3. آرامش بدن در حال گفتن ذکر رکوع: برو به برنامه

در رکوع هنگامی که ذکر واجب را می‌گوید، باید بدن آرام باشد، بلکه حتی در هنگامی که اذکاری را به قصد استحباب آن در رکوع می‌گوید، مانند تکرار «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ» و امثال آن، احتیاط واجب آن است که بدن را آرام نگهدارد.

اگر در حالی که ذکر واجب رکوع را می‌گوید، بدن او بی اختیار حرکت کند و حال طمأنینه‌ی واجب را بر هم بزند، باید پس از آرام گرفتن بدن، ذکر واجب را دوباره بگوید.

کسی که می‌دانــد طمانینه در حال ذکر رکوع واجب است

اگر پیش از رسیدن به حد رکوع و آرام گرفتن بدن، ذکر رکوع را شــروع کند

عمداً باشد: نمازش باطل است.

سهـــواً باشد: باید پس از رسیدن به حد رکوع و آرام گرفتن بدن، ذکر واجب را دوباره بگوید.

اگر پیش از تمام شـدن ذکر واجب سر از رکوع بردارد

عمداً باشد: نمازش باطل است.

سهواً باشد:

اگـر پیش از خارج شدن از حد رکــوع متوجه شود که ذکـر را تمام نکرده: باید در همــان حال آرام بگیـرد و ذکر رکوع را بگوید.

اگـر پس از خارج شدن از حد رکوع متوجه شود که ذکر را تمام نکرده: نمازش صحیح است.

کسی که به خاطر بیماری و امثال آن نمی‌تواند به اندازه‌ی گفتن سه «سُبْحَانَ اللهِ» در حال رکوع بماند، کافی است که یک مرتبه «سُبْحَانَ اللهِ» بگوید، و اگر فقط یک لحظه می‌تواند در حال رکوع باشد احتیاط واجب آن است که ذکر را در همان لحظه شروع کند و در حال سر برداشتن تمام کند.