سلام علیکمبسم الله الرحمن الرحیم پیامبر اعظم(صلی الله علیه و اله وسلم) در روایتی می فرمایند:من أَنظَرَ مُعسِراً کانَ لهَ علیَ اللهِ فی کُلِّ یَومٍ صَدَقَةٌ بِمثلِ مالَهُ عَلَیهِ حتّی یَستوفِیَ حقَّه.
هر کس که بدهکار تنگدست خود را مهلت دهد خداوند به تعداد هر روز مُهلت، به اندازة طلب او برایش صدقه مینویسد تا زمانی که طلب خود را دریافت نماید. (وسائل، ج ١٣، ص ۱۱۴
چند نکته کوتاه درباره پرداخت بدهی:
1.اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند و زمان پرداخت بدهی نیز رسیده باشد چنانچه بدهکار بتواند بدهى خود رابدهد باید فورا آن را بپردازد و اگر تاخیر بیندازد گناهکار است.
2.اگر بدهکار مال و اموالی ندارد ویا اگر مال و اموالی دارد منحصر به خانهاى که در آن نشسته و اثاثیه منزل و مایحتاج ضروری است که با فروشش به سختی زیاد می افتد بر طلبکار حرام است طلب خود را از او مطالبه نماید بلکه باید صبر کند و نمىتواند او را مجبور کند که چیزهاى مورد احتیاجش را بفروشد، امّا بدهکار باید براى پرداخت بدهى خود تلاش کند و از طریق کسب و کار چیزى بدست آورده و بدهى خود را بپردازد.
3.کسى که بخواهد بدهی خود را پرداخت کند و دسترسى به طلبکار خود ندارد، چنانچه امید نداشته باشد که او را پیدا کند بدهی را 1به فقیر شرعی پرداخت نماید و به نظر اکثر فقها باید(فتوی یا احتیاط واجب) پرداخت با اجازه دفتر مرجع تقلید یا نماینده او باشد. (فاضل، اراکی، گلپایگانی،صافی: احتیاط واجب این است که اگر طلبکار سید نیست به سید ندهد. ) مساله٢٢٧٦رساله مراجع مساله٢٢٧٧) رساله مراجع مساله ٢٢٧٩)
خداوند متعال ما را مدیون احدی قرار ندهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
توضیح:
1.به نظر برخی مراجع از جمله ایت الله سیستانی بدهی را از طرف صاحبش به فقیر بدهد