سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین(علیه السلام ) در مورد دروغگو می فرمایند: إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ اَلْکَذَّابِ فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ اَلْبَعِیدَ وَ یُبَعِّدُ عَلَیْکَ اَلْقَرِیبَ: از دوستى با دروغگو بپرهیز که او همچون سراب است، دور را در نظر تو نزدیک و نزدیک را دور مىسازد (حکمت 38 نهج البلاغه)
درغگویی عواقب اجتماعی بدی برای جامعه به همراه دارد که برخی ذکر میشود:
1-سلب اعتماد و اطمینان: مهمترین سرمایه یک جامعه اعتماد متقابل و اطمینان عمومى است، و مهمترین چیزى که این سرمایه را به نابودى مىکشاند دروغ و خیانت و تقلب است، و یک دلیل عمده بر اهمیت فوق العاده راستگویى و ترک دروغ در تعلیمات اسلامى همین موضوع است. پیشوایان دین از دوستى با چند طایفه از جمله دروغگویان شدیدا نهى کردند، چرا که آنها قابل اطمینان نیستند ومثل سراب دور را نزدیک و نزدیک را دور نشان میدهند(حدیث بالا)
2- اضطراب و هراس :در واقع افرادی که دروغ می گویند در اضطراب و هراس هستند که مبادا حرف امروزشان با فردا تضاد داشته باشد. پیامبر (صلی الله علیه و آله ) می فرمایند: «راستی آرامش است ولی دروغ هراس است(کشف الغمه، ج1،ص535)
3-کم شدن برکات الهی: دروغ گفتن سبب می شود که برکات الهی از انسان قطع گردد چنانکه امام رضا(علیه السلام) می فرماید: «هنگامی که زمامداران دروغ بگویند باران قطع می شود (شرح غررالحکم، ج 1، ص 310)
4- فقر و تنگدستی : زمانی که دروغ گفتن، رفتاری ثابت و عادی شود، فقر و تنگدستی را برای جامعه بار می آورد و برکت را از زندگی می برد. امیر مومنان علی(علیه السلام) در شمارش سبب های فقر می فرماید: عادت به دروغ، تنگدستی را به جای می نهد(وسائل ، ج ۱۵، ص ۳۴۷)
5- ضعیف شدن مروت و جوانمردی درجامعه: امام علی(علیه السلام) دراین زمنیه می فرماید:هرکس دروغ گوید، جوانمردی خویش را تباه سازد ( مستدرک، ص 221، ح 4415)
خداوند ما را جزء راستگویان قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد