موارد اعلان نجاست به دیگران

توضیحات

یکی از احکام شرعی مورد ابتلا بحث طهارت و نجاست است و امشب قصد دارم چند نکته کوتاه درباره نجاست و پاکی را خدمت شما عرض کنم:
1. هر چیزی پاک است مگر انسان یقین کند نجس شده و لذا تا وقتی شک در نجاست چیزی وجود دارد پاک ‌است ‌و اگر هم ‌بتواند نجس ‌یا پاک بودنش را بفهمد لازم نیست جستجو کند. (1)
2. اگر انسان نجس بودن چیزی را فهمید لازم نیست به دیگران اعلام کند مثلا لازم نیست به مهمان منزل، نجاست برخی از قسمتهای منزل را اعلام کند مگر در چند مورد:
اول: در صورتی که مسجد یا حرم ائمه اطهار علیهم السلام نجس شود بر شخص لازم است فورا مسجد و حرم را تطهیر‌کرده و به فتوای اکثر مراجع تقلید یا به دیگران که توانایی تطهیر را دارند اطلاع دهد (به فتوی یا احتیاط واجب) تا تطهیر نمایند. (2)
دوم: در ‌صورتی که میزبان و کسی که خوردنی را به دیگران می‌دهد مانند آشپز که غذا را پخش می‌کند متوجه شود غذا نجس است باید به میهمان اطلاع دهد ولی اگر برخی از میهمانان متوجه شوند لازم نیست به دیگران اطلاع دهد ولی خودش نمی‌تواند از آن غذا بخورد. (3)
سوم: اگر چیزی مثل ظرف را به دیگری می‌دهد که استفاده نماید، در صورتی که بداند می خواهد آن را برای خوردن و آشامیدن استفاده کند باید نجس بودن آن را اطلاع دهد. (4)
خداوند متعال به همه ما توفیق انجام وظائف شرعی را عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) (رساله مراجع م123)
(2) حضرت امام: اگر بی احترامی به مسجد باشد، بنابر احتیاط واجب باید به کسی که می تواند تطهیر کند، اطلاع دهد. سیستانی: اگر باقی گذاشتن نجاست موجب هتک حرمت باشد، چنانچه بداند یا بنابر احتیاط واجب احتمال معقول بدهد که اگر به دیگری اطلاع بدهد این کار انجام می گیرد باید به او اطلاع بدهد. (رساله مراجع م 901 ؛ عروه الوثقی، احکام النجاسه م 19 ؛ توضیح المسائل جامع م 1068)
(3) مکارم، اراکی: بنابر احتیاط به بچه هم ندهند. (رساله مراجع م 145 ؛ عروه الوثقی، احکام النجاسه، م 34 ؛ توضیح المسائل جامع م 146 و م 147‌)
(4) (رساله مراجع م 142 و 146 ؛ عروه الوثقی، احکام النجاسه، م 32)