کار برادر ایمانی خود را حمل بر صحت کردن

توضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین در روایتی می فرمایند: ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ وَ لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی اَلْخَیْرِ مَحْمِلاً .
رفتار برادرت را به بهترین وجه آن تفسیر کن مگر اینکه کاری از او سر بزند که راه توجیه را بندد ، و هیچ گاه به سخنى که از دهان برادرت بیرون آید ، تا وقتى براى آن توجیه خوبى مى یابى ، گمان بد مبَر .
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. اگر مردم همین یک دستور و فرهنگ دینی را در معاشرتهای خانوادگی و اجتماعی رعایت کنند، بسیاری از دشمنی ها و شایعات در سطح جامعه شکل نمی گیرد.البته معنای این جمله این نیست که در هنگام بستن قراردادهای مالی مسامحه کرد و مستند و وثیقه ای گرفته نشود بلکه در این گونه امور طبق روش عقلایی و شرعی عمل شود.
2. یکی از اهداف تمامی دستورهای اخلاقی این است که با رعایت آنها پیوندهای میان افراد جامعه مستحکم بشود تا یکپارچگی جامعه حفظ شود و اگر جامعه ای بخواهد به هدف بزرگی برسد زمانی که میان افراد جامعه پیوند و یک دلی وجود دارد رسیدن به آن هدف امکان بیشتر دارد تا جامعه ای که در آن تشتت و اختلاف باشد.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.

خداوند توفیق کسب فرهنگ اسلامی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد

متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 96
جلسه 96، یکشنبه 1394/8/24
حدیث:
عن ابی جعفرٍ الباقر«علیه‌السلام»، عن امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام»: و ضَع أمرَ اخیکَ علی أحسَنِه حتّی یأتیَک منه ما یَغلِبُک. تا آنجایی که ممکن است، کارِ برادرِ مؤمن را حمل بر صحّت کنید. حرفی می‌زند که دو احتمال دربارۀ آن می‌رود، یکی خوب، یکی بد، تا وقتی ممکن است که آن احتمالِ بد را انسان نفی کند، به یقین نرسیده است، قرائن متعدده‌ای بر آن قائم نشده است، این را حمل کند بر آن وجهِ حسن. قاعدۀ کلی است. اگر همین یک دستور را ما در بین خودمان رعایت بکنیم، چقدر از دشمنی‌ها و شایعه‌ها کم خواهد شد. این دستورهای اخلاقی برای این است که پیوندهای میان افراد جامعه را آنچنان مستحکم بکند که یکپارچگی جامعه حفظ بشود. هر هدفِ بزرگی که یک ملتی یا یک مجموعه‌ای داشته باشد، اگر پیوندهای میان آنها پیوندهای مستحکمی باشد، رسیدشان به آن هدف محتمل‌تر است تا اینکه میانشان تفرق و اختلاف و تشتّت باشد. این، یک دستور عمومی برای همۀ ماست. بعد فرمود: و لاتَظُنَّنَ بکلمةٍ خَرجَت مِن أخیکَ سوءً، ظنِّ سوء مبر دربارۀ کلمه‌ای که از دهان برادرت خارج شده است و أنتَ تَجِد لها فی الخَیر مَحمِلاً، تا وقتی که محملِ خوبی برای این جمله‌ای که برادرِ دینیِ تو بر زبانش جاری شده است، وجود دارد، ظنّ بد نسبت به او مبر! اگر می‌شود این حرف را انسان حمل کند بر یک معنای خوبی، باید حمل کرد بر آن معنای خوب. این هم دنبالۀ همان فقرۀ قبلی است.[ امالی، صفحۀ 380.]