نماز آیات در چهار صورت واجب میشود:
1.کسوف خورشید، اگرچه مقدار کمی از آن گرفته شود.
2.خسوف ماه، اگرچه مقدار کمی از آن گرفته شود.
3.زلزله.
4.هر حادثهی غیر عادی که باعث ترس بیشتر مردم شود، مانند بادهای سیاه و یا زرد که غیر عادی باشند، تاریکی شدید، فرو رفتن زمین و ریختن کوه، صیحهی آسمانی و آتشی که گاهی در آسمان ظاهر میشود.
توجه
در غیر از کسوف و خسوف و زلزله باید آن حادثه، موجب ترس و وحشت بیشتر مردم شود، و حادثهیی که ترسآور نباشد و یا موجب ترس و وحشت افراد نادری گردد، اعتبار ندارد.
وجوب نماز آیات مختص کسانی است که در شهر وقوع حادثه هستند و کسی هم که در شهر متصل به شهری که حادثه در آن رخ داده، به طوری که مانند یک شهر محسوب شوند، زندگی میکند حکم آنها را دارد.
اگر مرکز زلزله نگاری، وقوع لرزشهای خفیف زمین را با ذکر تعداد آن در منطقهیی اعلام نماید، ولی فردی که در آنجا زندگی میکند هنگام وقوع زلزله و یا در زمان متصل به آن اصلاً آنها را احساس نکند، نماز آیات بر او واجب نیست.
هر زلزلهیی چه شدید و چه خفیف - حتی پس لرزه - اگر زلزلهی مستقلی محسوب شود، نماز آیات جداگانهیی دارد.