کل بیان های بین الصلاتین از ۴/۰۴/۰۵ تا ۴/۰۴/۱۲
نذر 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از سوالاتی که مکرر پرسیده می شود پیرامون نذر است که به جهت اهمیت در این زمینه چند نکته رو خدمت شما خوبان یادآوری می کنم:
1. اگر شخصی کار واجب یا مستحبی یا کار مثبتی را با خواندن صیغه نذر بر خودش واجب کند باید به آن نذر عمل کند و نمی تواند آن نذر را تغییر دهد.
2. اگر فرد نذر کند که در زمان مشخصی اطعام یا مجالس عزاداری بپا کند، اما از انجامش ناتوان شود به نظر اکثر مراجع از جمله امام خامنه ای تکلیف از عهده او ساقط می شود و نیاز به انجام جایگزینی ندارد. (نظر آیت الله مکارم: وظیفه کسی که توانایی انجام نذر را ندارد چیست؟ اگر شخصی قادر به ادای نذر نباشد در این صورت تا جایی که توانایی دارد به آن عمل کند یا کاری که نزدیک و شبیه آن باشد را انجام دهد و اگر اصلاً قادر به انجام آن نباشد از او ساقط می‌شود.)
3. اگر کسی نذر کند و زمان عمل نذر مشخص نباشد، عمل به نذر فوری نیست ولی نباید در انجام و عمل به نذر کوتاهی صورت بگیرد ولی اگر زمان عمل به نذر مشخص باشد و فرد عمل از عمل نذر تخلف کند باید کفاره شکستن نذر را بدهد که به نظر امام خامنه ای حفظه الله کفاره ای همان کفاره تخلف از قسم است.
یعنی ده فقیر را اطعام کند یا ده فقیر را لباس بدهد و اگر توانایی نداشته سه روز روزه بگیرد.
خداوند حاجت همه حاجتمندان را برآورده کند، به برکت صلوات
اعمال محرم
گفتار روز
توضیحات
ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام عزاداری حضرت سید الشهدا علیه السلام. در روایتی حضرت صادق علیه السلام می فرمایند: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِه ... .هر کس که خداوند خیر او را بخواهد، در دلش محبت امام حسین علیه السلام و محبت زیارت امام حسین علیه السلام را قرار می دهد. (کامل الزیارات ؛ النص ؛ ص142)
چند نکته درباره ماه محرم:
✔️1.برای شب اول ماه محرم اعمالی ذکرشده مثل احیاء و شب زنده داری و نمازهای مستحبی با دستور العمل خاص که در مفاتیح نیز ذکر شده.
✔️2.روزه گرفتن روز اول و سوم و هفتم محرم مستحب است البته انسان در صورت داشتن روزه قضا نمی تواند روزه مستحبی بگیرد و همچنین کسی که در مسافرت است و نمازش شکسته است نمی‌تواند روزه واجب یا مستحبی بگیرد و اعمال دیگری نیز مثل نماز اول ماه وارد شده است که به مفاتیح مراجعه شود.(عروه الوثقی،اقسام الصوم.(مشهور) رساله مراجع مساله 1563)
✔️3.از بهترین اعمال این ماه بوی‍ژه دهه اول محرم برگزاری مجالس عزای امام حسین علیه السلام می‌باشد که مشتمل است بر بیان احکام و مواعظ و ذکر مصائب و مناقب اهل البیت علیهم السلام و پوشیدن لباس سیاه در محرم و ایام عزای اهل بیت علیهم السلام و البته باید توجه داشت از هرکاری که سبب وهن مذهب است اجتناب شود. (نشریه پیام دین، جزوه عزاداری)
خداوند توفیق عزاداری خالصانه را در این ماه به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
پیام :
پیروی از ولی و فداکاری در خدمت به جامعه نیاز روز جامعه
سوالات اساسی و چالشهای ذهنی مخاطب :
آیا در شرایط کنونی، ولایت‌مداری و ایثار می‌توانند همچنان ابزارهای مؤثری برای مقابله با فساد و نابرابری‌های اجتماعی باشند یا نیاز به بازنگری دارند؟
چرا همیشه باید در جامعه عده ای از خودگذشتگی کنند و عده ای دیگر بهره اش را ببرند و مال مردم خوری کنند؟
تبیین :
ولایت‌مداری از جایگاه بلندی در اعتقادات دینی برخوردار است و مفهومی عمیق و گسترده دارد که به سرچشمه‌های حقیقت و فیض الهی مرتبط می‌شود. این مفهوم به‌طور کلی به معنای پذیرش رهبری و هدایت الهی است که از طریق ولی‌الله تجلی می‌یابد و تمامی جهان هستی، اعم از تکوین و تشریع، تحت سیطره و هدایت این ولایت قرار دارد. در حقیقت، ولایت‌مداری نه‌تنها به معنای پیروی از ولی فقیه در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی است، بلکه در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها باید در نظر گرفته شود. این پیروی از ولی، هم در راستای کمال فردی و معنوی انسان است و هم موجب ایجاد نظم و عدالت در جامعه می‌شود.
در کنار ولایت‌مداری، ایثار یکی از مفاهیم کلیدی است که باید در زندگی هر مسلمان جاری باشد. ایثار به معنای فداکاری و گذشت از منافع شخصی برای حفظ مصالح عمومی و منافع دیگران است. در دوران‌هایی که نیاز به فداکاری برای حفظ جامعه و آرمان‌های دینی است، ایثار به‌عنوان یک رفتار ضروری مطرح می‌شود. رزمندگان دفاع مقدس نمونه‌های روشن و بارز ایثار را به نمایش گذاشتند. آنان با پذیرش سخت‌ترین شرایط جنگی و با ایثار جان خود، در راستای دفاع از میهن و ارزش‌های اسلامی گام برداشتند. ایثار در زندگی روزمره نیز به‌طور گسترده‌ای قابل اعمال است، چه در خانواده، چه در محیط کار و چه در برخورد با دیگران. این ویژگی، همانند ولایت‌مداری، بر پایه ارزش‌های انسانی و دینی استوار است.
در نهایت، ولایت‌مداری و ایثار دو ویژگی مکمل هستند که در تمامی شئون زندگی انسان‌ها باید تجلی یابند. ولایت‌مداری، به‌عنوان یک اصل اعتقادی، باعث می‌شود که فرد همواره در مسیر درست و الهی حرکت کند و در برابر مشکلات از هدایت ولی تبعیت کند. ایثار نیز به‌عنوان یک اصل اخلاقی، فرد را به سمت فداکاری برای دیگران هدایت می‌کند و در مواقع ضروری، از منافع شخصی خود چشم‌پوشی می‌کند. ترکیب این دو ویژگی در زندگی فردی و اجتماعی، موجب ایجاد جامعه‌ای متحد، پیشرفته و اخلاقی می‌شود که در آن عدالت، همبستگی و رشد همگانی تضمین می‌شود.
مستندات :
آیات قرآن
• سوره مبارکه مائده/ 56: وَمَن یَتَوَلَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
• سوره مبارکه کهف/ 44: هُنَالِکَ الْوَلَایَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَیْرٌ ثَوَابًا وَخَیْرٌ عُقْبًا
• سوره مبارکه بقره/ 207 : وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد
• سوره مبارکه بقره/ 262: ٱلَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا یُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنࣰّا وَلَآ أَذࣰىۙ لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ
روایات
• عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ فِی حَدِیثٍ قَالَ: ذِرْوَةُ اَلْأَمْرِ وَ سَنَامُهُ وَ مِفْتَاحُهُ وَ بَابُ اَلْأَشْیَاءِ وَ رِضَى اَلرَّحْمَنِ اَلطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلاً قَامَ لَیْلَهُ وَ صَامَ نَهَارَهُ وَ تَصَدَّقَ بِجَمِیعِ مَالِهِ وَ حَجَّ جَمِیعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ یَعْرِفْ وَلاَیَةَ وَلِیِّ اَللَّهِ فَیُوَالِیَهُ وَ یَکُونَ جَمِیعُ أَعْمَالِهِ بِدَلاَلَتِهِ إِلَیْهِ مَا کَانَ لَهُ عَلَى اَللَّهِ حَقٌّ فِی ثَوَابِهِ وَ لاَ کَانَ مِنْ أَهْلِ اَلْإِیمَانِ. ( کافی، ج1، ص185)
امام باقر علیه السلام فرمود: بلندی و کوهان و کلید و دَرِ همه چیز و خرسندی خدای رحمان تبارک و تعالی، اطاعت امام است بعد از معرفت او، سپس فرمود: خدای تبارک و تعالی میفرماید: هر که اطاعت پیغمبر نماید، اطاعت خدا کرده و هر که رو گرداند(او را رها کن، زیرا) ما تو را نگهبان او نفرستاده ایم.
