زندگی ابدی در بهشت و کسالت ؟

حدیث با موضوع

توضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم

سوال: آیا اهل بهشت از زندگی ابدی و نعمتهای آن خسته نمی‌شوند؟

نکته‌اول: فطرت انسان بدنبال کمال نامحدود است و به اندک، قانع نمی‌شود. تنها خداست که تشنگی کمال‌جویی انسان را برطرف می‌کند و با او قلبش آرام می‌گیرد: «الا بذکر الله تطمئن القلوب».

اما اگر بجای خدا به چیزهای فانی، محدود، متناهی و زودگذر دل ببندد و دنبال آنها باشد، مثلاً به اشتباه خانه و ماشین و چیزهای دیگر را معشوق خود قرار دهد تا چند وقت ممکن است او را به خود مشغول کند اما بعد از مدتی دلش از آن زده می‌شود و برایش تکراری و خسته‌کننده می‌‌شود.

بنابراین عامل اصلی خستگی، کسالت و دلزدگی در دنیا، محدودیت و زودگذر بودن چیزهایی است که به آنها دل می‌بندیم. اما اگر محبوب حقیقی‌مان را پیدا کنیم در همین دنیا نیز در کمال آرامش و لذت خواهیم بود.

نکته‌دوم: در همین جهان نیز نعمت‌هایی وجود دارد که هیچگاه انسان از آن سیر نمی‌‌شود؛ مثلاً اگر صدها سال عمر کنیم باز هم نوشیدن آب گوارا و اتنشاق هوای تازه برایمان لذت‌بخش است. حال، چه رسد به نعمت‌های بهشتی!

نکته‌سوم: طبق برخی روایات، هر روز نعمت‌های بهشت حالت نو و جدیدی پیدا می‌کنند. مثلاً امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «خداوند هر صبحگاه بهشت ویژه‌ای را مى‌گشاید و مى‌گوید: بوى خوشت را افزون کن و نسیمت را بیفزا». همچنین در روایت دیگری آمده است: «در هر روز جمعه نعمتهاى بهشت هفتاد برابر می‌شود». و یا امام باقر(علیه السلام) می‌فرماید: ««براى اهل بهشت سفره‌هایى مى‌گسترانند که طعامهایى دارد که از آن لذیذتر و خشبوتر نیست؛ سپس سفره دیگرى براى آنها مى‌گسترانند».

و نکته‌چهارم: بزرگ‌ترین نعمت و لذت بهشت، لقاء‌الله است. در همین دنیا نیز ما هیچ‌گاه از دیدن محبوبمان خسته نمی‌شویم و دوست داریم که هر لحظه پیش معشوق خود باشیم چه برسد به دیدار خدا و زیارت انبیا و ائمه در بهشت!

خداوند ما را جزء بهشتیان قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

اعتقادی
Begin WebGozar.com Counter code End WebGozar.com Counter code