سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم امام باقر علیه السلام در روایتی میفرمایند: مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أَنْفَ الْمُنَافِقِ وَ أَمِنَ کَیْدَه
هر کس نهى از منکر نماید بینى منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان مى ماند. (کافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج2 ؛ ص51)
دو نکته درباره امر به معروف و نهی از منکر:
1. یکی از بزرگترین و مهمترین واجبات دینی ما امر به معروف و نهی از منکر است و ترک کردن آن بدون عذر شرعی معصیت است و امر به معروف یا نهی از منکر در خواست عمومی جامعه را میطلبد و افراد نمیتوانند در برابر این فریضه الهی ساکت بنشینند.
2. برای امر به معروف و نهی از منکر مراتبی است:
الف. اینکه با شخص معصیت کار طوری رفتار شود که معصیت کار بفهمد که به جهت گناهی که کرده چنین رفتار شده است.
ب. اینکه با زبان امر و نهی کند و اگر احتمال بدهد که با موعظه و نصحیت و حسن خلق و کلام نیکو ، معصیت را ترک می کند لازم است که اکتفا به آن کند.
ج. اینکه اگر برای امر به معروف و نهی از منکر لازم شود که متوسل به زور یا اقدام عملی گردد در این صورت کسی بدون اجازه حاکم شرع و مسئولین ذی ربط حق اقدام ندارد. ( با کمی اختلاف تعابیر و نظرات مراجع) بنابراین با توجه به اینکه هدف از امر به معروف و نهی از منکر ترک گناه است لذا اگر با مرتبه پایین حاصل شود نمی توان به مراتب بالاتر عمل کرد.
خداوند متعال همه ما را جزء آمرین به معروف قرار بدهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.