• عن أبی عبد اللّه علیه السّلام، فی حدیث قال: و اللّه، لو أنّ إبلیس، لعنه اللّه، سجد للّه بعد المعصیة و التّکبّر عمر الدّنیا، ما نفعه ذلک و لا قبله اللّه ما لم یسجد لآدم کما أمره اللّه عزّ و جلّ أن یسجد له، و کذلک هذه الأمّة العاصیة المفتونة بعد ترکهم الإمام الّذى نصبه نبیّهم لهم، فلن یقبل اللّه لهم عملا و لکن یرفع لهم حسنة حتّى یأتوا اللّه من حیث أمرهم و یتولّوا الإمام الّذی أمرهم اللّه بولایته و یدخلوا من الباب الّذی فتحه اللّه و رسوله لهم.( وسائل‌الشیعه، ج1، ص120)
از حضرت صادق علیه السلام: روایت کرده که
فرمود: «به خدا سوگند، ابلیس- نفرین خدا بر او باد- اگر پس از آن نافرمانى و تکبرى که کرد (سجده نکردن بر آدم) به مدت عمر دنیا خدا را سجده می آورد، مادام که سجده بر آدم نکرد چنانکه خدایش بدان فرمان داده بود، آن عبادتش سود نمى‌کرد و خدا از وى نمى‌پذیرفت. و همچنین است حال این امت عصیان آور فریفته شده که ترک اطاعت امامى کرده‌اند که پیامبرشان نصب فرموده، پس خداوند عمل ایشان نپذیرد و نیکى ایشان برنکشد، مگر آنکه به سوى خدا باز آیند از همان راه، که فرمانشان داده، و ولایت امامى را سر نهند که خداوند به ولایت او سفارش فرموده، و از همان درى وارد شوند که خدا و رسولش بر ایشان گشوده‌اند.
• الإمامُ زینَ العابدینُ علیه السلام : طاعَةُ وُلاةِ الأمرِ تَمامُ العِزِّ. ( تحف العقول ، 283)
امام زین العابدین علیه السلام : فرمان بردن از فرمانروایان [الهى] کمال عزّت است.
• قال الامام علی علیه السلام: الإِیثارُ أعلى مَراتِبِ الکَرَمِ ، و أفضَلُ الشِّیَمِ.( غرر الحکم ، ۱۴۱۹)
ایثارگرى ، عالى ترین مرتبه بزرگوارى و برترین خوى و خصلت است.
منابع مطالعاتی برای مخاطب:
• صبوحی طسوجی، علی، کتاب ولایت‌پذیری در مسیر جهاد علیه کافران، محل نشر: انتشارات طلیعه سبز، 1398
• بابایی، علی، بصیرت افزایی رمز و راز ولایت پذیری وسعادت، محل نشر: نشر دارخوین، 1395
گفتار روز
توضیحات
بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام.
به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرت رضا علیه السلام در روایتی نورانی در اهمیت عزاداری و مجالس عزاداری سه اثر مهم را بیان می فرمایند:
1. مَن تَذَکَّرَ مُصابَنا و بَکى لِمَا ارتُکِبَ مِنّا کانَ مَعَنا فی دَرَجَتِنا یَومَ القِیامَةِ. هر کس مصائب ما را به یاد آورد و به خاطر ستمهایى که بر ما رفته است بگرید، روز قیامت با ما در یک درجه باشد.
نکته: از کتابهای معتبر که مصائب سیدالشهدا را بازگو می کند کتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» است که که اگر انسان از روی آن بخواند، برای بیننده و شنونده گریه‌آور است و همان عواطفِ جوشان را به وجود مى‌آورد.
2. و مَن ذَکَرَ بِمُصابِنا فَبَکى و أبکى لَم تَبکِ عَینُهُ یَومَ تَبکِی العُیونُ . و هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید و بگریاند، در آن روزى که چشمها مى گریند چشم او نگرید.
3. و مَن جَلَسَ مَجلِسًا یُحیی فیهِ أمرَنا لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوبُ. هر کس در مجلسى بنشیند که یاد و نام ما در آن زنده مى شود در آن روزى که دلها مى میرند دل او نمیرد.
