در احکام مسافر و قصد توطن و قصد اقامت ده روز، فرقی میان بلاد کبیره (شهرهای بزرگ) و معمولی نیست و حتی با قصد توطن در یک شهر بزرگ و مدتی در آنجا ماندن، بدون معین کردن محلهی خاصی از آن، تمام آن شهر حکم وطن را در بارهی او پیدا خواهد کرد. همچنین اگر قصد اقامت ده روز در مانند این شهر کند بدون این که محلهی خاصی از آن را قصد نماید، حکم تمام بودن نماز در مورد او در تمام محلههای آن شهر جاری خواهد بود.