کل بیان های بین الصلاتین از ۳/۰۶/۱۵ تا ۳/۰۶/۲۲
احکام خانواده 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از مهمترین و مقدس ترین کانون ها خانواده است که زن و شوهر باید برای استحکام محیط آن تلاش کنند و با بهانه واهی زمینه جدایی و طلاق را فراهم نکنند، طلاقی که برای زن و مرد و فرزند طلاق، آسیبهای مختلفی را به همراه دارد، به همین مناسبت به چند نکته اشاره می شود:
1. مناسب است زن و شوهر در مشکلات زندگی اعم از مشکل اقتصادی و بیماری در کنار هم باشند لذا از نیش ها و کنایه ها و دیگر گفتار که سبب اذیت یکدیگر می شوند، شرعا باید پرهیز کنند و همچنین این مشکلات سبب نمی شود که زن یا شوهر از حقوق زن و شوهری امتناع ورزند.
2. مناسب است زن و شوهر در امور زندگی به یکدیگر کمک و خدمت کنند و این گونه رفتارها سبب وابستگی زن و شوهر و علاقه به یکدیکر می شود لذا مستحب است زن در منزل به شوهرش خدمت کند و مرد هم مستحب است برای همسرش رفاه بیشتر از حد واجب از طریق حلال و بدور از اسراف آماده کند.
3. زن و شوهر فقط در گناه نباید از یکدیگر اطاعت کنند مثلا زنی که از شوهرش درخواست پوشیدن انگشتر طلا دارد، مرد نباید اطاعت کند یا مردی که از شوهرش درخواست کشف حجاب یا زینت و آرایش در برابر نامحرم را دارد نباید اطاعت شود البته بدیهی است باید به مخالفت کردن با برخورد مناسب صورت بگیرد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات
حکم وام بانکی
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
یکی از موضوعاتی که زیاد درباره آن سوال می شود وامهای بانکی است که در این باره چند نکته کوتاه عرض می شود:
وامهایی که بانکها به مردم می دهند به دو شکل است:
شکل اول: قرض الحسنه است که بانک در این نوع سود نمی گیرد و بانک فقط کارمزد می گیرد که به نظر برخی از مراجع از جمله امام خامنه ای بانک فقط می تواند هزینه هایی که بابت قرض دادن متحمل شده، به عنوان کارمزد دریافت کند. و کسی که وام قرض الحسنه گرفته چنانچه در مورد مصرفش شرطی نشده، هر موردی که بخواهد می تواند مصرف کند.
شکل دوم: تسهیلات است که در این نوع چنانچه بانک سودش را بر اساس یک قرارداد شرعی دریافت کند، اشکالی ندارد.در این نوع وامها تلاش شده است که سود در برابر پول نباشد بلکه در برابر کالا یا عملی باشد لذا به همین منظور در بسیاری موارد وامها اکنون در قالب مرابحه پرداخت می شود. مرابحه هم به این صورت است که وام گیرنده باید با مبلغ وام برای بانک به صورت نقدی کالایی را خریداری کند و همان کالا به صورت مدت دار با مبلغ توافق شده با بانک، برای خودش بردارد.
لذا در این نوع وام، وام گیرنده باید از نوع قرارداد آگاه باشد و طبق قرار وام را مصرف کند و تخلف از قرارداد جایز نیست. وبا این توضیح گرفتن وام طبق نظر امام خامنه ای و برخی از مراجع دیگر اشکالی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام و سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. والدین و سرپرست شرعی در برابر فرزندان خصوصا فرزندان نابالغ خود وظایفی دارند که به برخی از آنها اشاره می شود:
1. واجب است فرزند را از آنچه موجب فساد عقیده و نقص در ایمان یا فساد اخلاق و رفتارش مراقبت کنیم.مثلا فعالیت فرزندان نابالغ را در فضای مجازی مستقیم یا بوسیله نرم افزارهای مخصوص در حد توان مدیریت کنیم. و در همین بخش همچنین باید فرزندان نابالغ را از اعمالی که شرع مقدّس به هیچ عنوان راضی به واقع شدن آنها - حتّی از افراد غیر مکلّف - نمی باشد جلوگیری کنیم؛اعمالی مانند ارتکاب فحشا،سخن‌چینی، غیبت و گوش دادن به آهنگ حرام.
2. واجب است فرزند خویش را با معارف دین و اعتقادت صحیح از قبیل توحید، نبوت، ولایت، معاد و قیامت و... و مسائل حلال و حرام آشنا کند البته با در نظر گرفتن سن و استعداد و ظرفیتش، وی را به تدریج با معارف اصلی دین آشنا نماید.
3. دشنام دادن و آزار و اذیّت و ترساندن فرزند حرام است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد
توجه به رشد و پیشرفت
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: که حضرت علی علیه السلام مکرر این فرمایش را بیان می کردند - یعنی جزوه تعالیم آن بزرگوار بوده، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند- : در زندگیِ دنیا خیری نیست -یعنی اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است چون ادامه خسارت و ضرر است- مگر برای یکی از این دو فرد :
1. رجُلٌ یَزْدادُ کُلَّ یَومٍ إحْسانا. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود حُسن و احسانی اضافه می کند.
• مثلا یک روز فردی مقداری قرآن می خواند روزِ بعد یک قدری از این بیشتر بخواند یا کیفیت اش را بیشتر کند مثلا برخی آیات را به تفسیر مراجعه کند یا فرض بفرمایید فردی که در یک اداره ای مشغول کار هست، امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرد! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود.
• اگر انسان هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزاید وقتی که سرِ سال شد خواهد دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خود اضافه کرده، و عادت هم می کند. و اگر یک روز بخواهد ترک کند، برایش سخت است. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید.
2. رجُلٌ یَتَدارَکُ سَیّئةً بالتّوبَةِ. کسى که گناهش را با توبه جبران مى کند .
• انسان در معرض گناه هست، دو قوه غضب و شهوت عامل لغزش ها هستند و اگر انسان احیانا بر اثر این دو قوه دچار گناه و لغزش شد ، راهش این است که: هر گناهی که کردد، توبه کند! یعنی به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، انسان یک عمل حرام و گناهی را انجام داد؛ بلافاصله از گذشته پشیمان شود و تصمیم بر ترک گناه بگیرد. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت عزت و سربلندی ملت ایران و پیروزی جبهه مقاومت صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 213، 1395/12/17
حدیث:
ثمّ قال الصادقُ«علیه السلام»: إنّ علیاً«علیه السلام» کان یقول. کان یقول یعنی: مکرّراً این فرمایش از ایشان صادر شده است، جزو تعالیم مستمرّ آن بزرگوار بوده است، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند. کان یقول: لاخَیرَ فی الدنیا الّا لأحدِ رجلَین. در زندگیِ دنیا خیری نیست مگر برای یکی از این دو انسان. معنای «در زندگی خیری نیست» این است که اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است. ماندن در این دنیا که بزرگترین نعمت الهی و زمینۀ همۀ نعمتهای دیگر و سرمایۀ اصلی زندگی است؛ اگر قرار شد که این زندگی به درد نخورد، از این سرمایه استفاده ای نشود بلکه دائماً ضرر بکند، نباشد، بهتر است. مثل بعضی از شرکتهایی که همه اش ضرر می کند! زیان ده است! شرکتی که دائماً ضرر می کند، بستن اش بهتر از ماندنش است. چرا بماند؟ انسان شرکت و بنگاه مالی را راه می اندازد برای اینکه استفادۀ مالی بکند. اگر همیشه ضرر می کند، نبودنش بهتر است. این بنگاهِ مورد استفادۀ ما که زندگی دنیاست، برای این است که ما یک فایده ای از این ببریم. اگر بنا شد که از این زندگی، انسان فایده ای نبَرد و ضرر بکند، نبودنش بهتر از بودنش است. یکی: رجلٌ یَزدادُ کلَّ یومٍ احساناً. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود یک چیزی، یک حُسنی، احسانی اضافه می کند. این را ما معیار بگیریم، واقعاً به این عمل بکنیم. یک روز شما فلان مقدار قرآن می خوانید، یا عبادت می کنید، یا خدمت می کنید یا ساعتِ کار دارید، روزِ بعد یک قدری از این بیشتر کنید! یا کیفیت اش را بیشتر کنید، یا کمیت اش را بیشتر کنید. این را اگر ماها در نظر داشته باشیم، جادۀ آسفالته ای، راهِ بازی بوجود می آید. زحمتی هم ندارد. فرض بفرمایید شما در همین زندگیِ معمولی تان تصمیم بگیرید که هر روزی مثلاً یک بار بگویید «سبحان الله و الحمد لله و لااله الّا الله و الله اکبر». دیروز نگفتید، امروز این را بگویید.
فردا این را دو بار بگویید! یا فرض بفرمایید که در یک مجموعه ای، در یک اداره ای مشغول کار هستید، خدمت می کنید؛ امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرید! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود. هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزایید! این خیلی کارِ آسانی است، جزو آسانترین کارهاست. بنابراین، وقتی که سرِ سال شد، یک سال از مبدأ این تصمیم گذشت، خواهید دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خودتان اضافه کردید، و عادت هم می کنید. گاهی می گویند: فلان عمل را، فلان عبادت را انجام بدهید! آدم از دور به نظرش کارِ سختی می آید! وقتی وارد شد، آن عبادت را شروع کرد، یک مدتی انجام داد، بعد می بیند نه، خیلی آسان است، خیلی معمولی است. بعد طوری
می شود که اگر یک روز بخواهد آن عبادت را ترک کند، سخت اش است، به او فشار می آید. بعضی هستند همین نمازهای روزانه برایشان سنگین است؛ ولی شما اگر بخواهید نخوانید، یا ترک بکنید، ثقیل و سنگین است. همۀ عبادات همینطور است. تصمیم بگیرید مثلاً هر روز یک نماز جعفر بخوانید؛ ابتداء به نظر انسان سخت می آید، بعد که شروع کرد، یک مقداری انجام داد، می بیند یک امرِ عادی و معمولی است، مشکل نیست. همۀ کارهای خیر همینطور است، وقتی عادت کردید. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید! وقتی انسان یک سال عملِ خیر را انجام داد، دیگر می تواند آنرا کنار بگذارد، این می شود کارِ عمریِ انسان. بنابراین، یکی از این دو مردی که زندگی برایش دارای خیر است، همین است که: یَزداد کلَّ یومٍ احساناً. دوّمی: و رجلٌ یَتدارکُ سیّئتَه بالتوبة.
بالاخره من و شما در معرض گناهیم، از ماها گناه سر می زند! غضب و شهوت، این دو عاملِ گمراه کننده و لغزانندۀ انسان، انسان را به سمت گناه می کشاند، شیطان انسان را فریب می دهد. پس گناه از غیرِ معصوم لامحاله سر می زند. راهش این است که: هر گناهی که کردید، توبه کنید! «إنّ الذین اتَّقَوا اذا مَسّهم طائفٌ من الشیطانِ تَذکّروا فاذا هم مبصِرون». به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، یک عمل حرامی را، گناهی را انجام دادیم؛ بلافاصله به خودمان بیاییم، توبه کنیم، بگوییم پروردگارا! ببخش. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند. این هم نفر دوّم. بنابراین، اگر انسان بخواهد زندگی برایش بابرکت باشد، زنده بودن برایش خوب باشد و بیارزد که دعا کند: خدایا! من را زنده بدار، عمر طولانی بده؛ این دو چیز را باید داشته باشد: هر روز یک احسانی بیش از دیروز انجام بدهد، یکی هم اینکه اگر گناهی از او سرزد، آن را با توبه بلافاصله پاک کند.
امالی، صفحۀ 765.
گفتار روز
مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ أَکْرَمَ اَلنَّاسِ فَلْیَتَّقِ اَللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ أَتْقَى اَلنَّاسِ فَلْیَتَوَکَّلْ عَلَى اَللَّهِ.
هرکه دوست دارد گرامی ترین و عزیزترین مردمان باشد ، باید از خدا پروا کند و تقوا داشته باشد. ؛ و هرکه دوست دارد با تقواترین مردمان باشد ، باید بر خدا توکّل کند.
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی درباره گرامی ترین انسانها می فرمایند: مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ أَکْرَمَ اَلنَّاسِ فَلْیَتَّقِ اَللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ أَتْقَى اَلنَّاسِ فَلْیَتَوَکَّلْ عَلَى اَللَّهِ. هرکه دوست دارد گرامی ترین و عزیزترین مردمان باشد ، باید از خدا پروا کند و تقوا داشته باشد. ؛ و هرکه دوست دارد با تقواترین مردمان باشد ، باید بر خدا توکّل کند.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. کسی که اهل تقوا و مراقبت از خود باشد، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند برای فرد متقی احترام قائل می شوند چرا که وقتی می بینند که فرد متقی دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند، و دیگر گناهان که انسان متقی از آنها پرهیز می کند، موجب می‌شود برای چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند.
2. حضرت برای رسیدن به تقوا می فرمایند بر خدا توکل کنید. توکّل یعنی یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم .
وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم و اعتماد کنیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را واجب می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی و بدانیم نماز برای سعادت و سلامتِ روحمان لازم است.
3. اگر کسی به خدا اعتماد کند موجب تقوای او می شود زیرا وقتی خدا دستوری بدهد بداند نفع انسان در او هست منجر به عمل به دستور خدا می شود مثل نوجوانی که اگر به حرف پدر و مادر آگاه دلسوز اعتماد کند، عمل می کند و پیشرفت می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند درک صحیح معارف دینی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 99
جلسه 99، یک شنبه 1394/9/1
حدیث:
عن ابی عبدالله«علیه‌السلام»، عن آبائه«علیهم‌السلام» قال: قال رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: مَن أحبّ أن یکونَ أکرَم النّاس فلیَتَّقِ الله. مضمون آیۀ شریفه است: إنّ أکرَمکم عند الله أتقیکم. نزد خدای متعال، شریف‌ترین، عزیزترین انسانها عبارتند از انسانهایی که تقوا داشته باشند. اگر می‌خواهید عزیز باشید، تقوا پیشه کنید. احتمال دارد، در این حدیث شریف، مراد از کرامت و عزّت، اعمّ از کرامت عند الله و عند الناس باشد. أکرمَ الناس، احتمال دارد که مراد أکرَم الناس عند الله باشد که همان مضمون آیۀ شریفه است، و شامل أکرَم الناس عند الناس هم باشد. کسی که اهل تقوا باشد، اهل مراقبت از خود باشد، اهل پرهیز از گناه باشد، پیش مردم، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند، اما می‌بینند این آدم دست به حرام نمی‌زند، دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند، برای کسی توطئه نمی‌چیند. اینها گناهانی است که آدمِ متّقی از اینها پرهیز می‌کند. این، موجب می‌شود که حتی آن کسانی که اهل دین هم نیستند، خودش ان هم هیچ اعتقادی به دین ندارند، برای یک چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند. و مَن أحَبَّ أن یکونَ أتقَی الناس فلیَتوکَّل علی الله. چطوری می‌توانیم باتقواترین باشیم؟ اگر می‌خواهید أتقی باشید، به خدای متعال توکل کنید! توکل به خدا معنایش این نیست که اگر انسان مشکلی دارد، بگوید توکلّ بر خدا. توکّل یعنی اعتمادکردن به خدای متعال، وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را فریضه می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی. توکل یعنی این. بدانیم این برای سعادتمان، برای رستگاریمان، برای سلامتِ روحمان لازم است، این پنج نمازِ فریضه، قدر اقلِّ لازم برای سلامتِ نفس انسان است. بیشتر خواندید، البته بهتر است، مفیدتر است. پس توکل به خدا یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم، به قول الهی اعتماد کنیم. بعضی‌ها حتی به فرمایش صریح پروردگار هم اعتماد نمی‌کنند! خدا می‌گوید: إن تَنصروا الله یَنصرکم، از این صریحتر؟! و لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن ینصرُه، این هم با حرفِ تأکید. آیا از این صریحتر؟! نصرت کنیم خدا را، یقین داشته باشیم، اعتماد کنیم به اینکه خدای متعال ما را نصرت خواهد کرد، سوء ظن نداشته باشیم. سوءِ ظنِّ به خدای متعال که در سورۀ إنّا فَتحنا، چقدر آنرا مذمّت کرده است. پس توکل، خود، موجب تقواست. وقتی به خدای متعال اعتماد کردید، فهمیدید این که می‌گوید اینجا نرو! این کار را نکن! این را نگو! این را نخور! این، به نفع شماست. وقتی حرف خدا را گوش کردید، مثل نوجوانِ شما که به او می‌گویید آقاجان! با این ننشین! با او نرو! این کتاب را نخوان! این فیلم را تماشا نکن! اگر به شما اعتماد کند، حرف شما را قبول داشته باشد، رستگار خواهد شد، فایده خواهد دید. ارتباط اعتماد و توکّل به خدای متعال، با تقوا اینطوری است.[1] امالی، صفحۀ 381.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از خصوصیاتی از خدا در دعاها می خواهیم و بسیار در مسیر زندگی معنوی انسان موثر است، اینکه در دل به خدا و مسائل اعتقادی یقین داشته باشیم.( در دعا می خوانیم: و اجْعَلْ النّور فی بصری والبصیرةَ فی دینی والیقین فی قلبی )
یقین به خدا و نبوت و معاد و دیگر مسائل اعتقادی، یک جنبه ظاهری دارد که انسان از طریق برهان و استدلال اطمینان و باور پیدا کند.اما اینکه انسان علاوه بر ظاهر در باطن هم بخدا و معاد و نبوت یقین دارد طبق روایت امام صادق علیه السالم چند نشانه دارد که در این زمینه به چند مورد اشاره می کنم:
نشانه اول: أَنْ لَا تُرْضُوا النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ. اگر ما یقین داریم، یعنی اگر خود را در حضور خدای متعال می‌دانیم، حرکتی که خلاف رضای الهی است برای اینکه مردم راضی بشوند، انجام ندهیم. متاسفانه گاهی اوقات حرفی می زنیم که فرد یا مردم خوششان بیایید در حالی که یا دروغ است یا افترا است یا غیبت است یا موجب غلبه دشمن یا تشویق دشمن می شود، اینها موجب سخط الهی است و این چه اشتباهی است که حرفی بزنیم یا کاری کنیم دل شخص خاصی یا مردمی راضی بشود اما خدا ناخشنود کنیم؟خیلی خطرناک است.
