مذمت کوچک شمردن گناه
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق علیه السلام درباره واکنش گنهکار نسبت به گناهش در روایتی می فرمایند:
إنَّ اللّه َ یُحِبُّ العَبدَ أن یَطلُبَ إلَیهِ فی الجُرْمِ العظیمِ. خداوند بندگانی را که مرتکب گناهان بزرگ می‌شوند و سپس با احساس پشیمانی به سوی درگاه او بازمی‌گردند، دوست دارد. اگرچه گناه آن‌ها بزرگ است، اما امیدشان به بخشش و کرم الهی نیز بزرگ می‌باشد.
یُبغِضُ العَبدَ أن یَستَخِفَّ بالجُرمِ الیَسیرِ. (الشافی صفحۀ 611.) در مقابل، بنده‌ای که گناه کوچکی مرتکب می‌شود و پس از آن احساس نمی‌کند که نیاز به استغفار دارد و به سوی درگاه خداوند نمی‌رود، و گناه را کوچک می‌شمارد، مورد نفرت خداوند است.
• در مسائل عرفی نیز چنین است؛ اگر فردی که بزرگوار و شریف است و حقی بر گردن ما دارد از ما درخواست کوچکی داشته باشد و ما آن را نادیده بگیریم، بی احترامی به آن شخصیت محسوب می شود.
جهت سلامتی رهبر عزیزمان امام خامنه ای حفظه الله صلوات
متن اصلی:
المسالة الرابعة العشرة: الغیبة
جلسه 352، 1389/02/13حدیث :فی الکافی، عن الصّادق(علیه‌السلام): انّ الله یحبّ العبد ان یَطلُبَ الیه فی الجُرم العظیم، و یُبغضُ العبد ان یَستخفَّ بالجرم الیَسیر.خداوند بنده‌ای را که جرم بزرگی می‌کند، بعد، از سرِ پشیمانی به درِ خانۀ خدا می‌رود، دوست می‌دارد. هر چند گناه او بزرگ است، لکن امید او به مغفرت الهی و کرم الهی نیز بزرگ است. خداوند متعال از چنین خوشش می‌آید، او را دوست می‌دارد. نقطۀ مقابل، آن بنده‌ای است که گناه کوچکی انجام می‌دهد، و پس از ارتکاب گناه احساس نمی‌کند که لازم است برای این گناه، استغفار کند، درِ خانۀ خدا برود! آن را کوچک می‌شمارد. چنین بنده‌ای را خدای متعال مبغوض می‌دارد؛ لذاست که بعضی از اهل معرفت گفتند گناه صغیره به معنای آنچه که در ذهنها است، نداریم، همۀ گناهانْ کبیره‌اند؛ چون تخلّف و سرپیچی از امر پروردگار است، و این خودش امر بزرگی است، اگرچه تخلّف در یک امر کوچکی باشد. در عرفیات هم همین‌طور است، اگر یک درخواستی را، بزرگی، شریفی، کریمی که حقّی به گردن ما دارد، از ما می‌خواهد، ولو درخواست کوچکی است، بی‌اعتنایی می‌کنیم، انجام نمی‌دهیم، اهمیت نمی‌دهیم، می‌گوییم این که ارزشی نداشت! این، امر بزرگی است. نفس تخلّف از خالق متعال، هر چند در گناهِ کوچک باشد، بزرگ است. لذا فرمود: خدای متعال چنین بنده‌ای را مبغوض می‌دارد. الشافی صفحۀ 611.
