آداب باطنی زیارت ۲

توضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- 

زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود:

1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر.
2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود
3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد.
مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم.
خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد