کل بیان های بین الصلاتین از ۳/۱۰/۱۲ تا ۳/۱۰/۱۹
سبک نشمردن نماز 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: در زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مسجد حضور داشتند مردی داخل مسجد شد و شروع به نماز خواندن کرد اما هنگام سجده بدرستی سجده نمی کرد و کمتر از مقدار لازم و شایسته سجده کرد. چرا که حکم شرعی آن است هنگام سجده باید سر بر سجدگاه گذاشته شود و بدن آرام بگیرد و ذکر سجده هم از ابتدا تا انتهای ذکر در حال آرامش بدن گفته شود.
وقتی که پیامبر خدا این صحنه را مشاهده کردند، فرمودند: نَقرٌ کَنقرِ الغراب لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله. : مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند. و اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست.
نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف عرض کنم:
برای اینکه انسان از نماز بهره وافری ببرد نیاز به حضور قلب در نماز دارد و حضور قلب در نماز وابسته به دو عامل هست:
عامل اول برای داشتن حضور قلب در نماز توجه قلبی هست یعنی یعنی دلِ انسان باید متوجه باشد که در نماز مخاطبی دارد و آن مخاطب خدای متعال است و در پیشگاه خداوند حضور پیدا کرده است و انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی شخص بسیار با عظمتی قرار دارد و با خدای متعال حرف می‌زند. و اگر این احساس و حالت در انسان به وجود آمد-البته تمرین لازم دارد - حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. جوانهای عزیز چنانچه در جوانی این خصوصیت را تمرین کنند پیدا شدن این حالت توجه آسانتر و ماندگار خواهد بود.
عامل دوم برای داشتن حضور قلب در نماز انجام درست و کامل انجام دادن واجبات نماز است. انسان نمی تواند با سجده یا رکوع ناقص حضور قلب پیدا کند.لذا رکوع با تمامی واجباتش از جمله آرامش بدن در هنگام ذکر رکوع و قیام و ایستادن بعد از رکوع همراه با لحظه ای آرامش بدن و سجده با تمامی واجباتش از جمله گذاشتن اعضای هفتگانه روی زمین و همچنین گفتن ذکر سجده در حال آرامش بدن و همچنین رعایت نشستن بدن بین دو سجده همراه با لحظه ای آرامش بدن. لذا برای حضور قلب به این دو عامل باید توجه بشود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
خداوند متعال توفیق بصیرت در دین را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (مسألة 39: إذا نذر ان یتمّ الصلاة أو یصوم...)- درس 156
جلسه 156، سه شنبه 1395/2/28
حدیث :
عن زرارة بن أعیَن قال: سمعتُ اباجعفرٍ محمدَ بنَ علیٍ الباقر«علیهماالسلام» یقول: دَخل رجلٌ مَسجداً فیه رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» فَخفَّف سجودَه دونَ ما یَنبغی و دونَ ما یکون من السجود. این شخص شروع کرد به نماز خواندن، سجودی که می‌کرد، خیلی کوتاه بود، کمتر از آن مقداری که شایستۀ سجود است. بعد از گذاشتن پیشانی بر زمین، باید بدن استقرار پیدا کند، بعد ذکر بگوید؛ این مقدار، سجودِ او طول نکشید! فقال رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: نَقرٌ کَنقرِ الغراب. حضرت فرمودند: مثل نوک زدنِ کلاغ، نوک می‌زند! بعد فرمودند: لو ماتَ علی هذا مات علی غیر دینِ محمدٍ«صلی‌الله‌علیه‌وآله». اگر این فرد با این‌چنین نمازی بمیرد، مرگ او مرگِ بر دینِ ما نیست! یعنی نمازش نماز نیست. مسألۀ توجه و حضور در نماز، مسألۀ بسیار مهمی است و این، متوقف است هم بر اَعمالِ جوارحی، هم بر اَعمال جوانحی. بر اَعمال جوانحی متوقف است، یعنی دلِ انسان باید متوجه مخاطبِ در نماز یعنی خدای«عزّوجلّ» باشد. انسان از اول تا آخرِ نماز سعی کند که این احساس در او زنده بماند که در مقابل کسی قرار دارد، دارد با کسی حرف می‌زند. شاید اگر این حالت در کسی بوجود آمد- البته تمرین لازم دارد- که از اول نماز تا آخر نمازْ احساسش این باشد که دارد با کسی حرف می‌زند، مخاطبی دارد. اگر چنین حالتی به کسی دست داد، حتی اگر معانیِ کلمات را هم نداند، باز فضیلت نماز را خواهد برد. دارد با خدا حرف می‌زند، ولو درست نمی‌داند که چه می‌گوید و معانیِ این کلمات چیست. اگر معانیِ کلمات را انسان بداند، اما متوجه حضور عند الله و قیام بینَ یدَیِ الله در نماز نباشد، این فضیلت را ندارد. ماها معنای کلمات را می‌دانیم، گاهی هم دقت می‌کنیم معانیِ کلمات را در نظر می‌گیریم، اما توجه نداریم به اینکه الآن حاضرِ بینَ یَدَیِ الله تعالی هستیم! این را توجه نداریم. پس حضور قلب و نمازِ کامل متوقف است بر عملِ جوانحی که همین احساس قلبی است که انسان احساس کند در مقابل خدای متعال قرار گرفته است. اینجا داخل پرانتز عرض کنیم: جوانها! قدر جوانی‌تان را بدانید! مکرّر بنده به جوانها عرض می‌کنم: این کار در جوانی، تمرین کردنش آسانتر است. و اگر تمرین کردید و این حالت در شما ملکه شد، بعد، این می‌ماند، تا آخر انسان همین‌طور خواهد بود، به مجردی که وارد نماز شد توجه پیدا می‌کند که دارد با خدا حرف می‌زند، همان حضورِ قلب. اگر در جوانی، انسان نتواند این تمرین را بکند و این حالت را برای خودش فراهم بکند، در سنین ماها خیلی مشکل خواهد شد. محال نیست، اما مشکل است. جوانها قدر بدانند، از
حالا تمرین کنند این حالت را در نماز تحصیل کنند.
امّا نماز، اعمالِ جوارحی هم دارد؛ رکوع دارد، سجود دارد، قیام دارد. این اعمال هم باید خوب و کامل انجام بگیرد. فرمود: این، چطور نماز خواندنی است؟! انسان نمی‌تواند در یک چنین نمازخواندنی با این سجود که مانند کلاغ نوک به زمین می‌زند، متوجه به خدا بشود، حضور قلب پیدا کند. در رکوع و سجود، ماها وضعمان معلوم است که چطور هستیم؛ ناقصیم، قاصریم، ضعیفیم، توانائی‌هایمان بسیار محدود است. در روایت دارد که امام صادق«علیه‌السلام» در رکوع، پنجاه مرتبه عرض می‌کرد: «سبحان ربّیَ العظیم و بحمده»، ما خیلی جدیّت بکنیم، سه مرتبه مثلاً این ذکر را می‌گوییم. بنابراین، نمازِ خوب، نمازِ مستحسن، نمی‌گوییم نمازِ کامل، نمازِ مطلوب، هم به عملِ جوانحی احتیاج دارد که عبارت است از همان حضور قلب و احساس حضور بین یدَی الله«عزّوجلّ»، هم به اعمالِ جوارحی احتیاج دارد یعنی همین اعمالِ جوارحی را باید درست انجام بدهد. این ترکیب، بهترین ترکیبی است که خدای متعال مقرّر فرموده است، این ترکیبِ قیام و رکوع و سجود و تشهد و باز دوباره قیام و برداشتن سر از سجده و دوباره برگشتن به سجده، مجموعِ اینها یک هندسۀ کامل از لحاظ اعمالِ جوارحی است برای اینکه انسان بتواند آن بهرۀ وافی را از نماز ببرد
خصوصیات شیعیان
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک ایام .امام باقر علیه السلام در روایتی به یکی از اصحاب خودشان به نام جابر می فرمایند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا أهلَ البیت. ، آیاهمین که کسی بگوید ما را دوست می دارد، کافی است؟ نکته ای که نباید غفلت نشود این است که اگر انسان بخواهد اهل نجات باشد باید محبت اهل داشته باشد اما سوال این است که صرف داشتن محبت برای نجات کفایت می کند؟ حضرت باقرعلیه السلام در جواب این سوال به صفاتی برای شیعیان اشاره فرمودند که به برخی از آنها در این فرصت اشاره می شود:
مورد اول: فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که خدای متعال را اطاعت کند و تقوای الهی را بجا بیاورد. بنابر این شیعه علاوه بر قبول امامت اهل بیت باید اهل تقوا باشد. معنای تقوا این است که انسان رفتار و گفتارش حتی پندارش از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود و از آن مراقبت کند. مثل فردی که در جاده باریکی حرکت می کند و مراقب است که از جاده هیچ انحرافی نداشته و اگر انحراف جزئی داشته به سرعت اصلاح می کند و به مسیر اصلی بر می گردد.
مورد دوم: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع.شیعیان به تواضع شناخته می شود.یعنی خود را برتر از دیگر مومنان قرار ندهد.
مورد سوم: و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء. خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین خانواده و اطرفیان خودشان مورد اعتماد و امین باشد ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند تا مکتب اهل بیت یعنی مکتب معارف عالیه و تربیتی، رایج شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی قلب نازنین امام باقر علیه السلام صلوات
متن اصلی:
: الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری جلسه 203، 1395/11/12 حدیث: عن جابرِ بن یزیدِ الجعفی قال: قال ابوجعفرٍ محمدُ بنُ علیٍّ الباقر«علیهماالسلام»: یا جابر! جابر، اهل سرّ و نزدیک به امام«علیه السلام» مرد بزرگ و بزرگواری بوده است. حضرت فرمودند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا (یا یُحِبُّنا) أهلَ البیت. آن کسی که منتحِل به تشیّع است یعنی این نِحله را، این عقیده را پذیرفته و گردن نهاده است و خودش را شیعه می داند، آیا اکتفاء می کند به اینکه بگوید ما را دوست می دارد؟ همین، کافی است؟ البته محبّتِ اهل بیت شرطِ لازمِ نجات است، اما شرطِ کافی هم هست؟ فرمودند: فَوَ الله- ببینید، این تعبیرات، چه تعبیرات مهمی است- فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که اطاعت کند خدای متعال را، تقوای الهی را بجا بیاورد. شرطش، تقواست. یعنی علاوه بر اینکه ما را به امامت قبول دارد و منتحِل به این نِحله است، علوی و امامی است؛ علاوۀ بر این، باید تقوای الهی را داشته باشد تا شیعۀ ما محسوب بشود، تا پیرو ما محسوب بشود. ما بارها عرض کردیم تقوا به معنای این است که انسان مراقبت کند رفتار خود، گفتار خود، حتی پندار خود را که از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود. این، معنای تقواست. جادۀ باریکی است، انسان دارد حرکت می کند، وقتی مراقب بود، به چپ و راست نمی افتد، آن، قهری است. بله. بعضی مراقب هم هستند، اما گاهی اوقات لغزش هست، جاده لغزنده است، اشکالاتی وجود دارد. بله، این پیش می آید اما عمده، همان مراقبت است. یعنی باید مراقب باشید رفتار خودتان را، گفتار خودتان را، حتی پندار خودتان را که از صراط حق و طریق مستقیم خارج نشوید! این، اوّل. بعد فرمود: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع؛ شیعیان ما اینطور بودند، شناخته نمی شدند مگر به تواضع و بعضی صفات دیگری که خواهیم خواند. یعنی در جامعۀ اسلامی وقتی نگاه می کردند، می دیدند کسی که رفتارش اینگونه است، می گفتند: این، شیعۀ امیرالمؤمنین است، شیعۀ آلِ نبی است. مردم می فهمیدند. فرض بفرمایید در دهۀ شصت مثلاً، انسان می دید یک جوانی به نامحرم نگاه نمی کند، دروغ نمی کند، تقلّب نمی کند، حرص مال نمی زند، می گفت: این، بسیجی است. می فهمید که این، بسیجی است. طبیعتِ این جریان، این چیزهاست: یکی اش، تواضع؛ خود را برتر از دیگران قرار ندادن. تواضع یعنی: وضیع شدن، خود را پائین دست و فرودست دانستن، البته در مقابل مؤمنین، در مقابل کفّار: أعزّةً علی الکافرین. آنجا، گردنِ افراشته. امیرالمؤمنین در جنگ خندق وقتی به طرف عمرو بن عبدود می رفت، با یک تبختری در میدان حرکت می کرد! پیغمبر اکرم«صلی الله علیه وآله» یک نگاهی به قد و بالای امیرالمؤمنین کرد، فرمود: این، راه رفتنی است که خداوند آن را مبغوض می دارد، مگر در یک چنین جایی. یعنی در مقابل عمرو بن عبدود که قرار گرفتی، گردنت را بالا بگیر! آنجا تواضع نکن! آنجا خودت را کوچک نکن! در مقابل آمریکا، در مقابل مستکبرین وقتی قرار می گیری، در مقابل این سیاستمدارهای زیاده خواهِ متکبرِ خودبرتربینِ غربی وقتی قرار می گیری، خودت را محکم نگه دار! سرت را بالا بگیر! حرف بزن! اما در مقابل مؤمنین، تواضع کن! و التّخشّع، خشوع در مقابل پروردگار. خشوع در نماز، خشوع در عبادت، خشوع در دعا، در همۀ آن حالاتی که انسان خود را در مقابل پروردگار احساس می کند، حالتِ خشوع در مقابل الهی داشته باشد. و کثرةِ ذکرِ الله و الصوم والصلاه و التّعهّد للجیران، همسایه ها را مراقبت بکند، مِن الفقراء و اهلِ المَسکَنه و الغارِمین و الأیتام. شیعه را به این چیزها می شناختند. بعد: و صدقِ الحدیث، می دیدند اینها راستگو هستند، از دروغ پرهیز می کنند. و تِلاوةِ القرآن. تلاوت قرآن خیلی آثار و برکات عجیبی دارد، یعنی حتماً هر روز یک مقداری قرآن خوانده بشود. حالا ما به جوانهای معمولی و برادران و خواهرانی که غیر از سِلک روحانیون و علمای دین هستند،به اینها می گوییم هر چه می توانید؛ روزی نصف صفحه، رُبع صفحه، هر چه ممکن است قرآن بخوانید و ترک نکنید! اما به شما می گوییم هر روز اگر می توانید، یک جزء بخوانید! نمی توانید، نصف جزء بخوانید! نمی توانید، یک حزب بخوانید! با تدبّر، قرآن را بخوانید. و کفِّ الالسُنِ علی الناس الّا مِن خیرٍ، زبان زدن به مردم، بدگوئیِ این و آن، اینها چیزهایی است که بر خلاف مشی شیعه است.
و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء، خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین عشیرۀ خودشان یعنی قوم و قبیله و دور و بریها، آنهایی که با او مربوط بودند، امین محسوب می شدند. ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند نه بخاطر اینکه اینها یک امتیازی بر دیگران داشته باشند، نه، برای اینکه شایع بشود، رایج بشود. مکتبِ اهل بیت این است، مکتب اهل بیت، مکتب تربیتی است، مکتبِ تخلّق به اخلاق الله است، مکتب معارف عالیه است. امالی، صفحۀ 725.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تبریک ولادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام
حضرتش علیه السلام در روایتی می‌فرمایند: عَالِمٌ یُنْتَفَعُ بِعِلْمِهِ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ عَابِدٍ. عالمی که از علمش بهره برده شود، برتر از هفتاد هزار عابد است. (الکافی(ط-الاسلامیه) ج 1 ص: 33)
چند نکته کوتاه درباره یادگیری مسائل شرعی خدمت شما زائرین و مجاورین بارگاه رضوی تقدیم می شود:
1. هر کس باید مسائل شرعی را که معمولا مورد احتیاج او واقع می شود یاد بگیرد یا طریقه احتیاط کردن در مسائل را بداند؛ فرقی ندارد مسائل عبادی باشد مثل نماز یا روزه یا مسائل غیر عبادی باشد مثل مسائل معاملات و ازدواج و مانند اینها. بنابر این یادگیری مسائل شرعی وام بانکی یا سود بانکی برای کسانی که مورد احتیاجشان هست طبق نظر مرجع تقلیدشان لازم است. (1)
2. اگر برای انسان مساله شرعی رخ بدهد و بخواهد به پاسخ مساله شرعیش دست یابد، شرعا می تواند از راه هایی به پاسخ برسد:
1. پاسخ را دو نفر عادل بیان کنند. (2)
2. پاسخ را از خود مرجع تقلید و یا شخص یا مرکزی که به گفته اش اطمینان دارد، بشنود.
3. پاسخ مساله را در رساله مرجع تقلید یا استفتاء کتبی که انسان به درستی آن رساله یا استفتاء اطمینان دارد، ببیند. و یا از سایت به روز شده خود مرجع تقلید مسئله را ببیند و چنانچه انسان پاسخ سوال شرعیش را از غیر موارد گفته شده، بدست آورد (مثلا از سایتها و وبلاگهای متفرقه و مختلف در اینترنت جستجو کند) شرعا اعتباری ندارد. (3)
سامانه تلفنی 32020 با پیش شماره 051 به صورت شبانه روزی آماده پاسخگویی به سوالات شرعی و دینی شما زائرین و مجاورین محترم می باشد.
خداوند توفیق یادگیری احکام شرعی و عمل به دستورات الهی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
نکات توضیحی و منابع:
(1) سیستانی: مسائلی را که احتمال می دهد به واسطه یاد نگرفتن در معصیت واقع می شود، یاد بگیرد. (رساله مراجع مساله 11)
(2) معنای عادل اختلافی است اکثر فقها می گویند کسی است که گناه صغیره و کبیره نمی کند و اگر گناه کرده توبه کرده است.
(3) (رساله مراجع تقلید م۵
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
امشب اولین شب جمعه ماه رجب است که طبق برخی از نقلها، لیله الرغائب هست، که برای امشب نمازی وارد شده است که دراین زمینه چند نکته عرض کنم:
زمان انجام نماز لیله الرغائب طبق آنچه برای این نماز دستور داده شده است، میان نماز مغرب و عشا است، حال سوال این است نماز جماعت مقدم است یا خواندن نماز لیله الرغائب در جواب عرض می شود، با توجه به ثواب بسیار زیاد نماز جماعت علاقه مندان به خواندن این نماز می توانند به یکی از این دو روش عمل کنند:
اول اینکه؛ نماز عشا ادایی خود را به جماعت بخوانند و سپس به امید ثواب نماز لیله الرغائب را بعد از نماز عشا بخوانند.
دوم اینکه بجای نماز ادای نماز عشا، یک نماز چهار رکعتی قضایی چنانچه بر عهده شما هست، نیت کنید و نماز قضای خود را به جماعت بخوانید تا از ثواب نماز جماعت بهره مند شوید و بعد از نماز جماعت، نماز لیله الرغائب را خوانده و بعد از خواندن نماز لیله الرغائب، نماز عشای ادای خود را به صورت فرادا بخوانید.
کسی که نماز قضا دارد می تواند نماز مستحبی را بخواند اما کسی که روزه قضا دارد نمی تواند روزه مستحبی نیت کند.
کسی که می خواهد نماز لیله الرغائب را بخواند به نیت امید ثواب نماز را اقامه کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند بالاترین آرزو فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را برآورده کند به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام هادی علیه السلام؛ حضرتش در روایتی نورانی می فرمایند:به راستى که مال حرام، رشدی ندارد و اگر در ظاهر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود،پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه اى به سوى آتش خواهد بود. کافى، ج 5، ص 125، ح 7
مطابق دستورات اسلامی برخی از کسب درآمدها مشروع و حلال نمی باشد که باید از آنها پرهیز شود و در این فرصت به برخی از آنها اشاره می شود:
1. کسب درامد از طریق خرید و فروش وسایل قمار مثل پاسور یا فروش مواد مخدر یا فروش فیلم های مبتذل و مستهجن و محتواهایی که انحراف اخلاقی یا اعتقادی جوانان را به همراه دارد.
2. استخدام شدن برای انجام کارهای حرام مثل اینکه کسی که استخدام شده است که گزارش های دروغ را برای صاحب کار آماده کند یا در کارخانه ای استخدام شده که کم فروشی یا غش در خرید و فروش از طریق نیرو انجام بگیرد یا پزشکی که اجرت گرفته است که سقط غیر مجاز جنین را انجام دهد و یا مزد می گیرد که رقاصی انجام دهد و آهنگ حرام پخش کند، و مانند اینها که کسب درامد از این راهها حرام است.
3. درامدهایی که از راه حرام بدست بیایید انسان مالک چنین درامدهای نمی شود و باید به صاحبان اصلی برگرداند و در صورت عدم دسترسی با اجازه دفتر مرجع تقلید به فقیرمتدین پرداخت شود.(رساله مراجع مساله 2064؛ 2070)(اکثر مراجع؛ رساله مراجع مساله 2055؛مسائل‌جدید‌ج1 ص71؛ منهاج الصالحین، المکاسب محرمه م8؛ مسائل منتخبه م647)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق کسب روزی حلال به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.شخصی به نام ابوهاشم جعفری از اصحاب امام هادی علیه السلام، می گوید از جهت معیشتی در یک مضیقه و سختی زیادی واقع شدم و رفتم محضر امام هادی علیه السلام تا گله و شکایتی کنم، پس از اینکه اجازه ورد گرفتم، همین که نشستم و قبل از اینکه یک کلمه حرفی بزنم حضرت فرمودند ابوهاشم شکر کدامیک از نعمتهای خدا را می خواهی ادا کنی؟ ابوهاشم می گوید جا خوردم و سپس حضرت خودشان برخی از نعمتها را بیان کردند:
رَزَقَکَ الْإِیمَانَ،. فَحَرَّمَ بِهِ بَدَنَکَ عَلَی النَّارِ، اوّلین نعمتِ بزرگی که خدا به تو داده، نعمت ایمان که با این ایمان جسم تو را بر آتش جهنم حرام کرد.
رَزَقَکَ الْعَافِیَة فَأَعَانَتْکَ عَلَی الطَّاعَةِ، به تو عافیت داد تا با این عافیت، بتوانی اطاعت خدا کنی؛ چه عافیتِ جسمی، چه عافیتِ محیطی، چه عافیتِ درونی. این هم یک نعمت، نعمتِ بسیار بزرگ.
وَ رَزَقَکَ الْقُنُوعَ فَصَانَکَ عَنِ التَّبَذُّلِ، روحِ قناعت را به تو داد، تو را از تبذّل، یعنی وِلخرجی، دست و دلبازی‌های بیجا باز داشت. این هم یک نعمت بزرگی است.
حضرت در پایان فرمودند: ابوهاشم احساس کردم که آمدی نزد من که از خدا شکایت کنی و من این نعمتها را به تو متذکر شدم و مبادا زبان بگشایی به شکایت از کسی که باید از او شکر کنی البته حضرت در پایان به او کمکی هم داشتند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند به همه ما توفیق شکرگزاری از نعمتهایش را عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 141
جلسه 141، سه شنبه 1395/1/24
حدیث :
عن أبی هاشمِ الجعفری، که از اصحاب حضرت جواد و امام هادی«علیهماالسلام» است. قال: أصابَتنی ضیقةٌ شدیدة، در یک تنگی و عسرتِ زیادی واقع شدم؛ بی‌پولی و سختی. فَسِرْتُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ«علیهماالسلام»، رفتم خدمت علی بن محمدٍ الهادی«علیه‌السلام». فَأَذِنَ لِی فَلَمَّا جَلَسْتُ قَالَ: یَا أَبَا هَاشِم! أَیَّ نِعَمِ اللَّهِ«عَزّوجَلَّ» عَلَیْکَ تُرِیدُ أَنْ تُؤَدِّیَ شُکْرَهَا، به مجرّدی که نشستم، قبل از اینکه من یک کلمه حرفی بزنم، فرمود: أبوهاشم! شکر کدامیک از نعمتهای خدا را می‌خواهی ادا کنی؟ قَالَ أبوهَاشِمٍ: فَوَجَمْتُ، یِکّه خوردم! من آمدم خدمت حضرت، شکایت کنم؛ ایشان به من می‌گوید: شکر کدام نعمت را می‌خواهی بکنی؟ فَلَمْ‌أَدْرِ مَا أَقُولُ لَهُ، نفهمیدم در جواب این بزرگوار چه بگویم. فَابْتَدَأَ«علیه‌السلام»، خودِ حضرت شروع به صحبت کرد. فقال: رَزَقَکَ الْإِیمَانَ، اوّلین نعمتِ بزرگی که خدا به تو داده، ایمان است. فَحَرَّمَ بِهِ بَدَنَکَ عَلَی النَّارِ، خدای متعال به تو ایمان داد، با این ایمان جسم تو را بر آتش جهنم حرام کرد.
وَ رَزَقَکَ الْعَافِیَة فَأَعَانَتْکَ عَلَی الطَّاعَةِ، به تو عافیت داد تا با این عافیت، بتوانی اطاعت خدا کنی؛ چه عافیتِ جسمی، چه عافیتِ محیطی، چه عافیتِ درونی. این هم یک نعمت، نعمتِ بسیار بزرگ.
وَ رَزَقَکَ الْقُنُوعَ فَصَانَکَ عَنِ التَّبَذُّلِ، روحِ قناعت را به تو داد، تو را از تبذّل، یعنی وِلخرجی، دست و دلبازی‌های بی‌مورد، بیجا باز داشت. این هم یک نعمت بزرگ. بعد از بیان این سه نعمتِ بزرگ، فرمودند: حالا کدامِ اینها را می‌خواهی شکر کنی؟ سپس فرمودند: یَا أَبَاهَاشِمٍ! إِنَّمَا ابْتَدَأْتُکَ بِهَذَا، من اینها را به تو ابتدائاً گفتم، لأَنِّی ظَنَنْتُ أَنَّکَ تُرِیدُ أَنْ تَشْکُو (یا أن تَشکُوَ) إِلَیَّ مَنْ فَعَلَ بِکَ هَذَا، من احساس کردم تو آمدی شکایت کنی از آن کسی که این نعمتهای بزرگ را به تو داده، از خدای متعال شکایت کنی! چون احساس کردم آمدی شکایت کنی، جلوی تو را گرفتم از شکایت کردن که مبادا زبان بگشایی به شکایت از کسی که باید از او شکر کنی. وَ قَدْ أَمَرْتُ لَکَ بِمِائَةِ دِینَارٍ، صد دینار هم گفتم به تو بدهند، فَخُذْهَا، برو بگیر! یعنی حضرت، او را محروم هم نکردند- صد دینار یعنی صد سکۀ طلا- این را هم گفتم به تو بدهند، شکایت از خدای متعال نکن امالی، صفحۀ 498
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم االله الرحمن الرحیم
یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:
مستحب است مسافر در تعقیب هر یک از نمازهای شکسته، سی مرتبه بگوید: «سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلهِ وَلا إِلٰهَ إِلَّا اللّهُ وَاللّهُ أَکْبَرُ» و این ذکر که در تعقیب هر نماز واجب، برای مسافر و غیر مسافر مستحب است، برای مسافر در تعقیب نماز ظهر و عصر و عشاء - که آنها را شکسته می‌خواند - بیشتر سفارش شده است.
نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟
در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال برکات آسمانی را با خیر و برکت و عافیت نازل بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد
مستند:
تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷)
آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر نماز همه کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱]
(رساله نماز و روزه، م ۷۲۴ و استفتاء ۴۸)
1. منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت به چند نکته کوتاه توجه شود:
1. در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید.
2. یکی از شرایط، احتمال تاثیر هست و تذکر دادن معمولا تاثیر دارد البته برای اثر گذاری لازم نیست حتما تذکر مستقیم بدهیم. مثلا اگر در یک اداره شاهد یک خلافی مثل رشوه یا پارتی بازی یا روابط نادرست زن و مرد یا عدم رعایت حجاب شرعی در بین کارکنان هست، چرا از یک نوشتن نامه مضایقه یا پیامک به سامانه پیامکی آن اداره مضایقه می کنیم؟ به نظر شما کوتاهی نیست؟ آیا اینجا هم احتمال درگیری هست؟
3. در هنگام انجام فریضه امر به معروف با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را می گیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.
4. محترمانه بگویید مثلا به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...
5. در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه در برخی مواقع لحظه آخر که از مکان خارج می شویم، بگوییم.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
جهت پیروزی و سربلندی نهایی جبهه مقاومت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت رضا علیه السلام در روایتی به نقل از اجدادشان می فرمایند: لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَیهِ أبْغَضَ الأملَ.
اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى دید، از آرزو کردن بیزار بود.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدت یک امری به پایان میرسد اجل گفته می شود.ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است.
این دنیا و نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، و وارد یک فضا و نشئه دیگری می‌شویم که بطور دقیق از جزئیات آن آگاه نیستیم، اما آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل و سرآمد به سرعت به طرف ما می‌آید، حال که اینگونه هست، آیا مقداری به فکر آن مقصد هستیم؟ چون کار اصلی و زندگی دائمی و واقعی ما آنجاست و متاسفانه به خاطر کوته بینی و غفلتمان خیلی هامون به موقت بودن این نشئه توجه و باور نداریم.
انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت به سمت زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر از آرزوهایش بیزار می شود. کدام آرزو، منظور آروزی های پست دنیایی است که برای رسیدن به آن از یاد خدا و آخرت فاصله بگیریم و در عمل توجهی به حلال و حرام بودن کار نداشته باشیم و هر کجا در روایات از آروزی بلند مذمت می کند یعنی همین آرزوهای پست دنیای است و گرنه اگر آرزو کنیم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، آروزی صالح شدن، اینها خیلی خوب است و انسان در این مسیر باید تلاش کند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال عاقبت همه را ختم به خیر و ختم به شهادت قرار بدهد به برکت صلوات
متن اصلی:
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 253، 1396/8/15
حدیث:عن داودِ بن سلیمانِ القاضی قال: حدَّثنی الرضا علیُّ بنُ موسی«سلام‌الله‌علیه»، عن آبائه«علیهم‌السلام»، عن علیٍّ امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» قال: لو رَأی العبدُ اَجَلَه و سُرعَتَه الیه لَأبغَضَ الأمل. یک حقیقتی وجود دارد به نام اجل، اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدّت یک امری به پایان میرسد. فرض بفرمایید به کسی بدهکاریم، به ما مهلت داده که شما تا یک هفته می‌توانید تأخیر بیندازید. این شد اجلِ دینِ ما. ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است «و منکم مَن یُرَدُّ الی أرذَلِ العُمُر»[1]. در روایات، دو نوع اجل ذکر شده است: اجل قطعی و معلّق. بعضی اجلها اجلِ قطعی است که تخلّف ندارد، بعضی هم اجل معلّق است، یعنی معلق به یک امری است. اگر صدقه دادید، یا اگر صلۀ رحم کردید، تأخیر می‌افتد و از این قبیل. بالاخره یک مقطعی وجود دارد که این مقطع اسمش اجلِ ماست، آنجا که رسیدیم از این نشئه خارج خواهیم شد، این نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، وارد یک نشئۀ دیگری می‌شویم که آن نشئه را نمی‌شناسیم. این سرآمد در کجا قرار دارد؟ نمی‌دانیم. آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل به سرعت به طرف ما می‌آید! مثل کسی که سوار یک وسیلۀ تندرویی است، به طرف یک مقصدی حرکت می‌کند، وقتی انسان با این وسیلۀ تندرو می‌رود، این مقصد به سرعت به انسان نزدیک می‌شود. این را توجه نداریم. این اجل به سرعت به ما نزدیک می‌شود. نتیجه این است وقتی می‌دانیم داریم به آن مقصد، به آن سرآمد نزدیک می‌شویم، یک مقداری به فکر آنطرف باشیم؛ چون اصلِ کار آنجاست، زندگیِ واقعی و دائمی آنجاست، اینجا یک زندگی موقتی است که ما بخاطر غفلتهای خودمان، کوته‌بینیِ خودمان توجه به موقّت‌بودنش نداریم! آنجا همیشگی است، ادامه دارد. وقتی توجه کردیم سرعتِ حرکتمان به سوی مقصد را، و سرعت نزدیک شدنمان به آن اجل را، باید به فکر آنطرف باشیم. این روایت، همین را بیان می‌فرماید. این که در این سند از یکایک ائمه«علیهم‌السلام» نقل می‌شود که هر کدام از پدر بزرگوارشان نقل می‌کنند تا به امیرالمؤمنین میرسد، کأنّه می‌خواهند اهمیت قضیه را به ما تفهیم بکنند که قضیه، قضیۀ مهمی است. أمَل با الف، یعنی آرزوهای معمولیِ پیشِ پا افتادۀ زندگی. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت دارد به آن زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر این آرزوها در نظرش پست و حقیر می‌شود و از اینها بدش می‌آید و ناراحت می‌شود. البته توجه دارید مقصود از این أمَل، آن آرزوهایی است که مربوط به شخصِ ماست در زمینۀ مسائل دنیوی. آرزوی مجتهدشدن، آرزوی انسانِ صالح‌شدن، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، بد نیست. هر جا طولُ الأمل در روایات مذمّت شده، مراد، آرزوهای پست دنیایی است. و الّا ما آرزو داریم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، این، خیلی خوب است. وقتی آرزو داشته باشیم، تلاش می‌کنیم. و ترَکَ طلبَ الدّنیا، دنیا همان دنیای شخصیِ انسان است، انسان دنبال دنیا نمی‌دَود. نه اینکه دنبال معاش نیست، هر کسی باید دنبال معاش و ضرورتهای زندگی باشد، اما بعضی دنبال ذخارف دنیوی می‌دوند، خودشان را هلاک می‌کنند برای اینکه به آن مقصود برسند. اگر فهمیدیم که اجل چگونه در حال نزدیک شدن به ما است، دیگر این حالت در ما از بین خواهد رفت. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 79.