نشانه دوم: به رزاقیت خدای متعال باور داشتم یعنی وظیفه خود را انجام دهیم و بدانیم که رزق می رسد و رزق مقدر را کسی نمی تواند مانع شود لذا امام صادق می فرمایند فَإِنَّ الرِّزْقَ لَا یَسُوقُهُ حِرْصُ حَرِیصٍ وَ لَا یَرُدُّهُ کُرْهُ کَارِهٍ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ کَمَا یَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ لَأَدْرَکَهُ کَمَا یُدْرِکُهُ الْمَوْتُ. رزق انسان با حرص باز نمی شود لذا انسان باید طبق وظیفه تلاش کند زیرا اگر خدا رزقی را برای انسان مقدر کرده است چنانچه از این رزق فرار کنید مثل اینکه از مرگ فرار می کنید باز هم رزق مقدر نصیب شما خواهد شد همچنان که مرگ شما را پیدا می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند درک صحیح معارف دینی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر؛ جلسه 245، 1396/7/25 ؛حدیث:عن ابی عبدِ الله جعفرِ بنِ محمدٍ«علیهماالسلام» قال: إنَّ مِن الیقین أن لاتُرضُوا الناسَ بِسَخَطِ الله. در روایات توصیه شده است، از خدای متعال یقین بخواهید! «و الیقینَ فی قلبی و الاخلاصَ فی عملی». یقین یک رویه‌ها و وجوهِ ظاهری دارد؛ مانند: یقین به مبدأ، به معاد، به نبوّت. یقین در این جهات اعتقادی، معنایِ روشنی دارد، لکن یک بطون و ابعاد باطنی هم دارد، یکی از آنها همین است که: أن لاتُرضوا الناسَ بسخطِ الله. لازمۀ یقین این است که در صدد برنیایید که دلِ مردم را بدست بیاورید بوسیلۀ غضب و سخط الهی- العیاذُ بالله- یعنی یک حرکتِ خلاف رضای الهی انجام بدهید برای اینکه مردم راضی بشوند، برای اینکه دلِ مردم را بدست بیاورید. خیلی مهم است. ماها در معرض چنین اموری هستیم. برای جمعیت‌ها حرف می‌زنیم، برای مردم صحبت می‌کنیم، منبر داریم، گاهی یک حرفی است که وقتی زدیم، مردم از این حرف خوششان می‌آید، راضی می‌شوند، اما این حرف موجب سَخط الهی است. یا دروغ است، یا افتراء است، یا غیبت است، یا تهمت است، یا اغراء به جهل است، یا موجب غلبۀ دشمن است، یا موجب تشویق دشمن است، اینها همه‌اش موجب سخط الهی است. این سخط الهی را ابلهانه به جان بخریم برای اینکه دلِ مردم راضی بشود! مگر رضای مردم مقابله می‌کند با رضای خدا؟! مگر سخط مردم مقابله می‌کند با سخط الهی؟! این چه اشتباهی است که گاهی ما می‌کنیم که یک حرفی می‌زنیم یا یک کاری می‌کنیم که دلِ زید و عمرو از ما راضی بشود، خوششان بیاید، اما خدا را ناخشنود می‌کنیم؟! خیلی کار خطرناکی است. رضای مردم هم اینطور نیست که همیشه بدست بیاید و بتوان دلِ همه را راضی کرد؛ گاهی چند نفر را راضی می‌کنید، چند نفر دیگر ناراضی می‌شوند! غالباً اینطور است. پس اگر ما یقین داریم، یعنی خود را در حضور خدای متعال می‌دانیم، یکی از علائمش این است که: أن لاتُرضُوا الناسَ بسخط الله. یکی دیگر: و لاتَکرَهوهم علی ما لم‌یؤتِکُمُ الله مِن فضله. گاهی می‌بینیم خدای متعال از فضل و لطف خود به یک نفری نعمتی داده یا نامِ نیکی داده یا زندگیِ نیکی داده یا پول و مقامی به او داده؛ کارِ خدا که بی‌حکمت نیست، لابد یک علّتی داشته که او اینطور متنعّم شده و ما نشدیم. ما از آن فرد ناراحت می‌شویم، بدمان می‌آید که او چرا این نعمت را دارد؟! این هم خلافِ یقین است. اگر یقین به حکمت الهی و به توحید افعالی به معنای واقعی دارید، این کارِ خداست که او را به جهتی ترجیح داده؛ برادران یوسف گفتند: «قالوا تالله لقد آثرَک الله علینا»! یا آن جهت در خودِ اوست، یا علّت در دیگری است، یاامتحانِ برای اوست، بالاخره یک علتی دارد. این موجب نشود که دل شما به او ناصاف بشود و از او کراهت پیدا کنی؛ فإنّ الرزقَ لایَسوقُه حرصَ حریصٍ، اینطور نیست که اگر ما حرص بزنیم، راهِ رزق به سمتِ ما باز بشود. هیچکس با حرص، به رزق نمی‌رسد. و لایَرُدُّه کُرهُ کارهٍ، با بدآمدنِ من و شما هم رزق از کسی برنمی‌گردد. و لو أنَّ أحدَکم فَرَّ مِن رزقِه کما یَفِرُّ مِن الموت، اگر شما از رزقی که خدا برایتان مقدّر کرده فرار کنید آنطور که از مرگ فرار می‌کنید، لأدرَکَه کما یُدرِکُه الموت، این رزق شما را پیدا می‌کند همچنان که موت شما را پیدا می‌کند! واقعاً چه بیانات لطیف و حکیمانه‌ای!![1] امالی شیخ طوسی، صفحۀ 61.
گفتار روز
فَإنَّ إخرَاجَهُ مِفتَاحُ رِزقِکُم وَ تَمحِیصُ ذُنُوبِکُم وَ مَ ا‌تَمهَدُونَ لِأنفُسِکُم یَومَ فَاقَتِکُم.
پرداخت خمس کلید روزی شما و باعث پاک شدن گناهانتان و ذخیره‌ای برای روز قیامتتان است.
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم.حضرت رضا علیه السلام در روایتی درباره آٍثار پرداخت خمس می فرمایند:
فَإنَّ إخرَاجَهُ مِفتَاحُ رِزقِکُم وَ تَمحِیصُ ذُنُوبِکُم وَ مَ ا‌تَمهَدُونَ لِأنفُسِکُم یَومَ فَاقَتِکُم. پرداخت خمس کلید روزی شما و باعث پاک شدن گناهانتان و ذخیره‌ای برای روز قیامتتان است. (عوالی‌اللئالی،ج3،127)
یکی از انفاقهای واجب خمس است و شخصی که خمس می دهد علاوه بر اینکه ثواب انفاق در راه خدا نصیبش می شود، عمل به تکلیف واجب هم می کند. که باید توجه داشت صدقات و انفاقهای مستحبی جایگزین پرداخت خمس نمی شود لذا به جهت اهمیت چند نکته را یادآوری میکنم:
1.پرداخت خمس در سررسید سال خمسی واجب فوری است و تاخیر آن بدون مجوز شرعی حرام است و کنار گذاشتن خمس کفایت از وظیفه نمی کند.
