بررسی فقهی الکل صنعتی برو به برنامه

این الکل، همان گونه که بیان شد، از نظر ساختمان مولکولی و ماهیت شیمیایی، هیچ فرقی با الکل طبی (تخمیری) ندارد و هر دو، دارای فرمول یکسانی هستند؛ مگر این‌که در این نوع الکل، مواد سمّی و رنگی وجود دارد که آن را غیر قابل شرب کرده است. در بررسی فقهی این گونه الکل، باید گفت: به طور قطع این الکل، نمی‌تواند مصداق خمر باشد. امّا باید دید آیا می‌تواند مصداق آب مایه‌های سُکرآور باشد یا خیر؟ گفته شده است به دلیل پرمایگی و غلیظی الکل موجود در آن، ماده‌ای سمّی و غیر قابل شرب است و در عرف به این ماده، سُکرآور گفته نمی‌شود. با توجه به این‌که این الکل، با الکل طبی فرقی ندارد، از حکم یکسانی برخوردارند و با روشن شدن حکم الکل طبی، حکم الکل صنعتی نیز روشن خواهد شد.