اثبات روایی ولایت فقیه 2

توضیحات

سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم
امام صادق ( علیه السلام ) می فرماید: مَنْ کانَ مِنْکمْ مِمَّن قَد رَوَى حَدیثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا وَعَرَفَ اَحْکامَنَا فَلْیَرْضوْا بِهِ حَکماً فَاِنِّى قَدْ جَعَلْتُهُ عَلَیکمْ حَاکماً فَاِذَا حَکمَ بِحُکمِنَا فَلَم یقبل مِنْهُ فَاِنَّمَا اسْتَخَفَّ بِحُکمِ الله وَعَلَیْنَا رَدَّ وَالرَّادُّ عَلَیْنَا الرَّادّ عَلَى الله وَهُوَ عَلَى حَدِّ الشِّرْک بِاللَّهِ؛: هرکس از شما که راوی حدیث ما باشد و در حلال و حرام ما بنگرد و صاحب‌نظر باشد و احکام ما را بشناسد، او را به داوری بپذیرید. همانا من وی را حاکم بر شما قرار دادم. پس هرگاه حکمی کرد و از او قبول نکردند، حکم خدا را سبک شمرده‌اند و ما را رد کرده‌اند و آن‌کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده است و ردکردن خدا در حد شرک به اوست. (وسائل ، ج18، ص98)
عبارت (قَد رَوَى حَدِیثَنَا وَنَظَرَ فِى حَلاَلِنَا وَحَرَامِنَا)را جز بر شخصی که فقیه و مجتهد در احکام و مسائل دین باشد، نمی‌توان تطبیق داد و قطعاً منظور امام علیه السلام ، فقها و علمای دین هستند که آن حضرت، ایشان را حاکم بر مردم معرفی کرده، و حکم فقیه را مانند حکم خویش دانسته است. پس اطاعت از حکم فقیه نیز واجب و الزامی است و ردکردن و نپذیرفتن حاکمیت و حکم فقیه، به‌منزلة نپذیرفتن حاکمیت امام معصوم علیه السلام و کوچک‌شمردن حکم ایشان است که گناهی بزرگ و نابخشودنی به‌شمار می‌آید.
در اینجا امام از واژة «قاضیا»استفاده نکردند و (جعلته علیکم حاکماً ) عمومیت و اطلاق واژة حاکم، همة موارد حکومت و حاکمیت را شامل می‌شود نه فقط قضاوت را.
خداوند توفیق ولایتپذیری را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد