ دینی را در معاشرتهای خانوادگی و اجتماعی رعایت کنند، بسیاری از دشمنی ها و شایعات در سطح جامعه شکل نمی گیرد.البته معنای این جمله این نیست که در هنگام بستن قراردادهای مالی مسامحه کرد و مستند و وثیقه ای گرفته نشود بلکه در این گونه امور طبق روش عقلایی و شرعی عمل شود.
2. یکی از اهداف تمامی دستورهای اخلاقی این است که با رعایت آنها پیوندهای میان افراد جامعه مستحکم بشود تا یکپارچگی جامعه حفظ شود و اگر جامعه ای بخواهد به هدف بزرگی برسد زمانی که میان افراد جامعه پیوند و یک دلی وجود دارد رسیدن به آن هدف امکان بیشتر دارد تا جامعه ای که در آن تشتت و اختلاف باشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق کسب فرهنگ اسلامی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 96
جلسه 96، یکشنبه 1394/8/24
حدیث:
عن ابی جعفرٍ الباقر«علیهالسلام»، عن امیرُالمؤمنین«علیهالسلام»: و ضَع أمرَ اخیکَ علی أحسَنِه حتّی یأتیَک منه ما یَغلِبُک. تا آنجایی که ممکن است، کارِ برادرِ مؤمن را حمل بر صحّت کنید. حرفی میزند که دو احتمال دربارۀ آن میرود، یکی خوب، یکی بد، تا وقتی ممکن است که آن احتمالِ بد را انسان نفی کند، به یقین نرسیده است، قرائن متعددهای بر آن قائم نشده است، این را حمل کند بر آن وجهِ حسن. قاعدۀ کلی است. اگر همین یک دستور را ما در بین خودمان رعایت بکنیم، چقدر از دشمنیها و شایعهها کم خواهد شد. این دستورهای اخلاقی برای این است که پیوندهای میان افراد جامعه را آنچنان مستحکم بکند که یکپارچگی جامعه حفظ بشود. هر هدفِ بزرگی که یک ملتی یا یک مجموعهای داشته باشد، اگر پیوندهای میان آنها پیوندهای مستحکمی باشد، رسیدشان به آن هدف محتملتر است تا اینکه میانشان تفرق و اختلاف و تشتّت باشد. این، یک دستور عمومی برای همۀ ماست. بعد فرمود: و لاتَظُنَّنَ بکلمةٍ خَرجَت مِن أخیکَ سوءً، ظنِّ سوء مبر دربارۀ کلمهای که از دهان برادرت خارج شده است و أنتَ تَجِد لها فی الخَیر مَحمِلاً، تا وقتی که محملِ خوبی برای این جملهای که برادرِ دینیِ تو بر زبانش جاری شده است، وجود دارد، ظنّ بد نسبت به او مبر! اگر میشود این حرف را انسان حمل کند بر یک معنای خوبی، باید حمل کرد بر آن معنای خوب. این هم دنبالۀ همان فقرۀ قبلی است.[ امالی، صفحۀ 380.]
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . ضمن عرض تسلیت رحلت جانسوز پیامبر خدا و میوه دلش امام حسن مجتبی علیهماالسلام. رسول خدادر روایتی می فرمایند:
عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار! (یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن.) تعجب است از کسى که به خاطر ترس از بیمارى، از خوردن غذا پرهیز مى کند، مثلا سرماخوردگی دارد، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمیخورد، پرهیز میکند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. چطور از گناهان پرهیز نمیکند از ترس عذاب الهی؟! فردی که در مورد جسمش اینقدر مراقب و مواظبت و پرهیز داردچطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمیکند؟
نکته مهم: این غفلت و بیمبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به خدا و قیامت است.همه ما به خدا و قیامت معتقد هستیم اما باید باورمان به گونه ای باشد که ما را به عمل وادار کند. آن باوری اثرگذار است که در اعماق دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد.
حال سوال این است که با چه راهکاری می توان باور را تقویت کرد؟
در جواب عرض می شود: این هم با توسل و توجه به خدا و تدبّر در آیات خداشناسی و قیامت شناسی در قرآن حاصل میشود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب خدا شناسی و قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب خدا شناسی و قیامت است. همینها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد. اگر این آیات را یک قدری با تدبّر بخوانیم، انشاءالله اثر خواهد کرد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق درک زشتی گناه را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 45جلسه 45، یک شنبه 1393/11/12حدیث:عن اسماعیل بن مسلم، که همان اسماعیل بن ابی زیاد معروف به سکونی است، که از عامّه است و از اصحاب امام صادق است و به فرمایش شیخ طوسی، اصحاب به روایات او عمل کردند لکن از بعضی از نقلها استفاده میشود که ایشان شیعه بوده است و معتقد به ولایت ائمه«علیهمالسلام» بوده. "و الله العالم". عن الصادق جعفر بن محمد، عن ابیه، عن آبائه«علیهمالسلام» قال: قال رسول الله«صلیاللهعلیهوآله»: عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. یَحتَمی از حِمیَه است یعنی پرهیزکردن. و الحِمیةُ رأسُ کلِّ دَواء که در روایت وارد شده است، پرهیز غذائی است، میفرماید: شگفت است از کسی که از طعام پرهیز میکند، مَخافةَ الداء. سرماخوردگی دارد مثلاً، غذائی که برای او ضرر دارد یا احتمال ضرر میدهد، نمیخورد، پرهیز میکند. برای اینکه مبادا بیمار بشود. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار! چطور از گناهان پرهیز نمیکند از ترس عذاب الهی؟! شما که در مورد جسمتان اینقدر مراقبید، مواظبید، پرهیز میکنید، چطور نسبت به آن آیندۀ دشوار، سخت، عذاب الهی، چرا مراقبت نمیکنید؟ از گناه چرا پرهیز نمیکنید؟! البته این غفلت و بیمبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به قیامت است. ما از بعضی از بزرگان میشنیدیم در تعریف اشخاص پرهیزگاری، اشخاص مؤمنی، میگفتند: واقعاً به قیامت معتقد است. همهمان به قیامت معتقدیم، این، معنایش این است که باور قلبی در او آنچنان است که او را به حرکت و عمل وادار میکند. آن باوری اثرگذار است که در اعمال دلِ انسان ریشه دوانده باشد و انسان به معنای حقیقیِ کلمه از بُنِ دندان آنرا قبول کرده باشد. لذا در آن خطبۀ همّام، وقتی حضرت میفرمایند: کیف اصبحت؟ او میگوید: من کأنّه ناله و استغاثۀ اهل جهنّم را با گوشم میشنوم! یقینِ واقعی این است، باید سعی کرد این را در خودمان ایجاد کنیم. این هم با توسل و توجه و تدبّر در آیات قیامت در قرآن حاصل میشود. قرآن آیاتِ عجیبی در باب قیامت دارد، همین آیاتِ آغاز رسالت پیغمبر، آیات مکّه، بسیاری از اینها در باب قیامت است. همینها دلها را تکان داد، جانها را به حرکت درآورد، کسانی را متوجه به عاقبتشان کرد.
إِنَّ شَفَقَةَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله عَلَی أُمَّتِهِ شَفَقَةُ الْآبَاءِ عَلَی الْأَوْلَادِ.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت شهادت پیامبر خدا و امام حسن مجتبی علیهما السلام. به نقل ازکتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی نورانی می فرمایند: إِنَّ شَفَقَةَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله عَلَی أُمَّتِهِ شَفَقَةُ الْآبَاءِ عَلَی الْأَوْلَادِ. شفقت و مهربانی پیامبر در حق امتش همچون دلسوزی پدران بر فرزندان است. عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۴۵
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
1. مهربانی پیامبر اختصاص به امت ندارد بلکه برای همه بشریت مهربان است و خدا در قرآن در وصف پیامبر می فرماید رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران میآید و او از رنج شما رنج میبرد. لذا حق عظیمی بر گردن بشریت دارد و آن حق بزرگ نسخه شفا بخشی است که درمان همه دردهای عمده بشریت را که واقعی و بدون خطا هست، بیان کرده است.
2. خداوند متعال در معرفی این نسخه عظیم می فرماید: "کِتابٌ اَنزَلنَاهُ اِلَیکَ لِتُخرِجَ النّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النّور" کتابی است که بر تو نازل کردیم، تا مردم را از تاریکیها (ی شرک و ظلم و جهل،) به سوی روشنایی (ایمان و عدل و آگاهی،) در آوری.
3. ظلمات که در آیه اشاره می شود، همهی آن چیزهایی است که زندگی بشر را در طول تاریخ، تیره و تار و تلخ و زهر آلود کرده است مثل جهل، تبعیض، غرق شدن در شهوات، مفاسد اخلاقی، بی هدفی، آسیب های اجتماعی و مانند اینها دردهای عمیق بشر است.پیامبر اعظم نسخهی درمان این دردها را ــ هم نسخهی معرفتی را، هم نسخهی عملی را ــ به بشر عرضه کرد. و شریعت پیغمبر و معارف قرآنی، علاج دردهای بشریّت است و باید قدردان این نعمت الهی باشیم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را قدردان وجود نازنین پیامبر رحمت قرار دهد به برکت صلوات
متن اصلی:
همهی آحاد بشریّت، چه مؤمنین به این دین و چه غیر آنها، مدیون پیامبر اعظم و به معنای واقعی کلمه متعلَّق دِین آن بزرگوار هستند؛ چرا؟ این حقّ عظیمی که این بزرگوار بر گردن بشریّت دارد چیست؟ آن، این است که پیامبر اعظم نسخهی درمان همهی دردهای عمدهی بشریّت را به بشر عرضه کرد؛ این یک واقعیّت است. خدای متعال میفرماید که «کِتابٌ اَنزَلنَاهُ اِلَیکَ لِتُخرِجَ النّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النّور»؛(۱) ظلمات چیست؟ ظلمات همهی آن چیزهایی است که زندگی بشر را در طول تاریخ، تیره و تار کرده، تلخ کرده، زهرآلود کرده؛ اینها ظلمات است. جهل، ظلمت است؛ فقر، ظلمت است؛ ظلم، ظلمت است؛ تبعیض، ظلمت است؛ غرق شدن در شهوات، ظلمت است؛ مفاسد اخلاقی، آسیبهای اجتماعی، همهی اینها ظلماتند. اینها همه ظلمتهایی هستند که بشر در طول تاریخِ طولانیِ زندگیِ خود از اینها رنج دیده. بیایمانی ظلمت است، بیهدفی ظلمت است؛ اینها دردهای عمیق بشر است.پیامبر اعظم نسخهی درمان این دردها را ــ هم نسخهی معرفتی را، هم نسخهی عملی را ــ به بشر عرضه کرد. اگر میخواهید از این دردها خلاص بشوید، علاجش اینها است. این شریعت پیغمبر و معارف قرآنی، علاج دردهای بشریّت است؛ این را پیغمبر اسلام به بشر عرضه کرده. لذا امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) دربارهی پیغمبر میفرماید: طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد اَحکَمَ مَراهِمَهُ وَ اَحمىٰ مَواسِمَه؛(۲) این پزشکِ ماهر حاذق، هم مرهمها را فراهم کرده ــ آن دارویی که روی زخم میگذارند که زخم بهبود پیدا کند ــ هم وسیلهی داغ کردن را؛ که در گذشته وقتی یک زخمی به وسیلهی مرهم خوب نمیشد، آن را داغ میکردند خوب میشد. هر دو را دارد: هم مرهم را، هم وسیلهی داغ کردن را؛ اینها را در قرآن به بشریّت عرضه کرده. اگر میخواهید خوب زندگی کنید، اینجوری عمل کنید.۱۴۰۲/۰۷/۱۱
در مورد پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در قرآن آیات متعدّدی وجود دارد؛ بعضی از این آیات خیلی تناسب روشنی با وضع کنونی بشر پیدا میکند که وقتی انسان آیه را میخواند، میبیند کأنّه همین امروز و برای بشرِ امروز نازل شده. یک آیه، این آیهی شریفه است که در سورهی برائت است: لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن اَنفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛(۱) که این دو جملهی اوّل آیه مربوط به همهی آحاد بشر است؛ کما اینکه در آیهی دیگر هم میگوید: یـاَیـُّهَا النّاسُ اِنّی رَسولُ اللهِ اِلَیکُم [جَمیعًا]؛(۲) همهی بشر مخاطب پیامبر اکرمند. این دو جمله، دو جملهی خیلی مهمّی است: عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم؛ رنج شما آحاد بشر بر پیامبر اعظم گران میآید و او از رنج شما رنج میبرد؛ بعدی «حَریصٌ عَلَیکُم»؛ دلسوز شما است، مشتاق شما است، علاقهمند به سرنوشت شما است؛ این خطاب به همهی آحاد بشر است.
امروز جامعهی بشری مصداق این خطاب است، یعنی تناسب این خطاب با وضع امروز جامعهی بشری تناسب زیادی است؛ واقعاً میتوان گفت که امروز بشر، بیش از همیشهی تاریخ دچار رنج است. خب نابرابری هست، جنگ هست، جنگافروزی هست، مادّیگرایی افراطی هست که کمتر در دورههای تاریخ، این چنین گرایش مادّیای در بین آحاد بشر به این شدّت وجود داشته باشد؛ استفاده از علم و فنّاوری هست برای سرکوب
ملّتها؛ طغیانگری هست، شرارت هست، طواغیت هستند.۱۳۹۹/۰۸/۱۳
أقرَبُ ما یکونُ العَبدُ إلَى اللّه ِ و هُو ساجِدٌ .
نزدیکترین حالِ بنده به خدا، حالى است که در سجده است.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام. حضرتش در روایتی می فرمایند : أقرَبُ ما یکونُ العَبدُ إلَى اللّه ِ و هُو ساجِدٌ .نزدیکترین حالِ بنده به خدا، حالى است که در سجده است.چشمه های حکمت رضوی ح 226
یکی از واجبات رکنی نماز دو سجده با هم می باشد چند نکته کوتاه را درباره واجبات سجده خدمت شما خوبان یادآوری می کنم:
1. واجب است سجده بر آنچه زمین شمرده می شود مثل خاک، سنگ، ریگ صحیح است، همچنین سجده بر چیزی که از زمین می روید، سجده صحیح است بشرط اینکه روئیدنی خوراکی انسان یا در جهت پوشش استفاده بکار برده نشود. بنابر این سجده بر چوب یا برگ درختان یا علف چه خشک یا تازه صحیح است.
2. واجب است نمازگزار ذکر سجده در حال آرامش بدن بگوید بنابراین اگر نماز گزار پیش از آن که پیشانیش به زمین برسد و بدن آرام بگیرد عمداً ذکر سجده را بگوید، یا پیش از تمام شدنذکرسجدهعمداً سر از سجده بردارد، نماز باطل است و باید نماز را دوباره بخواند. (مشهور، مخالف: گلپایگانی و صافی و تبریزی باید ذکر را در حال آرامش بگوید و احتیاط واجب دو مرتبه نماز را بخواند)(رساله مراجع 1051)
3.واجباست در حال اختیار نماز گزار بعد از تمام شدن ذکر سجده اول بنشیند تا بدن آرام بگیرد و سپس سجده دوم را انجام دهد و توجه شود در نماز های مستحبی نیز اگر فرد بخواهد نمازش صحیح باشد باید نشستن بین دو سجده را همانند نماز واجب رعایت کند.(رساله مراجع 1056)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق بندگی خالصانه را در درگاه خدای متعال عنایت کند به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
عن الحسن بن الجهم[1] که ثقه و از اصحاب حضرت رضا«علیهالسلام» است. قال: سألتُ الرضا«علیهالسلام» فقلتُ له: جُعلتُ فداک! ما حَدُّ التوکّل؟ حدّ توکّل چیست؟. فقال لی: اَن لا تَخاف مع الله احداً.قال: قلتُ: فَما حدُّ التواضع؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه.
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، یکی از اصحاب حضرت رضا علیه السلام از حضرتش دو سوال پرسید :
سوال اول : ما حد التوکل. فقالی لی : ان لاتخاف مع الله. مرز توکل و نهایت توکل چیست؟ حضرت فرموند که با وجود خدا از هیچ چیزی و هیچ کسی نترسی.
نکته ای که در این زمینه عرض کنم این است که ترسی که ما از دیگران داریم یا بخاطر جانمان هست یا آبرو یا از دست دادن درآمدی یا قدرت و ناراحت شدن دیگری است حال اگر خدا را در نظر داشته باشیم و برای خدا کار کنیم و او را ناظر و پشتیان بدانیم دیگر این ترس جایگاهی ندارد و نهایت توکل است
سوال دوم: ما حد التواضع؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. از حضرت سوال شد مرز تواضع چیست؟ حضرت فرمودند: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی.
نکته ای که در این قسمت بیشتر توجه داشته باشیم، این است که برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمیکنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی میکنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است. ولو اینکه فرد خنده رو باشد و سرش را هم کج کند و اظهار کوچکی کند باز هم دل او متکبّر است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلواتی عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
ی طرق اثبات المسافة(خبر واحد)- درس 59جلسه 59، دوشنبه 1393/12/18حدیث:عن الحسن بن الجهم[1] که ثقه و از اصحاب حضرت رضا«علیهالسلام» است. قال: سألتُ الرضا«علیهالسلام» فقلتُ له: جُعلتُ فداک! ما حَدُّ التوکّل؟ حدّ توکّل چیست؟ ظاهراً مراد از حدّ در اینجا معنای منطقی آن نیست که عبارت باشد از جنس و فصل، بلکه مراد، نهایتِ توکل است. حدّ توکل یعنی مرزی که مفهومِ و عنوان توکّل تا آنجا ادامه دارد. فقال لی: اَن لا تَخاف مع الله احداً. نهایت توکل این است که با وجود خدا، با توجه به ذات مقدس باری، از هیچ چیزی و از هیچ کسی نترسی. این ترسی که ماها داریم، یا ترس بخاطر جانمان است، یا بخاطر آبرویمان است، یا ترس بخاطر از دست دادن درآمدی، مالی است، یا ترس از قدرت است، ترس از تشر است. میفرماید: وقتی خدا را ملاحظه میکنی و برای خدا کار میکنی و خدا ناظر بر توست و پشت سر توست، از کسی نترسی. نهایتِ توکل این است. امام بزرگوار ما واقعاً اینطوری بود، دل به خدا داده بود، از هیچکس نمیترسید، این را انسان حس میکرد. خود امام«رضواناللهتعالیعلیه» برای بنده نقل کردند، گفتند: من از آقای کاشانی کسی را شجاعتر ندیدم! بعد سه قضیه نقل کردند که این سه قضیه نشان میدهد آقای کاشانی از هیچ چیز نمیترسید. حدّ توکل، این است. اگر این شد، انسان در میدانهای زندگی این ملاحظهکاریهایی که ما داریم، مبادا بدش بیاید، یا تشر بزند، سِمَت ما را از ما بگیرد، مبادا جان ما را به خطر بیندازد. اینها را کنار میگذارد. یَخشَونَه و لایَخشونَ أحداً الّا الله.
قال: قلتُ: فَما حدُّ التواضع؟ اندازۀ و مرز تواضع کجاست؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. به انسانها، به غیر خودت آنچیزی را عطا کنی که توقع داری آنها آن چیز را به تو عطا کنند. یعنی برای خودت نسبت به دیگران، هیچ امتیازی قائل نباشی. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمیکنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی میکنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است ولو به ظاهر انسان لبخند هم میزند، سرش را هم کج میکند، اظهار کوچکی هم پیش این و آن میکند امّا دل او متکبّر است! دل، برای خود امتیازی قائل است. این، تواضع نیست، تواضع این است که: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، محبت کنند، احترام کنند، مراعات حق کنند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی. یعنی برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم.[2]چشمه حکمت رضوی حدیث 296
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن عرض تسلیت ایام به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرت رضا علیه السلام عالم آل محمد، در روایتی می فرمایند: از امام صادق علیه السلام سوال شد: چه سرّى است که قرآن هر چه بیشتر خوانده و بحث شود، بر تازگى و طراوت آن افزوده مى شود؟ حضرت در جواب فرمودند: لأنَّ اللّه َ تبارکَ و تعالى لم یَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ ، و لا لِناسٍ دونَ ناسٍ ، فهُو فی کلِّ زَمانٍ جَدیدٌ ، و عِند کُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلى یَومِ القِیامَةِ .چون خداوند تبارک و تعالى، آن را تنها براى زمانى خاص و مردمى خاصّ قرار نداده است. از این رو، در هر زمانى و براى هر مردمى، تا روز قیامت، تازه و با طراوت است.کتاب چشمه های حکمت رضوی حدیث 129
چند نکته پیرامون حدیث شریف:
1.تاکید آموزه های دینی بر این است که بخشی از زمان شبانه روز را اختصاص به قرائت قرآن بدهیم و آنرا وظیفه خود قرار بدهیم و برای بهره مندی بیشتر از قرآن غیر از برنامه ختم قرآن، بخشی از آیات و سوره های قرآن که برای افراد لذت بخش است، آنها را بیشتر قرائت کنیم و این خودش زمینه بیشتری برای انس با قرآن می شود مثلا کسی که از سوره یس خوشش می آید، آنرا بیشتر بخواند یا اگر از سوره هایی که با تسبیح یعنی سبح لله یا یسبح لله شروع می شود که در عین اهمیت و مهم بودن همه آیات الهی، مضامین عالی و مهمی دارد و اهل معنا و سلوک به تلاوت اینها توصیه می کنند، تکرار بیشتری داشته باشد و همین خودش سبب انس بیشتر می شود.
2.برای اینکه انسان از قرآن و معارف آن بیشتر بهره مند شود و تازگی و طراوت داشته باشد، توصیه شده قرآن با خشوع خوانده شود یعنی قرآن را با توجه و با اعتماد به بیان الهی و با این احساس که خدای متعال با انسان حرف میزند، خوانده شود تا لذّت قرآن بر جان شما بنشیند.
3.مطلوب در قرائت قرآن این است که انسان قرآن را بخواند تا بفهمد. حَرِّکوا بِه القلوب، دلها را با آن به حرکت دربیاورید، دل را تکان بدهید؛ اوّل دل خودتان را، بعد دل دیگران را. انسان تا دل خودش تکان نخورد، نمیتواند دل دیگران را تکان بدهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انس با قرآن را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
کان فی وصیّةِ النبیِّ(صلیاللهعلیهوآله) لعلیٍّ(علیهالسلام): و علیکَ بتَلاوةِ القرآن علی کلِّ حال.(1)
حضرت به تلاوت قرآن توصیه میفرمایند. با قرآن باید مأنوس شد. اگر در جامعۀ اسلامی، در کشور ما، یک جمع قابل توجّهی از مردم با قرآن انس پیدا بکنند به طوری که مفاهیمِ قرآنی در ذهن اینها زنده باشد، به نظر بنده حرکت اسلامی جامعه تضمینشده است. نمیگوییم همۀ مردم، اگرچه این مطلوبتر است، لکن یک جمع قابل توجّهی، چند میلیون از جمعیت کشور طوری باشند که با قرآن مأنوس باشند، این هم نمیشود مگر با تلاوت دائمیِ قرآن، نه فقط ایّام ماه مبارک رمضان، بطور دائم انسان با قرآن مأنوس باشد. لذا میفرماید: و علیک بتلاوة القرآن علی کلّ حالٍ، در همه حال، تلاوت قرآن بکن! در سفر، در حضر، در خانه، در بیرون از خانه، هر وقتی که میتوانی، قرآن را تلاوت کن! البته کسی که حافظ قرآن است، برای او آسانتر است، برای امثال ماها که حافظ قرآن نیستیم، راهش این است که بر خودمان وظیفه قرار بدهیم که هر روزی یک مقداری از قرآن را بخوانیم. به گمان من خوب است که انسان از اوّل قرآن شروع کند، همانطور که معمول بین مردم است، که قرآن را ختم میکنند، علاوۀ بر این، بخشی از آیات یا سُوَر قرآنی را به طور مرتّب تکرار بکند، این، موجب میشود که انسان با بخشهایی از قرآن انس بیشتری پیدا کند، یکی، از آیات سورۀ یونس خوشش میآید، سورۀ یونس را مرتباً بخواند تا حفظ کند. یکی از سورۀ احزاب خوشش میآید، یکی سُوَر مسبّحات را که مضامین عالی و مهمی دارد، اهل معنا و اهل سلوک هم به تلاوت مسبّحات توصیه میکنند، سوری که با «سبّح لله»، «یسبّح لله» شروع میشود، یا سور حَوامیم، که آنها هم مطالب مهم دارد، البته همه جای قرآن مهم است، هیچ نقطهای از قرآن نیست که حامل مطالب اساسی و معارف مهم نباشد، امّا افراد مختلفاند، همان چیزی را که بیشتر خوشتان میآید، هر روز بخوانید! تکرار کنید! قرآن را باید با خشوع خواند، اگر انسان قرآن را بدون خشوع، با غفلت بخواند، چیز زیادی گیرش نمیآید، گاهی هیچ چیز گیرش نمیآید! گاهی هم خدای نکرده اثرات عکس میبخشد. قرآن را با توجه، با خشوع، با اعتماد به بیان الهی، با این احساس که خدای متعال با انسان حرف میزند، بخواند تا لذّت قرآن بر جان شما بنشیند. اگر ما لذّت تلاوت قرآن را بچشیم، هیچ زمان از آن دست برنمیداریم. مهم این است که آن لذّاتی که در خواندن قرآن و تدبّر در آیات و کلمات قرآن وجود دارد، این لذّت را انسان در جان خودش احساس کند. اگر بخواهیم این، حاصل بشود، باید قرآن را با خشوع خواند.
النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»(بیع الخمر)جلسه 53، 1384/3/23حدیث اخلاقی
عن جعفر الصادق(علیهالسلام)، عن ابیه، عن جدّه علی بن الحسین، عن أبیه، عن علی(صلواتاللهعلیهم) قال: سُئِل رسول الله(صلیاللهعلیهوآله) عن قوله تعالی «و رَتّل القرآن ترتیلا»، سؤال کردند که معنای ترتیل چیست؟ قال(صلیاللهعلیهوآله): بَیِّنهُ تِبیاناً؛ یعنی در تلاوت آن، آشکارا تلاوت کن آن را! «بَیِّنهُ»: آنرا واضح کن، واضحکردنی. وقتی قرآن را تلاوت میکنید، به شکل واضح، با کلمات واضح، با نحوة قرائت واضحی آنرا قرائت کنید. و لاتَنثُرهُ نَثرَ البَقل، مثل بقل یعنی سبزی که پهنمیکنند، پخشمیکنند، میریزند، آن را پخشمکن! نَثر یعنی پخشکردن و از هم جداگذاشتن؛ یعنی یک کلمه را بگویی، یک کلمه را بعد از مدتی بگویی. مثل بعضی از تلاوتهایی که خیلی جدا جدا کلمات را از هم بیان میکنند، اینطور تلاوت نکن! و لا تَهُذُّه حَذَّ الشعر، قرآن را مثل شعر پی در پی و پشت سر هم نخوان! انسان وقتی میخواهد شعر بخواند، همینطور تند تند میخواند، اینطور نخوان قرآن را! قِفوا عند عجائبه، وقتی که قرآن را تلاوت میکنید، کلمه کلمه و جمله جمله باشد، نه چنان گسستۀ از هم، نه چنان پیچیده و فرو رفتۀ در هم، بلکه مبیَّن، واضح، آن را بخوانید؛ بعد در موارد عجائب قرآن توقّف کنید. وقتی یک معنای مهمّی، یک نکتهای در قرآن به نظرتان میرسد، توقّف کنید و در آن تأمّل کنید و تدبّر کنید! مثل کسی که یک نسخهای، یا یک سخن مهمی را که بر روی یک یادداشتی نوشتند با دقّت میخواند، تا ببیند چه چیزی در آن هست و چکار باید بکند. قرآن را اینطور بخوانید. صِرف اینکه ما یک امواج صوتیای در فضا ایجاد کنیم، این، مطلوب نیست! مطلوب این است که انسان قرآن را بخواند تا بفهمد. حَرِّکوا بِه القلوب، دلها را با آن به حرکت دربیاورید، دل را تکان بدهید؛ اوّل دل خودتان را، بعد دل دیگران را. انسان تا دل خودش تکان نخورد، نمیتواند دل دیگران را تکان بدهد. حَرِّکوا به القلوب و لایَکون هَمُّ أحدِکم آخرَ السورة، یک سورهای را که شروع میکنید، همّتتان این نباشد که برسید به آخر و تمامش کنید! یا آنهایی که مثلاً روزی یک جزء میخوانند، یا نیم جزء میخوانند، همّتشان این باشد که برسند به آخر، یا تا آن نقطهای که مقرّر است. بعضی روزی سه صفحه، پنج صفحه، ده صفحه قرآن برای خودشان مقرّر کردند که بخوانند، یا یک جزء، یا نیم جزء. اینطور نباشد که وقتی قرآن را میخوانید، بخواهید برسید سرِ آن مقطع! قرآن را تأمّل کنید، تدبّر کنید، بفهمید، استفاده کنید از قرآن. واقع قضیه هم همین است، قرآن را وقتی انسان تأمل میکند، سورههایی که انسان صدها بار این سوره را خوانده، وقتی با دقّت، با تأمل، با استفهام و استفسار، این سوره را میخواند، کأنّه نکتة تازهای در آن پیدا میکند. یا نکتة علمی، یا اجتماعی، یا غیره که میتواند آن را بنویسد، گاهی هم نکاتی انسان در آن پیدا میکند که نوشتنی و ثبتکردنی نیست، بلکه لمسکردنی است، حسکردنی است. انسان در خود یک حالتی مشاهده میکند، یک فتوحی از خواندن قرآن بدست میآورد. تلاوت قرآن باید اینطور باشد.
النوادر، صفحۀ 164.
خداوند متعال به سه چیز که با سه چیز دیگر همراه است امر فرموده: نخست به نماز همراه زکات و سپاسگزاری همراه با تشکر از پدر ومادر و مورد سوم : وَ أَمَرَ بِاتِّقَاءِ اللَّهِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ فَمَنْ لَمْ یَصِلْ رَحِمَهُ لَمْ یَتَّقِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ به تقوای الهی همراه صله رحم امر کرده است پس هر کس پیوند خویشاوندی را رعایت نکند، تقوای الهی را رعایت نکرده است.
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند:.
دو نکته کوتاه درباره صله رحم:
1. قطع صله و ارتباط با خویشان و ارحام حرام است یعنی اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب مى شود. و بستگان در این رابطه با هم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد.(مکارم سایت استفتائات معاشرت و صله رحم)
2.یکی از شیوههای صله رحم حاضر شدن در منزل ارحام است ولی صله رحم منحصر به ملاقات حضوری در منزل فرد نیست و فرد میتواند با تماس تلفنی، پیامک، جویا شدن از احوال او با واسطه؛یا با احسان به او هر چند از طریق ارسال کمک مالی برایش در مواردی که احتیاج به کمک مالی دارد و مانند آن، این وظیفه الهی را انجام دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند الفت و صمیمت را در میان دوستان امیر المومنین علیه السلام بیش از پیش قرار دهد، به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیُ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاجِبَانِ إِذَا أَمْکَنَ وَ لَمْ یَکُنْ خِیفَةٌ عَلَى النَّفْسِ.
امر به معروف ونهی از منکر دو واجبند در صورتی که زمینه فراهم باشد و جان انسان در خطر نباشد..
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند : الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیُ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاجِبَانِ إِذَا أَمْکَنَ وَ لَمْ یَکُنْ خِیفَةٌ عَلَى النَّفْسِ. امر به معروف ونهی از منکر دو واجبند در صورتی که زمینه فراهم باشد و جان انسان در خطر نباشد.. چشمه های حکمت رضوی حدیث 261
کی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شو:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن می کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط احتمال تاثیر هست ومعمولاتاثیرداره لذابه اینکه تذکر اثر دارد یا ندارد خیلی فکر نکنیم، کاری را که صحیح است انجام بدیم، خدا برکتش را عنایت می کند.
3. در هنگام انجام فریضه با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را میگیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. حترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه اخر که ازمکان خارج میشویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل فرج امام زمان عج و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
إنّ اللّه َ یُحِبُّ الحَیِیَّ المُتَعفِّفَ ، و یُبْغِضُ البَذِیَّ السّائلَ المُلْحِفَ.
خداوند، با حیاىِ پاکدامن را دوست دارد و از درخواست کننده چیزی در حالی که اصرار دارد و بد زبان است، نفرت دارد.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا در یک روایت نورانی می فرمایند: إنّ اللّه َ یُحِبُّ الحَیِیَّ المُتَعفِّفَ ، و یُبْغِضُ البَذِیَّ السّائلَ المُلْحِفَ. خداوند، با حیاىِ پاکدامن را دوست دارد و از درخواست کننده چیزی در حالی که اصرار دارد و بد زبان است، نفرت دارد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.عفیف کسی است که انسان ملاحظه جوانب آبروی خود و دیگران را داشته باشد و از آنچه شرعا ممنوع و حرام هست، اجتناب کند. لذا عفیف بودن درمسائل کسب و کار و مسائل اجتماعی و مسائل فردی معنا دارد.عفیف بودن اختصاص به مسائل جنسی ندارد بلکه در همه امور زندگی است.
2.در روایت می فرمایند خداوند انسان با حیای عفیف را دوست دارد، یکی از مسائل مهم در جامعه و ارتباطات جامعه حیاست که مساله بسیار مهمی است حیا یعنی انسان وقیح نباشد و فاش و آشکار خلاف نکند لذا حیاء با خجالت زدگی مذموم، متفاوت است.و اگر در جامعه ای حیا باشد، بسیاری از محرمات انجام نمی گیرد. و متاسفانه بی حیایی یکی از سوغات غرب برای جوامع اسلامی که باید با آن مبارزه شود. بنابر این صدا و سیما و دستگاههای گوناگون با تمام تلاش خود باید نسبت به این آسیب مراقبت و مبارزه کنند.
3.طبق حدیث شریف انسان در درخواستش از دیگران نباید اصرار داشته باشد در مقابل انسان هر زمانی که از خداوند درخواستی دارد هر چه می تواند اصرار و تکرار کند اما از بندگاه خدا اینگونه نباشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند مردان و زنان را به حیاء و عفت مزین بفرماید به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 238، 1396/6/20
حدیث:
عن ابنِ ابی النافِع، عن ابنِ عُمر قال: قال رسولُ اللهِ«صلیاللهعلیهوآله»: إنّ اللهَ یُحبُّ الحَیّیَ المُتَعَفِّف. حیّی یعنی: با حیاء. مُتعَفِّف یعنی: کسی که دارای عفّت است. مسألۀ عفّت فقط در مسائل جنسی نیست، در همۀ امور زندگی است. عفّت یعنی اینکه انسان ملاحظۀ حیثیات را بکند، ملاحظۀ آبروی خود و دیگران را بکند، به آنچه ممنوع است تجاوز نکند، به این میگویند عفّت. بعضی در زمینۀ کسب مال، عفّت ندارند! چنانچه بعضی دیگر در زمینههای دیگر عفّت ندارند، مسألۀ کسب مال و کسب مقام هم جزو مجاری عفّت است. خدای متعال کسی را که با حیاست و دارای عفّت است، دوست میدارد. یکی از عیوب کارهای ما این است که به مسألۀ حیاء خیلی توجه نمیکنیم! در تبلیغاتمان، در حرفزدنهایمان، حیاء خیلی مهم است. حیاء غیر از خجلتزدگیِ مذموم است. حیاء یعنی انسانْ وقیح نباشد، فاش و آشکار خلاف نکند. وقتی در جامعه حیاء وجود داشت، خودِ این حیاء از بسیاری از محرّمات مانع میشود. حیا که رفت، ارتکاب محرّمات، عادی و معمولی میشود. بعضی به ما اشکال میکنند که هر چه پیش میآید، شما پای غربیها را به میان میکشید؛ اگر اینها باز بدشان نیاید از اینکه ما پای غربیها را به میان میکشیم، باید بگوییم این هم جزو چیزهایی است که متأسفانه از غرب آمده، بعد به تدریج همان فرهنگ اروپایی در آمریکا و جاهای دیگر هم رسوخ کرده است. خودِ آنها هم در این یکی دو قرنِ اخیر گرفتار شدند. وقتی انسان آثار ادبی، هنری و تاریخیِ اروپا را که مربوط به دو قرن پیش است، مطالعه میکند، میبیند یک چیزهایی کاملاً مورد رعایت و مورد توجه بوده، حیا میکردند، ملاحظه میکردند، بخصوص در مسألۀ ارتباط زن و مرد ملاحظه میکردند. حجابِ به معنای اسلامی نبوده است، اما در معاشرت زن و مرد، حدود مشخص و معینی بوده، رعایت میکردند. به تدریج از بین رفته! حال، عامل از بین رفتنش در اروپا چیست، آن یک بحث دیگری است. بعضیها در این زمینه دستِ صهیونیستها را که مقاصد بلندمدتی داشتند و متأسفانه به خیلی از آن مقاصد هم رسیدند، دستِ آنها را در کار میبیند. به هر حال، این بیحیائی به عنوان سوغات غرب وارد جامعۀ ما و کشور ما شده است. هرچه میتوانند باید جلویش را بگیرند. صدا و سیما به جدّ و به شدّت باید مراقبت کند، مبارزه کند. متأسفانه بعضی از صدا و سیما برای اشاعۀ بیحیایی استفاده میکنند! باید آنجا با این مبارزه کنند، و نیز بقیۀ دستگاههای گوناگونِ دیگر. در این وسائلِ فضای مجازی هم رایج شده است که جلوگیری از اینها هم کار سختی است.
بعد فرمود: وَ یُبغِض البَذیَّ السّائِلَ المُلحِف. بَذیّ، بددهن و بدزبان را میگویند، کسانی که راحت فحش میدهند، سائل ملحف کسی است که پولی یا چیز دیگری را از کسی میخواهد، و اصرار میکند. «لایَسئلون الناسَ اِلحافاً»[1]، اِلحاف به معنی الحاح و اصرار است. با خدا وقتی حرف میزنید، هر چه میتوانید اصرار کنید، هر چه میتوانید تکرار کنید و بخواهید! اما با بندگان خدا نه، اگر هم انسان به چیزی احتیاج دارد، مجبور است به کسی مراجعه کند، یکبار میگوید، اگر شد، شد؛ نشد، دیگر نبایستی اصرار و الحاف کرد.
: فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ.
فضیلت نماز جماعت بیست و چهار برابر نماز فراداست.
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا حضرت در روایتی می فرمایند: فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ. فضیلت نماز جماعت بیست و چهار برابر نماز فراداست. چشمه های حکمت رضوی حدیث 226
چند نکته درباره احکام نماز جماعت:
1.مأموم باید غیر از آنچه در نماز خوانده میشود، کارهای دیگر آن مانند رکوع و سجود و نشستن و برخاستن را با امام یا کمی بعد از امام بهجا آورد.
2.اگر مأموم سهواً پیش از امام سر از رکوع و سجده بردارد، چنانچه اطمینان داشته باشد که اگر برگردد، در رکوع و سجده به امام میرسد، باید به رکوع و سجده برگردد و با امام سر بردارد.
