چهار خصلتی که کامل کننده ایمان و پاک کننده گناه است.
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت. حضرت سجاد علیه السلام در روایتی پیوسته می فرمودند: کسی که چهار خصلت و خصوصیت در او جمع شود ایمان او کامل است و انسان را از گناه پاک می کند و هنگامی که خدا را ملاقات کرد خدا از او راضی است و آن چهار صفت عبارت است:
1. مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. آن که براى خدا، به تعهّد خود در قبال مردم عمل کند. مثلا اگر مسولی یا مدیری در برابر مردم تعهد دارد که آموزش یا معیشتی را اصلاح کند، به این تعهد عمل کند. اگر یک معلمی که تعهد دارد که ارشاد و راهنمایی کند، به تعهدش عمل کند.
2. و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.
3. و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است.
4. و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند ما را مزین به اخلاقهای الهی بگرداند به برکت صلوات
فصل دوم: قواطع سفر
جلسه 249، 1396/8/7
حدیث:
عن ابی جعفرٍ محمدٍ بنِ علیِّ الباقر«علیهماالسلام» قال: کانَ ابی علیُّ بنُ الحسین«علیهماالسلام» یقول. معلوم می‌شود حضرت مکرّر این را بیان می‌کردند. أربعٌ مَن کُنَّ فیه کَمُلَ ایمانُه، چهار خصلت و خصوصیت است که اگر در کسی جمع بشود، ایمانِ او کامل است. و مُحِصَّت عنه ذُنوبُه، و انسان را از گناهان و آلودگی‌هایی که مبتلای به آنهاست، پاک می‌کند. و لَقَی ربَّه و هو عنه راضٍ، و هنگامی که خدا را ملاقات کرد، خدا از او راضی است. آلودگی‌ها و کثافاتی که بر اثر خطاها به ما چسبیده، اینها شستشو بشود، از بین برود، خدا هم راضی باشد، ایمان انسان هم کامل باشد. بهتر از این، واقعاً چیزی نیست. آن چهار صفت عبارتند از:
1- مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. به تعهداتی که مقابل مردم بر عهده گرفته است، برای خاطر خدا عمل کند. ما روحانیان یک تعهدی به عهده گرفته‌ایم، معنای عمامه این است که ما آماده‌ایم مردم را ارشاد و به راه راست هدایت کنیم، حقایق را بگوییم. به این تعهد وفا کنیم! اگر غیر از این تعهد، تعهدهای دیگری هم داشتیم، مثل تعهد استقرار عدالت، تعهد کمک به مظلومین، تعهد پاسخگویی، تعهدهای فراوانی که مسئولین در بخشهای مختلف قضائی و اجرائی و حکومتی دارند، به این تعهدها عمل کنیم! اگر می‌خواهید مؤمنِ کامل باشید و آن خصوصیاتی که گفته شد عاید شما بشود، اوّلش این است.
2- و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.
3- و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است. از آنطرف هم اهمیتی نمی‌دهند مردم بدشان بیاید یا خوششان. بعضیها از مردم خجالت می‌کشند، اما از خدا خجالت نمی‌کشند! این هم مذموم است. آنچه این روایت به ما می‌گوید، این است که هم از خدا خجالت بکشیم، هم از مردم، کار زشت را انجام ندهیم.
4- و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 73.
