عناصر خوشبختی در زندگی

توضیحات

سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .پیامبر خدا صلی الله علیه و اله  در روایتی چهار عنصر سعادت و خوشبختی در زندگی را برای انسان بیان می کنند که هر کسی این چهار عنصر را دارا بود برای خودش سعادتی بداند و آنرا حفظ کند و بر اساس این چهار عنصر داشته ها و نداشته های خودش را ارزش گذاری کند و اگر دارا نیست دنبالش باشد. خب این چهار مورد چیست؟

مورد اول: اَلْخُلَطَاءُ اَلصَّالِحُونَ. کسانی که انسان با آنها در زندگی رفت و آمد دارد،  مردمان صالحی باشند. اگر شما در محیطی هستید که دوستان و معاشرین شما، کسانی که با شما رفت و آمد خانوادگی  یا دوستانه یا در محیط کار دارند، مردمان صالحی هستند، این جزء سعادتهای شماست. اگر ندارید، دنبال این باشید و اگر هم دارید، حفظ کنید.

مورد دوم: اَلْوَلَدُ اَلْبَارُّ دومین عنصر سعادت، فرزندی داشته باشید که نسبت به والدین خودش، نیکی کند.و اگر فرزند اینگونه شما والدین مقدماتی را فراهم کنند تا فرزند نیکی به والدین کند.

مورد سوم: اَلْمَرْأَةُ اَلْمُؤَاتِیَةُ. همسرسازگار داشته باشید. اگر سازگاری بین زن و شوهر باشد؛ محیط خانواده، محیط امن و امانی خواهد بود و زن و شوهر باید برای استحکام محیط خانواده تلاش کنند.

مورد چهارم:َ أَنْ تَکُونَ مَعِیشَتُهُ فِی بَلَدِهِ. محل کسب و کارش در شهر خودش باشد.

این چهار نعمت سعادتهای زندگی معمولی و ساده انسان را تأمین می‌کند.. النوادر، صفحۀ 110.


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. 


خشنودی امام رضا علیه السلام صلوات 

متن اصلی:


عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) انّه قال: أربعة من سعادة المرء: الخلطاء الصالحون، و الولد البارّ و المرأة المؤاتیة و أن تکون معیشته فی بلده».

چهار چیز است که هر کسی این چهار تا را داراست، آن را برای خودش سعادتی بداند. و چون این چهار چیز جزء اموری است که انسان باید سعادت خود بداند لذا اوّلاً: اگر داشت آن را حفظ کند و قدر آن را بداند، ثانیاً: در مقام ارزشگذاریِ داشته‌ها و نداشته‌های خود، تقدیر و تقویم صحیح داشته باشد و دنبال این چیزها باشد که جزء عناصری است که سعادت انسان را تشکیل می‌دهد. چهار چیز عبارتند از: 1- کسانی که انسان با آنها در زندگی، آمیزش اجتماعی و رفت و آمد و اُفت و خیز دارد،  مردمان صالحی باشند. اگر شما در محیطی هستید که دوستان و معاشرین شما، کسانی که با شما رفت و آمد خانوادگی  یا دوستانه یا محیط کار دارند، مردمان صالحی هستند، این جزء سعادتهای شماست. اگر ندارید، دنبال این باشید و اگر هم دارید، حفظ کنید. 2- دومین عنصر سعادت، فرزندی که نسبت به والدین، بارّ باشد، برّ به والدین داشته باشد. نیکی فرزند، غیر از صلاح فرزند است. صالح‌بودن یک نعمت دیگری است. صِرف همین‌که فرزند نیکی کند، این معنا را قدر بدانید و حفظ کنید و اگر ندارید دنبال آن باشید و مقدمات آن را فراهم کنید که فرزند، بِرّ به شما داشته باشد. 3- سوّم زن سازگار. اگر ناسازگار باشد، خیلی سخت است. محیط خانواده، محیط اَمن و امانی است اگر سازگاری بین زن و شوهر باشد. البته اینجا «مرأۀ مواتیه» گفتند: برای خانمها هم «المرء المواتی»، «البعل المواتی»، شوهر سازگار هم سعادت است. 4- یکی دیگر از جمله سعادتهای انسان این است که زندگی او، معیشت او، کسب و کار او، در شهر خودش باشد. این چهار نعمت سعادتهای زندگی معمولی و ساده انسان را تأمین می‌کند. سعادتهای معنوی و الهی و اخروی هم با امور دیگر تأمین می‌شود. النوادر، صفحۀ 110