3. به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، نماز جماعت برقرار است اما اگر صبر کند تا امام به رکوع برود و در رکوع اقتدا کند، این حکم را ندارد . و توصیه می شود مسافرین بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و طبق وظیفه شرعی اقدام کنند تا جماعت برقرار باشد و اتصال جماعت قطع نشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به همه توفیق شرکت در نماز جماعت را عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
بِرُّ الْوَالِدَیْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ کَانَا مُشْرِکَیْنِ وَ لَا طَاعَةَ لَهُمَا فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا لِغَیْرِهِمَا فَإِنَّهُ لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِقِ.
نیکی به پدر و مادر اگر چه مشرک باشند، واجب است البته در معصیت ونافرمانی خدا نه از پدر و مادر ونه از هیچ کس دیگر نباید اطاعت کرد زیرا در معصیت خالق فرمان بردن از هیچ مخلوقی جایز نیست.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند: بِرُّ الْوَالِدَیْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ کَانَا مُشْرِکَیْنِ وَ لَا طَاعَةَ لَهُمَا فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا لِغَیْرِهِمَا فَإِنَّهُ لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِقِ. نیکی به پدر و مادر اگر چه مشرک باشند، واجب است البته در معصیت ونافرمانی خدا نه از پدر و مادر ونه از هیچ کس دیگر نباید اطاعت کرد زیرا در معصیت خالق فرمان بردن از هیچ مخلوقی جایز نیست.
چشمه های حکمت رضوی حدیث 287
یکی از حقوقی که در آموزه های دینی بسیار بر آن سفارش شده است رعایت حق والدین به جهت اهمیت چند نکته کوتاه درباره حقوق والدین را یاد آوری می کنم:
1. یکی از وظایف واجب فرزندان برخورد نیک با والدین و بیادبی نکردن نسبت به آنها می باشد؛ چه از نظر گفتار و چه از جهت رفتار، هرچند والدین نسبت به فرزند بدی کرده باشند.
2.اگر پدر و مادر انسان فقیر باشند بر فرزندان واجب هست، نفقه پدر و مادر را پرداخت کنند. مقصود از نفقه تامین خوراک و پوشاک و سایر نیازهای ضروری آنها مطابق با شانشان می باشد.
3. اگر پدر و مادر درباره امورمربوط به فرزند دستوری بدهند که گناه نباشد و مخالفت با دستور شان سبب اذیت و ناراحتی ایشان شود اطاعت لازم است.بنابراین اگر فرزند با دوستانی معاشرت داشته باشد که والدین از این ارتباط فرزندشان با او رنج می برند و قلبا آزرده خاطر می شوند بر فرزند ترک این رفاقت واجب است.( از روی دلسوزی به فرزند: امام خمینی، سیستانی)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
شادی روح همه گذشتگان مخصوصا پدر و مادرانی که از جمع ما به رحمت خدا رفته اند صلوات
لایکون المؤمن مؤمناً حتی تکون فیه ثلاثُ خصالٍ: سُنّة مِن ربّه و سُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله) و سُنّة من ولیّه(علیهالسلام)؛ فأمّا السُنّة مِن ربّه فکتمانُ السِّر، و أمّا السُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله) فمُداراة النّاس، و أمّا السُنّة مِن ولیّه(علیهالسلام) فالصَّبر فی البأساء و الضَّرّاء.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . به نقل از کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند: کمال ایمان مومن به سه اصل و سه سنت بستگی دارد که این اصول و سنتها از سنّتهای تربیتی اسلام است:
اول: سُنّة مِن ربّه. فأمّا السُنّة مِن ربّه فکتمانُ السِّر. سنّت و روشی از خدای متعال که آن رازداری است. رازداری نوعی امانتداری است، باید حیثیت و آبروی مؤمنین را حفظ کنیم؛ چه راز خود و چه راز عمومی، چه اسرار مملکت و چه اسرار دستگاههای مختلف. اگر ملاحظه کنید، میبینید بسیاری از گرفتاریها و مشکلات ما از همین پردهدریها و شایعهپراکنیها شروع میشود.
دوم: سُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله). و أمّا السُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله) فمُداراة النّاس. سنّت و روشی از پیامبر گرامی اسلام(صلیاللهعلیهوآله) که آن مدارا با مردم است. همیشه منافق و یا آدم ضعیف الایمان هم میان جامعه یافت میشود، باید با چنین کسی مدارا کرد. این به معنای اعتماد در کارهای مهم به او نیست ولی باید حقوق او را محترم شمرد و با او زندگی کرد.
سوم: سُنّة من ولیّه(علیهالسلام)، و أمّا السُنّة مِن ولیّه(علیهالسلام) فالصَّبر فی البأساء و الضَّرّاء. سنّت و روشی از امام(علیهالسلام) که آن صبر و استقامت در برابر گرفتاریها و مشکلات است که یکی از مهمترین مسائل تربیتی است. و اگر صبر نکنیم، در راهی که در پیش گرفتهایم متوقّف میشویم و روش اولیاء خدا هم در برابر مشکلات و سختی ها و مضیقه های زندگی صبر و استقامت بوده است. کتاب چشمه های حکمت رضوی حدیث 280
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما به اخلاق رضوی مزین گرداند به برکت صلوات
متن اصلی:
شروط معتبر در قصاص
الشرط الثالث: عدم کون القاتل أباًجلسه 165، 1380/10/25من مواعظ الامام علی بن موسی الرضا(علیهماالسلام):
قال الرّضا(علیهالسلام): لایکون المؤمن مؤمناً حتی تکون فیه ثلاثُ خصالٍ: سُنّة مِن ربّه و سُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله) و سُنّة من ولیّه(علیهالسلام)؛ فأمّا السُنّة مِن ربّه فکتمانُ السِّر، و أمّا السُنّة مِن نبیّه(صلیاللهعلیهوآله) فمُداراة النّاس، و أمّا السُنّة مِن ولیّه(علیهالسلام) فالصَّبر فی البأساء و الضَّرّاء.
(تحف العقول، صفحۀ 442)
کمال ایمان مؤمن به سه چیز بستگی دارد، این سه اصل و سه سنّت از اصول و سنّتهای تربیتی اسلام است:
1- سنّت و روشی از خدای متعال.
2- سنّت و روشی از پیامبر گرامی اسلام(صلیاللهعلیهوآله).
3- سنّت و روشی از امام(علیهالسلام).مؤمن کسی است که رازداری را از خدای متعال و مدارای با مردم را از پیامبر گرامی اسلام(صلیاللهعلیهوآله) و صبر و استقامت در برابر گرفتاریها و مشکلات را از ولیّ خدا آموخته باشد و این صفات حمیده را در زندگیِ خود، در رفتار خود پیاده نماید.
رازداری: رازداری نوعی امانتداری است، باید حیثیت و آبروی مؤمنین را حفظ کنیم؛ چه راز خود و چه راز عمومی، چه اسرار مملکت و چه اسرار دستگاههای مختلف، فرقی نمیکند. اگر ملاحظه کنید، میبینید بسیاری از گرفتاریها و مشکلات ما از همین پردهدریها و شایعهپراکنیها شروع میشود.
مداراة: همیشه منافق و یا آدم ضعیف الایمان هم میان جامعه یافت میشود، باید با چنین کسی مدارا کرد. این به معنای اعتماد در کارهای مهم به او نیست ولی باید حقوق او را محترم شمرد و با او زندگی کرد.
صبر: صبر و استقامت و ایستادگی هم یکی از مهمترین مسائل تربیتی است. اگر صبر نکنیم، در راهیی که در پیش گرفتهایم متوقّف میشویم- اولیاء خدا در برابر مضیقههای مالی، سیاسی مقاومت و استقامت میکنند- رعایت خصلتهای پسندیدۀ رازداری و مدارا و صبر و استقامت که آدمی را به مقام عالی انسانی میرساند.
لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَیهِ أبْغَضَ الأملَ.
اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى دید، از آرزو کردن بیزار بود.
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرتش در روایتی به نقل از اجدادشان می فرمایند: لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَیهِ أبْغَضَ الأملَ.عیون اخبار الرضا ج 2حدیث 120
اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى دید، از آرزو کردن بیزار بود.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدت یک امری به پایان میرسد اجل گفته می شود.ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است.
2. این دنیا و نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائیها و زشتیها، سختیها و خوشیها، همهاش تمام میشود، و وارد یک فضا و نشئه دیگری میشویم که بطور دقیق از جزئیات آن آگاه نیستیم، اما آنچه باید بدانیم و میتوانیم بدانیم، این است که این اجل و سرآمد به سرعت به طرف ما میآید، حال که اینگونه هست، آیا مقداری به فکر آن مقصد هستیم؟ چون کار اصلی و زندگی دائمی و واقعی ما آنجاست و متاسفانه به خاطر کوته بینی و غفلتمان خیلی هامون به موقت بودن این نشئه توجه و باور نداریم.
3. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت به سمت زندگی ابدی نزدیک میشود، دیگر از آرزوهایش بیزار می شود. کدام آرزو، منظور آروزی های پست دنیایی است که برای رسیدن به آن از یاد خدا و آخرت فاصله بگیریم و در عمل توجهی به حلال و حرام بودن کار نداشته باشیم و هر کجا در روایات از آروزی بلند مذمت می کند یعنی همین آرزوهای پست دنیای است و گرنه اگر آرزو کنیم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، آروزی صالح شدن، اینها خیلی خوب است و انسان در این مسیر باید تلاش کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال عاقبت همه را ختم به خیر و ختم به شهادت قرار بدهد به برکت صلوات
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفرجلسه 253، 1396/8/15حدیث:عن داودِ بن سلیمانِ القاضی قال: حدَّثنی الرضا علیُّ بنُ موسی«سلاماللهعلیه»، عن آبائه«علیهمالسلام»، عن علیٍّ امیرالمؤمنین«علیهالسلام» قال: لو رَأی العبدُ اَجَلَه و سُرعَتَه الیه لَأبغَضَ الأمل. یک حقیقتی وجود دارد به نام اجل، اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدّت یک امری به پایان میرسد. فرض بفرمایید به کسی بدهکاریم، به ما مهلت داده که شما تا یک هفته میتوانید تأخیر بیندازید. این شد اجلِ دینِ ما. ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است «و منکم مَن یُرَدُّ الی أرذَلِ العُمُر»[1]. در روایات، دو نوع اجل ذکر شده است: اجل قطعی و معلّق. بعضی اجلها اجلِ قطعی است که تخلّف ندارد، بعضی هم اجل معلّق است، یعنی معلق به یک امری است. اگر صدقه دادید، یا اگر صلۀ رحم کردید، تأخیر میافتد و از این قبیل. بالاخره یک مقطعی وجود دارد که این مقطع اسمش اجلِ ماست، آنجا که رسیدیم از این نشئه خارج خواهیم شد، این نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائیها و زشتیها، سختیها و خوشیها، همهاش تمام میشود، وارد یک نشئۀ دیگری میشویم که آن نشئه را نمیشناسیم. این سرآمد در کجا قرار دارد؟ نمیدانیم. آنچه باید بدانیم و میتوانیم بدانیم، این است که این اجل به سرعت به طرف ما میآید! مثل کسی که سوار یک وسیلۀ تندرویی است، به طرف یک مقصدی حرکت میکند، وقتی انسان با این وسیلۀ تندرو میرود، این مقصد به سرعت به انسان نزدیک میشود. این را توجه نداریم. این اجل به سرعت به ما نزدیک میشود. نتیجه این است وقتی میدانیم داریم به آن مقصد، به آن سرآمد نزدیک میشویم، یک مقداری به فکر آنطرف باشیم؛ چون اصلِ کار آنجاست، زندگیِ واقعی و دائمی آنجاست، اینجا یک زندگی موقتی است که ما بخاطر غفلتهای خودمان، کوتهبینیِ خودمان توجه به موقّتبودنش نداریم! آنجا همیشگی است، ادامه دارد. وقتی توجه کردیم سرعتِ حرکتمان به سوی مقصد را، و سرعت نزدیک شدنمان به آن اجل را، باید به فکر آنطرف باشیم. این روایت، همین را بیان میفرماید. این که در این سند از یکایک ائمه«علیهمالسلام» نقل میشود که هر کدام از پدر بزرگوارشان نقل میکنند تا به امیرالمؤمنین میرسد، کأنّه میخواهند اهمیت قضیه را به ما تفهیم بکنند که قضیه، قضیۀ مهمی است. أمَل با الف، یعنی آرزوهای معمولیِ پیشِ پا افتادۀ زندگی. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت دارد به آن زندگی ابدی نزدیک میشود، دیگر این آرزوها در نظرش پست و حقیر میشود و از اینها بدش میآید و ناراحت میشود. البته توجه دارید مقصود از این أمَل، آن آرزوهایی است که مربوط به شخصِ ماست در زمینۀ مسائل دنیوی. آرزوی مجتهدشدن، آرزوی انسانِ صالحشدن، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، بد نیست. هر جا طولُ الأمل در روایات مذمّت شده، مراد، آرزوهای پست دنیایی است. و الّا ما آرزو داریم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، این، خیلی خوب است. وقتی آرزو داشته باشیم، تلاش میکنیم. و ترَکَ طلبَ الدّنیا، دنیا همان دنیای شخصیِ انسان است، انسان دنبال دنیا نمیدَود. نه اینکه دنبال معاش نیست، هر کسی باید دنبال معاش و ضرورتهای زندگی باشد، اما بعضی دنبال ذخارف دنیوی میدوند، خودشان را هلاک میکنند برای اینکه به آن مقصود برسند. اگر فهمیدیم که اجل چگونه در حال نزدیک شدن به ما است، دیگر این حالت در ما از بین خواهد رفت. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 79.
الْمُسْلِمُ الَّذِی یَسْلَمُ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ یَدِهِ لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ.
مسلمان کسى است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نیست آن که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد .
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند:الْمُسْلِمُ الَّذِی یَسْلَمُ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ یَدِهِ لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ. مسلمان کسى است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نیست آن که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد . چشمه های حکمت رضوی حدیث 295
یکی از حقوقی که در اسلام بر آن سفارش و اهمیت فراوانی شده است حقوق همسایه هست، که جبرئیل آنقدر به پیامبر نسبت به همسایه سفارش می کرد که گمان پیامبر این بود که همسایه از همسایه ارث می برد که در این زمینه چند نکته را یادآوری میکنم:
1- از کارهایی که سبب اذیت و آزار همسایگان است، باید خودداری شود مانند
- زباله ای که در بین روز در مقابل درب گذاشته یا
- بلند کردن صداهای مختلف،که سبب اذیت دیگر همسایگان شود. که در این صورت باید از این کارها پرهیز شود.
2- اگر انسان در ملک خود کاری کند یا تصرّفی نماید که بر اثر آن، ضرر به همسایهاش میرسد، مرتکب حرام شده و واجب است آن را برطرف نماید؛مثل اینکه فرد در خانۀ خود باغچهای احداث کند که آب جمع شود و این امر موجب نم کشیدن دیوار همسایه گردد.
3- دخل و تصرف بر دیوار همسایه یا بام منزل وی یا دیوار مشترک با همسایهاش یا قسمتهای مشترک آپارتمان که مشاعات آپارتمان گفته می شود باید با اجازۀ یا اطمینان به رضایت همسایگان باشد البتّه در تصرّفات اندکی مانند تکیه دادن به دیوار معمولاً رضایت فرد از قرائن و شواهد به دست میآید، اشکالی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
سلامعلیکم بسماللهالرحمنالرحیم ضمن عرض تسلیت اربعین حسینی در روایتی از امام عسکری علیه السلام برای مومن کامل پنج علامت را بیان می کند: 1ـ پنجاه ویک رکعت نماز در شبانه روز ۲. زیارت اربعین ۳ . انگشتر به دست راست کردن ۴.بر خاک سجده کردن ۵. بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن. (وسائل، ج ۱۰ ص 51 ح 373)
در ابتدا اشاره کنم زیارت سیدالشهدا در روز اربعین برای کسی که از راه دور می خواهد زیارت کند طبق روایت امام صادق به جناب سدیر به قصد زیارت عرضه می داریم : «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، که با این جمله از زائرین سیدالشهدا به حساب می آییم. انشالله.