2.افرادی که تا الان خمس اموالشان را محاسبه نکرده اند بهترین گزینه برای انجام وظیفه، مراجعه به دفتر مرجع تقلید است تا سال خمسی تعیین و نسبت به خمس اموال گذشته تعیین تکلیف شود.
3.اگر فرد در سررسید سال خمسی از مواد مصرفی یا حقوق چیزی اضافه آمده است، باید خمسش محاسبه شود و ممکن است با محاسبه شرعی خمس به موجودی مذکور خمس تعلق نگیرد لذا برای محاسبه خمس به افرادی که در زمینه محاسبه خمس اموال اطلاع کافی دارند، مراجعه شود.و عزیزانی که مقلد امام خامنه ای هستند می توانند به دفتر وجوهات صحن آزادی جهت محاسبه خمس اموالشان مراجعه کنند.
4.داشتن بدهکاری مجوزی برای عدم پرداخت خمس نیست مثلا فردی که بدهکاری او مربوط به سالهای گذشته است، اجمالا نمی تواند مبلغ بدهی کاری را از موجودی کم کند و خمس پرداخت نکند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انجام تکالیف الهی را همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم.یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
1. نمازگزار باید در افعال نماز از امام جماعت تبعیت کند یعنی افعال نماز مثل رفتن به رکوع یا بلند شدن از رکوع یا رفتن به سجده و بلند شدن از سجده را با امام یا کمی بعد از امام به‌جا آورد و اگر فردی سهواً پیش از امام سر از رکوع و سجده بردارد، چنانچه اطمینان داشته باشد که اگر برگردد، به رکوع و سجده امام می‌رسد، باید به رکوع و سجده برگردد و از امام جماعت تبعیت کند و در این صورت زیاد شدن سجده یا رکوع اشکالی ندارد.
2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟- به همین جهت تاکید وجود دارد که مسافر در صف اول ننشیند- در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین بعد از تشهد می توانند برای فرصت کافی به سلام پایانی نماز اکتفا کند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به همه توفیق شرکت در نماز جماعت را عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
گفتار روز
آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
سه مورد آفت دین انسان است.(یعنی اگر فردی دچار یکی از سه چیز شود دینداری فرد، کم رنگ و افت زده می شود و اگر جامعه دچار یکی از این سه مورد شود فضای دینداری جامعه کمرنگ و آفت زده می شود ):
مورد اول: الحسد. : یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است حسد بورزد و و از خدا بخواهد که آن نعمت را آن فرد از دست بدهد. این یک آفت بسیار بزرگ است. اما اگر انسان نعمتی را که به دیگری داده، آرزوی آن را داشته باشد حسد محسوب نمی شود و اشکالی ندارد.
حال چکار کنم حسادتم درمان شود: اولا حسود باید با تقویت اعتقاد و ایمان به عدل خداوند و حکمتش، حسادت خود را درمان کند. زیرا حسادت، ناشی از ضعف شخصیت و خواری نفس اوست. دوما: در مرحله عمل هم ولو با زحمت و تکلف با محبت‌کردن به شخص مورد حسادت و خوش‌رویی و تجلیل از او و ذکر نکات مثبتش، به نفس خودش بفهماند، نعمتی که نصیب فرد شده از ناحیه خداوند است و شاید بخاطر لطف و توفیقی بوده.
مورد دوم: العجب: یعنی خودشیفته. اینکه به سبب کمال ظاهری یا مادی یا معنوی که در خودش می بیند، خودش را بزرگ بشمارد. مثلا به جهت زیبایی یا عبادت که انجام میدهد، افتخار کند و خودش را بزرگ بشمارد. در حالی که عبادت برای این است که انسان بت درون خود را بشکند و منیت را از بین ببرد.
مورد سوم: الفخر: فخر ورزدیدن نسبت به دیگران است. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به ما توفیق دوری از رذائل اخلاقی را عنایت فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
المسالة الثالثة العشرة: الغناء، جلسه 303، 1388/8/17
حدیث:فی الکافی، عن الصادق(علیه‌السلام): آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.
این سه چیز را آفت دین انسان دانستند. یا به احتمال بیشتر، مراد، دین شخصی هر کسی است، که اگر این سه آفت پیدا شد، دینداری انسان مورد آفت قرار می‌گیرد، آفت‌زده می‌شود، یا فضای دینی جامعه است، که اگر چنانچه در بین مردم این صفات رذیله به وجود آمد، فضای دینداری در جامعه کمرنگ خواهد شد، آفت‌زده خواهد شد.
1- حسد: یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است رشک بورزد و زوال آن را بخواهد. یک وقت شما آرزو می‌کنید که شما هم آن نعمت را که خدا به او داده، داشته باشید، این، عیبی ندارد، این حسد نیست، طالب زوال این نعمت از آن طرف مقابل نیستید. این، غَبطه است، اغتباط است. امّا یک وقت چون خود شما دستتان به آن نعمت نرسیده است، آرزو می‌کنید که از آن دیگری هم این زایل بشود! این، می‌شود حسد. این، آفت خیلی بزرگی است.
2- عجب. عجب یعنی خودشگفتی، انسان از آنچه که در خودش هست به شگفت دربیاید، این را بزرگ بشمارد، اعجاب بورزد. یا نیکوییهای ظاهری و مادّی است، مقام یا مالی که انسان دارد، یا چیزهای معنوی است؛ عبادتی انسان می‌کند، رقّت قلبی پیدا می‌کند، به انسان حالت خودشگفتی دست بدهد که این منم طاووس علیّین شده. این، خیلی چیز بدی است. همۀ این عبادات و تضرّعات و توسّلات برای این است که انسان آن بت درون خودش را بشکند، آن منیّت را از بین ببرد. خشوع در مقابل پروردگار، تذلّل در درون نفس برای همین است. ما در درون خودمان یک بتی داریم، یک طاغوتی داریم، که گاهی رشد می‌کند و بر همۀ وجود ما مسلّط می‌شود. آن را بایستی آرام کرد. آن را باید کنار زد. عبادات، مهمترین تأثیرش این است که انسان این حالت تذلّل را پیدا کند. عجب که آمد، همۀ اینها را خراب می‌کند. یعنی خود آن عجب، آن بت را دوباره رشد میدهد و بزرگ می‌کند. عجب باطل می‌کند عبادات را.
