کسالت نداشتن در بهشت
توضیحات
خداوند در قرآن می فرماید:لَهُمْ فِیها ما یَشاؤُنَ... «آنچه آنان بخواهند در آنجا برایشان آماده است». (آیه 35 ق)،
اهل بهشت هیچ گاه از زندگی ابدی و نعمتهای آن خسته نمی‌شوند؛ چون :
اولا: فطرت انسان بدنبال کمال نامحدود است و به اندک، قانع نمیشود. تنها خداست که تشنگی کمال‌جویی انسان را برطرف می‌کند و با او قلبش آرام می‌گیرد: «الا بذکر الله تطمئن القلوب»(آیه 28 رعد)
اما اگر بجای خدا به چیزهای فانی، محدود، متناهی و زودگذر دل ببندد و دنبال آنها باشد، مثلاً به اشتباه خانه و ماشین و چیزهای دیگر را معشوق خود قرار دهد تا چند وقت ممکن است او را به خود مشغول کند اما بعد از مدتی دلش از آن زده میشود و برایش تکراری و خسته‌کننده میشود.
بنابراین عامل اصلی خستگی، کسالت و دلزدگی در دنیا، محدودیت و زودگذر بودن چیزهایی است که به آنها دل می‌بندیم. اما اگر محبوب حقیقی‌مان را پیدا کنیم در همین دنیا نیز در کمال آرامش و لذت خواهیم بود.
ثانیا: در همین جهان نیز نعمت‌هایی وجود دارد که هیچگاه انسان از آن سیر نمیشود؛ مثلاً اگر صدها سال عمر کنیم باز هم نوشیدن آب گوارا و استنشاق هوای تازه برایمان لذت‌بخش است. حال، چه رسد به نعمتهای بهشتی!
ثالثا:هر روز نعمتهای بهشت حالت نو و جدیدی پیدا می‌کنند وبنا به درخواست خود فرد جدید میشود (لَهُمْ فِیها ما یَشاؤُنَ.)
امام صادق(علیه السلام ) می‌فرمایند: «خداوند هر صبحگاه بهشت ویژه‌ای را مى‌گشاید و مى‌گوید: بوى خوشت را افزون کن و نسیمت را بیفزا( روح المعانی ،ج 27 ، ص96)
و نکته‌چهارم: بزرگ‌ترین نعمت و لذت بهشت، لقاء‌الله است. در همین دنیا نیز ما هیچگاه از دیدن محبوبمان خسته نمی‌شویم و دوست داریم که هر لحظه پیش معشوق خود باشیم چه برسد به دیدار خدا و زیارت انبیا و ائمه در بهشت!
خداوند بهشت برین را نصیب همه ما بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