نکته دیگر درباره نماز است که حضرت 51 رکعت نماز در شبانه روز بیان می کند که 17 رکعت آن نمازهای واجب یومیه و روزانه است و 34 رکعت نافله های (نمازهای مستحبی ) روزانه می باشد که ترک یک رکعت عمدی از نمازهای واجب گناه کبیره است.
نکته دیگر اینکه یکی از کارهایی که مورد غفلت واقع شده خواندن نوافل روزانه است که از مهمترین مستحبات است و تمامی نافله های یومیه به صورت دو رکعتی خوانده می شود غیر از آخرین رکعت نماز شب که یک رکعت به نام نماز وَتر است و می توان نافله ها را نشسته خواند.
نکته دیگر اینکه کسی که مسافر است و نمازش شکسته است فقط نافله های ظهر و عصر را نباید بخواند و نسبت به نافله عشا به امید ثواب بخواند و بقیه نوافل روزانه را مستحب است بخواند مثل نافله مغرب و نافله شب.
نکته دیگر اینکه در نماز سجده بر خاک هر چند به عنوان نشانه بیان شده اما مقصود سجده کردن بر زمین و هر چیزی از زمین می روید و خوراکی و پوشیدنی نیست، سجده صحیح است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق عزاداری با معرفت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت اربعین حسینی به نقل ازکتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرتش در روایتی نورانی در اهمیت عزاداری و مجالس عزاداری سه نکته مهم را بیان می فرمایند:
1. مَن تَذَکَّرَ مُصابَنا وبَکى لِمَا ارتُکِبَ مِنّا کانَ مَعَنا فی دَرَجَتِنا یَومَ القِیامَةِ . هرکس مصائب ما را به یاد آورد و به خاطر ستمهایى که بر ما رفته است بگرید، روز قیامت با ما در یک درجه باشد. از کتابهای معتبر که مصائب سیدالشهدا را بازگو می کند کتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» است که که اگر انسان از روی آن بخواند، برای ببینده و شنودنده گریهآور است و همان عواطفِ جوشان را بهوجود مىآورد.
2. ومَن ذَکَرَ بِمُصابِنا فَبَکى وأبکى لَم تَبکِ عَینُهُ یَومَ تَبکِی العُیونُ . و هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید و بگریاند، در آن روزى که چشمها مى گریند چشم او نگرید.
3. ومَن جَلَسَ مَجلِسًا یُحیی فیهِ أمرَنا لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوبُ. هرکس در مجلسى بنشیند که یاد و نام ما در آن زنده مى شود در آن روزى که دلها مى میرند دل او نمیرد از مصادیق احیای امر اهل بیت در مجالس بیان معارف و احکام و ذکر مصایب اهل بیت است. لذا در مجالس عزاداری حسینی، سه ویژگی باید وجود داشته باشد: ۱. عاطفه را نسبت به امام حسینبنعلی علیهما السلام و خاندان پیغمبر(ع) بیشتر کند. (علقه و رابطه و پیوند عاطفی را باید مستحکمتر سازد.) ۲. نسبت به حادثهی عاشورا، باید دیدِ روشن و واضحی به مستمع بدهد. ۳. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم ایجاد ایمان - ولو به نحو کمی – کند. عیون أخبار الرضا علیه السلام : 1 / 294 / 48 ، مکارم الأخلاق : 2 / 93 / 2663 .
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق عزاداری با معرفت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
در مجالس عزاداری ماه محرّم، این سه ویژگی باید وجود داشته باشد: ۱. عاطفه را نسبت به حسینبنعلی و خاندان پیغمبر(ع) بیشتر کند. (علقه و رابطه و پیوند عاطفی را باید مستحکمتر سازد.) ۲. نسبت به حادثهی عاشورا، باید دیدِ روشن و واضحی به مستمع بدهد. ۳. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم ایجاد ایمان - ولو به نحو کمی - کند. نمیگوییم همهی منبرها باید برخوردار از همهی این خصوصیات باشند و به همهی موضوعات بپردازند؛ نه. شما اگر یک حدیثِ صحیح از کتابی معتبر را نقل و همان را معنا کنید، کفایت میکند.۱۳۷۳/۰۳/۱۷
اگر براى ذکر مصیبت، کتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» را باز کنیدو از رو بخوانید، براى مستمع گریهآور است و همان عواطفِ جوشان را بهوجود مىآورد. چه لزومى دارد که ما به خیال خودمان، براى مجلسآرایى کارى کنیم که اصل مجلس عزا از فلسفه واقعىاش دور بماند؟! 1373/3/17
لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام اربعین حسینی .امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریاد می زنید فریاد شما بر می گردد.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر میگذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31 حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت میشوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی میزنید، فریاد شما برمیگردد. آنچه ما انجام میدهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. میفرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبتتان میکنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر میرسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعهای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر میگذارد، از یکدیگر فرا میگیرند، کارهای یکدیگر را تکرار میکنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائرهای که اطلاع از آن پیدا میکنند، اهمیت این گناه فروکاسته میشود، کم میشود. دیگری هم به این گناه تشویق میشود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر میکند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج میکند، عادی میکند، امرِ متعارفی میکند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان میگیرند و تماس برقرار میکنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان میخواهد مینویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم مینویسد. یکی علیه شما مینویسد، یکی علیه دیگری مینویسد، میشود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمیشود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونیام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام میدهند، رائج میشود، گناه اینطوری رواج پیدا میکند. این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمیکند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر میکنند، بَلبَشو بوجود میآید. معیار شرعی، خط را مشخص میکند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفرهای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن میافتی. اینها همهاش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحتآمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهمالسلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت میبینند. نه، خودِ شما هم زحمت میبینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار میکنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئهای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئهچیدن و دسیسهچینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت میکند میبیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505.
سلام علیکم . بسم الله الرحیم .یکی از گناهان کبیره ربا دادن و ربا گرفتن است، در این باره به چند نکته اشاره می کنم:
از جهت شرعی به هر سودی یا درصدی، ربا گفته نمی شود بلکه از جهت شرعی ربا در یکی از سه موردی که عرض می کنم، وجود دارد و در غیر این سه مورد ربا وجود ندارد بلکه اگر سودی بر اساس قرارداد شرعی بدست آید حلال است و ربا محسوب نمی شود و برای اینکه معاملات و درامدها آلوده به ربا نشود حتما باید احکام ربا و کسب فراگرفته شود.
مورد اول از ربا : ربای قرضی یعنی انسان مالی را به عنوان قرارداد قرض بدهد و در ضمن قرض شرط سود کند. (تحریر کتاب قرض م9 ، منهاج الصالحین ج2 م1011)
مورد دوم: ربای معاملی یعنی اینکه جنسی را که در بازار به وزن(وزن یا پیمانه) خرید و فروش می شود به مثل خودش ولی با زیاده خرید و فروش کنند. مثلا ده کیلو برنج ایرانی را در مقابل بیست کیلو برنج پاکستانی معاوضه کنند. البته اگر دو معامله مستقل انجام گیرد اشکالی ندارد یعنی ده کیلو برنج ایرانی در برابر مبلغی فروخته شود و سپس بیست کیلو برنچ پاکسانی در برابر همان مبلغ خریداری شود. (تحریر کتاب البیع، ربا قبل از مساله 1 ، منهاج الصالحین ج2 ص72)
مورد سوم: ربای جاهلی. یعنی اینکه طلبکار به بدهکارش برای پرداخت بدهی مهلت بدهد و بابت مهلت دادن وجهی و اضافه ای را از او مطالبه کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد.