احکام امانت

توضیحات

دین مقدس اسلام نسبت به اموال دیگران احترام و ارزش قائل است و تاکید زیادی نسبت به امانتداری کرده است، در ادامه چند نکته کوتاه درباره مالی که در نزد انسان به امانت گذاشته می شود، عرض می شود:
1. اگر انسان مال کسی را به عنوان امانت و نگهداری قبول کرده است از آن مال نمی تواند استفاده کند مگر اینکه از صاحبش اجازه بگیرد. مثلا اگر به انسان پولی به عنوان امانت داده می شود اگر انسان نیاز به پول پیدا کند نمی تواند از آن پول استفاده کرد ولو که بعدا بخواهد پول دیگری جایگزین آن کند؛ مگر اینکه بخواهد از صاحب پول اجازه بگیرد.
2. کسى که امانت را قبول مى‏کند، اگر براى ‏آن، ‏جاى مناسبى ندارد، باید جاى مناسب تهیه نماید و طورى آن را نگهدارى کند که مردم نگویند در امانت‏ خیانت کرده و در نگهدارى آن کوتاهى نموده است و اگر در جایى که مناسب نیست بگذارد و تلف شود باید عوض آن را بدهد. (1)
3. اگر امانت دهنده و صاحب مال فوت کند، امانت دار باید مال را به وارث او برساند، یا به وارث او خبر دهد، و چنانچه مال را به وارث او ندهد و از خبر دادن هم کوتاهى کند و مال تلف شود علاوه بر اینکه گهنکار است، ضامن نیز می باشد. (2)
در پایان خدمت زائرین عرض می شود؛ یکی از خدمات فرهنگی و مذهبی آستان قدس رضوی، قراردادن دفاتر پاسخگویی به مسائل شرعی و احکام در اماکن متبرکه است که زائرین می توانند با مراجعه، پاسخ سوالات خویش را به صورت جزئی و دقیق و مطابق نظر مرجع دریافت کنند؛ ضمنا خواهران می توانند با مراجعه به دفاتر مخصوص خواهران سوالات خویش را از کارشناس خانم بپرسند.
خداوند توفیق حفظ و نگهداری صحیحِ امانتهای الهی را به ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) (رساله مراجع م 2334)
(2) (رساله مراجع م 2339)