نکته: مجلس عزای سید الشهدا سه ویژگی باید وجود داشته باشد: ۱. پیوندی عاطفی و علقه و ارتباط دلی را نسبت به امام حسین بن علی علیهما السلام و خاندان پیغمبر(علیهم السلام) بیشتر کند. ۲. نسبت به حادثه‌ی عاشورا، باید دیدِ روشن و واضحی به مستمع بدهد. ۳. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم باورهای دینی را تقویت کند.
عیون أخبار الرضا علیه السلام : 1 / 294 / 48 ، مکارم الأخلاق : 2 / 93 / 2663
خداوند متعال توفیق عزاداری با معرفت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام . به مناسبت ایام عزاداری چند مساله شرعی مرتبط با احکام عزاداری اشاره می کنم:
1. مستحب است که در ایام عزاداری لباس مشکی بپوشیم و همچنین توصیه شده که عزادار در هنگام ذکر مصیبت حالت گریه داشته و یا حالت تباکی و گریه کنان را داشته باشیم.
2. اصلاح کردن آقایان یا خانم ها در ایام عزا اشکالی ندارد. البته اگر این کار در ایام عزا ، نزد مردم بی احترامی محسوب بشود، باید ترک شود.
3. خواندن خطبه عقد در این ایام اشکالی ندارد ولی برگزاری مجلس شادی در صورتی که هتک حرمت محسوب شود جایز نیست اما برگزاری مجالسی که با گناهی مثل آهنگ حرام آلوده است، در حرام بودن برگزاری چنین مجالسی بین ایام عزا و سایر روزها فرقی نیست بلکه در ایام عزا حرمتش مضاعف است.
4. شرکت و برگزاری مجالس عزای سید الشهدا نباید اذیت و آزار دیگران را به همراه داشته باشد لذا صدای بلندگوها یا پارک ماشین یا نصب پرده یا بنر و مانند اینها نباید سبب اذیت همسایگان بشود.
خداوند توفیق عزاداری واقعی را بفرماید. به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام. امام حسین علیه السلام ر یک روایت نورانی می فرمایند : مَنْ سَرَّهُ أَنْ یُنْسَأَ فِى أَجَلِهِ وَیُزادَ فى رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ. [عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 48 ـ بحارالانوار، ج 74، ص 91.]
امام حسین علیه السلام فرمود: اگر کسى بخواهد با تاخیر افتادن اجلش و زیاد شدن رزقش خوشحال شود باید صله ارحام بجا بیاورد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1.یکی از سفارشات حضرت حفظ ارتباط با نزدیکان و خویشاوندان است و یکی از اسرار ماندگاری فرهنگ اسلامی و تبادل نسل به نسل معارف الهی، مسأله صله رحم است. یعنی کانون گرم خویشاوندی و خانوادگی باید باقی بماند، که بهترین وسیلة ارتباط تفکرات صحیح و سُنَن صحیح اسلامی به نسل‌های بعد همین محیط‌های خانوادگی است. لذا یکی از علل و حِکَم توصیه به صله رحم است.
2.توصیه اکید دین است اگر از خویشان کسی قطع ارتباط کرده است باز هم شما قطع ارتباط نکنید یعنی اگر از طرف مقابل پاسخ مناسبی داده نمی‌شود، اما تو ارتباط را قطع نکن! ارتباط را حفظ کن! شاید رازش این است که بالأخره در اکثر موارد این ارتباط یک جانبه به ارتباط دوجانبه خواهد انجامید.
3. صلۀ رحم به هر قدری میسّراست، انجام بگیرد. گاهی با ارتباط تلفنی یا سلام‌رساندن و از این قبیل ارتباطات جزئی، صلۀ رحم محقّق می‌شود.
خداوند برکات آسمانی خودش را بر همه ما نازل بفرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
با استفاده از متون ذیل:
قال ابوذر«رضی‌اللّه‌عنه»: … قُلت: یا رسولَ اللّه ز‌ِدنی! قال«صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم»: ص‍ِل قرابتک و إن قطعوک! و أحب‌ّ المساکین! و أکث‍ِر مَجالِس‍َت‍ُهم!([1])
در ادامه درخواست ابوذر برای بیشتر دانستن، حضرت(صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: با نزدیکان و خویشاوندان خود ارتباط خود را محفوظ بدار! یکی از اسرار ماندگاری فرهنگ اسلامی و تبادل نسل به نسل معارف الهی، مسأله صله رحم است. یعنی کانون گرم خویشاوندی و خانوادگی باید باقی بماند، بهترین وسیلة ارتباط تفکرات صحیح و سُنَن صحیح اسلامی به نسل‌های بعد همین محیط‌های خانوادگی است. این یکی از علل و حِکَم توصیه به صله رحم است که قطع رحم از محرّمات است. «و إن قطعوک» هرچند از طرف مقابل پاسخ مناسبی داده نمی‌شود، اما تو ارتباط را قطع نکن! ارتباط را حفظ کن! شاید رازش این است که بالأخره در اکثر موارد این ارتباط یک جانبه به ارتباط دوجانبه خواهد انجامید، البته حِکَم و منافع گوناگون دیگری هم می‌شود تصور کرد. المسألة السادسة: التُّنجیم جلسه 165، 1386/2/4 حدیث اخل
عن امیر المؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلّی‌الله‌علیه‌وآله): لاتخُن مَن خانک، فتکن مثله! و لاتقطع رحمک و إن قطعک.پیامبر اکرم(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: در باب خیانت، جای مقابلۀ به مثل نیست؛ فلذا اگر کسی به شما خیانت کرد، شما به او خیانت نکنید، که اگر این کار را بکنید، شما هم مثل او خائنید! پیوند خانوادگی و خویشاوندی را قطع نکنید، ولو خویشاوند شما، این رابطه را قطع کند. این فقرۀ حدیث در واقع تخصیص در آیۀ شریفۀ «فإن عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به» می‌باشد، یعنی صلۀ رحم، فقط برای آن مواردی نیست که رحم هم با انسان در ارتباط است بلکه اگر قاطع رحم است، شما قطع رحم نداشته باشید. البته این صلۀ رحم به قدر میسّراست. گاهی با ارتباط تلفنی یا سلام‌رساندن و از این قبیل ارتباطات جزئی، صلۀ رحم محقّق می‌شود. النوادر صفحۀ 96. امر پنجم: بررسی روایت تحف‌العقول»جلسه14، 1383/9/30حدیث اخلاقی
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن تسلیت ایام عزاداری. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما ضَعُفَ بَدَنٌ عمّا قَوِیَت علَیهِ النِّیَّةُ. هیچ بدنى در انجام آنچه نیّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نیست.
چند نکته کوتاه در توضیح حدیث شریف:
1. امام صادق علیه السلام در این حدیث شریف به یک نکته روانشناسی اشاره می کنند و آن هم این است که اگر انسان بر یک هدف ممکنی تصمیم راسخ و قوی و استوار بگیرد، بدن و جسم او نسبت به آن توانمند می شود و طاقت می آورد. مثلا در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد.
2. خاصیت عزم راسخ و تصمیم قوی این است که بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است.
3. در موارد فراوانی که جسم ما توانایی و کارایی لازم را ندارد باید علتش را در نیت و اراده و تصمیم خودمان جستجو کنیم و طبیعتا برای رسیدن هدف باید تصمیم و اراده قوی داشته باشیم.مثلا اگر کسی نسبت به نماز یا هر کار خیر دیگری سستی و تنبلی را در خودش مشاهده می کند نتیجه نداشتن یک تصمیم قوی و اراده قوی هست.
خداوند توفیق اراده قوی و تصمیم راسخ را در کارها به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 109
جلسه 109، یک شنبه 1394/10/13
حدیث:
عن فضیل بن یسار قال: قال الصادقُ جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: ما ضَعُفَ بدنٌ عَمّا قَوِیَت علیه النِیَّة. میفرماید: هر آن هدفی و هر آن کاری که نیّت شما، عزم شما بر آن، راسخ و قوی باشد، بدن شما نسبت به آن ضعیف نخواهد بود. انسان نسبت به بعضی از امور، عزم راسخ پیدا نمی‌کند. مثلاً انسانِ عاقل تصمیم بر پرواز نمی‌گیرد؛ چون امرِ محالی است. لکن نسبت به امور ممکنۀ عالم اگرچه دشوار است، نیّتِ شما متمرکز می‌شود. میفرماید: در این موارد، اگر نیّتِ شما قوی بود یعنی عزمِ راسخ داشتید، بدن شما در راه نخواهد ماند، طاقت خواهد آورد. فرض کنید در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. تأثیر نیّت، تأثیر عزم در جوارح و اعضای انسان، این را شاید روانشناس‌ها و کسانی که در مسائل مربوط به روان و اعصاب انسان کار می‌کنند، امروز شاید تصدیق کنند، شاید با مقدمات علمی این را ثابت کنند. عزم راسخ انسان، بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. این، درس است. در موارد فراوانی که ما می‌بینیم نمی‌توانیم، جسمِ ما کارائیِ لازم را ندارد، بگردیم منشأش را در نیت خودمان، در عزم خودمان پیدا کنیم، عزم و اراده‌مان را قوی کنیم. امالی، صفحۀ 408.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از خصلتهای برجسته خوبان، زاهد بودن نسبت به دنیاست؛ از شاگردان امام صادق علیه السلام از حضرتش درباره زهد در دنیا سوال کرد؛
حضرت در جواب فرمودند: : قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابِه.خدای متعال در قرآن زهد را مشخص و مرز بندی کرده است. در آنجایی که فرمود: ، فَقالَ : «لِکَیْلاَ تَأْسَوْاْ عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلاَ تَفْرَحُواْ بِمَا ءَاتَاکُمْ» برای آنچه از دست داده‌اید تأسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید.
