توجه به رشد و پیشرفت

توضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: که حضرت علی علیه السلام مکرر این فرمایش را بیان می کردند - یعنی جزوه تعالیم آن بزرگوار بوده، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند- : در زندگیِ دنیا خیری نیست -یعنی اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است چون ادامه خسارت و ضرر است- مگر برای یکی از این دو فرد :
1. رجُلٌ یَزْدادُ کُلَّ یَومٍ إحْسانا. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود حُسن و احسانی اضافه می کند.
• مثلا یک روز فردی مقداری قرآن می خواند روزِ بعد یک قدری از این بیشتر بخواند یا کیفیت اش را بیشتر کند مثلا برخی آیات را به تفسیر مراجعه کند یا فرض بفرمایید فردی که در یک اداره ای مشغول کار هست، امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرد! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود.
• اگر انسان هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزاید وقتی که سرِ سال شد خواهد دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خود اضافه کرده، و عادت هم می کند. و اگر یک روز بخواهد ترک کند، برایش سخت است. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید.
2. رجُلٌ یَتَدارَکُ سَیّئةً بالتّوبَةِ. کسى که گناهش را با توبه جبران مى کند .
• انسان در معرض گناه هست، دو قوه غضب و شهوت عامل لغزش ها هستند و اگر انسان احیانا بر اثر این دو قوه دچار گناه و لغزش شد ، راهش این است که: هر گناهی که کردد، توبه کند! یعنی به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، انسان یک عمل حرام و گناهی را انجام داد؛ بلافاصله از گذشته پشیمان شود و تصمیم بر ترک گناه بگیرد. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند.

در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.

جهت عزت و سربلندی ملت ایران و پیروزی جبهه مقاومت صلواتی را عنایت بفرمایید.


متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 213، 1395/12/17
حدیث:
ثمّ قال الصادقُ«علیه السلام»: إنّ علیاً«علیه السلام» کان یقول. کان یقول یعنی: مکرّراً این فرمایش از ایشان صادر شده است، جزو تعالیم مستمرّ آن بزرگوار بوده است، که این، اهمیت مطلب را بیشتر روشن می کند. کان یقول: لاخَیرَ فی الدنیا الّا لأحدِ رجلَین. در زندگیِ دنیا خیری نیست مگر برای یکی از این دو انسان. معنای «در زندگی خیری نیست» این است که اگر آدم در این حالت از دنیا برود، برایش بهتر است. ماندن در این دنیا که بزرگترین نعمت الهی و زمینۀ همۀ نعمتهای دیگر و سرمایۀ اصلی زندگی است؛ اگر قرار شد که این زندگی به درد نخورد، از این سرمایه استفاده ای نشود بلکه دائماً ضرر بکند، نباشد، بهتر است. مثل بعضی از شرکتهایی که همه اش ضرر می کند! زیان ده است! شرکتی که دائماً ضرر می کند، بستن اش بهتر از ماندنش است. چرا بماند؟ انسان شرکت و بنگاه مالی را راه می اندازد برای اینکه استفادۀ مالی بکند. اگر همیشه ضرر می کند، نبودنش بهتر است. این بنگاهِ مورد استفادۀ ما که زندگی دنیاست، برای این است که ما یک فایده ای از این ببریم. اگر بنا شد که از این زندگی، انسان فایده ای نبَرد و ضرر بکند، نبودنش بهتر از بودنش است. یکی: رجلٌ یَزدادُ کلَّ یومٍ احساناً. انسانی که هر روزی بر روزِ قبل از خود یک چیزی، یک حُسنی، احسانی اضافه می کند. این را ما معیار بگیریم، واقعاً به این عمل بکنیم. یک روز شما فلان مقدار قرآن می خوانید، یا عبادت می کنید، یا خدمت می کنید یا ساعتِ کار دارید، روزِ بعد یک قدری از این بیشتر کنید! یا کیفیت اش را بیشتر کنید، یا کمیت اش را بیشتر کنید. این را اگر ماها در نظر داشته باشیم، جادۀ آسفالته ای، راهِ بازی بوجود می آید. زحمتی هم ندارد. فرض بفرمایید شما در همین زندگیِ معمولی تان تصمیم بگیرید که هر روزی مثلاً یک بار بگویید «سبحان الله و الحمد لله و لااله الّا الله و الله اکبر». دیروز نگفتید، امروز این را بگویید.
فردا این را دو بار بگویید! یا فرض بفرمایید که در یک مجموعه ای، در یک اداره ای مشغول کار هستید، خدمت می کنید؛ امروز نسبت به دیروز قدری کیفیت را بالا ببرید! یا ساعتِ کار را یک دقیقه، دو دقیقه اضافه کنید! «فَمن یَعمل مثقال ذرّةٍ خیراً یَره»، یک دقیقه هم در حساب الهی حساب می شود. هر روزی، یک عملِ نیک بر روزِ قبل بیافزایید! این خیلی کارِ آسانی است، جزو آسانترین کارهاست. بنابراین، وقتی که سرِ سال شد، یک سال از مبدأ این تصمیم گذشت، خواهید دید که مثلاً صدها کار نیک را بر کارهای قبلیِ خودتان اضافه کردید، و عادت هم می کنید. گاهی می گویند: فلان عمل را، فلان عبادت را انجام بدهید! آدم از دور به نظرش کارِ سختی می آید! وقتی وارد شد، آن عبادت را شروع کرد، یک مدتی انجام داد، بعد می بیند نه، خیلی آسان است، خیلی معمولی است. بعد طوری
می شود که اگر یک روز بخواهد آن عبادت را ترک کند، سخت اش است، به او فشار می آید. بعضی هستند همین نمازهای روزانه برایشان سنگین است؛ ولی شما اگر بخواهید نخوانید، یا ترک بکنید، ثقیل و سنگین است. همۀ عبادات همینطور است. تصمیم بگیرید مثلاً هر روز یک نماز جعفر بخوانید؛ ابتداء به نظر انسان سخت می آید، بعد که شروع کرد، یک مقداری انجام داد، می بیند یک امرِ عادی و معمولی است، مشکل نیست. همۀ کارهای خیر همینطور است، وقتی عادت کردید. لذا در بعضی از روایات دارد که: عملِ خیری را که انجام می دهید، اقلّاً یک سال ادامه بدهید! وقتی انسان یک سال عملِ خیر را انجام داد، دیگر می تواند آنرا کنار بگذارد، این می شود کارِ عمریِ انسان. بنابراین، یکی از این دو مردی که زندگی برایش دارای خیر است، همین است که: یَزداد کلَّ یومٍ احساناً. دوّمی: و رجلٌ یَتدارکُ سیّئتَه بالتوبة.

بالاخره من و شما در معرض گناهیم، از ماها گناه سر می زند! غضب و شهوت، این دو عاملِ گمراه کننده و لغزانندۀ انسان، انسان را به سمت گناه می کشاند، شیطان انسان را فریب می دهد. پس گناه از غیرِ معصوم لامحاله سر می زند. راهش این است که: هر گناهی که کردید، توبه کنید! «إنّ الذین اتَّقَوا اذا مَسّهم طائفٌ من الشیطانِ تَذکّروا فاذا هم مبصِرون». به مجرّد اینکه شیطان خبیث، شیطان نفس یا شیطان جنّ تسلّطی پیدا کرد، یک عمل حرامی را، گناهی را انجام دادیم؛ بلافاصله به خودمان بیاییم، توبه کنیم، بگوییم پروردگارا! ببخش. این توبه، آن سیاهی را، ظلمتی را که آن گناه در دل و جان انسان بوجود آورده، پاک می کند. این هم نفر دوّم. بنابراین، اگر انسان بخواهد زندگی برایش بابرکت باشد، زنده بودن برایش خوب باشد و بیارزد که دعا کند: خدایا! من را زنده بدار، عمر طولانی بده؛ این دو چیز را باید داشته باشد: هر روز یک احسانی بیش از دیروز انجام بدهد، یکی هم اینکه اگر گناهی از او سرزد، آن را با توبه بلافاصله پاک کند.
امالی، صفحۀ 765.