سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
در روایتی امام حسن عسکری علیه السلام میفرمایند: مَنْ تَعَدَّى فِی طَهُورِهِ کَانَ کَنَاقِضِه
کسی که در تطهیر خود از حد اعتدال خارج شود، مثل این است که طهارت خود را باطل کرده است. (بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج75 ؛ ص374)
یکی از مسائل شرعی که مورد ابتلا هم هست، مساله طهارت و نجاست است که چند نکته درباره آن بیان میکنم:
1. در طهارت و نجاست اصل بر پاک بودنِ هر چیزی است، مگر آنکه یقین کند آن چیز، نجس است. مثلا داخل سرویس بهداشتی پاک است [گرچه شاید کثیف باشد اما هر کثیفی نجس نیست]. یا وسائل هتل و مسافرخانه مانند فرش، ملافه یا اتومبیلهاى عمومى، صندلی و دستهی دربهاى آنها، پاک هستند، مگر شخص، به نجاست آن یقین داشته باشد. (1)
2. وقتی شک در نجاست باشد، حتی اگر بتوان نجس بودن یا پاک بودن را فهمید، لازم نیست بررسی شود و حکم به پاکی میشود، و «یقین پیدا کردن به طهارت» لازم نیست. مثلا بعد از پخت برنج، چیز سیاهی شبیه فضله موش میبیند، اما نمیداند فضله موش است یا نه؟ لازم نیست بررسی کند و غذا پاک است و خوردن اشکالی ندارد. (2)
3. [یک نکته هم برای شخص وسواسی] شخصِ وسواسی در طهارت و نجاست، لازم است تشخیص خودش را کنار بگذارد و به علم و یقین خودش در طهارت و نجاست توجّه نکند، بلکه باید ببیند افراد معمولى در چه مورد یقین به طهارت یا نجاست پیدا مىکنند و به همان ترتیب عمل کند. براى ترک وسواس، بهترین راه، بىاعتنایى است. (3)
خدای مهربان، توفیق بندگی به همه ما عنایت کند، به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
منابع و نکات توضیحی:
(1) (رساله مراجع م 121)
(2) (رساله مراجع م 123)
(3) (عروه الوثقی، فصل فی طرق ثبوت النجاسه أو التنجس، م 1 ؛ اجوبه الاستفتائات، س 311 ؛ استفتائات آیت الله سیستانی، س 22 ؛ استفتائات سایت آیت الله مکارم، راه های اثبات نجاست)