گناه زبان و روزه دار

توضیحات

مسائلی را که انسان غالبا به آن نیاز دارد، واجب است بیاموزد؛ از طرفی هم در احادیث اهل بیت علیهم السلام در ماه مبارک رمضان توصیه شده انسان نسبت به اعمال خود دقت بیشتری داشته باشد؛ لذا چند نکته در مورد دو گناه و خطای زبان خدمت شما عرض می شود:
1. یکی از گناهان زبان که از گناهان بزرگ است غیبت است و غیبت به نظر اکثر مراجع تقلید یعنی انسان عیب پنهانی کسی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری بیان کند هر چند بیان عیب به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت آن فرد نباشد در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا ‏آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را پخش کند. (1)
البته کسی که روزه دارد و غیبت کند مرتکب گناه و معصیت شده و باید توبه کند اما روزه باطل نمی شود؛ ولی قطعا ثواب روزه داری کم می شود.
2. یکی دیگر از خطاهای بزرگ زبان دروغ گفتن است که حرام است و البته دروغهایی که متاسفانه در بین افراد رواج دارد البته روزه را درست است که باطل نمی کند ولی قطعا جایگاه و ارزش روزه را کم می کند .
البته یک دروغ است که از مبطلات روزه بیان شده است و آن اینکه اگر انسان نعوذ بالله به خداوند متعال و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام نسبت دروغی بدهد، باعث (به فتوی یا احتیاط واجب ) بطلان روزه می شود که می توانید جزئیات آن را از دفاتر پاسخگویی در حرم و یا میزهای خدمت در ورودی صحنها سوال بفرمایید . (2)

خداوند متعال ما را از وسوسه های شیطان حفظ کند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) حضرت امام و مقام معظم رهبری: بیان عیب در صورتی غیبت است که به قصد تنقیص و عیب جویی باشد. بهجت: عیب به طوری باشد که چنانچه غیبت شونده، بشنود ناراحت می شود. و باید موردکراهت نوع باشد.) (استفتائات امام ج2 ص619 س13 ؛ رساله آموزشی ج2 ص65 ؛ توضیح المسائل جامع م 2264 ؛ استفتائات مکارم ج1 س 552 و 554 ؛ جامع المسائل بهجت ج2 ص467)
(2) بهجت: اگر دروغ در امور دینی باشد، روزه باطل است و اگر در امور دنیوی باشد، باطل نیست. (رساله مراجع تقلید م 1596 ؛ رساله آموزشی، ج 1 درس 60)