حدیث بندگان نیک خدا
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام باقر علیه السلام در روایتی می فرمایند: از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره بندگان نیک پروردگار سوال شد که چه کسانی هستند، پیامبر خدا برای بندگان خوب پنج خصوصیت معرفی کردند:
خصوصیت اول : اَلَّذِینَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا : هنگامی که موفق به انجام کار نیکی می‌شوند مسرور و خوشحال می‌گردند، البته نه اینکه دچار عجب و غرور شوند.
خصوصیت دوم: إِذَا أَسَاءُوا اِسْتَغْفَرُوا: وقتی که گناهی از آنان سرمی‌زند، استغفار می‌کنند، نقطۀ سیاهی را که به تعبیر روایات در اثر ارتکاب گناه در قلب ایجاد می‌شود، با آب توبه می‌شویند و نمی‌گذارند که گناهان متراکم شده و صفحۀ دل تاریک شود
خصوصیت سوم: إِذَا أُعْطُوا شَکَرُوا : هنگام دریافت نعمت، خواه از طرف پروردگار و خواه از افراد دیگر، سپاسگزاری می‌نمایند.
خصوصیت چهارم: إِذَا اُبْتُلُوا صَبَرُوا: هنگام مبتلا شدن به مصائب خود را نباخته، دچار جزع و فزع نمی‌شوند و صبور هستند.
خصوصیت پنجم: إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا : هنگام خشم و غضب، کنترل خود را دست نداده و خطاکار را می‌بخشند.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
سلامتی همه مسافرین اسلام خصوصا زائرین امام رضا علیه السلام صلوات
(متن اصلی درس خارج حضرت آقا جهت مطالعه)
عن ابی جعفر محمد بن علی الباقر«علیهما‌السلام»: قال:
سأل رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» عن خیار العباد، فقال: الذین اذا احسنوا استبشروا واذا ساءوا استغفروا و اذا اعطوا شکروا و اذا ابتلوا صبروا و اذا غضبوا غفروا.
(خصال شیخ صدوق، باب الخمسة، صفحۀ 317)
پیامبر«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در پاسخ این سؤال که بندگان نیک پروردگار چه کسانی هستند، فرمود: دارای پنج خصلت می‌باشند:
1- هنگامی که موفق به انجام کار نیکی می‌شوند مسرور و خوشحال می‌گردند، البته نه اینکه دچار عجب و غرور شوند.
2- وقتی کار زشتی از آنان سرمی‌زند، استغفار می‌کنند، نقطۀ سیاهی را که به تعبیر روایات در اثر ارتکاب گناه در قلب ایجاد می‌شود، با آب توبه می‌شویند و نمی‌گذارند که گناهان متراکم شده و صفحۀ دل تاریک شود؛ «انّ الذین اتقوا اذا مسّهم طائف من الشیطان تذکروا فاذا هم مبصرون»[1].
3- هنگام دریافت نعمت، خواه از طرف پروردگار و خواه از افراد دیگر، سپاسگزاری می‌نمایند.
4- وقت ابتلاء و برخورد با مصائب، خود را نباخته، دچار جزع و فزع نمی‌شوند.
5- هنگام خشم و غضب، عنان نفس را از کف نداده و خطاکار را می‌بخشند