3- یکی هم فخر نسبت به دیگران است، تفاخرورزیدن. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد. الشافی صفحۀ 578.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: : سخترین و دشوارین چیزی که خداوند بر بندگانش فریضه و واجب کرده است سه چیزاست:
اول: إنصافُ الناسِ مِن أنفسِهم. انصاف یعنی نصف کردن. همانطوری که برای خودتان حکم می‌کنید، برای او هم همانطور حکم کنید. متاسفانه اشکال برخی از ماها بلکه خیلی هامون این است که عیبی را که از دیگران می بینیم، مستحق توبیخ و برخورد می دانیم، اما همان عیب را در خودمان یا نمی بینیم یا اگر دیدیدیم بزرگ و با اهمیت حساب نمی کنیم که مستحق برخورد بدانیم. اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
دوم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم.
سوم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است اما این ذکرُ الله که دشوارترین فریضه هست طبق تبیین امام منظور این است اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است.
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر جلسه 256، 1396/9/13 حدیث:
عن ابی عُبیدَةِ الحَذّاء قال: عن ابی عبدالله جعفرِ بنِ محمد«صلوات‌الله‌علیهما» قال: ألا اُخبِرُکم بِأشدِّ ما افتَرضَ اللهُ علی خَلقِه. أشدّ یعنی سخت‌ترین، دشوارترین عمل. به معنای افضل نیست، البته شاید بین دشواری و سختیِ عمل و فضیلت آن عمل، ارتباطی وجود داشته باشد؛ أشِدّاءُ علی الکفّار، یعنی در مقابل دشمن، سختند، نفوذناپذیرند. بعد خود حضرت بیان فرمودند: إنصافُ النّاس مِن أنفسِهم، با مردم، منصفانه رفتار کنیم! یعنی اگر در این قضیه خودتان را در قِبال او قرار بدهید، همانطوری که برای خودتان حکم می‌کنید، برای او هم همانطور حکم کنید! ما خیلی موارد از مشکلات خودمان اغماض می‌کنیم، می‌گوییم بشریم دیگر، چکار کنیم؟! همین عمل را اگر از نفرِ دیگر ببینیم، اغماض نمی‌کنیم! اشکال، این است که عیب را در دیگران می‌بینیم و مُستوجب برخورد می‌شماریم، همان عیب را در خودمان یا نمی‌بینیم یا اگر دیدیم، آنچنان بزرگ و با اهمیت نمی‌شماریم، مستوجب توبیخ و برخورد نمی‌دانیم! این، یکی از سخت‌ترینِ وظائف است. ما افترَض الله، یعنی این، فریضه است که خدای متعال بر گردنِ ما گذاشته که با مردم منصفانه رفتار کنیم! انصاف یعنی نصف کردن. همچنان که با او رفتار می‌کنید، مثل همان با خودتان رفتار کنید! عکسش هم همینطور است، آنچنان که با خودتان رفتار می‌کنید، مثل آن با او رفتار کنید! اگر همین یک مطلب در جامعۀ اسلامی رائج بشود و خودمان را موظف بدانیم، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. ارزش اسلام این است. جمهوری اسلامی که ما گاهی می‌گوییم حرفهایی برای جهان و برای بشریت دارد، که این حرفها حرفهای نو است، یکی از حرفها اینهاست. بشریتِ مادّی اصلاً این معنا را درک نمی‌کند. تعبیر اِفتَرض الله یعنی: این، فریضه است که بر عهدۀ ماست.
دوّم: و مُواساةُ الإخوانِ فی الله، مواسات یعنی کمک و همکاری کردن، یعنی در راه خدا و در راه تکلیف و آنچه رضای خدا متوجه به آن است، با برادران مؤمن همکاری کنیم! واقعاً این همکاری کردن و مواسات کردن و کمک کردنِ با برادران هم یکی از آن کارهای بزرگ و مهم است.
سوّم: و ذِکرُ الله علی کلِّ حال. ذکر خدا در همۀ حالات. ذکر خدا یعنی چه؟ آیا به این معناست که تسبیح دست بگیریم و دائماً «لا اله الّا الله» «سبحان الله»، بگوییم؟ این کار البته خوب است، با فضیلت است و از فضیلت این نبایستی غفلت کرد! اینکه انسان به زبان ذکر الهی را جاری کند، خیلی خوب است و کمک می‌کند به افزایش معرفت انسان نسبت به پروردگار عالم. در این، تردیدی نیست. البته آن کسانی که ذکر می‌گویند و حواسشان جای دیگر است، آنها را کار نداریم، که گاهی اوقات همینطور مشغول ذکرگفتن هستند اما فیلم هم تماشا می‌کنند! این که اصلاً ذکر نیست، لقلقۀ لسان است. آنجایی که واقعاً ذکر است، بافضیلت است. اما این ذکرُ الله علی کلِّ حالی که أشدُّ ما افتَرضه الله است، این نوع ذکر نیست. خودِ حضرت ذکر را معنا می‌کنند: فإن عَرَضَت له طاعةٌ للهِ عَمِل بها و إن عَرَضَت له معصیةٌ تَرکَها. ذکرُ الله یعنی همیشه به یاد خدا باشید! اگر یک کارِ خیری پیش آمد، چون به یادِ خدا و متوجه امر و نهی خدا هستید، آن کارِ خیر را حتماً انجام بدهید! اگر گناهی پیش آمد، چون به یاد خدا هستید، متوجه باشید که آن گناه را انجام ندهید! ذکرُ الله یعنی این. این هم واقعاً کار سختی است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 88 .
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.رسول گرامی(ص) در روایتی نورانی می فرمایند: لَیْسَ مِنِّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِه. کسی که نماز را سبک بشمارد از من نیست. (کافی، ج 3، ص 269)
یکی از واجبات نماز قیام و ایستادن در نماز است که در این زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1. نمازگزار تا وقتی که توانایی ایستادن هر چند با تکیه بر دیوار یا با کمک عصا و مانند آنرا را داشته باشد، نباید نشسته نماز بخواند. بنابراین فردی که نماز را نشسته می‌خواند در حالی که توانایی ایستادن را بدون ضرر و مشقت، دارد مثل فردی که کارهای روزه مره و تشرف به حرم و مسجد را ایستاده انجام دهد، با این حال قیام در نماز را ترک می کند نمازشان باطل است و قضا دارد. (2)
2. اگر برای فردی ایستاده خواندن هر چند به کمک وسایل مثل عصا در منزل یا هتل مهیا باشد ولی این امکان در حرم یا مسجد برای او وجود ندارد باید نماز خودش را در منزل یا هتل یا مکان دیگری که شرایط ایستادن مهیا هست، بخواند.
3. افرادی که طبق وظیفه شرعی برای سجده روی صندلی نماز می خوانند به نظر امام خامنه ای باید سرانگشتان پا را روی زمین قرار دهند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال ما را از نمازگزاران واقعی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) زنجانی: قیام در موقع تکبیره الاحرام مانند خود تکبیره الاحرام واجب است و ظاهرا رکن نیست. (رساله مراجع تقلید، م 958) آیت الله مکارم: اگر کسی به واسطه ندانستن مسئله (جهل قصوری) مدتی قیام رکنی را ترک کند نمازهای گذشته قضا ندارد. https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=45564&mid=257921
(2) (رساله مراجع تقلید، م 942
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از کارهایی که ثواب آن برای انسان بعد از فوت هم ادامه دارد، وقف کردن هست، که بسیار از خدمات ارزشمندی که به زائرین و هیئات عزاداری ارائه می شود به برکت وقف گذشتگان است در این زمینه چند نکته رو خدمت شما خوبان یادآوری می کنم:
1. وقف یعنی مالی را برای یک جهت اختصاص دهیم تا در همان جهت از منافع آن مال استفاده شود مثل این که زمینی را برای حسینیه اختصاص دهیم تا در جهت ساخت بنای حسینیه استفاده شود. توجه شود یکی از زمینه های وقف کردن که افراد بتوانند از ثواب وقف کردن بهره مند بهره مند بشود وقت مشارکتی است که در همین حرم مطهر با حدود یک میلیون تومان افراد می توانند در وقف بناهای حرم شریک شوند و از ثواب وقف بهره مند شوند؛ که جهت راهنمایی بیشتر می توانید به دفاتر مشاوره وقف و نذر در صحن های حرم مطهر مراجعه فرمایید.
2-به تصریح برخی از فقهاء از جمله امام خامنه ای انسان می تواند منزل یا ملکی را در زمان حیاتش وقف کند و تحویل هم بدهد ولی شرط کند تا زمانی که خودش یا همسرش زنده هست، از آن استفاده کنند. (تحریر کتاب وقف م25 امام خامنه ای سایت لیدر احکام وقف س137، مکارم م2309 رساله، بهجت م2152 رساله، فاضل جامع المسائل فارسی ج2 ص: 332 س70، تبریزی استفتاءات جدید ج1 ص 318 س1418)
3-اگر وسیله ای مثل دستگاه صوت یا دیگ و پایه، وقف مخصوص مسجد هست، یا کیفیت وقفش دقیقا مشخص نیست، بیرون بردن آن هر چند برای مدت کوتاهی از مکان وقفش جایز نیست اما اگر فردی وسیله را برای مسجد اینگونه وقف کرده که برای مسجد و هر کار خیری دیگری یا مثلا برای عزاداری در مسجد ویا هر مکانی دیگری وقف نموده است، در این صورت بیرون بردن برای استفاده در جهت وقف اشکالی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال به همه ما توفیق کارهای خیر را عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: که حضرت علی علیه السلام مکرر این فرمایش را بیان می کردند - یعنی جزوه تعالیم آن بزرگوار بوده، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند- : در زندگیِ دنیا خیری نیست -یعنی اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است چون ادامه خسارت و ضرر است- مگر برای یکی از این دو فرد :
1. رجُلٌ یَزْدادُ کُلَّ یَومٍ إحْسانا. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود حُسن و احسانی اضافه می کند.
• مثلا یک روز فردی مقداری قرآن می خواند روزِ بعد یک قدری از این بیشتر بخواند یا کیفیت اش را بیشتر کند مثلا برخی آیات را به تفسیر مراجعه کند یا فرض بفرمایید فردی که در یک اداره ای مشغول کار هست، امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرد! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود.
• اگر انسان هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزاید وقتی که سرِ سال شد خواهد دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خود اضافه کرده، و عادت هم می کند. و اگر یک روز بخواهد ترک کند، برایش سخت است. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید.
2. رجُلٌ یَتَدارَکُ سَیّئةً بالتّوبَةِ. کسى که گناهش را با توبه جبران مى کند .
• انسان در معرض گناه هست، دو قوه غضب و شهوت عامل لغزش ها هستند و اگر انسان احیانا بر اثر این دو قوه دچار گناه و لغزش شد ، راهش این است که: هر گناهی که کردد، توبه کند! یعنی به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، انسان یک عمل حرام و گناهی را انجام داد؛ بلافاصله از گذشته پشیمان شود و تصمیم بر ترک گناه بگیرد. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت عزت و سربلندی ملت ایران و پیروزی جبهه مقاومت صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 213، 1395/12/17
حدیث:
ثمّ قال الصادقُ«علیه السلام»: إنّ علیاً«علیه السلام» کان یقول. کان یقول یعنی: مکرّراً این فرمایش از ایشان صادر شده است، جزو تعالیم مستمرّ آن بزرگوار بوده است، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند. کان یقول: لاخَیرَ فی الدنیا الّا لأحدِ رجلَین. در زندگیِ دنیا خیری نیست مگر برای یکی از این دو انسان. معنای «در زندگی خیری نیست» این است که اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است. ماندن در این دنیا که بزرگترین نعمت الهی و زمینۀ همۀ نعمتهای دیگر و سرمایۀ اصلی زندگی است؛ اگر قرار شد که این زندگی به درد نخورد، از این سرمایه استفاده ای نشود بلکه دائماً ضرر بکند، نباشد، بهتر است. مثل بعضی از شرکتهایی که همه اش ضرر می کند! زیان ده است! شرکتی که دائماً ضرر می کند، بستن اش بهتر از ماندنش است. چرا بماند؟ انسان شرکت و بنگاه مالی را راه می اندازد برای اینکه استفادۀ مالی بکند. اگر همیشه ضرر می کند، نبودنش بهتر است. این بنگاهِ مورد استفادۀ ما که زندگی دنیاست، برای این است که ما یک فایده ای از این ببریم. اگر بنا شد که از این زندگی، انسان فایده ای نبَرد و ضرر بکند، نبودنش بهتر از بودنش است. یکی: رجلٌ یَزدادُ کلَّ یومٍ احساناً. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود یک چیزی، یک حُسنی، احسانی اضافه می کند. این را ما معیار بگیریم، واقعاً به این عمل بکنیم. یک روز شما فلان مقدار قرآن می خوانید، یا عبادت می کنید، یا خدمت می کنید یا ساعتِ کار دارید، روزِ بعد یک قدری از این بیشتر کنید! یا کیفیت اش را بیشتر کنید، یا کمیت اش را بیشتر کنید. این را اگر ماها در نظر داشته باشیم، جادۀ آسفالته ای، راهِ بازی بوجود می آید. زحمتی هم ندارد. فرض بفرمایید شما در همین زندگیِ معمولی تان تصمیم بگیرید که هر روزی مثلاً یک بار بگویید «سبحان الله و الحمد لله و لااله الّا الله و الله اکبر». دیروز نگفتید، امروز این را بگویید.
