سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از گناهان کبیره که آسیبهای مختلف اجتماعی و خانوادگی دارد، غیبت کردن است که در این زمینه چند نکته را یادآوری می کنم:
1. تعریف غیبت مطابق نظر امام خامنه ای حفظه الله این است که انسان به قصد مذمت و عیب جویی، عیب پنهان کسی را در غیابش نزد دیگری بیان کند.
2. در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمیکند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را در فضای مجازی پخش کند.
3. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و اگر غیبت شونده زنده است و امکان حلالیت طلبیدن از او میباشد، به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع معظم تقلید باید از او طلب مغفرت و بخشش کند و اگر در قید حیات نیست یا امکان حلالیت طلبیدن از او نیست، برایش استغفار نماید.(مخالف: ایت الله سیستانی:حلالیت طلبیدن واجب نیست اگر حلالیّت خواستن از او، عرفاً جبران هتک حرمت و توهین به وی محسوب گردد، بنابر احتیاط، لازم است در صورتی که مفسدهای نداشته باشد، از وی حلالیّت بطلبد. رساله جامع ج 2م 464)
خداوند توفیق دوری از گناه و معصیت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از گناهان کبیره که اثر بسیار منفی در جامعه و اجتماع دارد، تهمت است که به جهت اهمیت نکاتی را در این زمینه اشاره می کنم:
۱.تهمت از جهت شرعی این است که انسان به دیگری، عیب یا گناه یا عمل ناروائی نسبت بدهد که واقعیت ندارد.
۲.اگر فردی به دیگری تهمتی بزند وظیفه اش این است که فورا از گناهش توبه کند و این گناه را ترک کند و به نظر امام خامنه ای و برخی دیگر از مراجع وظیفه این است که باید گفتههاى خود را که به هرکس رسانده، تکذیب کند و اعلام کند که اشتباه کرده است و از شخصى که به او اهانت شده در صورت امکان، تحصیل رضایت نماید).استفتاء خصوصی امام خامنه ای و سایت معظم له ( ایت الله سیستانی: حلالیت طلبیدن لازم نیست البته اگر جبران هتک محسوب شود بنابر احتیاط واجب لازم است.رساله جامع ج 2 م 471)
۳.همچنان که تهمت زدن به یک شخص گناه است، تهمت زدن به یک نظام اسلامى، به یک مجموعه، گناه بسیار بزرگترى است. کسى که نظام اسلامى را - که علیه فساد و ظلم و بیدادگرى و تبعیض در دنیا قیام کرده است - به استبداد و ضدیت با آزادى و ضدیت با حقوق بشر متهم کند، یا خود دشمن است، یا فریب دشمن را خورده است.بیانات امام خامنه ای. ۱۳۸۱/۰۹/۰۱بیانات در خطبههای نمازجمعه
خداوند دلهای مومنین را به یکدیگر نزدیک کند، به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم..امام صادق علیه السلام در روایتی نورانی می فرمایند:
اُرْجُ اَللَّهَ رَجَاءً لاَ یُجَرِّئُکَ عَلَى مَعَاصِیهِ وَ خَفِ اَللَّهَ خَوْفاً لاَ یُؤْیِسُکَ مِنْ رَحْمَتِهِ .
آنچنان به خدا امید داشته باش که تو را بر معصیت او گستاخ نسازد، و آنچنان از خدا بترس که تو را از رحمتش ناامید نسازد.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. رجاء و امید به رحمت و کمک و مغفرت الهی لازم است و ناامید از رحمت الهی گناه کبیره است. رجاء و امید به خدا یعنی همیشه ارتباط بین دل شما و خداى شما باید برقرار باشد؛ بدانید که میتوانید از او رحمت و تفضل و مغفرت جلب کنید البته امید و رحمت الهی به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند.مثل اینکه کسی بگوید خداوند ما را به گل روی اهل بیت عذاب نخواهد کرد یا اینکه کسی بدون اینکه وسیله تقربی و عملی داشته باشد، امیدوار باشد این موارد مغرور شدن به خدای متعال است که از این کار منع شده ایم.
2. همان طور که امید به رحمت خدا لازم است، خوف و ترس و تعظیم وتکریم از خدای متعال لازم است این خوف و تعظیم، لازمۀ معرفت و شناخت است. کسی که به خدا معرفت داشته باشد، خوف پیدا میکند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوف و تعظیمش به خدا بیشتر است. لذا بچۀ کوچک برای عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید احترامی و تعظیمی ندارد چون مقام عالم یا دانشمند یا مرجع تقلید نمی شناسد و علت اینکه ما در مقابل پروردگار عالم خوفمان کم است این است که معرفتمان کم است ضمنا نباید خوف و ترس از خدا نباید به قدری باشد که انسان را مأیوس کند
امالی، صفحۀ 65.
