خصوصیات شیعیان واقعی
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی نقل شده است که امام صادق علیه السلام به عده ای از شیعیان که محضر حضرتش شرفیاب شده بودند،چند توصیه فرمودند:
1. کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً: با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید. وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید. مانند پدر خانواده، که فرزندانی دارد که اگر فرزندان از لحاظ اخلاق و رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایه ننگ و عیب برای پدرند.
در بعضی از روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند حضرت جعفر صادق را که اینطور آدم پرورش داده است.
امروزه وضعیت ما در جمهوری اسلامی مشابه همین مطلب است یعنی با توجه به اینکه دشمنانی داریم و عیب‌جویانی داریم، منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد.لذا هر کاری که انجام می دهیم جدای از خوبی و زشتی کار، به عواقب کارهایمان باشد.
2. بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً و احفَظوا ألسنَتَکم. با مردم ( فرقی ندارد شیعه باشد یا غیر شیعه)نیکو سخن بگویید و زبان را حفظ کنید و از بدگویی و هرزه گویی با دیگران پرهیز شود.
3. بعد فرموند: وکُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول. زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند متعال توفیق آبرو داری از اسلام و تشیع را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (السفر للصید)- درس 136
جلسه 136، یک شنبه 1395/1/15
حدیث :
عن سلیمان بن مهران قال: دَخلتُ علی الصادقِ جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» و عنده نَفَرٌ مِن الشیعة. معلوم می‌شود شیعه در زمان امام صادق«علیه‌الصلاةوالسلام» مشخص بودند، در میان عموم مردمی که زندگی می‌کردند، معلوم بوده است که اینها مُوالی اهل بیت و شیعه‌اند. فَسمعتُه و هو یقول، حضرت خطاب به شیعیانی که در خدمتشان نشسته بودند، فرمودند: معاشِرَ الشیعة! ای گروههای شیعه! کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً، با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید! وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید! پدر خانواده که فرزندانی دارد، این فرزندان اگر از لحاظ اخلاق، رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایۀ شِین و عیب برای پدرند. با اینکه پدر هیچ گناهی نکرده، اما انتساب به یک نفر موجب می‌شود که رفتار این منتسب در نگاهِ عمومی به آن منتسَبُ الیه تأثیر بگذارد. حضرت به شیعه می‌فرمایند: شما شناخته شده‌اید به اینکه شیعیان و پیروان ما هستید، پس زینتِ ما باشید! در روایاتِ متعددِ دیگری این معنا با بیانهای مختلفی ذکر شده، در بعضی از آن روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند جعفر را که اینطور آدم پرورش داده است. امروز ما در جمهوری اسلامی مبتلا به این مسأله هستیم، دشمنانی داریم، عیب‌جویانی داریم، مچ‌گیرانی داریم، کسانی منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد. هر کاری که انجام می‌دهیم به این بخشِ قضیه، به این عقبۀ کار خودمان هم توجه بکنیم. صرفاً این نیست که اگر فرضاً عمل زشت یا خطیئه و گناهی انجام می‌دهیم، بعد هم توبه کنیم، تمام می‌شود. اینطور نیست، این عملِ ما اگر زشت باشد، یک تأثیری بر نگرندۀ بر شیعه و بر جمهوری اسلامی خواهد گذاشت.
بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً، با مردم نیکو سخن بگویید! بدگویی و زبانِ هرزه با دیگران به کار نبرید! این «للناس» یعنی ناسی که آنوقت مطرح بودند، یعنی کسانی که به ولایت ائمه اعتقادی نداشتند، عامۀ مردم در زمان حاکمیتِ طغیان‌گرانِ ضدّ اهل بیت«علیهم‌السلام». آنروز مردم به تعبیر امروز سنّی بودند، به ائمه اعتقادی نداشتند. می‌فرماید: با همین مردم، با زبانِ نیک حرف بزنید! و احفَظوا ألسنَتَکم، زبانهایتان را حفظ کنید! یعنی یک چیزی در دل شما می‌گذرد که چه بسا حق هم هست، اما زبان را نگهدارید! فرض بفرمایید به قضایای صدر اسلام نگاه می‌کنید، دلهایتان پر می‌شود از غم و یک چیزی در ذهنتان نسبت به اشخاصی خلجان می‌کند، آیا باید این را به زبان بیاورید؟! فرمود: و احفظوا ألسنَتکم، منظور حفظ زبان از دروغ و غیبت نیست، آنکه معلوم است، آن بر همه‌کس واجب است؛ چه دیگران ببینند، چه نبینند. ظاهر کلام این است که منظور، آن چیزهایی است که موجب بدآمدنِ طرفِ مقابل می‌شود. قولوا للناس حُسناً و احفظوا السنتَکم، درست حرف بزنید! نیکو حرف بزنید!زبانهایتان را حفظ کنید! و کُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول، زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید! لَیس کلّ ما یُعلم یُقال، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد. به قول مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» - از مراجع تقلید قبل- از قول ایشان نقل می‌کنند فرموده بود: دروغ گفتن حرام است، راست گفتن که واجب نیست. یک چیزهایی راست است، ولی لزومی ندارد آدم بگوید.[1]. امالی، صفحۀ 484
