مقام امامت در قرآن

توضیحات

در آیه 124سوره «بقره» مى خوانیم: وَ اِذا ابْتَلى اِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِمات فَاَتَمَّهُنَّ قال اِنّى جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِماماً قالَ وَ مَنْ ذُرَّیَّتى قالَ لایَنالُ عَهْدِى الظّالِمینَ:) «به خاطر آورید هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود; و او به خوبى از عهده این آزمایش ها بر آمد خداوند به او فرمود: من تو را امام و «پیشواى مردم قرار دادم.» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانى قرار بده) خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمى رسد.» (و تنها آن گروه دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند شایسته این مقام هستند.

-حضرت ابراهیم علیه السلام بعد از مقام نبوت،رسالت؛خلیل اللهی به مقام امامت رسید که نشان میدهد مقام امامت از نبوت بالاتر است.

-وقتی حضرت ابراهیم علیه السلام درخواست مقام امامت رابرای فرزندانس کرد خدا فرمود: به ظالمین نمی رسد.

انسانها4حالت دارند:1.تمام عمرظالم باشند 2.اول عمر خوب و آخر عمرظالم باشند 3.اول عمر بد باشند و آخر خوب شوند 4. تمام عمر خوب باشند و گناه نکنند.—مطمئنا حضرت ابراهیم برای افراد ظالم 2 دسته اول درخواست نمی کند و دسته سوم را خدا رد کرده؛پس فقط افرادی می مانند که معصوم باشند که طبق آیه 33 احزاب(تطهیر) اهل بیت علیهم السلام مقام عصمت را دارند که شایستگی مقام امامت هستند.

خدواندا: عمل به دستورات دینی را با تبعیت کامل از آنها به ما عنایت بفرما