امامت

توضیحات

سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه درباره امامت می فرمایند: اطاعت ازاهل بیت(علیهم السلام) به دلیل آگاه بودن از حقایق دین موجب می‌شود تا تفسیر و برداشت از دین نظم پیدا کند و از اعمال سلیقه و تفسیر به رای جلوگیری شود و از طرف دیگر چون همه در حول رهبر واحد حرکت می کنند از اختلاف و پراکندگی نیز جلوگیری می شود: « فجعل الله ... طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ، وَ اِما َتَنا اَماناً لِلْفُرْقَةِ ».

چند نکته کوتاه کوتاه پیرامون حدیث شریف:
مقام امامت با مقام رسالت تفاوت دارد و از مقام رسالت بالاتر است. لذا پیامبر علاوه بر اینکه رسول است، امام نیز می باشد.
معنای رسالت پیغمبر این است که پیام الهی را به مردم میرساند، امّا معنای امامت پیغمبر این است که این رسالت را در دل مردم، در اندیشه‌ی مردم و در عمل و کارکرد مردم اجرا میکند؛ این معنای امامت است.
همان طوری که انتخاب رسول از جانب خداست، انتخاب امام نیز از ناحیه خدای متعال است و حضرت رضا علیه السلام در توصیف امام می فرماید: الإِمامُ الأَنیسُ الرَّفیقُ ،( امام ، همدم و رفیق است) وَالوالِدُ الشَّفیقُ (و پدر مهربان)، وَالأَخُ الشَّقیقُ ، (و برادرِ همدل است)وَالاُمُّ البَرَّةُ بِالوَلَدِ الصَّغیرِ.( مادر نیکوکار به فرزند کوچکش).


در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را تعجیل فرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
امامت، یکی از مراتب مهمّ شئون انبیای الهی است؛ یعنی هر کدام از پیغمبران یک امامند، دارای مقام امامتند. مقام امامت برای پیغمبران، از مقام رسالت بالاتر است. معنای رسالت پیغمبر این است که پیام الهی را به مردم میرساند، امّا معنای امامت پیغمبر این است که این رسالت را در دل مردم، در اندیشه‌ی مردم و در عمل و کارکرد مردم اجرا میکند؛ این معنای امامت است. لذا شما می‌بینید خدای متعال به حضرت ابراهیم (علیه السّلام)، بعد از آن‌همه امتحانات سختی که برای آن بزرگوار پیش آمد، در اواخر عمر او میفرماید: وَ اِذِ ابتَلىٰ اِبراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَاَتَمَّهُنَّ قالَ اِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِماما. خدای متعال بعد از این‌همه حوادث، بعد از این‌همه امتحانات سخت، در آخر عمر به ابراهیم میگوید: اِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِماما؛ حالا تو به مقام امامت رسیدی. چطور میگوییم آخر عمر؟ چون بعد ابراهیم میگوید: قالَ وَ مِن ذُرِّیَّتی؟(۱) «آیا در ذرّیّه‌ی من هم این امامت وجود دارد؟» که خدای متعال به او جواب میدهد. خب ذرّیّه‌ی ابراهیم مربوط به پیرمردی ابراهیم است دیگر. حضرت ابراهیم (علیه السّلام) در سنین پیری ــ شاید در نودسالگی یا بالاتر ــ صاحب دو فرزند شد؛ قرآن میگوید «اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الکِبَرِ اِسماعیلَ وَ اِسحاق»؛(۲) معنای امامت این است.‌۱۴۰۳/۰۴/۰۵
بیانات در دیدار مردمی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم در سالروز عید غدیر
امامت و ولایت, نبوت, انبیای الهی