فردا این را دو بار بگویید! یا فرض بفرمایید که در یک مجموعه ای، در یک اداره ای مشغول کار هستید، خدمت می کنید؛ امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرید! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود. هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزایید! این خیلی کارِ آسانی است، جزو آسانترین کارهاست. بنابراین، وقتی که سرِ سال شد، یک سال از مبدأ این تصمیم گذشت، خواهید دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خودتان اضافه کردید، و عادت هم می کنید. گاهی می گویند: فلان عمل را، فلان عبادت را انجام بدهید! آدم از دور به نظرش کارِ سختی می آید! وقتی وارد شد، آن عبادت را شروع کرد، یک مدتی انجام داد، بعد می بیند نه، خیلی آسان است، خیلی معمولی است. بعد طوری
می شود که اگر یک روز بخواهد آن عبادت را ترک کند، سخت اش است، به او فشار می آید. بعضی هستند همین نمازهای روزانه برایشان سنگین است؛ ولی شما اگر بخواهید نخوانید، یا ترک بکنید، ثقیل و سنگین است. همۀ عبادات همینطور است. تصمیم بگیرید مثلاً هر روز یک نماز جعفر بخوانید؛ ابتداء به نظر انسان سخت می آید، بعد که شروع کرد، یک مقداری انجام داد، می بیند یک امرِ عادی و معمولی است، مشکل نیست. همۀ کارهای خیر همینطور است، وقتی عادت کردید. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید! وقتی انسان یک سال عملِ خیر را انجام داد، دیگر می تواند آنرا کنار بگذارد، این می شود کارِ عمریِ انسان. بنابراین، یکی از این دو مردی که زندگی برایش دارای خیر است، همین است که: یَزداد کلَّ یومٍ احساناً. دوّمی: و رجلٌ یَتدارکُ سیّئتَه بالتوبة.
بالاخره من و شما در معرض گناهیم، از ماها گناه سر می زند! غضب و شهوت، این دو عاملِ گمراه کننده و لغزانندۀ انسان، انسان را به سمت گناه می کشاند، شیطان انسان را فریب می دهد. پس گناه از غیرِ معصوم لامحاله سر می زند. راهش این است که: هر گناهی که کردید، توبه کنید! «إنّ الذین اتَّقَوا اذا مَسّهم طائفٌ من الشیطانِ تَذکّروا فاذا هم مبصِرون». به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، یک عمل حرامی را، گناهی را انجام دادیم؛ بلافاصله به خودمان بیاییم، توبه کنیم، بگوییم پروردگارا! ببخش. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند. این هم نفر دوّم. بنابراین، اگر انسان بخواهد زندگی برایش بابرکت باشد، زنده بودن برایش خوب باشد و بیارزد که دعا کند: خدایا! من را زنده بدار، عمر طولانی بده؛ این دو چیز را باید داشته باشد: هر روز یک احسانی بیش از دیروز انجام بدهد، یکی هم اینکه اگر گناهی از او سرزد، آن را با توبه بلافاصله پاک کند.
امالی، صفحۀ 765.
گفتار روز
اَلْغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرّ.
خشم، کلید هر بدى و زشتى است.
توضیحات
سلام علیکم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام حسن عسکری علیه السلام . حضرتش در یک روایت نورانی می فرمایند: اَلْغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرّ. خشم، کلید هر بدى و زشتى است. [تحف العقول: 488]
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.یکی از حالتهایی که در روایات بسیار مورد مذمت قرار گرفته و قسمی از جاهلیت و دیوانگی معرفی شده، حالت غضب و خشم است و سبب بسیاری از جنایتها و جرمها و اختلافات خانوادگی همین حالت خشم وغضب کنترل نشده است .البته غضب با دشمنان خدا پسندیده است.
2.برای کنترل غضب راهکارهایی بیان شده است که مناسب هست، برای درمان و کنترل غضب بکار برده شود:
الف: پرهیز از موقعیت های خشم آور : زمانی که طرف مقابل مثل همسر یا دوست خسته و بی حوصله است زمان مناسب برای انتقاد نیست. بهتر است در این مواقع - چنان که در روایات سفارش شده- سکوت کرده، و بحث را آغاز نکنیم یا اگر طرف مقابل شروع به صحبت کرد، جواب او را ندهیم.
ب: ترک مجلس: چنانچه احساس کردید زمینه عصبانیت شما در حال فراهم شدن است، مکان خود را ترک کنید و حتی برای چند دقیقه هم که شده بیرون رفته، قدم بزنید و نفس عمیق بکشید، اما اگر ناچار از حضور در آن مکان هستید، به سفارش های بعدی عمل کنید.
ج: تغییر وضعیت جسمی:یکی از اموری که در روایات برای کنترل خشم به آن سفارش شده، تغییر دادن وضعیت جسمی است، برای مثال، اگر انسان ایستاده است، بنشیند و اگر نشسته، بلند شود یا دراز بکشد. پیامبر خدا(ص) فرمودند: هر گاه یکی از شما خشمگین شد، اگر ایستاده است بنشیند و چنانچه خشمش برطرف نشد، دراز بکشد.
البته درمان عمیق غضب به اصلاح ریشه های روانی وابسته است چرا که عصبانیت افراد می تواند در خصوصیات روحی و اخلاقی آن ها ریشه داشته باشد. مثلا خود برتر بینی و زورگویی و حقیر شمردن مردم، از ریشه های غضب و خشم است.(برگرفته از چهل حدیث حضرت امام، شرح چهل حدیث، ص ۱۴۱ و ۱۴۲)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی قلب نازنین امام عسکری علیه السلام صلواتی عنایت بفرمایید.
