صبر و استقامت با هم تفاوت کوچکی دارد؛ صبر در امور اخلاقی است اما استقامت در امور اجتماعی و اعتقادی است.
آن چیزی که امروزه خانوادهها را از هم متلاشی میکند همین بیصبری است. مثلاً خانم عصبانی است و یک جملهای میگوید؛ آقا به جای اینکه صبر کند، او نیز دو تا جمله میگوید. اما مرتبهای که بالاتر از این است، استقامت است. استقامت، پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله را پیر کرد. هنگامی که یاران پیامبر صلی الله علیه و اله به ایشان عرضه داشتند آثار پیری زودرس در چهره شما نمایان شده است فرمودند:
«شَيَّبَتْنِي هُودُ وَ الْوَاقِعَةُ وَ الْمُرْسَلَاتُ وَ عَمَّ يَتَساءَلُونَ»؛1
سوره «هود»، «واقعه»، «مرسلات» و «عم یتسائلون» مرا پیر کرد.
سورههای مرسلات و عم یتسائلون و واقعة آیات عذاب هستند؛ ولی سوره هود به دلیل آیه:
( فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ... ) 2؛
استقامت کن آنچنان که دستور یافتهای و همچنین کسانی که با تو هستند.3
استقامت مسئله راحتی نیست که بتوان به آسانی از کنار آن عبور کرد.
منبع
1. الخصال، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، ج 1، ص 199.
2. سوره هود، آیه 112.
3. شرح نهج البلاغة ، ابن أبي الحديد، ج 11، ص 213.