پاسخ:
یکم؛ در سال (1904 م-۱۳۲۵ ه.ق) هیچ گزارش دقیقی از وبا در ایران ثبتنشده و آخرین گزارش وبا در سال (۱۸۸۸ م-۱۳۰۹ ه.ق) بودهاست.
اما گزارشی که از سال 1905 م از نجف آمده است گویای حقیقتی کاملا عجیب و بر خلاف این شبهه است. وبا در نجف باعث مرگ روزانه 150 تا 200 نفر شد و با اندکی تاخیر به کربلا رسید، علمای عتبات در راس آنها آخوند خراسانی و صاحب عروه با پافشاری برای ساخت بیمارستان در نجف و نوشتن تعداد زیادی از کتب در راستای پیشگیری و مراقبت باعث کاهش شیوع آن در سالهای بعد شدند[39]39).
دوم؛ بارها وبا در ایران شیوع یافته و جان صدها هزار نفر را گرفته و ارتباط به زمان خاصی ندارد. نخستینبار در سال ۱۲۲۲ ه و سپس در سال ۱۲۲۱ ه در محدوده آذربایجان و ایروان بوده و به بوشهر، شیراز، اصفهان، یزد و کاشان سرایتکرده و جان صدها نفر را گرفتهاست (اعتماد السلطنه، مرآت البلدان، ج ۱، ص ۵۳۱). پسازآن و باری دیگر در سال ۱۲۳۶ و ۱۲۵۲ و ۱۲۵۹ ه این بیماری در تهران شیوعیافت و در نهایت حکم قرنطینه در سال ۱۲۶۷ وسط امیرکبیر صادر شد (آدمیت، فریدون، امیرکبیر و ایران، ص ۲۳۶) باری دیگر در سال ۱۲۶۹ و ۱۲۷۳ ه وبا سراسر ایران را فراگرفت و جان صدها هزار نفر را گرفت. پس از آن نیز در سال ۱۲۸۴ ه وبا شیوع یافته و جان مردم زیادی را گرفت تا اینکه در سال ۱۲۸۷ ه قحطی پدیدارشد و متاثر از آن و در سال ۱۲۹۴ ه وبا در گیلان شیوع یافت و جان ۱۲ هزار نفر را گرفت. در سال ۱۲۰۷ ه وبا در کرمانشاه شیوعیافت و تلفات آن بهنسبت وباهای قبلی کمتر بود. آخرین وبا در سال ۱۳۰۹ ه بود که از بادکوبه آغاز شد و سمنان و دامغان و تهران را دربر گرفت.
سوم؛ مگر مراجع عظام تقلید با بستهشدن حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) و قرنطینه قم مخالفت کردهاند؟ آنان اعلامکردند که حتی در شرایطیکه احتمال ضرر جانی در خصوص ابتلا به بیماری کرونا باشد، سفر به استان قم حتی به نیت ادای نذر حرام است. وزیر محترم بهداشت نیز شایعه مخالفت مراجع با قرنطینه قم را بارها تکذیب کرده است.