چیز پاک با چیز نجس ملاقات کند.
هر دو یا یکی از آن دو رطوبت داشته باشد.
رطوبت به قدری باشد که سرایت کند.
ملاقات در داخل بدن نباشد.
توجه
ملاک رطوبت مسریه (سرایت کننده) این است که به مقداری باشد که رطوبت، هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم دیگر سرایت کند.
پارچه و امثال آن اگر مرطوب باشد و یک نقطهی آن با نجس ملاقات کند، فقط همان نقطه نجس میشود و بقیهی جاهای آن پاک است.
آبی که وارد دهان شده و به اجزای خون منجمد شده در لثه رسیده و سپس از دهان خارج شده محکوم به طهارت است، هر چند احتیاط (مستحب) اجتناب از آن است. همچنین غذایی که با آن اجزا تماس پیدا کرده نجس نیست و فرو بردن آن غذا اشکال ندارد و فضای دهان نیز پاک است.
متنجس اول (چیزی که با عین نجس تماس یافته و نجس شده است)، اگر باز با چیزی که پاک است تماس پیدا کند و یکی از آنها تر باشد، آن چیز پـــاک را نجس میکند، و باز متنجس دوم (این چیزی که بر اثر ملاقات با متنجس، نجس شده است)، اگر با چیز پاکی برخورد نماید بنابر احتیاط واجب آن را نجس میکند، ولی این متنجس سوم هیچ چیزی را با ملاقات خود، نجس نمیکند.