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام باقر علیه السلام در روایتی به یکی از اصحاب خودشان به نام جابر می فرمایند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا أهلَ البیت. ، آیاهمین که کسی بگوید ما را دوست می دارد، کافی است؟ نکته ای که نباید غفلت نشود این است که اگر انسان بخواهد اهل نجات باشد باید محبت اهل داشته باشد اما سوال این است که صرف داشتن محبت برای نجات کفایت می کند؟ حضرت باقرعلیه السلام در جواب این سوال به صفاتی برای شیعیان اشاره فرمودند که به برخی از آنها در این فرصت اشاره می شود:
مورد اول: فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که خدای متعال را اطاعت کند و تقوای الهی را بجا بیاورد. بنابر این شیعه علاوه بر قبول امامت اهل بیت باید اهل تقوا باشد. معنای تقوا این است که انسان رفتار و گفتارش حتی پندارش از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود و از آن مراقبت کند. مثل فردی که در جاده باریکی حرکت می کند و مراقب است که از جاده هیچ انحرافی نداشته و اگر انحراف جزئی داشته به سرعت اصلاح می کند و به مسیر اصلی بر می گردد.
مورد دوم: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع.شیعیان به تواضع شناخته می شود.یعنی خود را برتر از دیگر مومنان قرار ندهد.
مورد سوم: و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء. خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین خانواده و اطرفیان خودشان مورد اعتماد و امین باشد ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند تا مکتب اهل بیت یعنی مکتب معارف عالیه و تربیتی، رایج شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود.
خداوند متعال برف و باران رحمتش را نازل بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
: الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری جلسه 203، 1395/11/12 حدیث: عن جابرِ بن یزیدِ الجعفی قال: قال ابوجعفرٍ محمدُ بنُ علیٍّ الباقر«علیهماالسلام»: یا جابر! جابر، اهل سرّ و نزدیک به امام«علیه السلام» مرد بزرگ و بزرگواری بوده است. حضرت فرمودند: یا جابر! أیَکتَفی مَن انتَحَل التشیُّع أن یقول بِحبِّنا (یا یُحِبُّنا) أهلَ البیت. آن کسی که منتحِل به تشیّع است یعنی این نِحله را، این عقیده را پذیرفته و گردن نهاده است و خودش را شیعه می داند، آیا اکتفاء می کند به اینکه بگوید ما را دوست می دارد؟ همین، کافی است؟ البته محبّتِ اهل بیت شرطِ لازمِ نجات است، اما شرطِ کافی هم هست؟ فرمودند: فَوَ الله- ببینید، این تعبیرات، چه تعبیرات مهمی است- فَوَ الله ما شیعتُنا الّا مَن اتَّقَی اللهَ و أطاعَه. شیعه آن کسی است که اطاعت کند خدای متعال را، تقوای الهی را بجا بیاورد. شرطش، تقواست. یعنی علاوه بر اینکه ما را به امامت قبول دارد و منتحِل به این نِحله است، علوی و امامی است؛ علاوۀ بر این، باید تقوای الهی را داشته باشد تا شیعۀ ما محسوب بشود، تا پیرو ما محسوب بشود. ما بارها عرض کردیم تقوا به معنای این است که انسان مراقبت کند رفتار خود، گفتار خود، حتی پندار خود را که از طریق حق و صراط مستقیم خارج نشود. این، معنای تقواست. جادۀ باریکی است، انسان دارد حرکت می کند، وقتی مراقب بود، به چپ و راست نمی افتد، آن، قهری است. بله. بعضی مراقب هم هستند، اما گاهی اوقات لغزش هست، جاده لغزنده است، اشکالاتی وجود دارد. بله، این پیش می آید اما عمده، همان مراقبت است. یعنی باید مراقب باشید رفتار خودتان را، گفتار خودتان را، حتی پندار خودتان را که از صراط حق و طریق مستقیم خارج نشوید! این، اوّل. بعد فرمود: و ما کانوا یُعرَفون یا جابر! الّا بالتواضع؛ شیعیان ما اینطور بودند، شناخته نمی شدند مگر به تواضع و بعضی صفات دیگری که خواهیم خواند. یعنی در جامعۀ اسلامی وقتی نگاه می کردند، می دیدند کسی که رفتارش اینگونه است، می گفتند: این، شیعۀ امیرالمؤمنین است، شیعۀ آلِ نبی است. مردم می فهمیدند. فرض بفرمایید در دهۀ شصت مثلاً، انسان می دید یک جوانی به نامحرم نگاه نمی کند، دروغ نمی کند، تقلّب نمی کند، حرص مال نمی زند، می گفت: این، بسیجی است. می فهمید که این، بسیجی است. طبیعتِ این جریان، این چیزهاست: یکی اش، تواضع؛ خود را برتر از دیگران قرار ندادن. تواضع یعنی: وضیع شدن، خود را پائین دست و فرودست دانستن، البته در مقابل مؤمنین، در مقابل کفّار: أعزّةً علی الکافرین. آنجا، گردنِ افراشته. امیرالمؤمنین در جنگ خندق وقتی به طرف عمرو بن عبدود می رفت، با یک تبختری در میدان حرکت می کرد! پیغمبر اکرم«صلی الله علیه وآله» یک نگاهی به قد و بالای امیرالمؤمنین کرد، فرمود: این، راه رفتنی است که خداوند آن را مبغوض می دارد، مگر در یک چنین جایی. یعنی در مقابل عمرو بن عبدود که قرار گرفتی، گردنت را بالا بگیر! آنجا تواضع نکن! آنجا خودت را کوچک نکن! در مقابل آمریکا، در مقابل مستکبرین وقتی قرار می گیری، در مقابل این سیاستمدارهای زیاده خواهِ متکبرِ خودبرتربینِ غربی وقتی قرار می گیری، خودت را محکم نگه دار! سرت را بالا بگیر! حرف بزن! اما در مقابل مؤمنین، تواضع کن! و التّخشّع، خشوع در مقابل پروردگار. خشوع در نماز، خشوع در عبادت، خشوع در دعا، در همۀ آن حالاتی که انسان خود را در مقابل پروردگار احساس می کند، حالتِ خشوع در مقابل الهی داشته باشد. و کثرةِ ذکرِ الله و الصوم والصلاه و التّعهّد للجیران، همسایه ها را مراقبت بکند، مِن الفقراء و اهلِ المَسکَنه و الغارِمین و الأیتام. شیعه را به این چیزها می شناختند. بعد: و صدقِ الحدیث، می دیدند اینها راستگو هستند، از دروغ پرهیز می کنند. و تِلاوةِ القرآن. تلاوت قرآن خیلی آثار و برکات عجیبی دارد، یعنی حتماً هر روز یک مقداری قرآن خوانده بشود. حالا ما به جوانهای معمولی و برادران و خواهرانی که غیر از سِلک روحانیون و علمای دین هستند،به اینها می گوییم هر چه می توانید؛ روزی نصف صفحه، رُبع صفحه، هر چه ممکن است قرآن بخوانید و ترک نکنید! اما به شما می گوییم هر روز اگر می توانید، یک جزء بخوانید! نمی توانید، نصف جزء بخوانید! نمی توانید، یک حزب بخوانید! با تدبّر، قرآن را بخوانید. و کفِّ الالسُنِ علی الناس الّا مِن خیرٍ، زبان زدن به مردم، بدگوئیِ این و آن، اینها چیزهایی است که بر خلاف مشی شیعه است.
و کانوا اُمَناءَ عشائِرهم فی الاشیاء، خصوصیتِ دیگرشان این بود که در بین عشیرۀ خودشان یعنی قوم و قبیله و دور و بریها، آنهایی که با او مربوط بودند، امین محسوب می شدند. ائمه«علیهم السلام» خواستند دوستان و پیروان خودشان را اینطور تربیت کنند نه بخاطر اینکه اینها یک امتیازی بر دیگران داشته باشند، نه، برای اینکه شایع بشود، رایج بشود. مکتبِ اهل بیت این است، مکتب اهل بیت، مکتب تربیتی است، مکتبِ تخلّق به اخلاق الله است، مکتب معارف عالیه است. امالی، صفحۀ 725
گفتار روز
توضیحات
1. دخل و تصرف بر دیوار همسایه یا بام منزل وی یا دیوار مشترک با همسایه‌اش یا قسمتهای مشترک آپارتمان که مشاعات آپارتمان گفته می شود باید با اجازۀ یا اطمینان به رضایت همسایگان باشد البتّه در تصرّفات اندکی مانند تکیه دادن به دیوار که معمولاً رضایت فرد از قرائن و شواهد به دست می‌آید، اشکالی ندارد.
2. کارهایی که سبب اذیت و آزار همسایگان می شود، باید خودداری شود مانند زباله ای که در بین روز در مقابل درب گذاشته یا بلند کردن صداهای مختلف، که سبب اذیت دیگر همسایگان شود. که در این صورت باید از این کار خودداری کرد.
3. اگر انسان در ملک خود کاری کند یا تصرّفی نماید که بر اثر آن، ضرر به همسایه‌اش میرسد، مرتکب حرام شده و واجب است آن را برطرف نماید؛ مثل اینکه فرد در خانۀ خود باغچه‌ای احداث کند که آب جمع شود و این امر موجب نم کشیدن دیوار همسایه گردد .
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق اداء حقوق الهی و مردم را همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از دستورات قرآن پوشش و حجاب است که خانم در برابر نامحرم باید بدن و موی خود را بپوشاند و زینتهای خود را نیز اشکار نکند، بنابر این خانمی که ناخن مصنوعی کاشته باید از نامحرم بپوشاند، اما سوالی که در اینجا شاید به ذهن شما برسد این است که آیا کاشت ناخن مصنوعی جایز است؟
در جواب سه نکته کوتاه عرض می شود:
1. کاشت ناخن و مژه مصنوعی در صورتی که برای زینت انجام می شود و خانم می داند که در زمان وضو و غسل امکان برطرف کردن آن را ندارد، جایز نیست.
2. کسی که ناخن یا مژه مصنوعی کاشته، لازم است برای وضو و غسل آن را برطرف کند هر چند هزینه داشته باشد و با توجه به امکان جدا سازی، چنانچه فرد بر ندارد و جدا نکند وضو و غسل صحیح نیست.
3. کسی که ناخن مصنوعی را با وجود امکان جدا سازی برندارد، وضو و غسل او باطل است و با توجه به ناقص بودن وضو و غسلش توقفش در مساجد جایز نیست و همچنین نماز فرد باطل و روزه های فرد دچار اشکال می شود.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند توفیق انجام دستورات دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
