در حال سجود هنگامی که ذکر واجب را میگوید، باید بدن آرام باشد، بلکه حتی در هنگامی که ذکری را به قصد استحباب آن در سجود میگوید، مانند تکرار «سُبْحَانَ رَبِّیَ الاَعْلیٰ وَ بِحَمْدِهِ» و امثال آن، احتیاط واجب آن است که بدن را آرام نگهدارد.
کسی که میدانــد آرام بودن بدن در حال ذکر سجود واجب است
اگر پیش از آنکه پیشانی به زمین برسد و بدن آرام بگیرد ذکر بگوید:
عمداً باشد: نمازش باطل است.
سهـــواً باشد:
در حال سجده متوجه شود: بایـد دوباره در حال آرامش ذکر را بگوید.
بعــد از آنکه سر از سجـده برداشت متوجه شود: نمازش صحیح است.
پیش از تمام شـدن ذکر، سـر از سجده بردارد:
عمداً باشد: نمازش باطل است.
سهواً باشد: نمازش صحیح است.
اگر بر روی تشک و امثال آن سجده کند که بدن در اول آرام نیست و بعد آرام میگیرد، اشکال ندارد.