ویژگیهای یاران امام حسین علیه السلام

توضیحات

سلام علیکم--- با تسلیت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین
در زیارت نامه شهدای کربلا می‌خوانیم: « أشهد أنّکم جاهدتم فی سبیل اللَّه، الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحیدِ اللَّهِ؛سلام بر شما که یاوران دین خدا و حامیان دین خدا بودید و برای حاکمیت دین و محو ظلم و ستم و شرک و الحاد و بت پرستی جنگیدید و بذل جان کرده اید(مفاتیح الجنان، ص 448 )
برخی از ویژگی های یاران امام حسین ( علیه السلام ) :
1. خداجویی: معنویت گرایی، یکی از ویژگی های مشترک یاران امام حسین است. سپاه دشمن برای گشتزنی به اطراف حرم‌ها که آمدند، از خیمه‌های حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) صدای قرآن شبیه صدای زنبورمانندی شنیدند؛ و بعضی را در حال قیام و بعضی را در حال سجده و رکوع دیدند.
2. ولایت مداری: یاران امام حسین علیه السلام، ولایت مداری خویش را به روشنی، به نمایش گذاشتند. با آن که امام، بیعت خویش را از آنان برداشته بود، اما وفادارانه در صحنه ماندند و عهد خویش را نشکستند. عمر و بن قرظه، در هنگام اقامة نماز ظهر، خود را در برابر شمشیرها و تیرهای دشمنان قرار داد تا به امام آسیبی نرسد و آن گاه که از شدت جراحات به روی زمین افتاد، رو به رو امام کرد و پرسید:«ای پسر پیامبر! آیا وفا کردم؟» امام فرمود: «آری! تو در بهشت، پیش روی منی و زودتر به بهشت می رسی. سلام مرا به پیامبر برسان»)( اعیان الشیعه، ج1، ص605)
3. شجاعت: شجاعت عاشوراییان، ریشه در اعتقاد و باورهای آنان داشت؛ چراکه آنان، به شوق و عشقِ شهادت می جنگیدند، از مرگ، هراسی نداشتند و در برابر دشمن، سستی نشان نمی دادند. آنان یاران امامی بودند که مرگ در راه خدا را عزت می دانست. یکی از یاران عمرسعد از شجاعت یاران امام علیه السلام گزارش کرده است که: ( گروهى را در مقابل خود دیدیم که دست در قبضه شمشیرشان مانند شیران غرنده در حالى که شجاعان لشکر را از چپ و راست در هم مى شکستند به سوى مرگ مى شتافتند، به مال دنیا میل و رغبت نمى نمودند . آخرین خواسته آنان این بود : یا مرگ یا پیروزى ، اگر کمى فرصت مى دادیم از لشکر ما یک نفر زنده نمى گذاشتند(ذوب النضارحلی ، ص8)
4. ایثار: در کربلا، ایثار و فداکاری، به اوج خود رسید. اصحاب امام تا زنده بودند، به احترام خاندان نبوت، نگذاشتند کسی از بنی هاشم به میدان برود. بنی هاشم نیز تا زنده بودند، نگذاشتند گزندی به امام حسین علیه السلام برسد و امام علیه السلام نیز جان خویش را فدای دین کرد.
شب عاشورا پس از آن که امام، بیعت را از یاران خود برداشت، هر کدام از آنان، به شیوه ای اعلام فداکاری کردند و گفتند: « پس از تو، زندگی را نمی خواهیم و خود را فدای تو می کنیم»( فرهنگ عاشورا، ص65)
هنگام نماز ظهر، برخی از اصحاب، خویش را سپر تیرهای دشمن کردند تا امام، نماز خود را بخواند. عباس علیه السلام، با لب تشنه وارد فرات شد؛ اما به یاد تشنگی امام حسین علیه السلام آب ننوشید.
خداوند، توفیق پیروی از اهل بیت را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد وآل محمد