سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی می فرمایند: مَنْ أَجَلَّ اللَّهَ أَنْ یَحْلِفَ بِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ خَیْراً مِمَّا ذَهَبَ مِنْه.
هر کس خداوند را بزرگتر از آن بشمارد که به نام او سوگند یاد کند، خداوند بهتر از آنچه که از دست داده، به او می دهد. ( الکافی (ط- الاسلامیه) ج7 ص: 434)
دو نکته کوتاه درباره قسم:
1. اگر انسان برای اثبات یا نفی چیزی قسم بخورد، مثل اینکه به مشتری بگوید به خدا قسم این جنس کیفیتش درجه یک است و مانند اینها، چنانچه راست بگوید، قسمش کراهت دارد و اگر راست نباشد،قسم دروغ است و گنهکار است ولی کفاره ای ندارد.
2. اگر انسان از روی قصد به نام خداوند متعال یا صفات مخصوص خدای متعال قسم بخورد کاری را که برایش ممکن است و از جهت شرعی یا دنیایی پسندیده است انجام دهد یا کار حرام و ناپسندی را ترک کند، و سایر شرایط قسم هم رعایت شده باشد، باید به این قسم عمل کند مانند اینکه بگوید: بخدا قسم میخورم هرروز یک صفحه قرآن بخوانم یا قسم بخورد که کشیدن سیگار را ترک کند.در این صورت عمل به قسم واجب است و ترک عمدی آن موجب کفاره است.اما اگر در همین صورت به قرآن یا یکی از ائمه قسم بخورد که کاری را انجام دهد،عمل به چنین قسمی واجب نیست.(توضیح المسائل مراجع م 2670 و 2671)
خداوند توفیق عمل به تعهدات دینی و اجتماعی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.