چند نکته پیرامون حدیث شریف:
1. معنای زهد طبق حدیث شریف، دل بسته نبودن به امکانات و نعمتهای دنیوی است و معنای زهد این نیست انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود و خود را محروم کند.
2. طبق این حدیث شریف و آیه قرآن اگر برای امور دنیوی چنانچه تلاشی کرد و به آن دست نیافت یا مالی را از دست داد، تاسف خوردن ناپسند است، آری آنچه هر چه انسان غصه بخورد، جا دارد، غصه خوردنش هم ثواب دارد. مربوط به امور اخروی است مثلا اگر یک شب نماز شب را نتوانستید بجا بیاورید، و صبح که بیدار شدید تأسف خوردید که چرا بیدار نشدم، این غصه خوردن، ثواب دارد.
3. طبق حدیث شریف و آیه شریفه قرآن، اظهار فرح و شادمانی در برابر چیزهایی که بدست می آوریم، با زهد منافات دارد و ناپسند است. منظور از این اظهار فرح ناپسند، شامل آن شادمانی می شود که انسان از خود بی خود و بی اختیار شود یعنی حالت مست و مغروری و تکبری به او دست بدهد.
جهت شادی ارواح طیبه شهدای جنگ تحمیلی رژیم اشغالگر صهیونی صلوات
متن اصلی:
الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری
جلسه 201، 1395/11/10
حدیث:
عن حفص بن غیاث النخعی القاضی، از عامّه است، لکن مرید و شاگرد امام صادق«علیه الصلاةوالسلام» و ثقه است. قال: قلتُ للصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: مَا الزّهدُ فی الدنیا؟ یکی از ارزشهایی که مسلّماً در شرع مقدس، در معارف الهی بر آن ترغیب شده است، زهد است. می پرسد: زهد چیست؟ چطور زهد را معنا کنیم تا بتوانیم بر طبق آن، درست عمل کنیم؟
حضرت در جواب می فرمایند: قَد حَدَّ اللهُ«عزّوجلّ» ذلک فی کتابه؛ خداوند«عزّوجلّ» در قرآن زهد را مشخص کرده، مرزبندی کرده، آنجایی که فرمود: «لِکَی لاتأسَوا علی ما فاتَکم و لاتَفرحوا بما آتاکم»[1]. زهد، این است. خیلی ها تصوّرشان از زهد این است که انسان از دنیا و آنچه نِعَم دنیوی است، بهره مند نشود، خود را محروم کند. این یک ریاضتی است، یک جاهایی هم آثار بسیار خوبی دارد. چیزی را که انسان به آن مشتاق است و نفس او، او را به آن تحریض می کند و به سمتِ آن می کشاند، از آن دست بکشد. این، امر مطلوبی است. البته نه در همه جا، در مواردی قطعاً مطلوب است و آثار خوبی هم دارد، لکن این، زهد نیست. زهد، بی رغبتی است، دلبسته نبودن است؛ «و شَروه بثمنٍ بخسٍ دراهمَ معدودة و کانوا فیه من الزاهدین»[2]، فروشندگان یوسف بی رغبتی نشان دادند. می شد یوسف را به قیمت گرانتری بفروشند، اما با دراهم معدوده ای فروختند، زهد به خرج دادند! زهد یعنی بی رغبتی. خصوصیت بی رغبتی، در این آیۀ شریفه بیان شده است: «لکی لاتَأسوا علی ما فاتکم»؛ آن چیزی که بدست نیاوردی، یا از شما فوت شده است، از زینت و زخارف دنیوی، بر آن تأسف نخورید! دل انسان، انسان را به سوی جلوه های مادّیِ دنیا می کشاند؛ خانۀ خوب، اتومبیل کذائی، پولِ آنچنانی، مقام کذائی. «ذلک متاعُ الحیاة الدنیا»، اینها زیورهای دنیاست، کالاهای دنیا اینهاست. اگر توانستید دلِ خودتان را قانع کنید که نسبت به اینها رغبت نداشته باشد، این، زهد است. «و لاتَفرحوا بما آتاکم»، اگر هم بدست آوردید، فَرح به خرج ندهد. فرَح، غیر از مسرّت است،
