سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .امیر المومنین علیه السلام در روایتی درباره ارتباط با دیگران در روایتی سه نکته می فرمایند:
1- اُمْنُنْ عَلَى مَنْ شِئْتَ تَکُنْ أَمِیرَهُ
به دیگران کمک کن و خدمت کن تا امیر آنان باشی! انسان با خدمت کردن به افراد، در دلِ ایشان جای گرفته و احساسات آنان بسوی افراد جلب می شود و افراد مطیع فرد میگردند. و بهترین راهِ تسلط بر انسانها، تسلّط بر قلوبِ آنان میباشد.
2- وَ احْتَجْ إِلَى مَنْ شِئْتَ تَکُنْ أَسِیرَهُ
به هر کسی که ابراز نیاز و احتیاج نمودهای، اسیر او گشتهای. این جمله افراد و ملّتها را از ابراز احتیاج و نیاز به اشخاص و ملل دیگر نهی میکند؛ زیرا این عمل موجب وابستگی و اسارت خواهد بود.
3- وَ اسْتَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ تَکُنْ نَظِیرَهُ.
به هرکس که میخواهى، بینیازى نشان ده، تا همانند او باشى یعنی بىنیازى جستن از دیگران موجب میشود که انسان هم مانند او باشد و تملّق و چاپلوسى او نکند - هر که میخواهد باشد البته نکته ای در این زمینه توجه شود این است که هرچند ابراز نیازمندی زیاد پیش دیگران خوب نیست، ولی این به معنای قطع رابطه با دیگران نیست؛ زیرا درخواست از مردم در صورت نیاز ضروری، درست و لازمه زندگی اجتماعی است (خصال شیخ صدوق، باب التسعة، صفحۀ 420)
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خشنودی امام رضا علیه السلام صلوات
متن اصلی درس خارج حضرت آقا
سه جملهای که از حضرت امیرالمؤمنین«علیهالسلام» در مورد آداب زندگی و ارتباطات بین انسانها با یکدیگر نقل شده، عبارت است از:
1- امنن علی من شئت تکن امیره.
به دیگران کمک کن و خدمت کن تا امیر آنان باشی! معنای جمله این نیست که در صورت کمک کردن، بر آنان منّت بگذارد، زیرا خلاف آیۀ شریفۀ «لاتبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذی» است؛ بلکه مراد این است که با خدمت کردن به افراد، در دلِ ایشان جای گرفته و عواطف و امیال آنان را به خود جلب میکنی و افراد مطیع و منقاد تو میگردند. و بهترین راهِ امارت بر انسانها، تسلّط بر قلوبِ آنان میباشد.
2- و احتج الی من شئت تکن اسیره.
به هر کسی که ابراز نیاز و احتیاج نمودهای، اسیر او گشتهای. این جمله افراد و ملّتها را از ابراز احتیاج و نیاز به اشخاص و ملل دیگر نهی میکند؛ زیرا این عمل موجب وابستگی و اسارت خواهد بود.
3- و استغن عمّن شئت تکن نظیره.
استغناء و بینیازی از دیگران، موجب مساوات انسانها با او خواهد بود. انسان ولو از نظر مالی در سطح عالی نباشد، ولی همین که از سایر افراد بینیازی بجوید، با افراد غنی همانند خواهد بود.
(خصال شیخ صدوق، باب التسعة، صفحۀ 420)