غیبت (با رویکرد انتخابات)

حدیث با موضوع غیبت

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند: اَلغیبةُ حرامٌ علی کُلِّ مسلمٍ وَ إنّها لَتَأکُلُ الحَسَناتِ کَما تأکُلُ النّارُ الحَطَبَ.

غیبت کردن بر هر مسلمانی حرام است. غیبت کردن، حسنات (خوبی ها و نیکی ها ) را از بین می برد همانطور که آتش هیزم را از بین می برد. (کشف الریبه، بعض الاخبار الوارده فی حرمه الغیبه، ص9)

(کشف الریبه، بعض الاخبار الوارده فی حرمه الغیبه، ص9)
امام صادق (ع)
توضیحات

دو نکته کوتاه درباره غیبت و انتخابات:
1. یکی از گناهان کبیره غیبت است و غیبت به نظر اکثر مراجع یعنی انسان عیب پنهانی کسی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری بیان کند. ضمنا امام خامنه ای می فرمایند: اگر بیان عیب مخفی به قصد تنقیص باشد یا تنقیص عرفی محسوب شود غیبت است که غالبا مواردی که فرد عیب دیگران را بیان می کند تنقیص عرفی محسوب می شود. بهجت: عیب به طوری باشد که چنانچه غیبت شونده، بشنود ناراحت می شود. و باید موردکراهت نوع باشد.) (استفتائات حضرت امام ج2 ص:619 س13 ؛ رهبری، استفتاء کتبی، شماره استفتاء 965134 تاریخ استفتاء: 1398/01/17 ؛ رساله آموزشی ج2 ص65 ؛ سیستانی، توضیح المسائل جامع، م 2264 ؛ استفتائات مکارم ج1 س 552 و 554 ؛ جامع المسائل بهجت ج2 ص467)
2. اگر شخصی در مورد امری مشورت بخواهد، نصیحت و راهنمایی او جایز است هر چند مشورت دادن موجب غیبت گردد ولی لازم است به مقدار ضرورت اکتفا شود. لذا در ایام انتخابات چنانچه فردی برای انتخاب فرد اصلح به شخصی برای مشورت مراجعه کند و مشورت دهنده چنانچه بخواهد برای مشورت دادن صحیح، از روی ناچاری عیوب پنهانی برخی از نامزدهای انتخابات را بگوید در صورتی که به مقدار ضرورت اکتفا کند، اشکالی ندارد. (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 ؛ توضیح المسانل مراجع ج 2 ص‌833 م 31 ؛ خویی و تبریزی رساله 2824 ؛ حضرت امام، استفتائات ج3 س59-58 ؛ مکارم، استفتائات ج1 س 552 ؛ فاضل ‌جامع الاحکام ج1 س982 ؛ منهاج سیستانی ج1 ص 17 ؛ رساله آموزشی ج 2 ص78)
خداوند متعال خیر و صلاح را برای ملت ایران مقدر فرماید به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد

احکام
Begin WebGozar.com Counter code End WebGozar.com Counter code