شادی روح همه شهدا و امام شهدا و نثار روح مقدس حضرت رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی:
ادلة وجوب القصر- درس 9
جلسه 9، دوشنبه 1393/2/8
حدیث :
عن ابی حمزة الثمالی قال: قال الصادقُ جعفرُ بنُ محمد علیهماالسلام: اُرجُ اللهَ رجاءً لایُجَرِّئُک علی معاصیه و خَفِ اللهَ خوفاً لایُؤیِسُک مِن رحمته.
پس اوّلاً رجاء، امید به رحمت و مغفرت الهی، به عون الهی، لازم است. که یکی از گناهان کبیره را یأس عن رَوح الله دانستند. پس همیشه ارتباطِ بین دل شما و خدای شما باید برقرار باشد، بدانید که میتوانید از او جلب رحمت و تفضّل کنید. لکن این رجاء و امید به نحوی نباشد که ما را بر انجام معصیت گستاخ کند. گاهی اوقات طوری با مردم حرف میزنیم یا با خودمان حدیثِ نفس میکنیم که گویی به خاطر گلِ روی ائمه علیهمالسلام، خدای متعال ما را هیچ عذاب نخواهد کرد! این، جرأت دادن و گستاخ کردن به معصیتِ الهی است. این، اغترار بالله است. در دعاها، در موارد متعددی، از مغرور شدنِ به خدا، اغترارِ بالله منع شدیم؛ در صحیفۀ سجادیه آمده است: و الشقاء الاشقی لمن اغترّ بک ما أبعَد تَصرُّفَه فی عذابِک، فقراتِ تکاندهندهای است. اغترار بالله صوری دارد، یکی از صورتهای اغترار بالله این است که انسان هر چه معصیت کند چون میبیند خدای متعال او را مجازات نکرد، مغرور بشود، بگوید خدا با ما کاری ندارد! یکی دیگر از صور این است که: انسان بدون اینکه وسیلۀ تقرّبی پیدا کند و در پیش بگیرد نسبت به خدای متعال، امیدوار باشد. رندِ شرابخواری اینطور شعر میگفت:
ساقیِ کوثر نمیدارد دریغ از ما شراب عشقها خواهیم کرد، اینجا شراب، آنجا شراب!
یعنی اینجا گناه میکنیم، آنجا هم حضرت هست و دست ما را میگیرد. این، اغترار بالله است. از آن طرف هم خوفِ از خدای متعال لازم است. این خوف، لازمۀ معرفت است. کسی که معرفت داشته باشد، خوف پیدا میکند. هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، خوفش بیشتر است. یک بچۀ کوچک هیچ خوفی، از یک آدمِ قدرتمند ندارد چون قدرتِ او را نمیفهمد، درک نمیکند اصلاً لذا هیچ خوفی هم ندارد. یک آدمِ بزرگتر، میفهمد که این آدم قدرتمند است، باید از او ترسید. همچنان که یک بچۀ کوچک برای یک عالم، برای یک دانشمند، برای یک مرجع تقلید احترامی قائل نیست، چون نمیفهمد که این مقامش چقدر است
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی می فرمایند: اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ. روزى را با صدقه دادن فرود آورید.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. درباره صدقه آنچه مردم بطور رایج می دانند دفع بلاست که همین جور هم هست ولی در این روایت یک اثر دیگری را برای صدقه بیان می کند که صدقه رزق انسان را زیاد می کند.
2. مقصود از رزق فقط مال و ثروت نیست چرا که برخی اوقات شخصی مال و ثروت دارد اما به جهت بیماری نمی تواند از اموالش استفاده کند مثلا برنج دارد اما به جهت بیماری نمی تواند استفاده کند یا اینکه نان دارد ولی باید نان سوخته بخورد. بنابر این ممکن است کسی مال و ثروت داشته باشد ولی رزق و روزی چنین فردی به جهت اینکه نمی تواند استفاده کند، بسته است بنابراین سلامتی و عافیت، از رزق های مهم بشمار می آید.
3. رزق اختصاص به امور مادی ندارد بلکه رزق شامل امور معنوی نیز می شود لذا گفته می شود اللهم ارزقنی توفیق الطاعه.بنابر این جلب رحمت و تفضلات الهی از مصادیق رزق معنوی بشمار می رود که دایره وسیعی دارد.
خداوند رزق مادی و معنوی را زیاد گرداند به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
«امر سوّم: بررسی الفاظ دالّه بر ممنوعیت معاملات»- درس 5
جلسه5، 1383/9/9
حدیث اخلاقی
عن امیرالمؤمنین(علیهالسلام)، قال رسول الله(صلّیاللهعلیهوآله): استنزلوا الرزق بالصدقة. و فی روایةٍِ أخری: أجر السّائل فی حقّ له کأجر المتصدّق علیه.
از جمله احادیث مربوط به صدقه که از پیامبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله) نقل میشود، این است که: صدقه، رزق را زیاد میکند. رزق همیشه پول نیست کما اینکه برخی خیال میکنند اگر کسی رزقش زیاد شد، یعنی پول زیاد گیرش میآید، اینطور نیست. بعضی اوقات، شخصی پول زیادی هم دارد امّا از این پول نمیتواند استفاده کند و رزقش بسته است. شخص دیگری هم هست که پول کمتری گیرش میآید امّا با همان پول، ما یحتاج زندگیش را فراهم میکند. چنین فردی رزقش واسع است. منظور از رزق، همیشه رزق مادّی نیست، رزق معنوی هم داریم که دائرۀ خیلی وسیعتری دارد. علم و رحمت الهی و تفضّلات الهی، همۀ اینها رزقند که باید آنها را از خدا طلب نمود. در روایت دیگر حضرت میفرمایند: کسی که حقّی را که متعلّق به اوست، بطلبد، اجر او به اندازۀ اجر کسی است که این حق را به او میدهد. النوادر صفحۀ
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن آرزوی سلامتی مقام معظم رهبری حفظه الله ؛ برخی از گناهان به عنوان گناه کبیره معرفی شده اما کمتر توجه می شود که به برخی از آنها اشاره میکنم:
1. گنهکار خودش را از عذاب الهی و قهر الهی در امان بداند و بگوید خدا مرا با این گناه مثلا عذاب نمی کند یا بگوید خدا اونقدر مهربونه من را با این گناه کوچیک من مواخذه نمی کند.عزیزان زائر حق خدای متعال مهربون متعال بندگی اوست نه نافرمانی.لذا توجه داشتم اصرار بر گناه، انسان را از مرز بندگی خارج و انسان را در وادی نافرمانی و استهزا دستورات الهی وارد می کند.
2. اشاعه گناه یعنی نشر دادن گناه و معصیت در سطح جامعه است و اشاعه گناه مصادیق فراوان دارد مثل اینکه فردی گناهی را به صورت علنی مرتکب شود.نافرمانی علنی از خدا در برابر دیگران، زشتی آن بیشتر است از نافرمانی مخفیانه.لذا مرد و زنی که پوشش شرعی خودش را در برابر دیگران رعایت نمی کند، مشمول همین حکم است. همچنین اگر فردی در مکانی گناهی و معصیتی انجام دهد چنانچه این گناه را بدون هیچ غرض شرعی برای دیگران نقل کنیم یا آنرا در فضای مجازی نشر دهیم مصداق اشاعه گناه محسوب می شود. لذا نسبت به نقل گناه برای دیگران حساسسیت بیشتری داشته باشیم.
3. سقط جنین یکی از گناهان کبیره است وحرام بودن سقط جنین فرقی ندارد روح دمیده شده باشد یا روزهای اولیه تکامل جنین باشد و حرام بودن سقط جنین، بعد از دمیده شدن روح شدیدتر است.
خداوند متعال توفیق دوری از گناه را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه درباره فلسفه انفاق در راه خدا می فرمایند: فَجَعَلَ اللَّهُ ...الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِی الرِّزْقِ. اگر مسلمان انفاق کند و از حاصل دسترنج خود بگذرد از یک طرف نفس خود را از دل بستگی مظاهر دنیا پاک کرده و ازطرف دیگر توکل بخدا را در خود زنده کند که روزی رسان خدا است و با پرداخت زکات نه تنها چیزی از دسترنجش کاسته نمی شود بلکه علاوه بر اَجر اُخروی درهمین دنیا نیز برکت مالش افزوده گردد.
دو مورد از انفاقهای واجب خمس و زکات است که میان این دو تفاوتهایی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1. زکات به 9 مورد با شرایطی تعلق می گیرد و آن نه مورد عبارت است از گندم؛ جو؛ خرما؛ کشمش؛ گاو؛ گوسفند؛ شتر؛ سکه طلا و نقرهای که معامله با آن رایج است یعنی در خرید و فروش به عنوان پول و قیمت کالا به حساب بیایید ولی خمس به هر درآمدی که از مخارج سال زیاد بیاید تعلق میگیرد بنابراین سکه بهار آزادی با توجه به اینکه در زمان کنونی معامله با آن رایج نیست زکات تعلق نمیگیرد ولی خمس به سکه ای که از درآمد بین سال تهیه شده و تا سر سال خمسی باقی باشد، تعلق می گیرد.
2. مصرف زکات هشت مورد است که فقیر و امور عام المنفعه مانند مسجد و مدرسه سازی دو مورد از مصارف زکات است که افراد خودشان می توانند زکات را به مصارف زکات برسانند اما کسی که به او خمس تعلق می گیرد باید خمس را به دفتر مرجع تقلید برساند یا با اجازه او به سادات فقیر یا راهی که دفتر مرجع تقلید مشخص می کند، مصرف نمایند.
خداوند متعال توفیق عمل به وظائف دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد