خداوند متعال در قرآن فرموده است: قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.[<![if !supportFootnotes]>[35]<![endif]>](#_ftn35)
بگو: «در آنچه بر من وحی شده، (در بین جانداران) هیچ غذای حرامی نمییابم؛ بجز اینکه مردار باشد، یا خونی که (از بدن حیوان) بیرون ریخته، یا گوشت خوک که اینها همه پلیدند، یا به گناه (حیوانی هنگام سر بریدن، نام غیر خدا بر آن برده شده است) اما کسی که مضطر (به خوردن این محرمات) شود، بی آنکه خواهان لذت باشد و یا زیاده روی کند (گناهی بر او نیست)؛ زیرا پروردگارت، آمرزنده مهربان است.
در این بخش می خواهیم به مسائل فقهی ای در عالم پزشکی اشاره کنیم که به نحوی با مردار (حیوانات حلال گوشت و یا حرام گوشت) و یا حیوانات نجس العین ارتباط دارند. البته با توجه به گستردگی مباحث، فقط به مواردی که بیشتر مورد اشکال و شبهه است می پردازیم.
همه ما می دانیم که براساس نظر تمام مراجع عظام تقليد، مردار انسان و هر حیوانی كه خون جهنده دارد (حلال گوشت یا حرام گوشت) چنانچه روح از تمام بدنش خارج شده باشد، نجس است؛[<![if !supportFootnotes]>[36]<![endif]>](#_ftn36) اگرچه که بدنش کاملاً گرم باشد.[<![if !supportFootnotes]>[37]<![endif]>](#_ftn37) و البته مردار حيواناتی که خون جهنده ندارند، مثل ماهی (هرچند در آب بمیرد)، همه اجزائشان پاك است.
با توجه به این مقدمه بررسی فقهی برخی از داروها، پمادها و ... که بعضا از بدن حیوانات تولید می شوند ضروری به نظر می رسد.