پاسخ:
یکم؛ موضوع انتشار ویروس کرونا و مخاطرهآمیز بودن آن برای جان شهروندان ایرانی و حتی خود مسؤولان و خانوادههایشان، واقعیتی است که نمیتواند کاربردی ابزاری برای سرپوش نهادن بر ناکارآمدی بخشهایی از نظام داشتهباشد[7]7). اين ویروس مرزهای حدود 200 کشور را درنوردیده و با وجود تلاشهایی که برای مهار آن انجامگرفته، متأسفانه انتشارش بهطور جدی سلامت و جان شهروندان همهی کشورها را به خطر انداختهاست. این مسئله، خاص کشور ما نیست تا بتوان به آن جنبه سياسی داد. البته ممکن است برخی از مشکلات، کاستیها و نواقصی که در امور کشور وجود دارد، در اثر برجستهشدن موضوع کرونا برای چند ماهی نادیده گرفته یا کم اهمیت تلقیشود، اما مسئله کرونا هرگز نمیتواند برای همیشه سرپوشی بر مشکلات کشور قلمداد شود و از اینرو، هیچ سیستمی چنین کاری نمیکند؛ بنابراین شکی نیست که چنین شایعاتی بیشتر توسط مخالفان و دشمنان نظام برای دامنزدن به فضای بیاعتمادی میان مردم و نظام مطرح میشود و به شکست کشور در مهار این ویروس میانجامد. بیاعتمادی شهروندان به مسئولان نظام و همکارینکردن در اجرای توصیهها و مصوبات ستاد مقابله با کرونا، میتواند بحرانهای جدی و خطرناکی ایجادکند که اولین قربانی آن خود مردم خواهندبود
دوم؛ بر فرض قبول ناکارآمدی نظام و کارآمدی کشورهای دیگر از جمله چین، آمریکا، ایتالیا و ... چگونه است که آنها نیز به شکل عجیبی درگیر این ویروس هستند؟