احکام اجتماعی (اشاعه فحشا)

توضیحات

اشاعه فحشا به معنای نشر و ظاهر کردن گناهان است که خود یکی از گناهان بزرگ است؛ و در آیات و روایات به شدت از ترویج گناه و علنی شدن آن نهی شده؛ زیرا گناه همچون آتش است که اگر رواج یافت همه جا را فرا خواهد گرفت.
برخی از مصادیق اشاعه فحشاء:
1. ارتکاب گناه در ملأ عام؛ مثلا خانمی بطور علنی با زینت و آرایش و پوشش غیر شرعی در جامعه حاضر شود. یا برگزاری مجالس گناه علنی برگزار شود مانند مجالس رقص و اختلاط زن و مرد نامحرم.
2. نشر دادن گناه؛ مثل اینکه دروغ یا تهمتی یا رابطه خلاف عفتی را در فضای مجازی پخش کند. که این کار علاوه بر اینکه نوعی نشر گناه محسوب می شود ممکن است باعث از بین رفتن آبروی مؤمن و مسلمان باشد که این کار نیز شرعا حرام است.
3. احداث مراکزی که در ان معصیت انجام می شود یا اینکه وسائل معصیت را در اختیار مردم بگذارند و یا آنها را به گناه تشویق کنند. (1)
خداوند متعال توفیق نشر معارف دینی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) (سیستانی، فقه برای غرب نشینان، معاملات، فصل 4 م 264 و فصل 9 م 518 ؛ مکارم، استفتائات سایت، ازدواج های حرام، احکام نگاه کردن، حکم مشاهده تصاویر مبتذل ؛ سایت، اخلاق اسلامی، گناه، دیدگاه اسلام در مورد اشاعه فحشا)