پاسخ:
یکم؛ نظام جهان بر پایه زنجیره اسباب و مسببات سامان گرفته و جریان دارد. در این نظام هر معلولی علت یا عللی دارد. حوادث طبیعی، چه سودمند و چه زیان‌بار، دارای زمینه‌ها و عللی است که از آن تخلف نمی‌کند. چه کشوری که مردم آن به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اعتقاددارند و چه کشورهایی که چنین اعتقادی ندارند. البته علل حوادث در علت‌های مادی منحصر نیست و بسیاری از حوادث طبیعی زمینه‌های و علل معنوی هم دارد؛ هرچند علل معنوی همواره توسط علل مادی اثر می‌کند. مثلاً بی‌اعتنایی به امور اخلاقی، ظلم‌ها و حق‌کشی‌های فراگیر، ممکن‌است موجب کاهش باران و خشک‌سالی شده و از این راه بر رشد منفی نیازمندی‌های غذایی یک جامعه تأثیر منفی بگذارد. بر این اساس سنت‌های الهی در همه‌جای جهان به یک منوال است و استثنایی در آن نیست. حتی در اموری که ما آن را استثنا می‌پنداریم، باز بر اساس سنت و سببی انجام می‌گیرد. اعتقاد به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به‌همراه عمل به ارزش‌های مورد رضایت آن امام یقینا موجب بروز و ظهور خیرهای معنوی فراوان می‌شود. حتی ممکن‌است با دعای آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برخی از بلاهای بنیان‌کن از جامعه مهدوی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برطرف شود؛ اما این اعتقاد و ارتباط به معنی این نیست که چنین کشور و جامعه‌ای یک‌سره از دیگر کشورها متفاوت شده و سنت‌های دیگری بر آن حاکم می‌شود. در دروان حیات پیامبر و حکومت امام علی (علیهما السلام) هم با وجود این‌که پیامبر و امام (علیهما السلام) درمیان امت حضور دارد، حضورشان از پیدایش شکست‌ها، تنگناها و مشکلاتی که به صورت طبیعی یا در اثر کوتاهی‌ها و خطاهای انسانی پدید می‌آید، جلوگیری نکرده‌است.
دوم؛ بلاها، مصیبت‌ها و شرور لازمه عالم مادی است و حذف مطلق شرور از صحنه زندگی انسان مساوی با فانی‌شدن نظام عالم مادی است. فارابی، فیلسوف بزرگ اسلامی، در این‌باره می‌گوید: «خدا که در قدرت و حکمت و علم خود تام است، تمامی افعال او کامل و بدون نقص و عیب است و آفات و شروری که بر اشیای طبیعی عارض می‌شود، ضروری عالم ماده و طبیعی است. عالم ماده، نمی‌تواند خیر محض را بپذیرد.»[38]38) با توجه به این مطلب تصور این که ایران چون کشوری اسلامی و شیعی و مورد عنایت اهل بیت (علیهم السلام) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، باید از هرگونه بلا، مصیبت و شرّی در امان باشد، تصوری نادرست است؛ مکه مکرمه و خانه خدا (کعبه) که مقدس‌ترین مکان اسلامی است، بارها گرفتار سیل شده و خانه خدا ویران گشته‌است. حال کسی نگفته که چون کعبه در مکه قرار دارد، نباید سیل آن‌جا را خراب کند هیچ‌گاه تقدس اماکن، نقش پیش‌گیرانه انسان‌ها در مقابله با بلاها را ازبین نبرده و نخواهدبرد. درست است که کشور ایران نسبت به کشورهای دیگر بیش‌تر مورد عنایت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و این امر در حوادث بسیاری به اثبات رسیده، ولی این باعث نمی‌شود که از عوامل پیش‌گیری از بلاها غفلت‌ورزیم. درباره بیماری و ویروس کرونا نیز رعایت امور بهداشتی، پزشکی و روان‌شناسی در راستای نظام علی و معلولی است و رعایت آن بر همه انسان‌ها واجب است؛ هم‌چنان‌که توبه، دعا، توسل و پناه‌بردن به خداوند و اولیای پاکش نیز باید به‌صورت جدی مورد توجه قرارگیرد.
دوم؛ برخی از این بلاها و شرور از آزادی و اختیار انسان‌ها در عمل ناشی است. خداوند متعال به انسان نعمت آزادی و اختیار ارزانی‌داشته و خوبی‌ها و بدی‌ها را نیز به او الهام کرده‌است. هم‌چنین دستورهای سعادت‌بخشی را از طریق رسولان برای تکامل به انسان نازل فرموده‌است. برخی‌از انسان‌ها با اختیار خویش اعمال شرورانه‌ای انجام می‌دهند که لازمه آن، رنج و عذاب دیگران است؛ بنابراین برخی از شرور و بلاها از شرارت انسان‌ها حاصل می‌شود. درباره شیوع برخی بیماری‌ها مانند ایدز و ویروس کرونا نیز طبق تحقیقات برخی متخصصان، عامل این بیماری‌ها ارتباط نادرست انسان با حیواناتی نظیر میمون و خفاش است؛ بنابراین این‌گونه بیماری‌ها ناشی از خطای انسان‌هایی است که از اختیار خود سواستفاده می‌کنند البته احتمال ساخت و انتشار ویروس‌هایی مثل کرونا توسط دشمنان بشریت هم وجوددارد که احتمال قابل‌اعتنایی است، ولی هنوز شواهد قوی و معتبری به سود آن وجود ندارد
سوم؛ تاریخ ایران مواردی به مراتب بحرانی تر از این هم داشته است، مانند حمله مغلول، قحطی هایی که میلیونها نفر را از دنیا برد، بیماری وبا، جنگ های ظالمانه علیه شیعیان توسط شوروی، انگلستان و در دوران جمهوری اسلامی هم جنگ 8 ساله، حکومت ظالمانی نظیر رضاشاه و محمدرضا شاه که خون خیلی کثیری از افراد را به ناحق ریختند ...