گفتار روز
توضیحات
بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن تسلیت ایام
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی نورانی می فرمایند: لَیْسَ مِنِّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِه. کسی که نماز را سبک بشمارد از من نیست. (کافی، ج 3، ص 269)
یکی از مصادیق سبک شمردن نماز رعایت نکردن واجبات نماز هست و یکی واجبات نماز قیام و ایستادن در نماز است که در این زمینه به چند نکته اشاره می شود:
1. نمازگزار تا وقتی که توانایی ایستادن هر چند با تکیه بر دیوار یا با کمک عصا و مانند آنرا را داشته باشد، نباید نشسته نماز بخواند. بنابراین فردی که نماز را نشسته می‌خواند در حالی که توانایی ایستادن را بدون ضرر و مشقت، دارد مثل فردی که کارهای روزه مره و تشرف به حرم و مسجد را ایستاده انجام دهد، با این حال قیام در نماز را ترک می کند نمازش باطل است و قضا دارد. (2)
2. اگر برای فردی ایستاده خواندن هر چند به کمک وسایل مثل عصا در منزل یا هتل مهیا باشد ولی این امکان در حرم یا مسجد برای او وجود ندارد باید نماز خودش را در منزل یا هتل یا مکان دیگری که شرایط ایستادن مهیا هست، بخواند.
3. افرادی که طبق وظیفه شرعی برای سجده روی صندلی نماز می خوانند به نظر امام خامنه ای باید سرانگشتان پا را روی زمین قرار دهند.
خداوند متعال ما را از نمازگزاران واقعی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) زنجانی: قیام در موقع تکبیره الاحرام مانند خود تکبیره الاحرام واجب است و ظاهرا رکن نیست. (رساله مراجع تقلید، م 958) آیت الله مکارم: اگر کسی به واسطه ندانستن مسئله (جهل قصوری) مدتی قیام رکنی را ترک کند نمازهای گذشته قضا ندارد. https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=45564&mid=257921
(2) (رساله مراجع تقلید، م 942
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام
یکی از مسائلی که قبل از فوت باید به آن توجه داشته باشیم، وصیت کردن می باشد که در این زمینه چند نکته را یاد آوری می کنم:
۱. وصیت کردن در برخی موارد واجب می شود مثل اینکه نشانه های مرگ در انسان ظاهر شود و دیگر فرد توان یا فرصت انجام این واجبات را نداشته باشد مثل اینکه نماز و روزه قضایی دارد یا بدهی یا خمس یا زکات بر عهده دارد.
۲.اگر وصیتی شرعا ثابت باشد واجب است بر طبق آن عمل شود و تاخیر انداختن در عمل به وصیت حرام است و ورثه نمی‌توانند مصلحت اندیشی کنند و با وصیت مخالفت کنند مثلا اگر میت بخشی از یک سوم اموالش را برای مجاهدان در راه خدا وصیت کرده است ورثه نمی توانند تخلف کنند و یا در راه خیر دیگری مصرف کنند.
۳.میت می تواند نسبت به یک سوم اموالش وصیت کند و چنانچه بیشتر یک سوم وصیت کند باید ورثه اجازه و رضایت بدهند و گرنه مقدار بیشتر از یک سوم صحیح نیست.
۴.اگر میت بدهکار باشد باید ورثه بدهی های او را بدهند هر چند وصیت نکرده باشد.
5.توصیه می شود فرد وصیت کننده برای خودش وصی و ناظر بر وصیت انتخاب کند و محتوای وصیت را برایشان قرائت کند و چنانچه ابهامی داشته باشد ابهام را برطرف کند.
جهت شادی روح شهدا و امام شهدا صلوات
